Σήμερα έλαβα μέρος στη διαδικτυακής κάλυψης συζήτηση του κ. Γιώργου Παπανδρέου με bloggers που διοργάνωσε το tvxs.gr (δείτε την εδώ)
Είχα πολλές ερωτήσεις από αναγνώστες του e-lawyer, αλλά οι κανόνες ήταν ότι έπρεπε καθένας μας να θέσει από μία, έτσι συνέπτυξα σε μία ερώτηση τρία σκέλη:
-κατάργηση αντισυνταγματικής νομοθεσίας και θέσπιση ατομικής συνταγματικής προσφυγής
-το θέμα του απορρήτου στο Διαδίκτυο
-κατά πόσον ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ είναι υπέρ του νόμου Σαρκοζί (three strices act) ή κατά.
Θέτοντας ως δεδομένο ότι το ΠΑΣΟΚ θα καταργήσει την αντισυνταγματική νομοθεσία, έλαβα θετικά νεύματα από τον κ. Παπανδρέου, ο οποίος ανέπτυξε την θέση του για σεβασμό των ανθρώπινων δικαιωμάτων και των προσωπικών δεδομένων, χωρίς “εκπτώσεις” έναντι του γενικότερου διακυβεύματος για ολοένα και περισσότερη “ασφάλεια”. Ο λόγος που χρησιμοποιεί για αυτό το θέμα εναρμονίζεται απολύτως με τις γνωστές μας θέσεις του κ. Λαμπρινίδη, ο οποίος δίνει μάχες στην Ευρωβουλή (ως αντιπρόεδρος πλέον) για την θεσμική θωράκιση της προστασίας προσωπικών δεδομένων στο Διαδίκτυο. Eκλαμβάνουμε λοιπόν ως δεδομένη την συνέχιση και σε εθνικό επίπεδο της πολιτικής που ακολουθεί το ΠΑΣΟΚ σε επίπεδο ευρωπαϊκών οργάνων
Ως προς το θέμα της συνταγματικής προσφυγής, ο κ. Παπανδρέου επανέλαβε την επιχειρηματολογία του ΠΑΣΟΚ κατά της ίδρυσης Συνταγματικού Δικαστηρίου: υπάρχει το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Στην ένστασή μου ότι μέχρι να φτάσουμε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο περνούν πολλά χρόνια είπε “είναι μια καθυστέρηση, αυτό μπορεί να το δει κανείς”. Θέλω σε αυτό το σημείο να υπογραμμίσω ότι το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο δεν υποκαθιστά το δικαίωμα αποτελεσματικού ένδικου μέσου στο εθνικό δικαστικό σύστημα, πράγμα που επιβάλλεται κι από το άρθρο 13 της ΕΣΔΑ. Δεν εμπίπτουν όλα τα θέματα αντισυνταγματικότητας στην αρμοδιότητα του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, υπάρχουν πολλά ζητήματα -όπως τα κοινωνικά συνταγματικά δικαιώματα, λ.χ. το δικαίωμα στην εργασία- που δεν κατοχυρώνονται από την ΕΣΔΑ, ενώ προβλέπονται από το ελληνικό Σύνταγμα. Άλλωστε η πρότασή μου δεν είναι ταυτόσημη με την ίδρυση Συντ. Δικαστηρίου, αλλά αφορά την νομοθετική θέσπιση (χωρίς συνταγματική αναθεώρηση) του δικαιώματος κάθε πολίτη να προσβάλλει ευθέως τον νόμο στο Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο, το οποίο έχει την αρμοδιότητα να τον κηρύξει ανενεργό (όχι απλώς να "αναγνωρίσει" την αντισυνταγματικότητα, αλλά και να καταργήσει το νόμο).
Σημειώνω την απάντηση του κ. Παπανδρέου σχετικά με το νόμο Σαρκοζί, δηλ. την διακοπή της σύνδεσης του χρήστη που καταλαμβάνεται τρεις φορές (three strikes) να κατεβάζει παράνομο υλικό. Ο κ. Παπανδρέου λέει ότι είναι αντίθετος, αλλά υπάρχουν ζητήματα που θα πρέπει να εξεταστούν σχετικά με τα πνευματικά δικαιώματα. Θεωρεί ότι έρχεται μια εποχή που η ανθρωπότητα θα έχει μια κοινοκτημοσύνη στην πνευματική δημιουργία. “Όμως θα πρέπει να βρούμε κίνητρο για το δημιουργό και θα πρέπει να υπάρχουν διαφορετικοί τρόποι απ' ό,τι σήμερα”. Αναφέρει ένα παράδειγμα την κρατική επιχορήγηση στην έρευνα των φαρμακευτικών εταιριών. Παραπέμπει όμως στην διεθνή επίλυση του νομοθετικού ζητήματος. Αλλά ως αρχή θέτει την πρόσβαση του πολίτη στον κοινό πλούτο των διαθέσιμων έργων και πληροφοριών.
Μια άλλη πολύ σημαντική καινοτομία σε νομικό επίπεδο που ανέπτυξε ήταν η πρότασή του για υποχρεωτική δημοσίευση όλων των κανονιστικών πράξεων στο Διαδίκτυο και την έναρξη της ισχύος τους από αυτή τη δημοσίευση. Πρόκειται για ένα "κοσμογονικό" βήμα, αφού το καθοριστικό για την ισχύ των κανόνων θα είναι η γενική διαδικτυακή κοινοποίησή τους. Άλλωστε, η ίδια η δεσμευτική ουσία ενός κανόνα εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τον βαθμό κοινοποίησής του. Πηγή της ισχύος ενός νόμου είναι η γενική κοινοποίηση, όπως λέει κι ο Καντ. Γι' αυτό οι νόμοι δημοσιεύονται στα ΦΕΚ, τα οποία πλέον θα πρέπει να ξεφύγουν από την συμβατική τους μορφή και να καταστούν ψηφιακό υλικό δημόσια και δωρεάν προσβάσιμο από τον καθένα, χωρίς διαφορές “ποιότητας” ανάλογα με το αν ο πολίτης είναι ή όχι “συνδρομητής” στις υπηρεσίες της ιστοσελίδας του Εθνικού Τυπογραφειου.
Ήταν μια ενδιαφέρουσα συζήτηση, από την οποία κρατείται ως το πιο θετικό στοιχείο η διάθεση του κ. Παπανδρέου για να του δώσουμε προτάσεις, να συμβάλουμε με τις θέσεις μας στην διαμόρφωση νέου θεσμικού πλαισίου σε μια σειρά από ζητήματα (ακούστε λ.χ. τις απαντήσεις του στον Νίκο Δρανδάκη που του έθεσε την πρόταση της σύστασης Επιτρόπου Δημόσιων Δεδομένων). Η διάθεση αυτή έχει αποτυπωθεί και στο πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ, στο οποίο εξαγγέλλεται η καθιέρωση της Δημόσιας Διαβούλευσης ως υποχρεωτικού σταδίου πριν την ψήφιση ενός νόμου. Αρκεί βέβαια η Δημόσια Διαβούλευση να γίνεται με όρους ουσιαστικής διαφάνειας, λογοδοσίας, με έντιμα διαμορφωμένα ερωτηματολόγια ή και με ελεύθερο κείμενο, ώστε να αποφευχθούν λάθη του παρελθόντος. Πράγμα που επιβεβαιώνει ότι η Δημόσια Διαβούλευση αποτελεί μορφή ενάσκησης κρατικής δράσης κι όχι απλό “τάβλι” που παίζει η Διοίκηση με τον ενδιαφερόμενο πολίτη.
Έχω πολλές ακόμη ερωτήσεις, τις οποίες θα στείλω στον κ. Παπανδρέου ελπίζοντας ότι θα απαντηθούν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου