Με 22 παραβάσεις διοικητικών και συνταγματικών διατάξεων, η Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων αποφάσισε στις 17 Μαρτίου 2009 να μην εκχωρήσει στο ΠΑΣΟΚ το όνομα χώρου "euroelections.gr", η κατοχύρωση του οποίου ζητήθηκε από τον Μάη του 2008 και αποσκοπούσε στην δημιουργία ιστοσελίδας με το Μανιφέστο της Ευρωπαϊκής Σοσιαλιστικής Ομάδας (PES).
Τον Οκτώβρη του 2008, ο Υπουργός Εσωτερικών, ασκώντας παρέμβαση, διεκδίκησε το "euroelections.gr", παρόλο που ο Συνήγορος του Πολίτη έκρινε ότι ο όρος αυτός δεν περιλαμβάνεται στην εκλογική νομοθεσία και αποτελεί μια "αμιγώς ανεπίσημη λεκτική σύνθεση".
Παρακάτω ακολουθεί το χρονικό των 22 παραβάσεων στις οποίες περιέπεσε η ΕΕΤΤ προκειμένου να αφαιρεθεί το εν λόγω Όνομα Χώρου από το ΠαΣοΚ και να αποδοθεί στο Υπουργείο Εσωτερικών.
Το ΠαΣοΚ ακολούθησε όλη τη διαδικασία για να αποδείξει ότι το υφιστάμενο νομοθετικό πλαίσιο για την εκχώρηση ονομάτων χώρου δεν είναι επαρκές και ότι απαιτείται η διενέργεια δημόσιας διαβούλευσης για την επικαιροποίηση της νομοθεσίας. Σε αυτό το αίτημα η ΕΕΤΤ ουδέποτε απάντησε.
1. Η αίτηση εκχώρησης του Ονόματος Χώρου και η απόφαση της Ολομέλειας της ΕΕΤΤ
1.1. Στις 6.5.2008 , ο καταχωρητής FORTHNET υπέβαλε, για λογαριασμό του ΠαΣοΚ, αίτημα εκχώρησης του Ονόματος Χώρου [euroelections.gr]. Από τον έλεγχο του μητρώου του Ιδρύματος Τεχνολογίας και Έρευνας [www.gr] προέκυπτε ότι το εν λόγω Όνομα Χώρου δεν είχε εκχωρηθεί σε άλλο φορέα πιο πριν. Το Όνομα Χώρου δεσμεύθηκε προσωρινά, για λογαριασμό του ΠαΣοΚ και ενεργοποιήθηκε για την φιλοξενία μιας ιστοσελίδας με περιεχόμενο το μανιφέστο της Ευρωπαϊκής Σοσιαλιστικής Ομάδας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (PES), ενόψει των ευρωεκλογών, ενώ στην κεντρική σελίδα υπήρχε το λογότυπο του ΠαΣοΚ (πράσινος ανατέλλων ήλιος).
1.2. Στις 26.5.2008, ο καταχωρητής FORTHNET προώθησε σε αρμόδιο εκπρόσωπο του ΠαΣοΚ την υπ' αρ. πρωτ. 482/26.5.2008 Απόφαση Ολομέλειας της ΕΕΤΤ, με την οποία το αίτημα απορριπτόταν, με λόγο απόρριψης “Προφανής Κακοπιστία – αρ. 8.1.η του Κανονισμού”.
1.3. Παραβάσεις ΕΕΤΤ:
(α) Παράλειψη κλήσης σε προηγούμενη ακρόαση του ενδιαφερόμενου πριν την επιβολή δυσμενούς διοικητικού μέτρου – παραβίαση του άρθρου 20 παρ. 2 του Συντάγματος και του άρθρου 6 του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας
(β) Πλημμελής αιτιολόγηση της απόφασης, χωρίς υπαγωγή πραγματικών περιστατικών σε κανόνες δικαίου και έκθεση σαφούς, ειδικής και επαρκούς αιτιολόγησης – παραβίαση του άρθρου 10 παρ. 1 του Συντάγματος και του άρθρου 17 του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας
(γ) Παραβίασης του δικαιώματος συμμετοχής στην Κοινωνία της Πληροφορίας και του δικαιώματος της ελευθερίας της έκφρασης, λόγω της επίκλησης περιορισμών μη σαφώς προβλεπόμενων – άρθρα 5Α και 14 του Συντάγματος, άρθρο 10 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου
(δ) Παραβίαση της αρχής της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης και της ασφάλειας δικαίου ως προς τα Ονόματα Χώρου τα οποία διατίθενται ελεύθερα για καταχώρηση, λόγω μη δημοσίευσης των αποφάσεων που έχει εκδώσει η ΕΕΤΤ στην ιστοσελίδα της, όπως οφείλει βάσει του άρθρου 6 παρ. 1 του Ν.3448/2006 για την περαιτέρω χρήση πληροφοριών του δημόσιου τομέα (Οδηγία 2003/98/ΕΚ).
2. Η αίτηση θεραπείας και η αίτηση για έναρξη δημόσιας διαβούλευσης
Στις 5.6.2008 το ΠαΣοΚ κατέθεσε στην ΕΕΤΤ αίτηση θεραπείας (αρ. πρωτ. 31686/5.6.2008), επισημαίνοντας τις παραπάνω παραβιάσεις. Ζητήθηκε επίσης από την ΕΕΤΤ η διενέργεια δημόσιας διαβούλευσης για την διευκρίνιση των ασαφειών στο θεσμικό πλαίσιο της εκχώρησης των Ονομάτων Χώρου με κατάληξη .gr. Σημειωτέον, ότι η διενέργεια δημόσιας διαβούλευσης κατόπιν αιτήματος των ενδιαφερομένων αποτελεί αρμοδιότητα της ΕΕΤΤ προβλεπόμενη από την απόφαση της υπ' αρ. 375/10/14.12.2006 (“Κανονισμός Διαδικασίας Δημόσιας Διαβούλευσης”, δημοσιευμένη στην ιστοσελίδα της) άρθρο 3 παρ. 5 όπου ρητά αναφέρεται ότι η διαδικασία διαβουλεύσεων αρχίζει είτε με πρωτοβουλία της ΕΕΤΤ, είτε κατόπιν σχετικού αιτήματος του Υπουργού Μεταφορών, είτε κατόπιν αιτήματος ενδιαφερομένων μερών “το οποίο η ΕΕΤΤ εξετάζει υπό το πρίσμα των ειδικών συνθηκών που επικρατούν στην αγορά των ηλεκτρονικών επικοινωνιών και δύναται να αποφασίσει την διεξαγωγή ή όχι της διαβούλευσης”. Η αρμοδιότητα αυτή προβλέπεται και από το άρθρο 17 του Ν.3431/2006. Αυτό σημαίνει δηλ. ότι τυχόν απόρριψη σχετικού αιτήματος πρέπει να αιτιολογείται με βάση την εξέταση των παραπάνω ειδικών συνθηκών εκ μέρους της ΕΕΤΤ, στο πλαίσιο της ειδικής, σαφούς κι επαρκούς αιτιολογίας που επιβάλλεται από το άρθρο 17 του ΚΔΔιαδ και το άρθρο 10 παρ. 1 του Συντάγματος.
3. Η υποβολή Αναφοράς στον Συνήγορο του Πολίτη
Στις 5.6.2008 το ΠαΣοΚ υπέβαλε επίσης Αναφορά ενώπιον του Συνηγόρου του Πολίτη (αρ. πρωτ. 8800/5.6.2008), ζητώντας την διαμεσολαβητική παρέμβασή του, ώστε να αρθούν οι ανωτέρω παραβάσεις της ΕΕΤΤ και να ανακληθεί η απόφαση με την οποία απορρίφθηκε η εκχώρηση του Ονόματος Χώρου.
4. Υπέρβαση προθεσμιών έκδοσης απόφασης εκ μέρους της ΕΕΤΤ
4.1. Στην Αίτηση Θεραπείας το ΠαΣοΚ επισήμαινε στην ΕΕΤΤ ότι σύμφωνα με το άρθρο 24 του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας, η απόφασή της θα πρέπει να του γνωστοποιηθεί το αργότερο σε 30 ημέρες από την υποβολή της αίτησης.
4.2. Μετά την άπρακτη παρέλευση του πρώτου 15ημέρου, εστάλη μέσω fax στην ΕΕΤΤ (και κοινοποιήθηκε στον Συνήγορο του Πολίτη) υπομνηστικό για την τήρηση της προβλεπόμενης προθεσμίας.
4.3. Μετά την άπρακτη παρέλευση και των 30 ημέρων εστάλη μέσω fax στην ΕΕΤΤ (και κοινοποιήθηκε στον Συνήγορο του Πολίτη) έγγραφο για μη εμπρόθεσμη διεκπεραίωση.
4.4. Στις 25.7.2008 εστάλη μέσω fax στην ΕΕΤΤ (και κοινοποιήθηκε στον Συνήγορο του Πολίτη) έγγραφο για την παρέλευση της γενικής 50ήμερης προθεσμίας για την διεκπεραίωση υποθέσεων από τη Διοίκηση που προβλέπεται από το άρθρο 4 του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας
4.6. Παραβάσεις ΕΕΤΤ:
(ε) Υπέρβαση προβλεπόμενης 30ήμερης προθεσμίας – παράβαση άρθρου 24 Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας
(στ) Υπέρβαση προβλεπόμενης 50ήμερης προθεσμίας – παράβαση άρθρου 4 Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας.
5. Πρώτη επιστολή διαμεσολαβητικής παρέμβασης Συνηγόρου του Πολίτη
5.1. Με την με ημερομηνία 14.7.2008 επιστολή του προς την ΕΕΤΤ, ο Συνήγορος του Πολίτη επισημαίνει ως προς την απόφαση της ΕΕΤΤ τον “εμφανώς συνοπτικό χαρακτήρα της αιτιολόγησης” και την την έλλειψη προηγούμενης ακρόασης, ζητώντας από την ΕΕΤΤ τις απόψεις της περί:
(α) την πλήρη αιτιολογία της απορριπτικής απόφασης
(β) την εξειδίκευση της αόριστης νομικής έννοιας “προφανής κακοπιστία” κατά την τρέχουσα πρακτική εκχώρησης ονομάτων χώρου
(γ) το κατά πόσον η εξειδίκευση αυτή έχει λάβει οποιαδήποτε δημοσιότητα προκειμένου να καθίσταται εφικτή η προληπτική συνεκτίμησή της από τους ενδιαφερομένους
(δ) την τήρηση της διαδικασίας ακρόασης προ δυσμενών αποφάσεων
(ε) την τύχη της συγκεκριμένης αίτησης θεραπείας
5.2. Η ΕΕΤΤ ουδέποτε απάντησε σε αυτή την επιστολή του Συνηγόρου του Πολίτη, αλλά ούτε και στην επόμενη επιστολή του ως προς την υπόθεση αυτή.
5.3. Παράβαση ΕΕΤΤ:
(ζ) Άρθρο 4 παρ. 11 Ν.3094/2003: “Αρνηση λειτουργού ή υπαλλήλου ή μέλους διοίκησης να συνεργασθεί με τον Συνήγορο του Πολίτη, κατά τη διεξαγωγή της έρευνας, συνιστά πειθαρχικό παράπτωμα παράβασης καθήκοντος, για δε τα μέλη διοίκησης λόγο αντικατάστασής τους.”
6. Απορριπτική απόφαση της ΕΕΤΤ επί της Αίτησης Θεραπείας
6.1. Με την υπ' αρ. 486/179/4-7-2008 απόφασή της που κοινοποιήθηκε στο ΠαΣοΚ στις 5.8.2008, η ΕΕΤΤ απέρριψε την αίτηση θεραπείας για την εκχώρηση του [euroelections.gr].
6.2. Παραβάσεις της ΕΕΤΤ:
(η) Παραβίαση του δικαιώματος προηγούμενης ακρόασης – Άρθρα 20 παρ. 2 Συντ., Άρθρο 6 Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας, Κανονισμός Ακροάσεων για Θέματα Τηλεπικοινωνιών (Απόφαση ΕΕΤΤ 249/115 ΦΕΚ Β΄642/23.5.2002),
(θ) Παραβίαση της αρχής της χρονικής προτεραιότητας, λόγω επίκλησης δήθεν προηγούμενων δικαιωμάτων του Υπουργείου Εσωτερικών επί του όρου “euroelections”, τα οποία όμως δεν προβλέπονται από την νομοθεσία - Παραβίαση άρθρου 11 παρ. 6 Κανονισμού Εκχώρησης και Διαχείρισης Ονομάτων Χώρου με κατάληξη .gr (Απόφαση ΕΕΤΤ351/76 ΦΕΚ 717/27-5-2005)
(ι) Παραβίαση της ελευθερίας της έκφρασης με την επιβολή περιορισμού θεμελιωμένου επί “δικαιωμάτων τρίτων”, ενώ τέτοιο “δικαίωμα” δεν υφίσταται – Άρθρο 10 παρ. 2 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.
(ια) Πλημμελής εκτίμηση πραγματικών περιστατικών – παράλειψη έρευνας του σκοπού χρήσης, επειδή η ΕΕΤΤ δεν έλαβε υπόψη το περιεχόμενο της ιστοσελίδας, το οποίο περιείχε σαφείς αναφορές στο ΠαΣοΚ (κομματικά εμβλήματα κλπ) και δεν συνέτρεχε περίπτωση “προφανούς κακοπιστίας”, αφού δεν υπήρχε σκοπός παραπλάνησης
(ιβ) Παράλειψη απάντησης επί του αιτήματος διενέργειας δημόσιας διαβούλευσης – Παραβίαση άρθρου 10 παρ. 1 του Συντάγματος σε συνδυασμό με τον “Κανονισμό Διαδικασίας Δημόσιας Διαβούλευσης”, το άρθρο 17 του Ν.3431/2006 και το άρθρο 17 του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας περί αιτιολογίας των διοικητικών πράξεων.
7. Η Αίτηση Ανάκλησης της απόφασης της ΕΕΤΤ και το Υπόμνημα στον Συνήγορο του Πολίτη
7.1. Την 1.9.2008 το ΠαΣοΚ υπέβαλε στην ΕΕΤΤ αίτηση ανάκλησης της απόφασής της, επικαλούμενο τις παραπάνω πέντε παραβάσεις (αρ. πρωτ. 46188).
7.2. Την ίδια ημέρα υπέβαλε στον Συνήγορο του Πολίτη υπόμνημα (αρ. πρωτ. 14283), κοινοποιώντας του την απόφαση της ΕΕΤΤ (αφού η ίδια τον περιφρόνησε), επισημαίνοντας τις παραπάνω παραβάσεις της ΕΕΤΤ και ζητώντας εκ νέου την διαμεσολαβητική παρέμβασή του.
8. Παρέλευση άπρακτης προθεσμίας της ΕΕΤΤ επί της Αίτησης Ανάκλησης
8.1. Στις 29.9.2008 εστάλη υπομνηστικό στην ΕΕΤΤ (με κοινοποίηση στον Συνήγορο του Πολίτη) για την παρέλευση άπρακτης της προθεσμίας 30 ημερών που προβλέπονται από τον Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας για την κοινοποίηση της απόφασης της ΕΕΤΤ. Επίσης παρήλθε άπρακτη και η 50ήμερη γενική προθεσμία διεκπεραίωσης, αφού η απόφαση κοινοποιήθηκε τελικά τον Απρίλιο 2009.
8.2. Παραβάσεις ΕΕΤΤ:
(ιγ΄) Υπέρβαση 30ήμερης προθεσμίας – άρθρο 24 ΚΔΔιαδ
(ιδ΄) Υπέρβαση 50ήμερης προθεσμίας – άρθρο 4 ΚΔΔιαδ
(ιε') Παραβίαση άρθρου 4 παρ. 2 ΚΔΔιαδ, βάσει του οποίου “αν κάποια υπόθεση δεν μπορεί να διεκπεραιωθεί λόγω αντικειμενικής αδυναμίας, ειδικά αιτιολογημένης, η αρμόδια υπηρεσία οφείλει, εντός πέντε (5) τουλάχιστον ημερών πριν την εκπνοή τους να γνωστοποιήσει εγγράφως στον αιτούντα: (α) τους λόγους καθυστέρησης, (β) τον υπάλληλο που έχει αναλάβει την υπόθεση και τον αριθμό τηλεφώνου του, για την παροχή πληροφοριών και (γ) κάθε άλλη χρήσιμη πληροφορία”. Τίποτε από αυτά δεν τήρησε η ΕΕΤΤ
9. Δεύτερη επιστολή διαμεσολαβητικής παρέμβασης Συνηγόρου του Πολίτη
9.1. Με την με ημερομηνία 14.10.2008 επιστολή του, ο Συνήγορος του Πολίτη εκτιμά ότι η απόφαση της ΕΕΤΤ δεν εξειδικεύει επαρκώς την έννοια της “προφανούς κακοπιστίας”, επειδή κατά την κρίση του Συνηγόρου, η ΕΕΤΤ την αντιμετωπίζει ως “αυταπόδεικτη” και “εκλαμβάνει ως όρο της εκλογικής νομοθεσίας μιάν αμιγώς ανεπίσημη λεκτική σύνθεση (euroelections/ευρωεκλογές)”. Ο Συνήγορος υπενθυμίζει ότι δεν έχει απαντηθεί η προηγούμενη επιστολή του και ζητά την ανταπόκριση της ΕΕΤΤ. Η ΕΕΤΤ όμως, μέχρι σήμερα, 6 μήνες μετά τη λήψη της εν λόγω επιστολής, δεν έχει απαντήσει ούτε και σε αυτή την δεύτερη παρέμβαση του Συνηγόρου.
9.2. Παράβαση ΕΕΤΤ:
(ιστ') Η άρνηση συνεργασίας με τον Συνήγορο του Πολίτη αποτελεί πειθαρχικό παράπτωμα, κατά το άρθρο 4 παρ. 11 Ν.3094/2003.
10. Η παρέμβαση του Υπουργού Εσωτερικών για την απόρριψη της Αίτησης Ανάκλησης του ΠαΣοΚ
10.1. Με έγγραφό του, στις 14.10.2008, ο Υπουργός Εσωτερικών, εκπροσωπούμενος από Αντιπρόεδρο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, ασκεί “Παρέμβαση” ενώπιον της ΕΕΤΤ. Με το έγγραφο αυτό, ο Υπουργός ζητά την εκ νέου απόρριψη του αιτήματος του ΠαΣοΚ για εκχώρηση του “euroelections.gr”, με την αιτιολογία ότι το Υπουργείο έχει την “αποκλειστική ευθύνη οργάνωσης και διεξαγωγής των εκλογών προς ανάδειξη των Ελλήνων αντιπροσώπων (ευρωβουλευτών) στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο”. Ο Υπουργός αναφέρει ότι η εκχώρηση του ονόματος χώρου “θα δημιουργήσει πλήρη σύγχυση στο εκλογικό σώμα, εντεύθεν, δε, και στους χρήστες της οικείας ιστοσελίδας εφόσον υπάρχει κίνδυνος να θεωρηθεί ότι τούτο δημοσιοποιεί τις επίσημες θέσεις του Υπουργείου, ενώ στην πραγματικότητα θα συντρέχει το διαμετρικά αντίθετο.” Ο Υπουργός ζητά “να κρατηθεί και να αποδοθεί ο προαναφερθείς χώρος στο Υπουργείο Εσωτερικών”.
10.2. Μετά την παρέμβαση του Υπουργού, η ΕΕΤΤ αποφασίζει με έγγραφό της στις 30.10.2008 που κοινοποιήθηκε την επομένη στο ΠαΣοΚ να καλέσει σε ακρόαση τους αιτούντες και τον παρεμβαίνοντα, στις 26.11.2008.
11. Το αίτημα του ΠαΣοΚ για διαδικτυακή κάλυψη της διαδικασίας ακρόασης και η απόρριψή του από την ΕΕΤΤ
11.1. Με έγγραφο που κατατέθηκε στην ΕΕΤΤ στις 20.11.2008 (αρ. πρωτ. 20.11.2008) και με σχετικό δελτίο τύπου που δημοσιοποιήθηκε στην ιστοσελίδα του, το ΠαΣοΚ ζήτησε την ανοικτή διενέργεια της διαδικασίας ακρόασης, με την δημόσια πρόσκληση ανθρώπων που δραστηριοποιούνται σε συμμετοχικά και διαδικτυακά μέσα ενημέρωσης “ώστε να προσέλθουν, να παρακολουθήσουν και να αναμεταδώσουν ζωντανά την ακρόαση”.
11. 2. Το αίτημα υποβλήθηκε και προφορικά κατά την έναρξη της διαδικασίας ακρόασης στις 26.11.2008, όταν ο παριστάμενος σε αυτήν Παναγιώτης Βρυώνης, σύμβουλος Social Media του ΠαΣοΚ ζήτησε να καταγράψει την διαδικασία μέσω βιντεοκάμερας για να την αναρτήσει στη συνέχεια στο Διαδίκτυο. Η νομική εκπρόσωπος του Υπουργού επ' αυτού είπε ότι “... θα αρνηθώ να συμμετάσχω. Εγώ μπορώ να μιλήσω μόνο για το πρόσωπό μου αυτή τη στιγμή, δεν θέλω να διαρρεύσει περαιτέρω εικόνα μου στο διαδίκτυο, όχι μόνο για την εικόνα, για την περαιτέρω διάχυση των πληροφοριών και των όσων απόψεων διατυπωθούν μέσα σε αυτή την αίθουσα ως προς τον εντολέα μου, πρέπει να έχω τη ρητή και την συναίνεσή του, άρα εφόσον τεθεί θέμα μαγνητοσκόπησης, θα ζητήσουμε αναβολή για να πάρω την έγκριση του εντολέα μου” (βλ. Πρακτικά Ακρόασης, σελ. 6). Σημειωτέον, ότι το ΠαΣοΚ μετά από τις σχετικές ενστάσεις, περιόρισε το αίτημα στην μετάδοση μόνο του ήχου.
11.3. Η απόρριψη του αιτήματος αυτού, καταγράφηκε στα Πρακτικά Ακρόασης της 26.11.2008 και εκφωνήθηκε από τον Αντιπρόεδρό της μετά από σύντομη μυστική διάσκεψη “η Επιτροπή αποφάσισε ομοφώνως ότι απορρίπτει το αίτημα της μαγνητοφώνησης ή μαγνητοσκόπησης της παρούσας διαδικασίας και της μετέπειτα διάχυσης της σχετικής πληροφορίας στο διαδίκτυο ή σε οποιοδήποτε άλλο δημόσιο χώρο για τους εξής λόγους:Σύμφωνα με το άρθρο 5 του κανονισμού ακροάσεων της ΕΕΤΤ για θέματα τηλεπικοινωνιών, παράγραφος 1, η διαδικασία ακρόασης διεξάγεται ενώπιον του κατά το άρθρο 3 του παρόντος αρμοδίου Συλλογικού Οργάνου, το οποίο συνέρχεται για τον σκοπό αυτό σε ειδική συνεδρίαση.Δεύτερον. Κατά τις συνεδριάσεις μπορούν να καλούνται, τόσο μέλη του προσωπικού της ΕΕΤΤ, όσο και κάθε άλλο πρόσωπο που η παρουσία του κρίνεται αναγκαία. Επίσης, σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 2 του ίδιου Κανονισμού, η διαδικασία ακρόασης συνίσταται στην κλήση από την ΕΕΤΤ των εμπλεκομένων προσώπων καθώς και κάθε άλλου ο οποίος έχει έννομο συμφέρον προς τούτο, προκειμένου να εκθέσει τις απόψεις του, προσκομίζοντας και κάθε διαθέσιμο αποδεικτικό στοιχείο των ισχυρισμών τους.
Από τις διατάξεις αυτές συνάγεται ότι η διαδικασία της ακρόασης είναι μια διαδικασία μυστική, δεν είναι δημόσια διαδικασία και στην διαδικασία αυτή καλείται όποιος έχει έννομο συμφέρον κατά την κρίση της Επιτροπής, τηρούνται πρακτικά τα οποία είναι διαθέσιμα μονάχα σε όσους έχουν έννομο συμφέρον.”
11.4. Παραβιάσεις της ΕΕΤΤ:
(ιη') Δεν αιτιολόγησε με σαφή, επαρκή και πλήρη αιτιολογία για ποιο λόγο δεν είχαν “έννομο συμφέρον κατά την κρίση της” όσοι τυχόν ενδιαφέρονταν να καλύψουν διαδικτυακά το γεγονός, όπως λ.χ. ο κ. Βρυώνης, ο οποίος ήταν παρών κατά τη διαδικασία – Παράβαση άρθρου 17 Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας
(ιθ΄) Η μυστική φάση της διαδικασίας είναι εκείνη που προβλέπεται ΜΕΤΑ την ακρόαση των μερών, όπως ρητά αναφέρει ο Κανονισμός – Παράβαση άρθρου 5Α του Συντάγματος σε συνδυασμό με το άρθρο 5 παρ. 9 Κανονισμού Ακροάσεων 2002.
11.5. Οι παραβάσεις αυτές γνωστοποιήθηκαν στον Συνήγορο του Πολίτη με το υπ' αρ. πρωτ. 21324/22.12.2008 Συμπληρωματικό Υπόμνημα του ΠαΣοΚ
12. Το υπόμνημα του ΠαΣοΚ μετά την κοινοποίηση των Πρακτικών Ακρόασης.
Με το από 22.12.2008 υπόμνημά του προς την ΕΕΤΤ το ΠαΣοΚ αντέκρουσε ως καταχρηστική την παρέμβαση του Υπουργού, αφού ο ίδιος δια των εκπροσώπων του δήλωσε ότι επιθυμούσε απλώς να “κρατηθεί” το εν λόγω όνομα χώρου και όχι ότι είχε σκοπό να το χρησιμοποιήσει το Υπουργείο. Η εν λόγω ομολογία σημαίνει ότι το Υπουργείο δεν σκοπεύει να χρησιμοποιήσει το εν λόγω όνομα χώρου αλλά απλώς να το διακρατήσει κενό. Αυτά τα στοιχεία εμπίπτουν στην έννοια της “παθητικής διακράτησης”, όπως έχει κριθεί από την ΕΕΤΤ και σε προηγούμενη απόφασή της (ΕΕΤΤ 461/073/28.11.2007), έννοια που εμπίπτει στον όρο της “προφανούς κακοπιστίας”. Περαιτέρω, κατά την παραδοχή της εκπροσώπου του υπουργού (Πρακτικά Ακρόασης, σελ. 15) η “σύγχυση” μπορεί να αφορά μόνον όσους δεν δουν το κομματικό έμβλημα του ΠαΣοΚ (πράσινος ήλιος) που βρίσκεται στην κορυφή της ιστοσελίδας: “ο εκλογέας, ο μη άπταιστα χειριζόμενος το διαδίκτυο, θα βάλει euroelections.gr, ενδεχομένως να μην δει το σήμα του ΠΑΣΟΚ που είναι πάνω αριστερά”. Δηλαδή μόνο σε αυτήν την -εντελώς απίθανη- περίπτωση συνομολογεί το Υπουργείο ότι μπορεί να υπάρχει σύγχυση, ενώ στην “Παρέμβασή” του ο Υπουργός μιλούσε για “πλήρη σύγχυση του εκλογικού σώματος”, πράγμα το οποίο παρέμεινε εντελώς αναπόδεικτο κατά την διαδικασία της ακρόασης. Το ΠαΣοΚ απέδειξε ότι από το περιεχόμενο της ιστοσελίδας, αλλά και από την ίδια τη χρήση του όρου “euroelections.gr” δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος να “θεωρηθεί ότι μεταδίδει επίσημες θέσεις του υπουργείου”, γιατί σε κανένα σημείο της ιστοσελίδας δεν υπάρχουν χρηστικές πληροφορίες για τον τρόπο άσκησης του εκλογικού δικαιώματος, αλλά μόνον οι ιδεολογικές και πολιτικές τοποθετήσεις του Σοσιαλιστικού Κόμματος. Δεν υπάρχει καμία αναφορά σε “υπουργείο εσωτερικών”, καμία ένδειξη που φέρει το εθνόσημο, καμία επίσημη διατύπωση ή σύμβολο του Κράτους ή της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Υπάρχουν μόνο τα κομματικά εμβλήματα του ΠαΣοΚ και της Ευρωπαϊκής Σοσιαλιστικής Ομάδας. Με την προσκόμιση εκτύπωσης από την ιστοσελίδα αυτή, αποδείχθηκε λοιπόν πλήρως ότι δεν υφίσταται κίνδυνος σύγχυσης, αφού το ΠαΣοΚ δεν “υποδύεται” το Υπουργείο Εσωτερικών!
13. Η απορριπτική απόφαση της ΕΕΤΤ
13.1. Με την απορριπτική της απόφαση (ΑΠ 515/91/17.3.2009) που κοινοποιήθηκε την 1.4.2009 στο ΠαΣοΚ, η ΕΕΤΤ ταυτολογικά επαναλαμβάνει την θέση της ότι “το ΠαΣοΚ υπέβαλε αίτηση εκχώρησης του επίδικου Ονόματος Χώρου “euroelections.gr” γνωρίζοντας ότι ο Παρεμβαίνων Υπουργός, ως επιφορτισμένος από την Πολιτεία Κρατικός Φορέας για την οργάνωση και διεξαγωγή των ευρωεκλογών, κατά τις διατάξεις του Ν.1180/1981 (ΦΕΚ Α΄188) νομιμοποιείτο, κατά τον Κανονισμό της ΕΕΤΤ, να ζητήσει την εκχώρηση του επίμαχου Ονόματος Χώρου” και ότι “το ΠαΣοΚ δεν απέδειξε ότι έχει οιαδήποτε δικαιώματα επί του όρου “Ευρωεκλογές” και του σχετικού ονόματος χώρου (“euroelections.gr”).”
(Κατεβάστε την απόφαση από εδώ)
13.2. Η ΕΕΤΤ εξακολουθεί να εκλαμβάνει τον όρο “Ευρωεκλογές” ως όρο της εκλογικής νομοθεσίας, ενώ αυτός δεν περιλαμβάνεται στο Ν.1180/1981, τον οποίο αναφέρει. Ωστόσο, όπως επισήμανε ο Συνήγορος του Πολίτη, ο όρος “ευρωεκλογές”/ “euroelections” αποτελεί μια αμιγώς ανεπίσημη λεκτική σύνθεση. Η αρμοδιότητα του Υπουργείου Εσωτερικών για την διεξαγωγή της εκλογικής διαδικασίας δεν του παρέχει μονοπωλιακά “δικαιώματα”, δίκην εμπορικών επωνυμιών, επί των μη επίσημα αναφερόμενων στην νομοθεσία όρων. Ο όρος “Ευρωεκλογές” δεν ανήκει ούτε στον Υπουργό, ούτε στο ΠαΣοΚ, ούτε περιλαμβάνεται στην εκλογική νομοθεσία: ανήκει στην Ελληνική Γλώσσα. Έτσι και ο όρος EUROELECTIONS ανήκει στην Αγγλική Γλώσσα και, συνεπώς, δικαίωμα εκχώρησης στο euroelections.gr έχει ο ενδιαφερόμενος ο οποίος θα ζητήσει πρώτος την εκχώρησή του, κατ' εφαρμογή της αρχής της χρονικής προτεραιότητας.
13.3. Η ΕΕΤΤ δεν αναφέρεται καθόλου στο αίτημα για διενέργεια δημόσιας διαβούλευσης.
13.4. Παραβάσεις ΕΕΤΤ:
(κ) Παραβίαση της αρχής της χρονικής προτεραιότητας
(κα) Παραβίαση της αρχής της ελευθερίας της έκφρασης και της συμμετοχής στην κοινωνία της πληροφορίας - δεν προβλέπονται ρητά στο νόμο οι δήθεν περιορισμοί των δικαιωμάτων αυτών που επικαλείται.
(κβ) Παραβίαση της υποχρέωσης αιτιολογημένης απάντησης στο αίτημα του ΠαΣοΚ για Δημόσια Διαβούλευση
Update
α) Ως προς την παράβαση ουσιώδους τύπου – την έλλειψη ακρόασης στο στάδιο της αρχικής απόρριψης του αιτήματος με την συνοπτική αιτιολογία
Η ΕΕΤΤ αναφέρει ότι “δεδομένου ότι στην προκείμενη περίπτωση η αίτηση θεραπείας του Αιτούντος οδήγησε στην Ακρόαση που εξετάσθηκε στο πλαίσιο της εν λόγω διαδικασίας Ακρόασης παρέλκει η εξέταση της βασιμότητας του ισχυρισμού του ΠαΣοΚ” (βλ. απόφαση σελ. 8).
=> Η Ακρόαση δεν αποφασίστηκε όμως στο πλαίσιο της Αίτησης Θεραπείας (αυτή οδήγησε στην – επίσης ΧΩΡΙΣ να ασκηθεί το δικαίωμα προηγούμενης ακρόασης- δεύτερη απόφαση της ΕΕΤΤ486/179/4.7.2008. Η Ακρόαση διενεργήθηκε μόνο μετά την Παρέμβαση του Υπουργού Εσωτερικών. Συνεπώς, αν δεν είχε παρεμβληθεί αυτή η παράμετρος, η ΕΕΤΤ θα είχε απορρίψει και πάλι το αίτημα προηγούμενης ακρόασης, επικαλούμενη όπως και τότε ότι “δεν το προαπαιτεί ο Κανονισμός Εκχώρησης και Διαχείρισης Ονομάτων Χώρου”. Το απαιτεί όμως το Σύνταγμα (20.2) και ο Κώδικας Διοικητικής Διαδικασίας (άρθρο 6).
Αυτή η πρακτική πρέπει να μεταβληθεί: πριν απορριφθεί οποιαδήποτε αίτηση εκχώρησης Ονόματος Χώρου, η ΕΕΤΤ πρέπει να καλεί σε προηγούμενη ακρόαση τον ενδιαφερόμενο, κατ' εφαρμογή του άρθρου 6 του ΚΔΔιαδ και του άρθρου 20 παρ. 2 του Συντάγματος.
(β) Ως προς την “προφανή κακοπιστία”
Η ΕΕΤΤ θεωρεί ότι για να υπάρχει αυτό “αρκεί ο μέσος χρήστης του Διαδικτύου να προσδοκά ότι στο εκάστοτε επίδικο όνομα χώρου έχει δικαίωμα συγκεκριμένος φορέας και όχι οιοσδήποτε αιτών”.
=> Αυτή η δογματική προσέγγιση δεν μπορεί να ισχύει όμως για τους γενικούς, ανεπίσημους όρους. Ο μέσος χρήστης εξ ορισμού δεν “προσδοκά” ότι έχει δικαίωμα “συγκεκριμένος φορέας”, αφού η ίδια η φύση ενός όρου ως γενικού και ακατοχύρωτου του προσδίδει την ιδιότητα ότι μπορεί να τον ζητήσει ο οιοσδήποτε αιτών. Κακώς λοιπόν επικαλείται ως επιχείρημα ενίσχυσης της κρίσης της η ΕΕΤΤ το γεγονός ότι επενέβη η ίδια για την απόρριψη του “neolaia-pasok.gr” (βλ. απόφαση σελ. 9)από έναν τρίτο αιτούντα: το ΠαΣοΚ έχει κατοχυρωμένο δικαίωμα στην επωνυμία “ΝΕΟΛΑΙΑ ΠΑΣΟΚ”, αφού αυτή αποτελεί κατά το Καταστατικό του το “τμήμα νέων” του κόμματος (κατ' άρθρο 29 παρ. 2 του Συντάγματος).
Η εν λόγω δογματική προσέγγιση πρέπει να μεταβληθεί: η απόρριψη λόγω προφανούς κακοπιστίας πρέπει να εφαρμόζεται μόνον για όρους που επιδέχονται προηγούμενης κατοχύρωσης ή προστατεύονται ως απόλυτα δικαιώματα (λ.χ. όνομα ή ψευδώνυμο ή επωνυμία). Όριο βρίσκεται και πάλι στον λόγο απόρριψης που δεν επιτρέπει την εκχώρηση Ονομάτων Χώρου που αντιστοιχούν σε φράσεις με μεγάλη συμβολική σημασία, όπως αναφέρει ο Κανονισμός.
(γ) Ως προς την καλόπιστη κτήση των ekloges.gr και elections.gr από τρίτους αιτούντες
ΤΟ ΠαΣοΚ επισήμανε ήδη από την αίτηση θεραπείας του ότι τα παραπάνω Ονόματα Χώρου έχουν εκχωρηθεί κι εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται με την ανοχή της ΕΕΤΤ μέχρι σήμερα. Στην δεύτερη απόφασή της η ΕΕΤΤ απάντησε ότι αυτά εκχωρήθηκαν το 1998, όταν δηλαδή δεν είχε περιέλθει η αρμοδιότητα εποπτείας Ονομάτων Χώρου στην ίδια και δεν υπήρχε Κανονισμός. Επισημάνθηκε όμως στην ΕΕΤΤ οτί μετά την μεταβίβαση των αρμοδιοτήτων σε αυτήν με τον Ν.2867/2000, η ΕΕΤΤ θα μπορούσε να είχε ελέγξει την καλόπιστη ή μη χρήση αυτών (από γνωστό επικοινωνιολόγο- σύμβουλο του πρωθυπουργού και από πρώην βουλευτή της ΝΔ). Σε αυτήν την κρίση άγεται παρεμπιπτόντως η ΕΕΤΤ με την τρίτη απόφασή της: “η Πολιτεία όφειλε επίσης να σεβασθεί και τα δικαιώματα που αποκτήθηκαν καλόπιστα από τους διοικούμενους μέχρι και το 2002 οπότε και τέθηκε σε ισχύ για πρώτη φορά Κανονισμός για την Ονοματοδοσία στο Διαδίκτυο”.
=> Η πρόταση αυτή είναι ορθή ενόψει την αρχής της ασφάλειας δικαίου. Ωστόσο, οι αρχές της καλής πίστης διέπουν συνολικά τις συναλλαγές (άρθρα 288 ΑΚ, 281 ΑΚ, όπως και η απαγόρευση κατάχρησης δικαιώματος στο άρθρο 25 παρ. 3 του Συντάγματος) και αν είναι “προφανής κακοπιστία” να εκχωρείται το “euroelections.gr” σε ένα πολιτικό κόμμα το 2008, εξίσου κακόπιστο θα ήταν να εκχωρείται το “elections.gr” σε επικοινωνιολόγο – σύμβουλο του τότε αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης και το “ekloges.gr” σε βουλευτή της τότε αξιωματικής αντιπολίτευσης. Αυτό το νομικό επιχείρημα δεν έχει αντιπαρέλθει η ΕΕΤΤ με την παραπάνω αναφορά της, αφού η κατοχύρωση με τον Κανονισμό του 2002 της “προφανούς κακοπιστίας” ως λόγου απόρριψης είχε προφανώς επιβεβαιωτικό χαρακτήρα μιας γενικής αρχής που διέπει συνολικά το δίκαιο.
Αν είναι προφανώς κακόπιστη η εκχώρηση του “euroelections.gr” τότε θα ήταν κακόπιστη και η διατήρηση των “elections.gr” και “ekloges.gr” σε πολιτικά πρόσωπα. Πολύ περισσότερο που ο όρος “εκλογές” περιλαμβάνεται στην εκλογική νομοθεσία του 1981 που επικαλειται ο Υπουργός Εσωτερικών.
(δ) Ως προς το αναπόδεικτο του ισχυρισμού του Υπουργού
Αναφέρει η ΕΕΤΤ στην σελ. 12 της απόφασης ότι ευσταθεί ο ισχυρισμός του Υπουργού “λόγω συγχύσεως που το εν λόγω Όνομα Χώρου, εάν εκχωρείτο στο ΠΑΣΟΚ θα δημιουργούσε στον χρήστη του Διαδικτύου” θεωρεί ότι πρέπει να γίνει δεκτός, “αφού στην υπό εξέταση περίπτωση είναι εμφανής η κακοπιστία του ΠαΣοΚ κατά την υποβολή της Αίτησης” (σελ. 12).
=> Μετά την υποβολή της αίτησης εκχώρησης, ενεργοποιήθηκε προσωρινά το euroelections.gr για μερικές μέρες και σε αυτό ανάρτησε το ΠαΣοΚ την ιστοσελίδα με τα κομματικά του εμβλήματα και το μανιφέστο της Ευρωπαϊκής Σοσιαλιστικής Ομάδας. Αυτό προσκομίστηκε ενώπιον της ΕΕΤΤ και με το υπόμνημα που κατατέθηκε ενώπιόν της μετά την διαδικασία Ακρόασης και έχει επισημανθεί στο σύνολο των σχετικών εγγράφων. Το ΠαΣοΚ απέδειξε πλήρως ότι δεν υπήρχε καμία απολύτως περίπτωση σύγχυσης, άρα και καμία απολύτως κακοπιστία. Ο Υπουργός αντίθετα, φέρων κι αυτός το βάρος της απόδειξης των ισχυρισμών του, δεν ανταπέδειξε ότι θα προκληθεί σύγχυση στο κοινό του Διαδικτύου. Σε αντίθεση με το ΠαΣοΚ που προσκόμισε το περιεχόμενο της ιστοσελίδας, ο Υπουργός δεν προσκόμισε απολύτως κανένα αποδεικτικό στοιχείο και συνεπώς, ο ισχυρισμός περί δήθεν σύγχυσης των χρηστών του Διαδικτύου παρέμεινε αναπόδεικτος. Όμως, η ΕΕΤΤ εξέλαβε τον ισχυρισμό αυτό ως νόμω και ουσία βάσιμο, παραβιάζοντας τους κανόνες της αποδείξεως, δηλαδή παραβιάζοντας το άρθρο 17 παρ. 3 του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας.
Θα πρέπει η ΕΕΤΤ να αποφεύγει τις αυθαίρετες εκτιμήσεις που δεν βασίζονται σε στοιχεία. Όταν επιλέγει να επικαλεσθεί την εξειδίκευσή της ως προς την απόδειξη των πραγματικών περιστατικών, θα πρέπει να το κάνει ρητά και όχι να καλύπτεται πίσω από ισχυρισμούς της μίας ή της άλλης πλευράς.
(ε) Ως προς την εσφαλμένη επίκληση και εφαρμογή της αρχής της αναλογικότητας
Η ΕΕΤΤ αναφέρει ότι “από την στάθμιση των παραπάνω στοιχείων και ισχυρισμών των μερών συνάγεται ότι η παραπάνω λύση, δηλαδή η μη εκχώρηση του Ονόματος Χώρου “euroelections.gr” στο ΠαΣοΚ συνάδει με την υπέρτερης τυπικής αξίας αρχή της αναλογικότητας, την οποία η ΕΕΤΤ ως κρατική αρχή οφείλει να διασφαλίζει, τα δε μειονεκτήματα της δοθείσας λύσεως για το Αιτούν κόμμα (το ΠαΣοΚ) δεν υπερτερούν των πλεονεκτημάτων για το σύνολο των ενδιαφερομένων πολιτών”.
=> Η ΕΕΤΤ δεν καλείται να προβεί σε “σταθμίσεις”: αρκεί να διαγνώσει κάθε φορά αν συντρέχουν πραγματικά περιστατικά τα οποία εμπίπτουν στην έννοια της “προφανούς κακοπιστίας”. Στη συγκεκριμένη περίπτωση εξ αρχής αποφάσισε ότι συντρέχει η “προφανής κακοπιστία”, χωρίς να καλέσει σε ακρόαση το ΠαΣοΚ. Ακόμη κι όταν το κάλεσε όμως, απέρριψε το σύνολο των ισχυρισμών του, χωρίς να την προβληματίσει αν υπέρτερεί κάποιο δικαίωμα του έναντι των “δικαιωμάτων” του Υπουργού. Επομένως, η επικουρική επίκληση της αρχής της αναλογικότητας γίνεται χωρίς αναφορά σε συγκεκριμένα πραγματικά περιστατικά και κυρίως αποδεικτικά στοιχεία τα οποία αξιολόγησε και γίνεται προσχηματικά και μόνο για υποστήριξη της “κρίσεως ειδικού” που έχει προεπιλέξει να ακολουθήσει στην συγκεκριμένη υπόθεση, αλλά δεν επέλεξε να ακολουθήσει ως προς τα ekloges.gr και elections.gr. Η αρχή της αναλογικότητας είναι ένας περιορισμός των περιορισμών των ατομικών δικαιωμάτων (άρθρο 25 παρ. 1 Συντάγματος), δηλαδή μπορεί να εφαρμοστεί όχι για να περιορίσει την ενάσκηση δικαιώματος (εδώ της ελευθερίας της έκφρασης και της συμμετοχής στην Κοινωνία της Πληροφορίας), αλλά για να αποκλείσει τον τυχόν υπέρμετρο νομοθετικό περιορισμό του ατομικού δικαιώματος (εδώ την γενικόλογη και μη εξειδικευμένη από την δημοσιευμένη πρακτική αναφορά σε “προφανή κακοπιστία”). Επομένως, η αρχή της αναλογικότητας δεν μπορεί να αποτελεί εργαλείο περιστολής της ελευθερίας, αλλά αντίθετα εργαλείο πρακτικής εναρμόνισης.
Η αρχή της αναλογικότητας στην συγκεκριμένη περίπτωση θα επέβαλε ενδεχομένως την μνεία στην ιστοσελίδα euroelections.gr του ΠαΣοΚ ότι “Επίσημη πληροφόρηση για την εκλογική διαδικασία μπορείτε να βρείτε στην ιστοσελίδα του Υπουργείου Εσωτερικών”.
Update 2:
Σχετικά με το αν είχε ένα πολιτικό κόμμα δικαίωμα να λάβει το www.parliament.gr, η απάντηση είναι ότι ο όρος "Βουλή" (=parliament) αναφέρεται στην νομοθεσία (και στο Σύνταγμα), ενώ ο όρος "Eυρωεκλογές", όχι. O όρος "Ευρωεκλογές" αποτελεί, κατά την κρίση και του Συνηγόρου του Πολίτη μιαν "αμιγώς ανεπίσημη λεκτική σύνθεση" που δεν πρέπει να εκλαμβάνεται ως όρος της εκλογικής νομοθεσίας.
Επίσης, η Βουλή έχει σπεύσει (αρχή χρονικής προτεραιότητας) να λάβει το www.parliament.gr. Το Υπουργείο Εσωτερικών έχει σπεύσει να λάβει άραγε το www.evroekloges.gr; Όχι βέβαια. Γιατί το μόνο που το ένοιαζε ήταν μην το πάρει το ΠΑΣΟΚ και όχι η ουσία που είναι η ανάπτυξη περιεχομένου.
10 σχόλια:
Ποιά είναι τα ένδικα ή άλλα μέτρα που έχει στη διάθεσή του το ΠΑΣΟΚ αν αποφασίσει να φτάσει την κατάσταση στα άκρα;
οι αποφασεις της ΕΕΤΤ προσβαλλονται εντος 30 ημερων απο την κοινοποιηση τους στο Διοικητικο Εφετειο Αθηνων. Και μετα στο Συμβουλιο της Επικρατειας και στο Ευρωπαικο.
Το όνομα κατοχυρώθηκε στον Υπουργό Εσωτερικών (φυσικό πρόσωπο), όπως λέει ο τίτλος, ή στο Υπουργείο, όπως γράφεται στο κείμενο;
Έχει τη σημασία του...
Την παρεμβαση ασκησε ο Υπουργος Εσωτερικων, υπο αυτη την ιδιοτητα του, οπως αναφερει και ο τιτλος και το κειμενο.
Το πρόβλημα όμως δεν είναι τελικά το αν η ΕΕΤΤ χαρίζει στον Υπουργό Εσωτερικών το euroelections.gr Το πρόβλημα είναι ότι η ΕΕΤΤ είναι ακατάλληλη να διαχειρίζεται ένα δημόσιο πόρο όπως τα domain names για τους εξής λόγους:
1. Αδυνατεί, και δεν έχει ούτε την τεχνογνωσία ούτε την πραγματική νομιμοποίηση για να επικαιροποιήσει τους κανόνες που διέπουν την διαχείριση των ονομάτων χώρου. Αν τα είχε θα το είχε, ήδη, κάνει... είναι, όμως, συνεχώς πίσω απο τις εξελίξεις και δε νομίζω ότι γίνεται και αλλιώς.
2. Αδυνατεί, και δεν έχει ούτε την τεχνογνωσία ούτε την πραγματική νομιμοποίηση, για να προχωρήσει σε έναν ευρύτερο διάλογο για τα θέματα του χώρου. Να αποτελεί η ίδια έναν μόνιμο χώρο συζήτησης στον όποιο, ΟΜΩΣ, αποκεντρώνει και επαναπροσδιορίζει, συνεχώς, πόρους, διαδικασίες και εξουσίες... τις οποίες η ίδια κατέχει. Γι' αυτό και τα όριά της είναι Συνέδρια και κύκλοι κατάθεσης αππόψεων που όμως είναι, απλώς και μόνο, συμβουλευτικοί και όχι δεσμευτικοί. Πάλι καλά, θα έλεγε κάποιος.
3. Είναι προφανέστατα, και λογικά ως ένα σημείο, επιρρεπής και αδύναμη προς τις παρεμβάσεις άλλων δημοσίων φορέων. Αυτό, έτσι και αλλιώς, ανήκει στην αλφαβήτα των σχέσεων εξουσίας μέσα στην ίδια την δημόσια διοίκηση. Δεν είναι απαραίτητα αρνητικό, αλλά λόγω του 1 και του 2 καταλήγει σε αποφάσεις που προσβάλλουν, αποδυναμώνουν την ίδια της την υπόσταση.
Θανάσης
Καταρχήν, σύμφωνα με παλαιότερο post του e-lawyer H EETT δεν είναι ανεξάρτητο, αλλά κυβερνητικό όργανο.
@e-Lawyer: Δεδομένου ότι, από τις παραβάσεις που αναφέρεις στο post, η ΕΕΤΤ έχει αγνοήσει επανειλλημένως τον ΣτΠ το οποίο "συνιστά πειθαρχικό παράπτωμα παράβασης καθήκοντος", ο ΣτΠ δικαιούται σε κάποιου είδους "αυτεπάγγελτης" πειθαρχικής "δίωξης"; Έχει ξανακάνει ο ΣτΠ κάτι τέτοιο παλιότερα;
Και το ρωτάω γιατί αν η ΕΕΤΤ αγνοεί έτσι τον ΣτΠ τότε πλήτεται η αξιοπιστία του, πράγμα που ουσιαστικά τον απαξιώνει!
Βεβαίως. Ο Συνήγορος σε περιπτώσεις που η Διοίκηση δεν συνεργάζονται μαζί του, ζητά την παραπομπή των αρμοδίων σε πειθαρχικό έλεγχο.
Σχετικά στοιχεία υπάρχουν στην Ετήσια Έκθεση του Συνηγόρου για το 2008 (σελ. 26-27).
http://www.synigoros.gr/annual08/EE2008.pdf
Η Ετήσια Έκθεση 2008 αναφέρει επ' αυτού:
"Εάν κατά τη διερεύνηση υπόθεσης ο ΣτΠ διαπιστώσει παράνομη συμπεριφορά –πολλές φορές συνίσταται στην άρνηση συνεργασίας με την Αρχή– λειτουργού, υπαλλήλου ή μέλους της
διοίκησης, μπορεί να προκαλέσει την πειθαρχική δίωξη του υπαιτίου ή, αν ο υπαίτιος δεν υπόκειται σε πειθαρχικό έλεγχο, να προτείνει τη λήψη πρόσφορων μέτρων. Στην περίπτωση αυτή
συντάσσει έκθεση, την οποία διαβιβάζει στο αρμόδιο για τον πειθαρχικό έλεγχο όργανο. Σημειώνεται ότι η άρνηση συνεργασίας με τον ΣτΠ συνιστά, υπό προϋποθέσεις, ποινικό αδίκημα. Ηποινική δίωξη ασκείται μόνον εφόσον
υποβληθεί σχετική έκθεση από την Αρχή προς τον αρμόδιο εισαγγελέα.
Ο ΣτΠ, κατά το 2008, ζήτησε να διενεργηθεί πειθαρχικός έλεγχος από:
• Την Περιφέρεια Αττικής εις βάρος τουΔημάρχου Αχαρνών. Ο πειθαρχικός έλεγχος ζητήθηκε επειδή ο δήμαρχος αρνήθηκε να συνεργαστεί με τον ΣτΠ
στη διεξαγωγή έρευνας σχετικά με τη μη εφαρμογή απόφασης του δημοτικού συμβουλίου, δυνάμει της οποίας ακυρώθηκε τροποποίηση ρυμοτομικού σχεδίου, και την αντ’ αυτού εφαρ
μογή της τροποποίησης (υπόθεση 17689/2005).
• Το Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών εις βάρος υπαλλήλων της Κτηματικής Υπηρεσίας Αργολίδας. Ο πειθαρχικός έλεγχος ζητήθηκε επειδή οι εν λόγω υπάλληλοι καθυστέρησαν να προωθήσουν τη διαδικασία επανακαθορισμού παλαιού αιγιαλού. Η Γενική Γραμματεία Φορολογικών καιΤελωνειακών Θεμάτων του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών ζήτησε από τον Οικονομικό Επιθεωρητή Πελοποννήσου να ξεκινήσει την έρευνα και να διενεργήσει προκαταρκτική εξέταση (υπόθεση 9260/2005).
• Τον Νομάρχη Θεσσαλονίκης εις βάρος υπαλλήλων της Πολεοδομίας της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης (ΝΑ) Θεσσαλονίκης. Ο πειθαρχικός έλεγχος ζητήθηκε επειδή οι εν λόγω υπάλληλοι παρέλειψαν να επιβάλουν πρόστιμο για αυθαίρετη κατασκευή και καθυστέρησαν να χορηγήσουν στον καταγγέλλοντα την έκθεση αυτοψίας για το αυθαίρετο. Συνέπεια αυτού
ήταν, μεταξύ άλλων, η απώλεια δημόσιων εσόδων λόγω της εκ των υστέρων καθαίρεσης της αυθαίρετης κατασκευής και της αδυναμίας βεβαίωσης των αυθαιρεσιών. Η διεύθυνση
της πολεοδομίας υποστήριξε ότι οι υπάλληλοί της κινήθηκαν σύμφωνα με καθιερωμένες πρακτικές της υπηρεσίας. Ο νομάρχης δεν έχει αναλάβει καμία σχετική πρωτοβουλία (υπόθε-
ση 10843/2007).
• ΤηνΠεριφέρεια Δυτικής Ελλάδας εις βάρος του Δημάρχου Ρίου. Ο πειθαρχικός έλεγχος ζητήθηκε επειδή ο δήμαρχος δεν έλαβε μέτρα για την αποκατάσταση αυθαίρετης παρέμβασης
ιδιωτών (διάνοιξη δρόμου) στον αιγιαλό των Αραχωβίτικων Ρίου. Ύστερα από την παρέμβαση του ΣτΠ, ο Δήμαρχος Ρίου, σε απαντητικό του έγγραφο, αναφέρει ότι προέβη στη λήψη μέτρων (ανάθεση πράξης αναλογισμού για την εφαρμογή της γραμμής του αιγιαλού, σήμανση για απαγόρευση της διέλευσης οχημάτων από τον διανοιχθέντα δρόμο) για την προ στασία του αιγιαλού και της παραλίας στην περιοχή (υπόθεση 3296/2007).
• Την Περιφέρεια Αττικής εις βάρος του Δημάρχου Νέας Μάκρης. Ο πειθαρχικός έλεγχος ζητήθηκε επειδή οι υπηρεσίες του δήμου προέβησαν σε αυθαίρετες επιχωματώσεις στην περιοχή βόρεια της πρώην αμερικανικής βάσης της Νέας Μάκρης και επειδή ο δήμος λειτουργούσε χώρο διάθεσης
στερεών αποβλήτων ο οποίος δεν πληρούσε τις νόμιμες προδιαγραφές.
Ο Γενικός Γραμματέας της Περιφέρειας Αττικής κάλεσε τον δήμαρχο σε απολογία (υπόθεση 20742/2007).
• Τη ΝΑ Αθηνών – Πειραιώς εις βάρος των μελών της επιτροπής της νομαρχίας που είναι αρμόδια για την εποπτεία και τον έλεγχο των ιδιωτικών κλινικών.
Ο πειθαρχικός έλεγχος ζητήθηκε γιατί το Σώμα Επιθεωρητών Υπηρεσιών Υγείας Πρόνοιας με πόρισμά του επέρριπτε στα μέλη της επιτροπής ευθύνες για πλημμελή έλεγχο σχετικά με τη
λειτουργία ιδιωτικής κλινικής. Ο ΣτΠ ενημερώθηκε ότι το πόρισμα της ένορκης διοικητικής εξέτασης (ΕΔΕ) που διενεργήθηκε ήταν απαλλακτικό.
• Τον διευθυντή μονάδας υγείας του ΙΚΑ εις βάρος γιατρού. Ο πειθαρχικός έλεγχος ζητήθηκε γιατί ο γιατρός αρνήθηκε να εξετάσει επείγον εριστατικό και φέρθηκε με απρέπεια σε ασθενή. Ο ΣτΠ ενημερώθηκε ότι διενεργήθηκε πειθαρχικός έλεγχος εις βάρος του γιατρού και του επιβλήθηκε πρόστιμο ίσο με το μισό των μηνιαίων αποδοχών του.
• Τη διοίκηση του Βοστάνειου Γενικού Νοσοκομείου Μυτιλήνης εις βάρος γιατρού. Ο πειθαρχικός έλεγχος ζητήθηκε επειδή ο γιατρός απουσίαζε από την εφημερία του με αποτέλεσμα
να προξενηθεί βλάβη στην υγεία ασθενούς λόγω λανθασμένης διάγνωσης. Ο ΣτΠ ενημερώθηκε ότι το πόρισμα της ΕΔΕ επέρριπτε ευθύνες στον
γιατρό και του επέβαλλε την ποινή της
έγγραφης επίπληξης.
• Τη Διεύθυνση Δημόσιας Υγείας και Υγιεινής της ΝΑΘεσσαλονίκης εις βάρος υπαλλήλου της. Ο πειθαρχικός έλεγχος ζητήθηκε επειδή ο υπάλληλος αρνήθηκε αναιτιολόγητα να παραλάβει από γιατρό αίτηση για έναρξη ειδικότητας, γεγονός που είχε ως αποτέλεσμα να παραταθεί ο χρόνος αναμονής για τον ενδιαφερόμενο κατά 18περίπου μήνες. Ο ΣτΠ ενημερώθηκε ότι το πόρισμα της ΕΔΕ δεν απέδωσε ευθύνες σε συγκεκριμένο υπάλληλο
και ότι ο νομάρχης προέβη σε έγγραφες συστάσεις προκειμένου να μην επαναληφθεί το φαινόμενο.
• Τη διοίκηση του Περιφερειακού Γενικού Νοσοκομείου Αθηνών «Γ. Γεννηματάς» εις βάρος μελών του προσωπικού του νοσοκομείου. Ο πειθαρχικός έλεγχος ζητήθηκε επειδή, αντί να διενεργηθεί μαγνητική τομογραφία σε ασθενή μέσα στο νοσοκομείο, τον παρέπεμψαν σε ιδιωτικό ιατρικό κέντρο με αποτέλεσμα ο ασθενής να επιβαρυνθεί οικονομικά. Ο ΣτΠ ενημερώθηκε ότι το πόρισμα της ΕΔΕ δεν έκανε δεκτούς τους ισχυρισμούς του ασθενούς και δεν απέδωσε ευθύνες στο προσωπικό του νοσοκομείου.
• Τη διοίκηση του ΓενικούΝοσοκομείου Δυτικής Αττικής εις βάρος μελών του προσωπικού του νοσοκομείου. Ο πειθαρχικός έλεγχος ζητήθηκε επειδή η πλημμελής νοσηλεία και η καθυστέρηση στη μετάγγιση αίματος σε ασθενή είχαν ως αποτέλεσμα ο ασθενής να καταλήξει από αιμορραγία. Ο ΣτΠ ενημερώθηκε ότι, σύμφωνα με την προκαταρκτική έρευνα που πραγματοποίησε γιατρός του νοσοκομείου, ο χειρισμός του περιστατικού ήταν σύμφωνος με τους κανόνες της ιατρικής επιστήμης και το νοσοκομείο έκρινε ότι δεν έπρε-πε να προχωρήσει σε διενέργεια ΕΔΕ.
• Τη διοίκηση του Περιφερειακού Γενικού Νοσοκομείου Αττικής «ΚΑΤ» εις βάρος μελών του προσωπικού του νοσοκομείου. Ο πειθαρχικός έλεγχος ζητήθηκε γιατί κατά τη μεταφορά ασθενούς σε άλλο νοσοκομείο της Αθήνας χάθηκαν στοιχεία από τον φάκελό του. Ο ΣτΠ ενημερώθηκε ότι έγιναν συστάσεις στο προσωπικό να επιδεικνύει περισσότερη προσοχή, χωρίς ωστόσο να διενεργηθεί ΕΔΕ. Στη συνέχεια, ακολούθησε αγωγή για αποζημίωση εκ μέρους του ασθενούς και ο ΣτΠ έθεσε την υπόθεση στο αρχείο λόγω εκκρεμοδικίας.
• Ολοκλήρωση ΕΔΕ
Ο ΣτΠ ενημερώθηκε από τη διοίκηση του Περιφερειακού Γενικού Νοσοκομείου Αθηνών «Ευαγγελισμός» ότι ολοκληρώθηκε η ΕΔΕ –τη διεξαγωγή της οποίας η Αρχή ζητούσε συνεχώς
από το 2006– σχετικά με καταγγελία ασθενούς για πλημμελή νοσηλεία από την οποία προκλήθηκε βλάβη στην υγεία του. Το πόρισμα της ΕΔΕ δεν έκανε δεκτούς τους ισχυρισμούς του
ασθενούς και δεν απέδωσε ευθύνες σε κανένα από τα μέλη του νοσηλευτικού ή του ιατρικού προσωπικού."
Φυσικά είναι θέμα διακριτικής ευχέρειας του Συνηγόρου αν κρίνει ότι πρέπει να ζητήσει πειθαρχικό έλεγχο ή όχι.
Ευχαριστώ για την ενημέρωση.
Αυτή η "διακριτική ευχέρεια" πάντως δεν μ' άρεσε και πολύ :)
Το ΠΑΣΟΚ θα πρέπει άμεσα να κινηθεί τόσο αυτόνομα όσο και ως Σοσιαλιαστική Ομάδα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
Θα πρέπει να εξαντλήσει όλα τα διοικητικά μέτρα αιτήσεων θεραπείας, ατήσεων ανάκλησης της απόφασης και αναστολής εκτέλεσης και να στραφεί επίσης τόσο στη Διοικητική Δικαιοσύνη όσο και στα πολιτικά Δικαστήρια για τα κύρια αλλά και παρεπόμενα θέματα της υπόθεσης.
Θα πρέπει επίσης σε συνεργασία με τα αντίστοιχα κόμματα στις άλλες χώρες να ζητηθούν από τους τοπικούς αρμόδιους φορείς τα www.euroelections.xxx.
Μια θετική απόφαση σε άλλη χώρα της ΕΕ θα συμπαρασύρει θετικά και την πορεία της υπόθεσης υπέρ του ΠΑΣΟΚ στην Ελλάδα.
Έχει επίσης πολλά νομικά και πραγματικά περιστατικά στα οποία θα μπορούσε να στηριχθεί αν θέλει πράγματι να "κυνηγήσει" την υπόθεση.
Απ' ότι φαίνεται όμως έχει αδρανήσει λίγο το ΠΑΣΟΚ στην ουσία, καθώς ο Συνήγορος του Πολίτη όπου κατά βάση έχει απευθυνθεί έχει μόνο γνωμοδοτική αρμοδιότητα.
Το διακύβευμα δεν είναι το συγκεκριμένο Όνομα Χώρου, αλλά να καταδειχθεί ότι το θεσμικό πλαίσιο έχει σοβαρά κενά (ιδίως αν χρειάζονται 22 παραβάσεις για να αποδοθεί ένα όνομα χώρου στο υπουργείο εσωτερικών).
Το ΠαΣοΚ εξ αρχής επιδιώκει να ασκήσει πίεση για την διαλεύκανση του τοπίου Εκχώρησης των Ονομάτων Χώρου. Διεκδικεί την διενέργεια δημόσιας διαβούλευσης για την επικαιροποίηση του θεσμικού πλαισίου.
Με αυτό το δικαιοπολιτικό σκεπτικό, το ζητούμενο δεν είναι να "κερδίσει" το συγκεκριμένο Όνομα Χώρου, αλλά να καταδειχθεί το θεσμικό πρόβλημα, η ανετοιμότητα της ΕΕΤΤ που ως κυβερνητικό όργανο αδυνατεί να λειτουργήσει με την επιβαλλόμενη αντικειμενικότητα, καθώς και να προταθούν συγκεκριμένες λύσεις.
Μέσα από αυτή τη διαβουλευτική κι εξωδικαστική διαδικασία, το ΠΑΣΟΚ πρότεινε και ορισμένες βασικές θέσεις: ποτέ απόρριψη Ονόματος Χώρου χωρίς προηγούμενη ακρόαση του θιγόμενου, ποτέ απόρριψη λόγω "κακόπιστης χρήσης" σε γενικούς όρους που δεν επιδέχονται καταχώρησης.
Αυτό είναι το γενικότερο δικαιοπολιγικό κέρδος και επ' αυτού δεν χρειάζεται να περιμένει κανείς κάποια δικαστική επικύρωση.
Η επιλογή της διαβουλευτικής προσέγγισης μέσω της ενεργοποίησης του Συνηγόρου του Πολίτη ήταν εξ αρχής η ενδεικνυόμενη συζητητική προσέγγιση, σε αντίθεση με μια δικαστική αντιπαράθεση που θα χαλάρωνε τη σχετική συζήτηση και θα την άπλωνε σε απέραντο βάθος χρόνου.
Οπότε, στην ουσία δεν υπάρχει κάποια αδράνεια νομίζω. Αλλά ούτε και στην πράξη, αν δεις πόσο άμεση ήταν η νομική υποστήριξη σε όλες τις φάσεις της διαδικασίας.
Δημοσίευση σχολίου