Τρίτη, Απριλίου 14, 2009

Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης: Πρόστιμο 75.000 για την "Στιγμή της Αλήθειας"


Με την εκπομπή απαντήσεων σε άκρως προσωπικές ερωτήσεις ασχολήθηκε το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης με την απόφασή τουn 105-2009.

Αφού παραθέτει αποσπάσματα από τις εκπομπές του τηλεπαιχνιδιού, στις οποίες οι παίκτες αποκαλύπτουν πληροφορίες που αφορούν την ερωτική τους ζωή, συμπεριλαμβανομένων περιπτώσεων ομοφυλοφιλίας, το ΕΣΡ αποφάσισε να επιβάλλει την κύρωση του προστίμου, ενώ τρία μέλη του που μειοψήφησαν είχαν εισηγηθεί την επιβολή της κύρωσης της οριστικής διακοπής της εκπομπής. 

Το αιτιολογικό της απόφασης έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον: 

"Είναι βέβαιον ότι ουδείς των παικτών θα προέβαινε σε τοιούτου είδους αυτοεξευτελισµό και σε έκθεση της προσωπικής του ζωής εάν δεν υπήρχε η υπόσχεση αδρής αµοιβής η οποία µάλιστα επαυξάνεται αναλόγως της σοβαρότητος των προσωπικών αποκαλύψεων.  Κατ΄ αυτό τον τρόπο εξωθούνται πρόσωπα σε  αποκάλυψη µυχίων και ανοµολογήτων σκέψεων ή πράξεων έναντι αµοιβής µε αποτέλεσµα την εκµετάλλευση και τον διασυρµό της αξίας τόσο του ιδίου του παίκτου όσο και των οικείων του οι οποίοι είναι παρόντες, αντί χρηµατικής αµοιβής.   

Ενδεικτικόν είναι ότι δεν αναζητάται η αλήθεια ως προς τα προσόντα και τις αρετές του παίκτη, αλλά επιδιώκεται η αποκάλυψη των  εκτροπών του, των παρανόµων πράξεών του των σκανδαλωδών περιστατικών της ζωής του και των ανοµολογήτων επιθυµιών και επιδιώξεών του µε αποτέλεσµα την αποδόµηση της προσωπικότητάς του και τον ευτελισµό του.  Οι ως άνω εκποµπές δεν έχουν την από το Σύνταγµα και το νόµο αξιουµένη ποιότητα που επιβάλλει η κοινωνική αποστολή της τηλεόρασης και πολιτιστική ανάπτυξη της χώρας, ούτε εξασφαλίζει τον επιβαλλόµενο σεβασµό της αξίας του ανθρώπου σε συνάρτηση µε την προστασία της παιδικής ηλικίας και της νεότητας. "


Τέτοιου είδους αποφάσεις εγείρουν το τεράστιο ζήτημα της ατομικής αυτονομίας και του ρόλου του κράτους σχετικά με την προστασία της ανθρώπινης αξίας. Η κριτική που ασκείται σε τέτοιου είδους αποφάσεις συνδέεται με το κατά πόσον εμπιστευόμαστε σε μια ανεξάρτητη αρχή να αποφασίζει ότι ο πολίτης δεν έχει δικαίωμα να "αυτοεξευτελίζεται". 


Είναι αναμφίβολα μια πατερναλιστική απόφαση, όπως παλαιότερα και η απόφαση 92/2001 της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, για την εκπομπή Big Brother.  Το ΕΣΡ λέει στους πολίτες ότι δεν πρέπει να "αυτοεξευτελίζονται" δημοσιοποιώντας λεπτομέρειες της ερωτικής τους ζωής στην τηλεόραση με κίνητρο το χρηματικό έπαθλο.


Το Σύνταγμα όμως λέει ότι "πρωταρχική υποχρέωση της Πολιτείας" είναι όχι μόνο η "προστασία", αλλά και ο "σεβασμός" της "ανθρώπινης αξίας" (άρθρο 2 παρ. 1 Σ.). Άρα και της αυτονομίας της επιλογής. Αν ο παίκτης έχει αποφασίσει ότι θέλει να πάει εκεί και να δημοσιοποιήσει τις προσωπικές του στιγμές με σκοπό το έπαθλο, ποιος είναι αυτός που μπορεί να του πει ότι "δεν έχεις δικαίωμα να το κάνεις"; Κι από που κι ως που η ομοφυλοφιλική επιθυμία και πράξη αποτελεί "εκτροπή", "παράνομη πράξη", "σκανδαλώδες περιστατικό", "ανομολόγητη επιθυμία και επιδίωξη";


Ακόμα δεν συνειδητοποίησε το ΕΣΡ ότι το Συμβούλιο της Επικρατείας του ακύρωσε την απόφαση με την οποία έλεγε τα παραπάνω αντίστοιχα για ένα φιλί μεταξύ ανδρών στην εκπομπή "Κλείσε τα μάτια" (βλ. Απόφαση 3490/2006 ) ενώ ήδη ο Συνήγορος του Πολίτη υιοθετεί αυτή τη νομολογία στις παρατηρήσεις του για την ομοφοβική λογοκρισία στην "Ρούσαλκα" αναφέροντας ότι " Η ομοφυλόφιλη ερωτική επιθυμία αποτελεί άλλωστε κοινωνικό δεδομένο και προστατεύεται στην συνταγματική μας έννομη τάξη , στο πλαίσιο της ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας (άρθρο 5 παρ. 1 του Συντάγματος) και του σεβασμού της αξίας του ανθρώπου (άρθρο 2 του Συντάγματος)."


Ωστόσο, το ΕΣΡ, αν και λειτουργεί παρεμβατικά στην συγκεκριμένη περίπτωση, στην πραγματικότητα δεν εμποδίζει βέβαια τους ίδιους τους συμμετέχοντες στην ελευθερία της έκφρασής τους. Απευθύνεται - με μία αρκετά χαλαρή κύρωση, 75.000 ευρώ - στην ιδιοκτησία του τηλεοπτικού σταθμού, ο οποίος φιλοξενεί το συγκεκριμένο πρόγραμμα και του επισημαίνει ότι η εμπομπή αυτή, η οποία μεταδίδεται χρησιμοποιώντας τον δημόσιο πόρο των περιορισμένων τηλεοπτικών συχνοτήτων, δεν ανταποκρίνεται σε ορισμένες γενικές προδιαγραφές που περιλαμβάνονται στο Σύνταγμα. 



29 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Apo tis liges fores pou tha diafwnhsw maz sou. Me thn idia logikh giati yparxei nomos gia ta narkwtika, gia tis zwnes asfaleias klp? H erwthsh einai ti thleorash theloume, oxi ti eleutheries theloume. Therwrw oti o poliths prepei na prostateuetai apo thnekmetaleush.

Sygnwmh gia ta greeklish -den exw greek keyboard edw pou grafw.-

e-Lawyer είπε...

Είναι απολύτως σεβαστή η άποψή σου. Το θέμα βέβαια είναι πρωτίστως ιδεολογικό και όχι νομικό (όπως και το θέμα των ναρκωτικών, της ζώνης ασφαλείας, του κράνους κλπ).

Με βάση το ισχύον πλαίσιο, σαφώς και το ΕΣΡ μπορεί να επιβάλλει αυτό το πρόστιμο ή ακόμη και την διακοπή της εκπομπής.

Yellow Kid είπε...

Και όμως, αυτές οι εκπομπές υπάρχουν γιατί θέλει να βλέπει αρένες και τον γείτονα του να εξευτελίζεται. Τα "παιχνίδια" αυτά δεν έχουν καθόλου ούτε το ανταγωνιστικό πνεύμα, ούτε της επίδειξης γνώσεων.Επιμένω στον όρο αρένα. Το θύμα (γιατί παίκτη δεν τον ονομάζεις με τίποτα) από την άλλη, αν και πάει με δική του ευθύνη, ίσως να μην φαντάζεται πώς είναι τέτοιοι οι μηχανισμοί που θα τον φέρουν αντιμέτωπο με τον εξευτελισμό του, δεν θα πρέπει να προστατευτεί και αν εφόσον θέλει να αποκρύψει στοιχεία της προσωπικότητας του να το κάνει χωρίς να είναι υπόλογος;

Αν ξεφύγουμε από το σκηνικό "παιχνιδιού", και ας υποθέσουμε πώς έχουμε ένα πολιτικό πρόσωπο με δημόσια εικόνα, το οποίο όμως έχει μια σωματική αναπηρία την οποία κρύβει. Δεν είναι θα είναι ανέντιμο από τους επικριτές του να τον χτυπήσουν εκεί; Σε αυτούς δεν οφείλει να βάλει φρένο η προστασία ανθρωπίνων δικαιωμάτων;

e-Lawyer είπε...

Αν υποθέσουμε όμως ότι ο παίκτης είναι 100% ενημερωμένος για τη χρήση των προσωπικών του πληροφοριών και έχει υπογράψει ότι συγκατατίθεται σε αυτήν την δημοσιοποίηση και με τους συγκεκριμένους όρους, ποιος είναι ο κανόνας που αίρει την ισχύ αυτής της συγκατάθεσης. Αρκεί το άρθρο 2 παρ 1 του Συντάγματος που αναφέρει ότι η πρωταρχική υποχρέωση της πολιτείας ειναι ο σεβασμός και η προστασία της ανθρώπινης αξίας; Διότι δεν λέει μόνο προστασία, λέει και σεβασμός.

Σημειωτέον ότι δεν πρόκειται λ.χ. για συγκατάθεση πώλησης των οργάνων του ή την υποβολή του σε βασανιστήρια κλπ.

Το θέτω προς συζήτηση, γιατί αυτά είναι ανοικτά ζητήματα και κάθε επιχείρημα έχει την αξία του.

Yellow Kid είπε...

Χε!..."Σε ενημερώνουμε πώς έτσι και μπεις θα σε φάνε τα λιοντάρια! Τώρα που το ξέρεις εμείς δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα για να το αποτρέψουμε.Τι κι αν γίνεις κομμάτια; Θα βγεις κατά πολύ πλουσιότερος."

Ακόμα και στο τσίρκο πάντως υπάρχει ένα δίχτυ ασφαλείας.

spooky είπε...

Εγώ βλέπω το εξής στην απόφαση του ΕΣΡ: αποκαλεί αυτοεξευτελισμό το - υπό πίεση - outing τυχόν ομοφυλοφιλικών εμπειριών του παίκτη πιθανώς γιατί αυτός ενδέχεται να έρθει σε δύσκολη θέση απέναντι στην οικογένειά του ή τον κοινωνικό του περίγυρο. Μην ξεχνάμε ότι η κοινωνία μας είναι βαθύτατα οπισθοδρομική και υποκριτική κι έτσι το να αποκαλύψει κάποιος πράγματα για την προσωπική του ζωή - με δέλεαρ το χρήμα - που αλλιώς δεν θα αποκάλυπτε για να μην εκτεθεί στα κουτσομπολιά των άλλων αποτελεί επαρκή λόγο για κυρώσεις.

Ωστόσο, εδώ είναι η δική μου ένσταση: γιατί να ευαισθητοποιηθούμε μόνο για τυχόν αποκάλυψη ομοφυλοφιλικών επαφών κάποιου ατόμου κι όχι για αποκάλυψη απιστίας εκ μέρους κάποιας γυναίκας; Γιατί να μην ευαισθητοποιηθεί το ΕΣΡ για τον κίνδυνο δημιουργίας ενδοοικογενειακών προστριβών υπό το φως τυχόν αποκαλύψεων για έριδες, αντιζηλίες, ανταγωνισμούς κλπ στις οποίες θα προβεί ο παίκτης ή η παίκτρια;

Δηλαδή, το ΕΣΡ θεωρεί ότι μόνον ένα άβολο outing ομοφυλοφιλικών εμπειριών κάποιου ανθρώπου είναι αυτοεξευτελισμός; Δεν είναι αυτοεξευτελισμός το να βρεθεί ο παίκτης ή η παίκτρια στη θέση να πρέπει να αποκαλύψει τυχόν πικρίες, θυμούς κλπ (με ό,τι συνέπειες αυτό μπορεί να έχει μετά στις σχέσεις του με την οικογένειά του) που σκιάζουν τις σχέσεις του με κάποιους συγγενείς του;

Επίσης, θέλω εδώ να δούμε την πίεση που δημιουργεί το κίνητρο του χρηματικού κέρδους στον παίκτη ή την παίκτρια. Δύσκολα θα πήγαινε κανείς εκεί αν δεν είχε ανάγκη αυτά τα χρήματα. Ουσιαστικά λοιπόν, ο παίκτης ή η παίκτρια καταλήγει να βρίσκεται μπροστά στο δίλημμα "βγάζεις τα άπλυτά σου στη φόρα, αλλά καθαρίζεις οικονομικά ή ακολουθείς το 'τα εν οίκω μη εν δήμω' και ή βγάζεις λιγότερα λεφτά ή χάνεις το παιχνίδι".

Ακούω γνώμες.

e-Lawyer είπε...

Πρέπει πάντως να διαβάσουμε πιο αντικειμενικά την απόφαση. Μιλάει και για γυναικεία ομοφυλοφιλία, ενώ δεν περιορίζεται σε αυτές τις "εκτροπές", αλλά λαμβάνει υπόψη και εξομολογήσεις που αφορούν την πορνεία και την απιστία. Δηλαδή δεν περιορίζει την "σκανδαλολογία" σε ομοφυλοφιλικά θέματα.

spooky είπε...

Δεν ξέρω, αλλά για μένα δεν είναι θέαμα - και δη "ποιοτικό" - ένα "τηλεπαιχνίδι" στο οποίο κάποιος, με δέλεαρ το χρήμα και ένα (προσωρινό ή μη) οικονομικό ξελάσπωμα καλείται να αποκαλύψει πράγματα που ενδεχομένως θα τον φέρουν σε πολύ δύσκολη θέση εντός του οικογενειακού και κοινωνικού του περιβάλλοντος.

Ούτε μου αρέσουν οι αηδίες της Πάνια, στις οποίες βλέπουμε διάφορους δυστυχείς ανθρώπους να γελοιοποιούνται έναντι κάποιας πρόσκαιρης αμοιβής (και παντοτινής χλεύης).

Δε μου αρέσει να βλέπω να γίνεται εμπορική (και μάλιστα χυδαία) εκμετάλλευση της νοητικής αναπηρίας, της απιστίας, των οικογενειακών ανταγωνισμών κ.ο.κ. κάποιων ανθρώπων. Ας τους αφήσουμε στην ησυχία τους.

e-Lawyer είπε...

Υπάρχει όμως μία απόσταση από το "δε μου αρέσει" από το "πρέπει να απαγορεύεται".

Ανώνυμος είπε...

Εγώ θεωρώ ότι πρέπει να καταργήσουμε την εκμετάλλευση. Δεν μπορώ να περιμένω να γίνω πολίτης, να υιοθετήσω την εκμεταλλευτική νοοτροπία, ν' αδειάσω την ανθρωπιά μου εις τους κάδους, κ' ύστερα να αρχίσω να σκέφτομαι ότι πρέπει να προστατευτώ επειδή είμαι ένας από τα θύματα άνθρωπος καλύτερος. Θα συμφωνείς dealsend άραγες, λόγω της αφυπνισμένης σου συνείδησης.

ΡF είπε...

Εγώ συμφωνώ με το εξής κομμάτι της απόφασης: "Οι ως άνω εκποµπές δεν έχουν την από το Σύνταγµα και το νόµο αξιουµένη ποιότητα που επιβάλλει η κοινωνική αποστολή της τηλεόρασης και πολιτιστική ανάπτυξη της χώρας".
Οι ραδιοσυχνότητες είναι συλλογικό αγαθό, η παραχώρησή τους σε ιδιώτες για εκμετάλλευση, παρότι γίνεται με την καταβολή σχετικού τιμήματος, πρέπει να υπακούει σε ορισμένες αρχές.
Πιστεύω ότι το ΕΣΡ πρέπει είτε να επιβάλλει υψηλό πρόστιμο που να αναγκάσει τον σταθμό να κόψει την εκπομπή ή να αποφασίσει την κατάργησή της.
Παρεπιπτόντως, έχω παρατηρήσει ότι τα πρόστιμα του ΕΣΡ είναι αποκομμένα από τα προηγούμενα, δλδ δεν λαμβάνεται υπόψιν αν σε μια εκπομπή έχει επιβληθεί παλαιότερα πρόστιμο για τον ίδιο λόγο. Έτσι τα πρόστιμα έχουν μόνο το χαρακτήρα τιμωρίας και όχι συμμόρφωσης.
Θα ήθελα την άποψη του e-lawyer και επί αυτού.

e-Lawyer είπε...

Το ΕΣΡ σε αυτήν την απόφαση έχει λάβει υπόψη όλα τα πρόστιμα τα οποία επιβλήθηκαν από το 2002 στον ίδιο τηλεοπτικό σταθμό. Στο αιτιολογικό της απόφασης αναφέρεται ότι σε "παρόμοια" εκπομπή είχε επιβληθεί πρόστιμο 200.000 ευρώ και γι΄αυτό ο Πρόεδρος του ΕΣΡ πρότεινε την επιβολή προστίμου 300.000 ευρώ. Τελικά όμως, για τον σχηματισμό της πλειοψηφίας προσχώρησε στην εισήγηση για πρόστιμο 75.000 ευρω.

Το ζήτημα που θέτεις είναι αυτό του follow-up. Πράγματι, το EΣΡ δεν ακολουθεί ένα δημοσιευόμενο συστηματικό follow up για την παρακολούθηση των "υποτροπών" που θα πρέπει να οδηγούν σε διακοπή εκπομπών ή και σε αφαίρεση άδειας από έναν τηλεοπτικό ή και ραδιοφωνικό σταθμό.

Είναι ενδεικτικό εξάλλου ότι σε αυτήν την απόφαση του Μαρτίου 2009, προσδιορίζει την τηλεθέαση και την διαφημιστική δαπάνη του σταθμού με στοιχεία που ρητώς ανάγονται στο έτος 2003.

30fyllos είπε...

καλησπερα,δυο σκεψεις..πρωτον το εσρ εχει συνταγματικως κατοχυρωμενη την δυνατοτητα να κοβει εκπομπες εφοσον δεν εχουν την απαιτουμενη ποιοτικη σταθμη δεδομενου κ του περιορισμενου αγαθου των συχνοτητων.(ενα αλλο μεγαλο θεμα η αδειοδοτηση των σταθμων που λειτουργουν με προσωρινη αδεια των νομαρχιων καθως ο σχετικος νομος απο εποχης ΠΑΣΟΚ παιδευεται..).το 15παρ2 Σ οριζει επισης οτι η τηλεοραση εχει κοινωνικη αποστολη κ συμβαλλει στην ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ αναπτυξη της χωρας.πιστευω λοιπον οτι το εσρ μπορει να επιβαλλει την διακοπη της εκπομπης.σιγουρα καποιος θα πει οτι ετσι ανοιγουν οι ασκοι του αιολου για παρεμβατισμο απο εσρ..(αλλωστε κ αυτο εχει προβει επανειλλημενα σε πραξεις που υποδηλωνουν πουριτανισμο,αναχρονισμο κ γενικα υπερ του δεοντος συντηρητικες αντιληψεις..).αλλα αν κ η συγκεκριμενη εκπομπη δεν πρεπει να κοπει(μαζι με την πάνια)τοτε ποια θα επρεπε?ουσιατικα αναγνωριζουμε την δυναοτητα κοψιματος των εκπομπων στο ΕΣΡ?δεν θα καταληγε διαφορετικα γραμμα κενο το 15παρ2Σ?Δηλαδη τι θα επρεπε να κανει μια εκπομπη χειροτερο?ποια ειναι δηλαδη τα ακραια ορια που πλαισιωνουν την εννοια ποιοτικη σταθμη κ ποια η υπερβαση των οριων δικαιολογει το κοψιμο.προφανως προκειται αοριστη νομικη εννοια η οποια θα ερμηνευτει απο δικαστηρια κ θεωρητικους..για να γινει ομως αυτο πρεπει πρωτα το εσρ να δρασει παρα το κοστος.αλλωστε για αυτο του δοθηκε ανεξαρτησια.
Δευτερον,αρ2Σ+5παρ1Σ οριζει σεβασμο κ προστασια+ελευθερη αναπτυξη προσωπικοτητας κ κατ επεκταση ΕΛΕΥΘΕΡΗ αυτοδιαθεση χωρις περιορισμους των προσωπικων δικαιωματων κ ελευθεριων.Ποσο ελευθερα διαμορφωνεται η βουληση του ανθρωπου να συμμετασχει στο παιχνιδι οταν λειτουργει υπο το βαρος οικονομικων δυσκολιων,κ οτι αδυνατει γενικα να τα βγαλει περα οικονομικα?Ζητουμενο ειναι η ουσιαστικη ισοτητα κ δεν πρεπει να λησμονηθει οτι τα δυο μερη εκπομπη-παικτης δεν εχουν την ιδια διαπραγματευτικη ισχυ(εργοδοτης-εργαζομενος)αρα δεν θα πρεπει να θεωρησουμε τη υφη της σχεσης ως αστικολογικη(ιδιωτικη αυτονομια,ελευθερια των συμβασεων)αλλα μαλλον προς μια εργατικου δικαιου θεωρηση οπου ο νομος θα προβαινει σε μια ενισχυση δικαιωματων του αδυναμου μερους.(βλ. ΓΟΣ+καταχρηστικοτητα,εργατικο δικαιο,προστασια καταναλωτη.)
Βεβαια καποιος θα πει οτι εδω το ιδιο το κρατος μας ωθει στο τζογο(στοιχημα λοττο,χρηματιστηριο)σπαταλωντας υπερογκα ποσα σε διαφημιση,για τα τηλεπαιχνιδια θα νοιαστει?

lesbianbimafia είπε...

Νομίζω ότι όσα και να λέγονται περί ποιότητας δεν θα καταλήξουμε κάπου,γιατί δεν υπάρχει κάτι που να πιστοποιεί την όποια ποιότητα. Ουσιαστικά είναι προσωπική η αξιολόγηση. Η tv δεν είναι ποιοτική ούτε αντικειμενική ακόμη και στις ειδήσεις της που θεωρητικά δεν υπάρχει κέρδος. Κάθε παίκτρια-ης που πηγαίνει στην tv ή όπου αλλού είναι ενήλικη. Πριν από την δημόσια παρουσία της παίκτριας στο παιχνίδι αυτό έχει προηγηθεί συνάντηση που ερωτάται και απαντά σε όσα θέλει. Άρα ξέρει ότι πολλές ερωτήσεις θα επαναληφθούν δημόσια και εννοείται ότι θα ερωτηθεί και για ότι δεν "αντέχει" αλλά πράττει η ελληνική κοινωνία. Η παίκτρια-ης είναι ενήλικη-ος και αποφασίζει δεν εξαναγκάζετε. Το ΕΣΡ και κάθε αρχή έχει κώδικες δεοντολογίας που δεν εφαρμόζει. Δεν καταλαβαίνω τη λογική ότι πιέστηκε από έλλειψη χρημάτων. Πολλές δεν έχουν λεφτά αλλά δεν είναι στην tv. Η tv έχει τα καλά και τα κακά όπως όλες-οι. Αν δεν μάς αρέσει απλώς την κλείνουμε. Η λογοκρισία είναι άτιμο πράγμα. Η ελευθερία της έκφρασης και της γνώμης είναι κατοχυρωμένη σε πολλές διακηρύξεις, συντάγματα και νόμους. Το ΕΣΡ μάς οδηγεί σε αυτό που υποτίθεται πως δεν θέλουμε. Δηλαδή την υποκρισία, κάντο αλλά μην το λες. Αυτό θέλουμε; Μια ομάδα ανθρώπων αν χαλαστεί από τις "αποκαλύψεις" απιστίας, λεσβιασμού, παρένδυσης ας κάτσει επιτέλους να τα συζητήσει και να βρει άκρη. Αυτή η "έκπληξη" της συζύγου για την απιστία του συζυγου είναι έως και εκνευριστική όταν οι έρευνες αποδεικνύουν ότι το 80% των ανδρών και το 20% των γυναικών απατούν. Νομίζω πως η tv είναι κι ένας τρόπος "απενοχοποιήσης", έστω και με αυτό τον τρόπο όσες-οι ακούν θα συνειδητοποιούν αλήθειες.Το να απαιτούμε από την tv να προβάλει μόνο τα ηθικά-χριστιανικά πρότυπα δεν θα μάς βοηθήσει και πολύ σαν κοινωνία. Η υποκρίσία δεν βοηθά αλλά στηρίζει ενοχές και μας κάνει συνένοχες για κάθε απάνθρωπη συμπεριφορά, αν χρειαζόμαστε κάτι αυτό είναι ο σεβασμός και η ανοχή. Τα πρόστιμα ή οι βαρύτερες ποινές ποτέ δεν κατάφεραν να περιορίσουν ούτε τα ναρκωτικά, ούτε το αλκοόλ και πολύ περισσότερο τον λεσβιασμό, προσωπικά όλα αυτά τα θεωρώ ως δικαίωμα. Η γνώση είναι το ζητούμενο και όχι ο περιορισμός. Ο καπνός βλάπτει, το γνωρίζω αλλά συνεχίζω να καπνίζω και στο βαθμό που δεν βλάπτω την υγεία άλλης-ου θα συνεχίσω να θεωρώ δικαίωμά μου το κάπνισμα. Το ΕΣΡ το μόνο που καταφέρνει με τα πρόστιμα είναι, η εκπομπή να αλλάζει όνομα και ανεβάζει την τηλεθέαση.

Ανώνυμος είπε...

animalesbian
Εγώ διάβασα που έγραψες για "δημόσια παρουσία" και την λέξη "ενήλικος" επίσης εδιάβασα-κι αμέσως σκέφτηκα ότι να έχω δημόσια παρουσία ή το να είμαι ενήλικος δεν συνεπάγεται και δεν προϋποθέτει ότι είμαι ένας ελεύθερος άνθρωπος.

e-Lawyer είπε...

Πρεπει παντως να εχουμε κατα νου οτι η ιδια η εκπομπη ειναι που παρουσιαζει ως ανατριχιαστικο το θεμα της ομοφυλοφιλιας κι οχι το ΕΣΡ. Το ΕΣΡ επισημαινει οτι ο τροπος με τον οποιο παρουσιαζονται αυτα κατατεινει στον σκανδαλισμο κλπ. Το λαθος του ΕΣΡ ειναι οτι αντιμετωπιζει εξισου πουριτανικα το θεμα και αποδεχεται οτι αυτες οι εξομολογησεις ειναι εξ ορισμου εκτροπες.

ds είπε...

Συμφωνώ απολύτως με την ανάρτησή σου. Δεν είναι δυνατόν το κράτος να παρεμβαίνει στην επιλογή του πολίτη για τη συμμετοχή του σε τηλεπαιχνίδι. Άλλωστε οι παίκτες γνωρίζουν τις ερωτήσεις που τους έχουν υποβάλλει, αλλά και τις ίδιες τους τις απαντήσεις.

Δεν είναι δυνατόν σε διάφορα δημοκρατικά και πολιτισμένα μέρη του κόσμου να επιτρέπεται το συγκεκριμένο τηλεπαιχνίδι, και το ΕΣΡ να απαντά με αυτόν τον φασιστικό τρόπο.

Το ΕΣΡ δεν ξέρει να επέμβει όταν πολιτικά στελέχη καπνίζουν συνεχώς live σε δελτία ειδήσεων και εκπομπές (και στην περίπτωση αυτή σαφώς και υπάρχει σχετική νομοθεσία που το απαγορεύει), αλλά επιλεκτικά επεμβαίνει όταν πρόκειται για "διασυρμό" της προσωπικότητας, "παράνομες" δραστηριότητες και ομοφυλοφιλία. Έννοιες τελείως υποκειμενικές δηλαδή και όχι παράνομες!

e-Lawyer είπε...

Η προσβολή της προσωπικότητας και η παρανομία δεν είναι υποκειμενικοί, αλλά νομικοί όροι και έχουν συγκεκριμενοποιηθεί από το δίκαιο.

Το ερώτημα είναι πως το ΕΣΡ επιτρέπει να υπάρχουν κομματικά τηλεοπτικά κανάλια (τηλεάστυ, 902) από τη στιγμή που επεμβαίνει σε όλα τα υπόλοιπα για το αν τηρούν μέχρι δευτερολέπτου την αντικειμενική και επί ίσοις όροις ενημέρωση που επιβάλλει το Σύνταγμα.

Oingo Boingo είπε...

Ανέφερες - σωστά - ότι η εκπομπή παρουσιάζει την ομοφυλοφιλία ως κάτι ανατριχιαστικό. Νομίζω ότι εκεί θα είχε πολύ καλύτερο πάτημα το ΕΣΡ για να τους χώσει πρόστιμο και μάλιστα βαρύ, γιατί ουσιαστικά δαιμονοποιούν συμπολίτες μας.

Προσωπικά πιστεύω ότι θα πρέπει να απαγορευθεί η προβολή "παιχνιδιών" στα οποία ο παίκτης καλείται ή να ρισκάρει την οικογενειακή του ζωή και την αξιοπρέπειά του ή να χάσει το έπαθλο.

Και όχι, δεν είμαι του "κάντο αλλά μην το λες" (έτσι κι αλλιώς, το τι κάνει ο καθένας στην προσωπική του ζωή είναι δικό του θέμα κι όχι δικό μου), αλλά του "μην ψυχαναγκάζεις κάποιον να αποκαλύψει κάτι που ενδεχομένως δεν θα ήθελε να αποκαλύψει".

Oingo Boingo είπε...

Θέτεις επίσης το πολύ καίριο ερώτημα της ύπαρξης κομματικών καναλιών (902, Τηλεάστυ). Αυτό πρέπει επιτέλους να εξετασθεί. Και κάτι ακόμα: με τις εκπομπές του Δημοσθένη Λιακόπουλου τι γίνεται;

ds είπε...

Έχεις δίκιο δεν το έθεσα σωστά. Εννοούσα ότι διασυρμός προσωπικότητας και παράνομες δραστηριότητες είναι πολύ γενικοί χαρακτηρισμοί, όταν δεν αναφέρονται σε συγκεκριμένα περιστατικά και παραδείγματα (όπως και στο κείμενο του ΕΣΡ).

lesbianbimafia είπε...

Το τι κάνει κάποια στο κρεβάτι της είναι όντως προσωπικό αλλά το με ποια κάνει το κρεβάτι της είναι πολιτικό.
Οι παίκτριες-ες δεν μας λένε τι έκαναν αλλά με ποιά-ον το έκαναν.
Την ανατριχιαστική παρουσίαση εκ μέρους της εκπομπής για τον λεσβιασμό, την απιστία,την εργασία στο σεξ κλπ είναι που θα έπρεπε να μέμφεται το ΕΣΡ και να ζητήσει να αντιμετωπίζονται όλες οι "εξομολογήσεις" ισότιμα.
Οι ετερό, άκαπνες-οι,μη πότισσες, πιστές-οι δεν αποτελούν πρότυπο εξ' ορισμού όπως και το αντίστροφο.
Η στάση της παρουσιάστριας είναι αναξιοπρεπής απέναντι σε αυτές-ους που συμμετέχουν αλλά αυτό είναι ζήτημα παιδείας, άποψης περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ισότητας, ελευθερίας, σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης και άπτεται σε όσες-ους ψηφίζουν να αποφασίσουν τι και ποιές-ους θέλουν.
Η όποια εκπομπή δεν μπορεί να μας "διαβρώσει" αφού αναγνωρίζουμε ότι έχουμε κριτήρια ποιότητας και κατά συνέπεια έχουμε την δυνατότητα να αντιπαρέλθουμε το όποιο κακό, εκτός αν θεωρούμε ότι όλες οι άλλες-οι (εξαιρουμένων ημών) δεν έχουν κριτήριο και επιθυμούμε να τις-τους προστατεύσουμε.Για αυτό το τελευταίο νομίζω ότι προσπαθεί να μας πείσει το ΕΣΡ.
Σε πολλές χώρες γίνονται αναφορές για την απιστία, τον λεσβιασμό,την εργασία στο σεξ,το ποτό ή το κάπνισμα αλλά μόνο ετούτη η χώρα νοιώθει την ανάγκη να γελά, ξορκίζοντας το κακό.
Ίσως είμαστε η μονη ευρωαπαϊκή χώρα που ακόμη αναπαριστά ως καρικατούρες τις λεσβίες και τους γκέι.
Αλλά όταν η πλειονότητα της Βουλής δήλωσε όσα δήλωσε π.χ για το Σύμφωνο Συμβίωσης το οποίο σε παγκόσμια πρωτοτυπία το ψήφισε μόνο για ετερό δεν είναι να απορούμε που της και "μας" φταίει η tv.
Εκπρόσωπος του ΕΣΡ (ο κ.Λασκαρίδης, αν θυμάμαι καλά) για το πρόστιμο στο "γκέι φιλί του Μέγκα" είχε δηλώσει πως αυτό έγινε γιατί το φιλί αυτό δεν προήγαγε την αναπαραγωγή.Ενώ λίγο καιρό πριν το λεσβιακό φιλί της Ντεντίν είχε κοπεί ως διαφήμιση χωρίς συζήτηση.

30fyllos είπε...

καλησπερα κ παλι..μια ερωτηση.. η τυχον απαγορευση εμπορευματοποιησης των ευαισθητων προσωπικων δεδομενων θα ηταν αντισυνταγματικη?δεδομενου οτι ολες οι συνταγματικες ελευθεριες ειναι ισοτιμες κ δεν μπορουμε να μιλαμε για ιεραρχηση κ οτι καθε συντ. αρχη δεν ειναι απεριοριστη αλλα υποκειται σε περιορισμους εφοσον τηρειται η αρχη της αναλογικοτητας κ/η της σταθμισης των εννομων αγαθων.δλδ να απαγορευεται η διαθεση προσωπικων δεδομενων εναντι τιμηματος,να θεωρουνται τα ευαισθητα πρ.δεδομενα ως αυλα αντικειμενα που δεν μπορουν να ειναι αντικειμενο συναλλαγης η τζογου..αν θελει καποιος να τα διαθετει η να τα δημοσιοποιει ας το κανει χαριν ελευθεριοτητας..με αυτο το τροπο να μην μπορουν οι εκαστοτε φιλαργυροι ,τζογαδοροι η ανθρωποι που οδηγουνται σε τετοιες πρακτικες λογω δυσχερους οικονομικης καταστασης κ προβαινουν σε τετοιου ειδους πραξεις-τηλεπαιχνιδια ως εσχατο μεσο βιοπορισμου.οι ανθρωποι ομως που θελουν να εκφραστουν δημοσια για τετοιου ειδους δεδομενα χαριν ελευθεριοτητας να τους επιτρεπεται.παραδειγμα το να παει καποιος εχεφρων κ καταλογιστος να πει οτι μυχια σκεψη του θελει σε μια εκπομπη χωρις οικονομικο ανταλλαγμα να επιτρεπεται αντιθετα οταν γινεται με μια συμβατικη λογικη οπου παροχη ειναι τα προσωπικα δεδομενα και αντιπαροχη χρηματα να απαγορευεται.προσωπικα θεωρω οτι τα ευαισθητα προσωπικα δεδομενα πρεπει να τα φυλαμε 'σαν τα ματια μας'κ τα ματια μας οπως κ καθε οργανο του σωματος μας ακομα κ το αιμα μας δεν ειναι δεκτικο συναλλαγης με ρητη νομοθετικη ρυθμιση.κ δεν νομιζω να τιθεται θεμα αντισυνταγματικου περιορισμου του 5Σ.αλλωστε στα πλαισια αστικου δικαιου δεν θα θεωρουνταν αντιθετη στα χρηστα ηθη κ αρα ακυρη πωληση τετοιων ευαισθητων προσωπικων δεδομενων?αλλωστε το 5Σ εμπεριεχει ως περιορισμο τη ρητρα των χρηστων ηθων.2παρ1:προστασια=θετικα μετρα ωστε να δημιουργειται προσφορο εδαφος για αναπτυξη προσωπικοτητας.σεβασμος=ανοχη του κρατους σε εκδηλωσεις των πολιτων σεχτικες με αυτοδιαθεση πρ.δεδομενων.η αυτοδιαθεση πρεπει να προκυπτει απο ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΔΙΑΜΟΡΦΩΜΕΝΗ βουληση.στα συγκεκριμενα τηλεπαιχνιδια ο παικτης δεν επιδιωκει να εκφραστει για αυτα που τον ρωταν αλλα το αποδεχεται (ως αναγκαιο κακο)εναντι ανταλλαγματος ικανοποιωντας τις φιλαργυρες/τζογαδορικες/βιοποριστικες διαθεσεις του..

e-Lawyer είπε...

Πληροφοριακός αυτοκαθορισμός σημαίνει ότι καθένας μας είναι ελεύθερος να καθορίσει ποιες προσωπικές του πληροφορίες θα τυγχάνουν επεξεργασίας. Σημαίνει επίσης ότι πρέπει να ενημερώνεται όταν κάποιος συλλέγει δεδομένα του, για ποιο σκοπό τα συλλέγει, για πόσο διάστημα κλπ. Και να μπορεί να μπλοκάρει αυτή την επεξεργασία όποτε το επιθυμεί, εκτός αν είναι νομικά εξαναγκαστή.

Αυτό που λες περι εμπορευματοποίησης είναι πολύ σχετικό. Αν βγει ένας γνωστός τηλεπαρουσιαστής και δηλώσει ότι ειναι ομοφυλόφιλος (ευαίσθητο δεδομένο που αναφέρεται στην ερωτική του ζωή) είναι εμπορευματοποίηση -δεδομένου ότι θα σημαίνει μάλλον και αύξηση της τηλεθέασης, άρα μεγαλύτερη διαφημιστική είσπραξη κλπ- ή όχι;

Ο νόμος δεν μπορεί να θέτει τους ίδιους περιορισμούς στην ελευθερία της έκφρασης ανάλογα με το αν αυτή κατατείνει στην κερδοσκοπία ή όχι. Πρέπει να προφυλάσσει τους αδύναμους πολίτες που αναγκάζονται να μεταχειριστούν τον εαυτό τους ως αντικείμενο και προϊόν. Αυτό σημαίνει "σεβασμός και προστασία της ανθρώπινης αξίας": να μην φτάνουμε στο σημείο να καταντάει κάποιος από υποκείμενο δικαιωμάτων και υποχρεώσεων και φυσικό πρόσωπο, δηλ. άνθρωπος, να τον μεταχειρίζονται σαν να ήταν αντικείμενο.

Για μένα μόνο αυτό είναι το όριο και πάντα παραμένει εξαιρετικά συμπροσδιορίσιμο μαζί με όλα όσα θεωρούνται "κοινωνική ηθική" σήμερα.

30fyllos είπε...

οταν λεω απαγορευση εμπορευματοποιησης εννοω οτι απαγορευεται μια συμβαση οπου η μια παροχη θα ειναι τα ευαισθητα προσωπικα δεδομενα κ η αντιπαροχη θα ειναι το χρημα.μια συμβαση πωλησης με πωλητεο πραγμα τα πρ.δεδομενα.ΑΜΕΣΗ σχεση.ετσι δεν θιγεται η ελευθερια της εκφρασης(αφου χαριν ελευθεριοτητας θα μπορεις να πεις οτι θες κ θα χεις το δικαιωμα να 'αυτοεξεφτελιζεσαι'απλα οχι επι χρημασι.ουτε της οικονομικης αναπτυξης αφου σχετικη πωληση θα εχει ως αντικειμενο ενα πραγμα που δεν ειναι κ με βαση το ισχυον δικαιο δεκτικο συναλλαγης,ενω υπαρχει κατ εμε τουλαχιστον αντιθεση κ στον ρητο συνταγματικο περιορισμο των χρηστων ηθων αρ5Σ+178ΑΚ.Επισης δεν βλεπω γιατι δεν μπορουμε να εφαρμοσουμε mutatis mutandis τις διαταξεις για τα ανθρωπινα οργανα κ αιμα. Ως δευτερος προσδιορισμος θα εχει να κανει με τα τυχον υποκειμενα(δημοσια προσωπα η μη-ανθρωποι του θεαματος η απλοι πολιτες εκτος κυκλου show-biz klp)''Αν βγει ένας γνωστός τηλεπαρουσιαστής και δηλώσει ότι ειναι ομοφυλόφιλος (ευαίσθητο δεδομένο που αναφέρεται στην ερωτική του ζωή) είναι εμπορευματοποίηση -δεδομένου ότι θα σημαίνει ΜΑΛΛΟΝ και αύξηση της τηλεθέασης, άρα μεγαλύτερη διαφημιστική είσπραξη κλπ.''στο συγκεκριμενο παραδειγμα δεν υπαρχει η αμεσοτητα κ η εννοια της αντιπαροχης ως μεγεθος ορισμενο η τουλαχιστον οριστο.εμφιλοχωρει η πιθανολογηση.αντιθετα στο τηλεπαιχνιδι σου λεει ερωτηση για 10000Ε.τιμολογειται δλδ το συγκεκριμενο πρ.δεδομενο.επισης αναλογικα με οτι ισχυει περι κριτικης σε δημοσια προσωπα κ απλους πολιτες θα πρεπει να ισχυσει κ εδω..στο παραδειγμα σου υποκειμενο ειναι ο τηλεπαρουσιαστης(ενα δημοσιο προσωπο που κινειται στο χωρο της τηλεορασης κ ξερει τους κανονες)αρα χρηζει λιγοτερης προστασιας εναντι ενος απλου πολιτη.Στην τελικη μια τετοια απαγορευση δεν θα προστατευε αυτους που ΑΝΑΓΚΑΖΟΝΤΑΙ να μεταχειριστουν τους εαυτους τους ως προιον τηλεθεασης?ουσιαστικα λεω οτι αμα θες να 'αυτοεξεφτελιστεις' καντο δεν μπορει κανεις να σε περιορισει..απλα οχι για τα λεφτα..καντο τζαμπα.με το να αφηνουμε τα παντα να γινονται πραγματα αποτιμητα σε χρημα κ δεκτικα συναλλαγης στην απαξιωση των δικαιωματων οδηγουμαστε..ας μεινει κ κατι εξω απο τον καταναλωτισμο.

30fyllos είπε...

''Αυτό σημαίνει "σεβασμός και προστασία της ανθρώπινης αξίας": να μην φτάνουμε στο σημείο να καταντάει κάποιος από υποκείμενο δικαιωμάτων και υποχρεώσεων και φυσικό πρόσωπο, δηλ. άνθρωπος, να τον μεταχειρίζονται σαν να ήταν αντικείμενο.''ουσιαστικα με μια τετοια απαγορευση δεν επιτυγχανεται με ενα προσφορο τροπο κ ηπιο η μη επελευση των συνεπειων του καταναλωτισμου (ολα εμπορευματα-αντικειμενα που θυσιαζονται στο βωμο του κερδους)σε ενα απο τα πιο ανεκτιμητα αγαθα του ανθρωπου.ΥΓ.:ακομα κ η mastercard-συμβολο καταναλωτισμου-στη σχετικη διαφημιση στις προσωπικες στιγμες λεει οτι εχουν αξια ανεκτιμητη.για ολα τα υπολοιπα υπαρχει η mastercard αρα κ τιμημα.συγγνωμη αν κουρασα

Analytis είπε...

Χωρίς να έχω παρακολουθήσει τον εως τώρα διάλογο...

Νομίζω οτι έχουμε εδω κλασική περίπτωση ενός προιόντος-παιχνιδιου που ο καταναλωτης-παικτης δεν είναι σε αντικειμενική θέση να εκτιμήσει (υποεκτιμά) το πραγματικό προσωπικό κόστος που μπορεί η χρήση του να έχει, με αποτέλεσμα να μην είναι σε θέση να συνειδητοποιήσει τον βαθμό εξευτελισμού πριν αυτός πραγματικά συμβεί.

Πολλές φορές οι άνθρωπο λέμε εύκολα ότι "δεν έχω τίποτα να κρύψω" ή "αυτό δεν θα επηρεασει", μόνο και μόνο για να διαπιστώσουμε αργότερα ότι πολυ απλά δεν δυνάμεθα να εκτιμούμε καταστάσεις που ποτέ δεν έχουμε ζήσει στο παρελθόν.

Στις περιπτώσεις τέτοιων αγαθών λοιπόν, είναι θεμιτό να ρυθμίζεται, ενίοτε και να απαγορεύεται η παροχή από το κράτος.

Σκεφτείται το εξής: ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση ο καταναλωτής-παικτης αμοίβεται- πληρώνεται με χρήμα για να παράσχει μια υπηρεσία (δημόσια αποκάλυψη στους οικείους του πρσωπικών του στοιχείων προς τηλεοπτικό όφελος του καναλιού) της οποίας το μετέπειτα κόστος ως υπηρεσίας δεν μπορεί εύκολα να εκτιμήσει. Με άλλα λόγια ο καταναλωτής μας αγοράζει μια συγκεκριμένη ποσότητα χρήματος πουλώντας σε αντάλλαγμα το προσωπικό κόστος που ΕΚΤΙΜΑ ότι θα υποστεί από τις αποκαλύψεις αυτές. Κοινώς, το κόστος που πληρώνει δεν είναι έυκολα προβλεπτό, και μπορεί να λάβει εκ των υστέρων μεγέθη που ποτέ ο καταναλωτής-παίκτης δεν θα ήθελε να υποστεί με τη δεδομένη χρηματική αποζημίωση.

Πρόκειται λοιπόν για ένα είδος συναισθηματικού και προσωπικού τζόγου, πολύ χειρότερο από τον κοινό τζόγο, και άρα η παροχή αυτου του τζόγου πρέπει να ρυθμιστεί, και το να απαγορευτεί ίσως να είναι και μια σωστή απόφαση για την προστασία των παικτών.

e-Lawyer είπε...

Ευχαριστούμε για την ειλικρίνεια σας ("δεν έχω παρακολουθήσει τον έως τώρα διάλογο"), αλλά δεν νομίζετε ότι είναι λίγο υποτιμητικό προς τους συνομιλητές, αλλά και προς τον εαυτό σας να αναπαράγετε πράγματα χιλιοειπωμένα παραπάνω, μόνο και μόνο επειδή θέλετε κάτι να πείτε;
Κρίμα είναι.

stassa είπε...

(Κυρίως πάνω στα σχόλια της animalesbian): Κι οι πόρνες ενήλικοι άνθρωποι είναι και ξέρουν τί τις περιμένει όταν βγουν στην πορνεία, κι αυτές μια επιλογή κάνουν, δεν τις εξαναγκάζει κανένας, άλλωστε όλες έχουν ανάγκες αλλά δεν πάνε όλες να γίνουνε πουτάνες κλπ κλπ. Ή όχι; Γιατί αυτή η εκπομπή είναι μια περίπτωση τηλεοπτικής μαστροπίας. Με αρκετά χρήματα ο καθένας μπορεί να πειστεί να κάνει οτιδήποτε, ιδίως αν βρίσκεται σ' ανάγκη. Από αυτήν την άποψη είναι προστασία της αξιοπρέπειας και σεβασμός της προσωπικότητας να μην αφήνουμε να βρεθεί σ' αυτή τη θέση, να πέσει θύμα εκμετάλλευσης κανείς.

Κι επιτέλους, πωπώ γιατί χρειάζεαι να το ξεψαχνίζουμε τόσο το πράγμα; Δε θα γλιτώσει ποτέ η δημόσια ζωή μας από τη χυδαιότητα και τη μιζέρια; Γι' αυτό τους έχουμε τους νόμους, για να μας αναγκάζουνε να τρώμε στα μούτρα τα σκατά του καθένα, στο όνομα της ελευθερίας της έκφρασης (διάβαζε μπίζνας);

To νομοσχέδιο για την ισότητα στον γάμο

 Το νομοσχέδιο προβλέποντας στο άρθρο 3 ότι ο γάμος επιτρέπεται για άτομα διαφορετικού ή ίδιου φύλου, αυτοδικαίως επεκτείνει στα ζευγάρια το...