Αριθμός 3490/2006
ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ
ΤΜΗΜΑ Δ´
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 13 Ιουνίου 2006, με την εξής σύνθεση: Μ. Βροντάκης, Αντιπρόεδρος, Πρόεδρος του Δ' Τμήματος, Χ. Ράμμος, Π. Κοτσώνης, Ε. Νίκα, Δ. Γρατσίας, Σύμβουλοι, Η. Τσακόπουλος, Ο. Ζύγουρα, Πάρεδροι. Γραμματέας η Α. Τριάδη, Γραμματέας του Δ´ Τμήματος.
Για να δικάσει την από 14 Ιανουαρίου 2004 αίτηση:
της εταιρείας με την επωνυμία "ΤΗΛΕΤΥΠΟΣ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΩΝ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΩΝ Α.Ε.", που εδρεύει στην Αθήνα (Ρούσου 4 & Λ. Μεσογείων), η οποία παρέστη με το δικηγόρο Αναστ. Κωνσταντινίδη (Α.Μ. 14460), που τον διόρισε με ειδικό πληρεξούσιο,
κατά των: 1) Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης και 2) Υπουργού Τύπου και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, οι οποίοι παρέστησαν με τη Β. Πανταζή, Πάρεδρο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους.
Με την αίτηση αυτή η αιτούσα εταιρεία επιδιώκει να ακυρωθεί η υπ´ αριθμ. 371/11.11.2003 απόφαση του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης και κάθε άλλη σχετική πράξη ή παράλειψη της Διοικήσεως.
Η εκδίκαση άρχισε με την ανάγνωση της εκθέσεως του Εισηγητή, Συμβούλου Χ. Ρ.
Κατόπιν το δικαστήριο άκουσε τον πληρεξούσιο της αιτούσας εταιρείας, ο οποίος ανέπτυξε και προφορικά τους προβαλλόμενους λόγους ακυρώσεως και ζήτησε να γίνει δεκτή η αίτηση και την αντιπρόσωπο του Εθνικού Συμβουλίου και του Υπουργού, η οποία ζήτησε την απόρριψή της.
Μετά τη δημόσια συνεδρίαση το δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη σε αίθουσα του δικαστηρίου κ α ι
Α φ ο ύ μ ε λ έ τ η σ ε τ α σ χ ε τ ι κ ά έ γ γ ρ α φ α
Σ κ έ φ θ η κ ε κ α τ ά τ ο Ν ό μ ο
1. Επειδή, για την άσκηση της κρινομένης αιτήσεως έχει καταβληθεί το νόμιμο παράβολο (αριθ. γραμματίων 1258610, 1522819/2004).
2. Επειδή, με την αίτησή της αυτή, η αιτούσα εταιρεία, η οποία είναι ιδιοκτήτρια του τηλεοπτικού σταθμού με τον διακριτικό τίτλο M. CHANNEL ζητεί την ακύρωση της υπ´ αριθμ. 371/11.11.2003 αποφάσεως του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεοράσεως (εφεξής E.). Mε την απόφαση αυτή επιβλήθηκε στον ως άνω τηλεοπτικό σταθμό η διοικητική κύρωση του προστίμου των 100.000 € για παράβαση της δεοντολογίας, που διέπει τους τηλεοπτικούς σταθμούς, που διεπράχθη, κατά την προσβαλλομένη, κατά την διάρκεια της εκπομπής του επεισοδίου της τηλεοπτικής ταινίας "Κλείσε τα μάτια" της 6ης Οκτωβρίου 2003, που μεταδόθηκε στις 22.45 μ.μ.
3. Επειδή, από τα στοιχεία του φακέλου (προσβαλλόμενη απόφαση, πρακτικά του ΕΣΡ της συνεδρίασης της 11.11.2003, υπ´ αριθμ. 326/24.10.2003 έκθεση της ειδικής επιστήμονος του ΕΣΡ Γιάννας Λάκκα) προκύπτουν τα εξής: Κατά την επίμαχη εκπομπή οι νεαροί πρωταγωνιστές της χρησιμοποιούν μεταξύ τους εκφράσεις, περιέχουσες άκρως χυδαίο λεξιλόγιο και ύβρεις σχετιζόμενες με σεξουαλική και ερωτική δραστηριότητα. Ταυτόχρονα, κατά την διάρκεια της εκπομπής, σε μία ενδιάμεση σκηνή, η οποία παρεμβάλλεται μεταξύ άλλων και κατά την διάρκεια της οποίας δεν υπάρχουν ύβρεις, παρουσιάζονται δύο άνδρες, οι οποίοι υποδύονται τους ομοφυλόφιλους και μεταξύ των οποίων υπάρχει ερωτική ατμόσφαιρα, η οποία εκφράζεται επί της οθόνης με ένα φιλί στο στόμα, που ανταλλάσσουν μεταξύ τους. Το ΕΣΡ, θεωρώντας ότι με την εκπομπή αυτή παραβιάζεται η επιταγή του άρθρου 15 παρ. 2 του Συντάγματος για ποιοτική στάθμη των ραδιοτηλεοπτικών προγραμμάτων, επέβαλε με την προσβαλλόμενη πράξη την επίδικη κύρωση με την εξής αιτιολογία: "Πρόκειται περί εκπομπής η οποία βρίσκεται έξω από την ποιοτική στάθμη, την οποία επιβάλλει η προαναφερθείσα διάταξη του Συντάγματος και του Κανονισμού 2/1991. Πρόκειται περί διαλόγων, εκφράσεων και σκηνών οι οποίες υποβάθμισαν την όλη εκπομπή. Επομένως, ο τηλεοπτικός σταθμός με αυτή την εκπομπή δεν εξεπλήρωσε την εκ των διατάξεων αυτών του Συντάγματος και του Κανονισμού επιβαλλόμενη κοινωνική αποστολή για πολιτιστική ανάπτυξη της χώρας. Η όλη εκπομπή είναι ικανή να εξοικειώσει την παιδική ηλικία και την νεότητα με την χυδαιότητα και εντεύθεν να επιφέρει βλάβη".
3. Επειδή, στο άρθρο 16 παρ. 1 του Συντάγματος ορίζεται ότι η τέχνη είναι ελεύθερη και ότι η ανάπτυξη και η προαγωγή της αποτελεί υποχρέωση του κράτους. Εξ άλλου στο άρθρο 15 του Συντάγματος ορίζονται τα εξής: "1. Οι προστατευτικές για τον τύπο διατάξεις του προηγουμένου άρθρου δεν εφαρμόζονται στον κινηματογράφο, την φωνογραφία, τη ραδιοφωνία, την τηλεόραση και κάθε άλλο παρεμφερές μέσο μετάδοσης ή λόγου ή παράστασης. 2. Η ραδιοφωνία και η τηλεόραση υπάγονται στον άμεσο έλεγχο του Κράτους. Ο έλεγχος και η επιβολή των διοικητικών κυρώσεων υπάγονται στην αποκλειστική αρμοδιότητα του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης που είναι ανεξάρτητη αρχή, όπως νόμος ορίζει. Ο άμεσος έλεγχος του Κράτους, που λαμβάνει και την μορφή του καθεστώτος της προηγούμενης άδειας, έχει ως σκοπό την αντικειμενική και με ίσους όρους μετάδοση πληροφοριών και ειδήσεων, καθώς και των προϊόντων του λόγου και της τέχνης, την εξασφάλιση της ποιοτικής στάθμης των προγραμμάτων που επιβάλλει η κοινωνική αποστολή της ραδιοφωνίας και της τηλεόρασης και η πολιτιστική ανάπτυξη της Χώρας, καθώς και το σεβασμό της αξίας του ανθρώπου και την προστασία της παιδικής ηλικίας και της νεότητας".
4. Επειδή, η προπαρατεθείσα διάταξη του άρθρου 16 παρ. 1 του Συντάγματος, που κατοχυρώνει την ελευθερία της τέχνης, αναφέρεται σε κάθε καλλιτεχνική δημιουργία. Όταν, όμως, μία καλλιτεχνική δημιουργία ή ένα έργο τέχνης (όπως είναι, μεταξύ άλλων, και μία κινηματογραφική ταινία ή μία τηλεοπτική ταινία που μεταδίδεται σε σειρές) μεταδίδονται από την τηλεόραση ή την ραδιοφωνία, τότε, σε σχέση με την ελευθερία της συγκεκριμένης καλλιτεχνικής δημιουργίας, εφαρμόζεται εκτός από το άρθρο 16 παρ. 1 και το ειδικότερο άρθρο 15 παρ. 2, στα πλαίσια της πρακτικής εναρμόνισης συνταγματικών διατάξεων, που ρυθμίζουν από διαφορετικές σκοπιές το αυτό θέμα. Η κατοχύρωση της ελευθερίας της καλλιτεχνικής δημιουργίας, στην περίπτωση αυτή, εξακολουθεί μεν να ισχύει (διότι η διάταξη του άρθρου 16 παρ. 1 είναι διάταξη γενικής εμβελείας), αλλά δεν είναι πλέον ανεπιφύλακτη, όπως τούτο ισχύει στις λοιπές περιπτώσεις, διότι υπόκειται περαιτέρω στο ειδικό καθεστώς και στους περιορισμούς, που επιβάλλουν οι διατάξεις του τελευταίου αυτού συνταγματικού άρθρου (15 παρ. 2), το οποίο θέτει τα πλαίσια της λειτουργίας της ραδιοφωνίας και της τηλεοράσεως (κρατικής και ιδιωτικής), που υπόκειται στον κρατικό έλεγχο και διέπεται από το καθεστώς της προηγουμένης αδείας, η λειτουργία δε της οποίας εξυπηρετεί συγκεκριμένου σκοπούς δημοσίου συμφέροντος. Ειδικότερα, όταν μεταδίδονται σε ραδιοφωνικές ή τηλεοπτικές εκπομπές έργα τέχνης, τα έργα αυτά πρέπει, κατ´ αρχήν, να επιδιώκεται να έχουν όσο το δυνατόν υψηλότερη ποιοτική στάθμη, έτσι ώστε να συντελούν στην πολιτιστική ανάπτυξη της χώρας και όχι στην υποβάθμισή της. Πρέπει, επίσης να σέβονται και να προστατεύουν την πρωταρχική αξία που κατοχυρώνει η συνταγματική τάξη της χώρας, που είναι ο σεβασμός και η προστασία της αξίας του ανθρώπου (απαγορεύονται δηλαδή σκηνές που εξευτελίζουν και απαξιώνουν ανθρώπινες υπάρξεις). Τέλος, οι σχετικές εκπομπές πρέπει να τηρούν τα όρια, που επιβάλλει η ανάγκη προστασίας της νεότητας (π.χ. με την σήμανση ορισμένων εκπομπών ως ακαταλλήλων και με την μετάδοσή τους σε ορισμένες ώρες μετάδοσης). Μέσα στα πλαίσια αυτά, εξακολουθεί να ισχύει και στην ραδιοφωνία και τηλεόραση ο κανόνας της ελευθερίας των έργων τέχνης και δεν μπορούν να επιβληθούν άλλοι επιπρόσθετοι περιορισμοί και απαγορεύσεις στα έργα αυτά.
5. Επειδή, εξ άλλου, στο άρθρο 3 του ν. 2328/1995 ("Νομικό καθεστώς της ιδιωτικής τηλεόρασης κλπ" ΦΕΚ 159 Α´) ορίζονται, μεταξύ άλλων, τα εξής: "1. α) Οι εκπομπές όλων των τηλεοπτικών σταθμών διέπονται από τις αρχές και τους κανόνες εκπομπών και διαφημίσεων που ισχύουν για τις εκπομπές της Ελληνικής Ραδιοφωνίας Τηλεόρασης Α.Ε., στο πλαίσιο του άρθρου 15 παρ. 2 του Συντάγματος και της Οδηγίας 89/552/ΕΟΚ του Συμβουλίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων της 3.10.1989όπως αυτή έχει μεταφερθεί στην ελληνική έννομη τάξη. Η τήρηση των σχετικών υποχρεώσεων αποτελεί θεμελιώδη όρο της άδειας λειτουργίας του τηλεοπτικού σταθμού β) Οι κάθε είδους εκπομπές (συμπεριλαμβανομένων και των διαφημίσεων), που μεταδίδουν οι ραδιοφωνικοί και τηλεοπτικοί σταθμοί πρέπει να σέβονται την προσωπικότητα, την τιμή, την υπόληψη, τον ιδιωτικό και οικογενειακό βίο, την επαγγελματική, κοινωνική, επιστημονική, καλλιτεχνική, πολιτική ή άλλη συναφή δραστηριότητα κάθε προσώπου, η εικόνα του οποίου εμφανίζεται στην οθόνη ή το όνομα του οποίου ή στοιχεία επαρκή για τον προσδιορισμό του οποίου μεταδίδεται". Περαιτέρω, στο άρθρο 2 του Κανονισμού υπ´ αριθμ. 2/1991 του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεοράσεως ("περί ραδιοτηλεοπτικών προγραμμάτων" (ΦΕΚ 421 Β´/21.6.1991) ορίζονται, μεταξύ άλλων, τα εξής: "2. Γενικές αρχές. 1. Οι ραδιοτηλεοπτικές εκπομπές πρέπει να διασφαλίζουν την ποιοτική στάθμη που επιβάλλει η κοινωνική αποστολή της ραδιοτηλεοράσεως και η πολιτιστική ανάπτυξη της χώρας. 2345. Πρέπει να τηρούνται οι γενικά παραδεκτοί κανόνες της ευπρέπειας και της καλαισθησίας στην γλώσσα και την συμπεριφορά, λαμβάνοντας υπόψη το είδος και το πλαίσιο της εκάστοτε εκπομπής. Ιδιαίτερη μέριμνα επιβάλλεται στα προγράμματα που μεταδίδονται σε χρόνο, που η τηλεόραση είναι πιθανό να παρακολουθείται από ανηλίκους".
6. Επειδή, με βάση τα εκτεθέντα στις προηγούμενες σκέψεις, κατ´ ορθή, κατ´ αρχήν, ερμηνεία και εφαρμογή της διατάξεως του άρθρου 15 παρ. 2 του Συντάγματος, έκρινε το ΕΣΡ, ότι η επίμαχη τηλεοπτική εκπομπή, ως περιέχουσα χυδαιολογίες και προστυχολογίες, δεν έχει την απαιτούμενη από την εν λόγω διάταξη ποιοτική στάθμη. Στο μέτρο όμως, που μεταξύ των πολλών επιμέμπτων σκηνών της εκπομπής, το ΕΣΡ, προκειμένου να επιβάλει διοικητική κύρωση, συμπεριέλαβε και συνεξετίμησε μαζί με τις υπόλοιπες ως άνω σκηνές - και πέρα από αυτές - και την σκηνή, στην οποία δύο άνδρες φιλιούνται, η προσβαλλόμενη πράξη, έχουσα το προαναφερθέν περιεχόμενο, δεν αιτιολογείται νομίμως. Τούτο δε, διότι αυτή καθ´ εαυτήν η παρουσίαση σκηνής, με την οποία εκφράζεται απλώς και η ομοφυλόφιλη ερωτική επιθυμία, με ένα φιλί και χωρίς να υπάρχουν σκηνές πορνογραφικού περιεχομένου ή βωμολοχίες, δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να θεωρηθεί ότι προσδίδει στην επίμαχη τηλεοπτική ταινία την, απαγορευμένη από το Σύνταγμα, χαμηλή και υποβαθμισμένη ποιοτική στάθμη, που την καθιστά επίμεπτη. Με την παράσταση στην επίμαχη ενδιάμεση σκηνή της εκφράσεως ομοφυλόφιλης ερωτικής επιθυμίας, γίνεται παρουσίαση μίας υπαρκτής κοινωνικής πραγματικότητας, η οποία σχετίζεται με μία κοινωνική ομάδα, μεταξύ των πολλών, οι οποίες συνθέτουν μία ανοικτή και σύγχρονη δημοκρατική κοινωνία, οι ερωτικές επιλογές της οποίας, όχι μόνο δεν αποδοκιμάζονται από την συνταγματική τάξη της χώρας, αλλά τουναντίον επιβάλλεται από τις διατάξεις των άρθρων 2 (σεβασμός και προστασία της αξίας του ανθρώπου) και 5 παρ. 1 (προστασία της προσωπικής ελευθερίας), ως εκδήλωση ελεύθερης επιλογής των αποτελούντων αυτή, να γίνονται απολύτως σεβαστές και μπορούν να εκφράζονται στα έργα τέχνης, όπως εξ άλλου οι ερωτικές επιλογές και ευαισθησίες και των υπολοίπων ομάδων του πληθυσμού της χώρας. Περαιτέρω, με δεδομένο ότι η επίμαχη εκπομπή μεταδόθηκε στις 22.45´, σε ώρα δηλαδή που, σύμφωνα με το άρθρο 3Α και 3Δ της υπ´ αριθμ. 6138/Ε/17.3.2000 (ΦΕΚ 345Β) απόφασης του Υπουργού Τύπου και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης ("Κατάταξη και σήμανση των τηλεοπτικών προγραμμάτων"), μεταδίδονται εκπομπές, οι οποίες δεν είναι κατάλληλες για ανηλίκους κάτω των 15 ετών, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι η σκηνή, παρουσιάζοντας ένα φιλί, δεν είχε πορνογραφικό περιεχόμενο, δεν μπορεί να γίνει λόγος περί παραβιάσεως, μέσω της μεταδόσεως της επίμαχης σκηνής, τω ορίων που επιβάλλει η συνταγματική επιταγή της προστασίας της νεότητας. Με βάση τα προεκτεθέντα, η προσβαλλόμενη απόφαση, που επέβαλε διοικητική κύρωση για το σύνολο της εκπομπής, συμπεριλαμβανομένης και της σκηνής του φιλιού, την οποία το ΕΣΡ εθεώρησε ως παράβαση της δεοντολογίας των τηλεοπτικών εκπομπών, λαμβάνοντας δηλαδή υπόψη, μεταξύ των λοιπών νομίμων στοιχείων κρίσεως, και ένα μη νόμιμο, δεν αιτιολογείται κατά τούτο νομίμως. Εξ άλλου, δοθέντος ότι εν προκειμένω, για το σύνολο των καταλογισθεισών παραβάσεων των κανόνων δεοντολογίας επιβλήθηκε, κατά συνεκτίμηση τούτων, μία διοικητική κύρωση προστίμου, είναι άδηλο τι κύρωση θα επέβαλε το ΕΣΡ στην αιτούσα ασκώντας την περί τούτου διακριτική του εξουσία, αναφορικά με τα λοιπά, επίμεμπτα σημεία της εκπομπής, αν δεν συμπεριλάμβανε τη συγκεκριμένη σκηνή μεταξύ εκείνων, οι οποίες καταλογίσθηκαν με την προσβαλλόμενη πράξη στην αιτούσα. Πρέπει, συνεπώς, για τον λόγο που εξετέθη ανωτέρω, ο οποίος προβάλλεται βασίμως, καθ´ ερμηνεία του δικογράφου της αιτήσεως ακυρώσεως, να γίνει δεκτή η κρινόμενη αίτηση, να ακυρωθεί η προσβαλλόμενη απόφαση, να αναπεμφθεί δε η υπόθεση στο ΕΣΡ, προκειμένου αυτό να ασκήσει την διακριτική του ευχέρεια για την επιβολή κυρώσεως αναφορικά με τα προαναφερθέντα υπόλοιπα τμήματα της εκπομπής που συνιστούν παράβαση των κανόνων δεοντολογίας κατά το άρθρο 3 του ν. 2328/1995. Κατά την ειδικότερη, όμως, γνώμη της Συμβούλου Ε. Νίκα, η προσβαλλόμενη πράξη όντως δεν αιτιολογείται νομίμως, όχι, όμως, για τους προαναφερθέντες λόγους αλλά διότι, ναι μεν η προβολή ερωτικών σκηνών, οι οποίες, ως εκ του περιεχομένου τους, κρίνονται από το Συμβούλιο, βάσει των κρατουσών κοινωνικών αντιλήψεων, ως ακατάλληλες γι´ ανηλίκους, δύναται να αποτελέσει νόμιμο έρεισμα για την επιβολή κυρώσεως σε τηλεοπτικό σταθμό, κατ´ επίκληση του δημοσίου σκοπού της προστασίας της παιδικής ηλικίας και της νεότητας, εφ´ όσον η εκπομπή, που τις περιλαμβάνει, δεν έχει την αναγκαία κατά νόμο σήμανση (ακατάλληλο), πλην όμως, στην συγκεκριμένη περίπτωση, η προσβαλλόμενη πράξη