Το άρθρο 16 του Συντάγματος προβλέπει ότι η ανάπτυξη και η προαγωγή της τέχνης αποτελεί υποχρέωση του Κράτους. Η πρακτική εφαρμογή αλλά και η θεωρητική επεξεργασία αυτής της συνταγματικής υποχρέωσης παράγει την νομική υποχρέωση της Πολιτείας να εξασφαλίζει τουλάχιστον την διατήρηση μιας αγοράς στην οποία θα φιλοξενούνται όσο το δυνατόν πιο οριζόντια οι διάφορες καλλιτεχνικές τάσεις και εφαρμογές. Υπάρχει ένα δικαίωμα του κοινού απέναντι στο κράτος, να μπορεί να απολαμβάνει ένα όσο το δυνατόν ευρύτερο πεδίο επιλογών, που εγγυάται ότι ζούμε σε μια πλουραλιστική κοινωνία.
Το "Αμφι-θέατρο" του Σπύρου Ευαγγελάτου δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις, κάθε στοιχειωδώς ενήμερος θεατής γνωρίζει ότι πρόκειται για ένα θέατρο ρεπερτορίου που τόλμησε για πάνω από 30 χρόνια να παρουσιάσει 95 παραστάσεις έργων που δεν θα ανέβαιναν ποτέ στο εμπορικό θέατρο ή ακόμη και στο Εθνικό Θέατρο. Πρόκειται για art house, ερευνητική σκηνή, με λόγιες αναζητήσεις, στην οποία ανέβηκαν έργα κλασσικών ακόμη και σε πρώτη παγκόσμια παράσταση στον σύγχρονο κόσμο.
Ο κ. Ευαγγελάτος έχει κάνει έναν τεράστιο αγώνα για τη διάσωση του "Αμφι-θεάτρου" σε δύσκολες οικονομικά μέρες και έχει αποταθεί σε πολλούς αρμόδιους φορείς. Ο αρμοδιότερος όλων, ο Υπουργός Πολιτισμού, όπως καταγράφεται, έχει αποφύγει να τον συναντήσει παρά τις εναγώνιες κρούσεις του κορυφαίου σκηνοθέτη και πανεπιστημιακού δασκάλου. Ο κ. Ευαγγελάτος πέρασε από το δημοτικό συμβούλιο (καταθέτοντας μια ενδιαφέρουσα πρόταση για την εγκατάσταση του "Αμφι-θεάτρου" σε χώρο του Δ.Αθηναίων και τη δημιουργία με ελάχιστα μέσα ενός δημοτικού θεάτρου) κι έφτασε μέχρι τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Υπάρχουν δελτία τύπου, petition στο internet του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών, κείμενα συμπαράστασης, αλλά όχι η θεσμική πολιτειακή παρέμβαση που θα διασφαλίσει την συνέχιση της ύπαρξης του "Αμφι-θεάτρου", μέσα από το οποίο διαπιστωμένα και επί δεκαετίες καλύπτεται ένα σημαντικό μέρος ενάσκησης του δικαιώματος του άρθρου 16 του Συντάγματος από το θεατρικό κοινό της χώρας.
Η πρόταση μάλιστα του κ. Ευαγγελάτου για παρουσίαση του "Φιλοκτήτη" στην Επίδαυρο (με πρωταγωνιστή τον Γ.Κιμούλη, σε μετάφραση Κ.Γεωργουσόπουλου και μουσική Μ.Θεοδωράκη) απορρίφθηκε με την αιτιολογία ότι το "Αμφι-θέατρο" παρουσίασε και πέρσι παράσταση. Το "Αμφι-θέατρο" ανεβάζει έργα στην Επίδαυρο από τότε που υπάρχει, με μια συνέπεια και συνέχεια που θα έπρεπε να επιβραβεύεται από το κράτος και, σε κάθε περίπτωση, τουλάχιστον να διασφαλίζεται και σίγουρα όχι να εμποδίζεται με αυτόν τον απαξιωτικό τρόπο, τόσο προς τον καταξιωμένο σκηνοθέτη, όσο και προς το μεγάλο θεατρικό κοινό που έχει ακολουθήσει την πορεία του "Αμφι-θεάτρου" όλα αυτά τα χρόνια και πλέον αποστερείται του δικαιώματός του.
3 σχόλια:
Είναι η λυπηρή εικόνα του πώς βλέπουν τον πολιτισμό εκεί στο Υπουργείο.
σ.σ. Μερικές φορές το νομικό είναι πολύ λίγο μπροστά στην ουσίας του ίδιου του θιγόμενου ζητήματος;
Το νομικό ταξινομεί το πρόβλημα και δίνει τη δίκαιη λύση.
Η οικονομική οργάνωση της κοινωνίας, ανεξαρτήτως κρίσης, δεν ευνοεί τις μη επιχειρηματικές δραστηριότητες. Πιστεύει πολύ στα επιτυχημένα πράγματα, με την προϋπόθεση ότι παραμένουν εφήμερα. Αλλιώς δεν μπορεί να υπάρξει.
Δημοσίευση σχολίου