συνεξετίμησε για την επιβολή της επίδικης κυρώσεως και την ακατάλληλη γι´ ανηλίκους ερωτική ομοφυλοφιλική σκηνή, δίχως, παράλληλα, να βεβαιώνει την έλλειψη σχετικής σημάνσεως, ενώ μάλιστα η ώρα προβολής της επίμαχης εκπομπής τοποθετείται σε ζώνη, κατά την οποία είναι επιτρεπτή η μετάδοση εκπομπών, που δεν είναι κατάλληλες για ανηλίκους κάτω των 15 ετών. Μειοψήφησε η Πάρεδρος Ο. Ζύγουρα, η οποία υποστήριξε την γνώμη ότι ανεξαρτήτως του ότι αυτή, καθ´ εαυτήν, η παρουσίαση μιας σκηνής φιλιού μεταξύ ομοφυλοφίλων στο πλαίσια μίας τηλεοπτικής σειράς, που αποτελεί προϊόν καλλιτεχνικής δημιουργίας, δεν δύναται να θεωρηθή ότι συνιστά παράβαση της τηλεοπτικής δεοντολογίας, εν τούτοις είναι δυνατόν μία τέτοια σκηνή, εκτιμωμένη εντός του όλου πλαισίου, εντός του οποίου αυτή εντάσσεται, δηλαδή εντασσομένη σ´ ένα σύνολο σκηνών χαμηλού επιπέδου και αισθητικής, να συνιστά και αυτή, ως αναπόσπαστο στοιχείο του συνόλου της εκπομπής, στοιχείο που επισύρει τον χαρακτηρισμό της εκπομπής ως χαμηλής ποιοτικής στάθμης και να δικαιολογεί ως εκ τούτου την κρίση περί παραβάσεως της τηλεοπτικής δεοντολογίας. Εν προκειμένω δε, όπως προκύπτει από την προσβαλλόμενη πράξη, η επίδικη κύρωση επεβλήθη, διότι όπως εκρίθη, οι διάλογοι, εκφράσεις και σκηνές που παρουσιάσθηκαν σ´ αυτήν, όπως ειδικώτερα περιγράφονται στην προσβαλλόμενη πράξη, "υποβάθμισαν την όλη εκπομπή" η οποία (όλη εκπομπή), όπως περαιτέρω εκρίθη, "είναι ικανή να εξοικειώσει την παιδική ηλικία και τη νεότητα με την χυδαιότητα και εντεύθεν να επιφέρει βλάβη". Όπως δε διευκρινίζεται περαιτέρω δια του 1191/26.1.2005 εγγράφου του ΕΣΡ (έκθεση άρθρου 23 πδ 18/1989), η επίδικη κύρωση επεβλήθη κατ´ εκτίμηση του όλου περιεχομένου του συγκεκριμένου επεισοδίου της ανωτέρω τηλεοπτικής σειράς "ΚΛΕΙΣΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ", που περιείχε "πληθώρα υβριστικών διαλόγων και εκφράσεων που σε συνδυασμό με τις προκλητικές σκηνές που τις συνόδευαν δημιουργούσαν ένα αρνητικότατο συνολικό αποτέλεσμα". Υπό τα δεδομένα αυτά, νομίμως αιτιολογείται, κατά την μειοψηφήσασα αυτή γνώμη, η προσβαλλομένη πράξις και είναι απορριπτέα τα περί του αντιθέτου προβαλλόμενα.
Δ ι ά τ α ύ τ α
Δέχεται την αίτηση.
Ακυρώνει την υπ´ αριθμ. 371/11.11.203 απόφαση του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεοράσεως
Αναπέμπει την υπόθεση στο Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεοράσεως σύμφωνα με όσα εκτίθενται στο σκεπτικό.
Διατάσσει την απόδοση του παραβόλου.
Επιβάλλει στο Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεοράσεως ως δικαστική δαπάνη της αιτούσης το ποσόν των εννιακοσίων είκοσι (460 + 460 = 920) ευρώ.
Η διάσκεψη έγινε στην Αθήνα στις 18 Σεπτεμβρίου 2006 και η απόφαση δημοσιεύθηκε σε δημόσια συνεδρίαση της 28ης Νοεμβρίου 2006.
Ο Πρόεδρος του Δ' Τμήματος Η Γραμματέας του Δ' Τμήματος
Μ. Βροντάκης Α. Τριάδη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου