"...δεδομένου ότι το όνομα και η τοποθεσία της καφετέριας είναι γνωστά, αν κάποιος έχει γνώση του ότι συγκεκριμένο πρόσωπο βρίσκεται εκεί, τότε πιθανόν παρακολουθώντας την μεταδιδόμενη εικόνα στο διαδίκτυο, να μπορεί να ταυτοποιήσει το πρόσωπο (συνδυάζοντας σωματικά χαρακτηριστικά που ήδη γνωρίζει, ντύσιμο, παρέα, κτλ), και έτσι να “παρακολουθεί” κατά κάποιο τρόπο το πρόσωπο αυτό.
Επίσης, αν και τα πρόσωπα των εργαζομένων δεν είναι αναγνωρίσιμα, ο τρόπος που κινούνται και που μεταδίδεται μέσω της εικόνας στο διαδίκτυο “προδίδει” κατά κάποιο τρόπο την ιδιότητά τους (π.χ ο σερβιτόρος κινείται από τραπέζι σε τραπέζι με ένα δίσκο), με αποτέλεσμα να μπορεί ο οποιοσδήποτε να παρακολουθεί τον εργαζόμενο στο χώρο εργασίας του μέσω του διαδικτύου. Δηλαδή η συγκεκριμένη εγκατάσταση δίνει τη δυνατότητα σε τρίτους να προβούν σε παράνομη επεξεργασία προσωπικών δεδομένων πελατών και εργαζομένων."
Αυτό σημαίνει ότι δεν αρκεί να μην αποτυπώνονται τα ίδια τα πρόσωπα των ατόμων που καταγράφονται με την κάμερα, διότι και σε αυτές τις περιπτώσεις, υπάρχει ένα σύνολο άλλων δεδομένων (όπως το όνομα και η τοποθεσία της καφετέριας εδώ) που επιτρέπουν την ταυτοποίηση των ατόμων, άρα μπορεί να γίνει επεξεργασία προσωπικών δεδομένων.
Η απόφαση είναι εξαιρετικά σημαντική για περιπτώσεις συγκαλυμμένης μετάδοσης προσωπικών δεδομένων από τα μέσα ενημέρωσης, στα οποία μπορεί να ισχυριστούν ότι δήθεν δεν μετέδωσαν λ.χ. το πλήρες ονοματεπώνυμο του αναφερόμενου προσώπου, αλλά από άλλες πληροφορίες καθιστούν ευθέως εφικτή την ταυτοποίηση του προσώπου.
8 σχόλια:
Περιγράφεις την απόφαση και γιατί είναι σημαντική, Βασίλη, όμως ποιά είναι η δική σου γνώμη σου για τη δικαιολόγηση της ΑΠΔ;
Εγώ σε γενικές γραμμές συμφωνώ με οποιαδήποτε εγγυητική προσπάθεια υπέρ της ασφάλειας των προσωπικών δεδομένων, αλλά μήπως σιγά σιγά φτάνουμε στο άλλο άκρο;
Καλώς ή κακώς η τεχνολογία προσφέρει κάποια πλεονεκτήματα τηλε-όρασης. Τα οποία είναι ΑΚΡΩΣ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ να τα συγκρίνουμε με τις συνθήκες φυσικής παρακολούθησης.
πχ η live μετάδοση εικόνας των εργαζόμενων γιατί να είναι περισσότερο παράνομη από έναν εργοδότη που πληρώνει «κατασκόπους» να το παίζουν πελάτες και να επισκέπτονται το κατάστημα;
Να πει η ΑΠΔ πως είναι παράνομη η καταγραφή (το recording!) της δραστηριότητας ενός δημόσιου χώρου να το καταλάβω, αλλά οι web cameras που απλά στέλνουν live feed και είναι το ακριβές ισοδύναμο της όρασης ενός ανθρώπου γιατί;
Υπάρχει μια θεμελιώδης διαφορά ανάμεσα στην "φυσική" παρακολούθηση από έναν κατάσκοπό και στην χρήση τεχνολογικών μεθόδων.
Το έννομο αγαθό που καλείται να διασφαλίσει η Αρχή, αλλά και η ειδική νομοθεσία για τα προσωπικά δεδομένα δεν είναι η "ιδιωτικότητα", γενικώς και αορίστως. Είναι η θέση όρων και ορίων στην α ρ χ ε ι ο θ έ τ η σ η των δεδομένων και τους κινδύνους που αυτή η εν δυνάμει αρχειοθέτηση συνεπάγεται για όλα τα ατομικά δικαιώματα, όχι μόνο για την ιδιωτικότητα.
Η διακινδύνευση που πηγάζει από τη χρήση τεχνολογιών μπορεί να έχει πολλαπλές επιπτώσεις σε σχέση με την φυσική παρακολούθηση. Γιατί η καταγραφή της εικόνας παρουσιάζεται πάντα ως το "αντικειμενικό" στοιχείο (σε αντίθεση προς τις προσωπικές μαρτυρίες λ.χ. ενός αυτόπτη), άρα το στοιχείο που αν είναι στην πραγματικότητα λάθος ή και κατασκευασμένο, πολύ δύσκολα αντικρούεται. Οι βεβαιότητες των εξετάσεων DNA, οι βεβαιότητες πως ό,τι δείχνει η κάμερα είναι συμβάν, αποτελούν τον νέο κίνδυνο. Γιατί ξεχνάμε ότι το DNA έχει ακρίβεια 93% άρα αν πέσεις στο υπόλοιπο 7% δεν θα είναι καθόλου επαληθεύσιμη η "βεβαιότητα".
Από αυτές τις "βεβαιότητες" προστατεύει ο νόμος για τα προσωπικά δεδομένα, περιορίζοντας την χρήση αυτών των στοιχείων και θέτοντας όρους στην αρχειοθέτηση και την επικινδυνότητα που εξ ορισμού μπορεί να ενέχει.
Καταλαβαίνω.
Αλλά πρόσεξε το πρόβλημα εδώ πέρα που προσπάθησα να περιγράψω απ'το πρώτο μου σχόλιο.
Εγώ μίλησα αποκλειστικά για την live μετάδοση (streaming) της εικόνας από μια web camera. Η καταγραφή είναι το ζητούμενο και ας απαγορευθεί συγκεκριμένα η καταγραφή.
Ας έλεγε η απόφαση συγκεκριμένα για καταγραφή, διαχωρίζοντας τους δύο αυτούς τρόπους εκμετάλλευσης της εικόνας.
---
Αλλά εδώ σηκώνει να σε ρωτήσω και κάτι γενικότερο για την Φιλοσοφία του Δικαίου;
Γιατί υπάρχει απ'τον κόσμο αυτή η απέχθεια για τις «βεβαιότητες» (είτε λέγονται εξετάσεις DNA, είτε κάμερες); Η βεβαιότητα δεν είναι ο τελικός σκοπός μιας αποτελεσματικής, μετρημένης, και σίγουρης (τόσο για την ενοχή όσο και για την αθωώτητα) απονομής της δικαιοσύνης;
Η ορθή απονομή δικαιοσύνης προϋποθέτει ότι πρέπει να αντιμετωπίζεται με κριτικό μάτι και με ιδιαίτερη περίσκεψη κάθε αποδεικτικό μέσο.
Δεν πρέπει δηλαδή να υπάρχει προκατάληψη ότι ένα αποδεικτικό μέσο μπορεί να είναι (από τη φύση του, λ.χ. τα βιομετρικά δεδομένα) αλάνθαστο, γιατί έτσι τελικά οι άνθρωποι θα υπηρετούν τις μηχανές κι όχι το αντίθετο.
Οι βεβαιότητες είναι επιθυμητές δηλαδή για την Δικαιοσύνη και η αλήθεια είναι ο στόχος. Αλλά δεν φτάνεις εύκολα στον στόχο όταν έχεις δεδομένο εξ αρχής αυτό που θα έπρεπε να αποτελεί ζητούμενο.
Για την web cam: ό,τι ανεβαίνει στο Διαδίκτυο είναι επιδεχόμενο αρχειοθέτησης, ανεξάρτητα από τη θέληση του ιδιοκτήτη της κάμερας, οπότε η απαγόρευση στη συγκεκριμένη περίπτωση μόνο της αρχειοθέτησης θα ήταν μια ανεδαφική απαγόρευση. Αντίθετα, οι κίνδυνοι που επισημαίνει η Αρχή στην απόφασή της είναι υπαρκτοί και πρέπει να βρεθεί μια εξισορροπητική λύση.
Αλλά δεν φτάνεις εύκολα στον στόχο όταν έχεις δεδομένο εξ αρχής αυτό που θα έπρεπε να αποτελεί ζητούμενο.
Έχω μπερδευτεί ακόμα πιο πολύ. :-/
Αν ο στόχος της δικαισύνης είναι η αλήθεια, τότε οι δικαστές και η κοινωνία γενικότερα θα πρέπει να απαιτούν τα πιο αποτελεσματικά μέσα για την απόδοσή της.
Πολύ όμως φοβάμαι ότι στην πράξη αυτό που ζητάμε όλοι (μάλλον περισσότερο οι δικηγόροι!) είναι η ερμηνεία της αλήθειας και όχι η ίδια η αλήθεια που "out of context" μπορεί και να μη σημαίνει τίποτα.
Γι'αυτό εξάλλου δεν υπάρχουν δικηγόροι που υπερασπίζονται ένοχους που ήδη έχουν ομολογήσει εγκλήματα; Γιατί ακόμα κι αν υπάρχει μπροστά στα μάτια μας η αλήθεια, η ερμηνεία της (πχ τα ελαφρυντικά που θα ληφθούν υπόψην) μπορεί να αλλάξουν την τελική απόφαση.
---
Δες ένα άλλο παράδειγμα:
ας πούμε πως ένας κακεντρεχής ιδιοκτήτης καφετέριας κατέγραφε τους υπαλλήλους του από μια web cam και αποφάσισε να τους απολύσει γιατί τους έβλεπε να κάθονται και να χαζογελούν με τους υπαλλήλους.
Σε μια πρώτη ματιά μπορεί κάποιος να πει πως όντως οι υπάλληλοι «δε φαίνεται να δουλεύουν» [sic]. Με μια πιο καλή ανάλυση (ερμηνεία των συμβάντων) θα μπορούσαν οι συγκεκριμένοι σερβιτόροι να ήταν απλά εξαιρετικά γρήγοροι και παραγωγικοί και απλά στον ελεύθερό τους χρόνο να κοινωνικοποιόντουσαν με τους πελάτες. Κάτι το οποίο αντιθέτως θα ήταν καλό για το μαγαζί!
Εντάξει, το παράδειγμά μου μπορεί να ακούγεται χαζό, αλλά νομίζω δείχνει πως ακόμα κι όταν έχουμε φαινομενικά σίγουρα δεδομένα (βεβαιότητες) πάντα θα υπάρχει ανάγκη για καλή ερμηνεία, αλλά γιατί όμως να φοβόμαστε κάποια τεκμήρια εξαρχής;
---
Επί της ουσίας, συμφωνώ πως το streaming video feed από μια web camera εύκολα καταγράφεται. Οπότε δυνητικά πολλοί θα μπορούσαν να το αναχαιτίσουν.
Απ'την άλλη όμως το ίδιο δεν θα μπορούσε να πει κάποιος και για τα blog (ότι δυνητικά θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για λίβελους και ψευδείς κατηγορίες); Πρέπει να απαγορευθούν τα blog;
Και στις δύο περιπτώσεις η φράση κλειδί είναι το «θα μπορούσαν». Αυτοί όμως δεν το κάνουν γιατί να είναι δεσμευμένοι από την απόφαση της ΑΠΔ;
Προσωπικά θα ήθελα να βλέπω online αν η αγαπημένη μου καφετέρια έχει κόσμο μια συγκεκριμένη ώρα της ημέρας... μήπως απλά έφτανε μια προειδοποίηση στην πόρτα του καφέ που να λέει «αυτός ο χώρος βιντεοσκοπείται» τόσο για τους πελάτες, όσο και για τους υποψήφιους εργαζόμενους;
- Γι'αυτό εξάλλου δεν υπάρχουν δικηγόροι που υπερασπίζονται ένοχους που ήδη έχουν ομολογήσει εγκλήματα;
> Aυτό ακριβώς το λογικό σφάλμα είναι στο οποίο υποπίπτεις: δεν υπάρχει "ένοχος" αν δεν κριθεί ως τέτοιος από το δικαστήριο σε αμετάκλητο βαθμό. Μέχρι τότε υπάρχει το πολύ πολύ "δράστης". Αλλά, από που πηγάζει η βεβαιότητα ότι η ομολογία του εγκλήματος αποτελεί πλήρη απόδειξη της αλήθειας; Που ξέρεις ότι αυτός που ομολογεί το αγορανομικό έγκλημα δεν είναι στην πραγματικότητα ο "αυτοφωράκιας" που έχει πληρώσει το αφεντικό της ταβέρνας να "ομολογεί" ό,τι θέλει; Που ξέρεις ότι η ομολογία ενός φόνου λ.χ. δεν έχει αποσπασθεί μετά από βασανιστήρια (άρα ΔΕΝ πρέπει να ληφθεί υπόψη); Αυτός είναι ο ρόλος του αντίλογου τον οποίον εκφράζουν οι δικηγόροι : μηδενί δίκην δικάσης πριν αμφοίν μύθον ακούσης. Άλλο τι θα πει μετά το δικαστήριο.
- Με μια πιο καλή ανάλυση (ερμηνεία των συμβάντων) θα μπορούσαν οι συγκεκριμένοι σερβιτόροι να ήταν απλά εξαιρετικά γρήγοροι και παραγωγικοί και απλά στον ελεύθερό τους χρόνο να κοινωνικοποιόντουσαν με τους πελάτες.
> Ακριβώς: η κάμερα δεν παρέχει την ερμηνεία.
- το ίδιο δεν θα μπορούσε να πει κάποιος και για τα blog (ότι δυνητικά θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για λίβελους και ψευδείς κατηγορίες);
> Στα blog υπάρχει το απόρρητο της επικοινωνίας, οπότε αν κάποιος δεν δηλώνει τα στοιχεία του, μόνο για περιορισμένα εγκλήματα επιτρέπεται η άρση του απορρήτου. Αντίθετα, στην live camera προέκυπτε η ταυτότητα του cafe bar και δεν υπήρχε η συνταγματική προστασία.
-Προσωπικά θα ήθελα να βλέπω online αν η αγαπημένη μου καφετέρια έχει κόσμο μια συγκεκριμένη ώρα της ημέρας.
> Αυτός δεν είναι νόμιμος λόγος για τον οποίο επιτρέπεται η βιντεοσκόπηση και δημόσια προσβάσιμη αναμετάδοση της εικονας, διότι δεν αρκεί κάποιος να ενημερώνεται ότι εισέρχεται σε έναν χώρο που βιντεοσκοπείται: ο κανόνας είναι ότι πρέπει να συγκατατίθεται εν γνώσει του ΠΟΙΟΙ ΑΚΡΙΒΩΣ είναι οι αποδέκτες. Οι εξαιρέσεις αυτού του κανόνα είναι περιοριστικές και σχετίζονται με την προστασία υπέρτερων δικαιωμάτων (ζωή, περιουσία) σε σχέση με την ιδιωτικότητα του προσώπου. Επομένως η απλή ενημέρωση του "πότε έχει κόσμο για να μην πάω", δεν συνιστά νομιμοποιητικό λόγο απώλειας του δικαιώματος συγκατάθεσης.
Aυτό ακριβώς το λογικό σφάλμα είναι στο οποίο υποπίπτεις: δεν υπάρχει "ένοχος" αν δεν κριθεί ως τέτοιος από το δικαστήριο σε αμετάκλητο βαθμό. Μέχρι τότε υπάρχει το πολύ πολύ "δράστης". Αλλά, από που πηγάζει η βεβαιότητα ότι η ομολογία του εγκλήματος αποτελεί πλήρη απόδειξη της αλήθειας;
Οk, μ'έπιασες! :)
Αλλά μ'έπιασες γιατί έκανα εγώ λάθος να παραλείψω πως για την περίπτωση που μιλούσα εξυπακούεται πως πέρα απ'την ομολογία έχουμε και άλλες «βεβαιότητες». Φερ'ειπείν, έτσι και είμαστε καλεσμένοι και οι δυο σε μια εκπομπή live και μου ρίξεις μια γροθιά μπροστά στο κοινό καθώς βιντεοσκοπείσαι, τότε είτε ομολογήσεις είτε όχι οι βεβαιότητες και τα μάτια που σε είδαν είναι τόσα πολλά που όλα τα υπόλοιπα είναι περιττά.
Βέβαια, δικαστήριο πάλι θα γίνει για να καθοριστεί η ερμηνεία της πράξης μου, κάτι που θα καθορίσει- φαντάζομαι- και την τελική ποινή. Δεν ξέρω τι προβλέπει ο ποινικός κώδικας για τις πράξεις «εν βρασμώ ψυχής», πχ μπορεί να μου ψιθύρισες κάτι στην εκπομπή που να μην φάνηκε στην κάμερα.
Όπως βλέπεις, μιας που τα δικαστήρια γίνονται ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ανεξάρτητα των «βεβαιοτήτων» τότε γιατί να τις απαγορεύσουμε;
---
Το ζήτημα με προβληματίζει για τις φιλοσοφικές του προεκτάσεις που σου έγραψα στο αρχικό μου post.
Μήπως ο νομικός κόσμος δεν θέλει τις βεβαιότητες (είτε λέγεται DNA, είτε καταγραφές ήχου και εικόνας) γιατί φοβάται πως έτσι θα χαθεί η «μαγεία» της δικηγορικής σοφιστείας;
Πρόσεξε γιατι λέω τα παραπάνω...
Παρατηρώ τις ίδιες ενστάσεις για «βεβαιότητες» και στο συνάφι μου, ιδιαίτερα από παλιούς ιατρούς που ανησυχούν πως η εναρμόνιση που φέρνει η EBM (evidence based medicine - ιατρική βασισμένη σε τεκμήρια) καταστρέφει και καλά την εμπειρική προσέγγιση στη διάγνωση και θεραπεία.
Δεν καταλαβαίνουν όμως πως οι οδηγίες που βγαίνουν απ'τους ιατρικούς επιστημονικούς συλλόγους (medical guidelines) βγήκαν για να προστατέψουν τους ασθενείς και για να κάνουν πιο ασφαλή την άσκηση της ιατρικής, αλλά και την εξακρίβωση ΠΟΤΕ έγινε ιατρικό λάθος ή όχι (αν πχ δεν ακολουθήθηκε μια προτεινόμενη προσέγγιση). Τα δικαστήρια έτσι εξακριβώνουν αν έγιναν όλα τα πράγματα σωστά όταν υπάρχει υπόνοια ευθύνης του ιατρού.
Οι παλιοί ιατροί φοβούνται για τους ίδιους λόγους πως με αυτές τις «βεβαιότητες» η ιατρική γίνεται ουσιαστικά ένας αλγόριθμος με ελάχιστες εξαιρέσεις προσωπικής ελευθερίας κινήσεων.
Ε και; Ρωτάω εγώ. Τόσο η ιατρική όσο και η δικηγορική ΠΑΝΤΑ θα απαιτούν την ανθρώπινη ερμηνεία των δεδομένων, ανεξάρτητα πόσο σίγουρα είναι αυτά. Γιατί χολοσκάμε λοιπόν για τις βεβαιότητες;
---
Πίσω στο θέμα μας- και σόρρυ αν σε κούρασα- η απόφαση της ΑΠΔ για μένα είναι ζωντανή απόδειξη υπέρβασης και πατερναλιστικής προσέγγισης στην προστασία των πολιτών.
Αν τόσο φοβόντουσαν για την κακοήθη χρήση των δεδομένων θα έπρεπε να απογορεύσουν μόνο και αποκλειστικά την καταγραφή (recording) της εισερχόμενης εικόνας ή τη μη αποδοχή της σε δικαστήριο.
Με την απαγόρευση εξ'ολοκλήρου οι κύριοι στην ΑΠΔ φρενάρουν μια τεχνολογία που πιθανώς να μας έκανε τη ζωή πιο εύκολη και ευχάριστη.
Και μιας που μέρα με τη μέρα βγαίνουν νέες τεχνολογίες που προσφέρουν ΝΕΕΣ «βεβαιότητες», τρέμω στην ιδέα αν η ΑΠΔ αρχίζει να κρίνει πως τα πάντα δύναται να χρησιμοποιηθούν καταχρηστικά.
Γιατί και το μαχαίρι κόβει χέρι, αλλά να σε δω πως θα κόψεις το κρέας σου έτσι και το απαγορεύσεις...
---
Αντί επιλόγου,
σου παραθέτω νέα των ημερών. Και είναι επίκαιρο γιατί μιλάμε για καφετέριες.
http://tinyurl.com/bxatgm
Το ήξερες ότι πλέον με τη σύγχρονη τεχνολογία DNA κάθε φορά που πίνεις καφέ αφήνεις αρκετά βιολογικά σημάδια ώστε δυνητικά να σου τεστάρουν ολόκληρο το γενετικό σου υλικό;
Δηλαδή τι θα έπρεπε να κάνει τώρα η ΑΠΔ, να απαγορεύσει τις καφετέριες;
Ανησυχώ για τον ζήλο τους, Βασίλη!!
- Μήπως ο νομικός κόσμος δεν θέλει τις βεβαιότητες (είτε λέγεται DNA, είτε καταγραφές ήχου και εικόνας) γιατί φοβάται πως έτσι θα χαθεί η «μαγεία» της δικηγορικής σοφιστείας;
> Όχι και να σου πω γιατί. Αυτό θα ήταν αλήθεια αν αποτελούσε γνώμη που προέρχεται από δικηγορικά γραφεία, "μαχόμενους" δικηγόρους και άλλους νομικούς "της πιάτσας".
Προέρχεται όμως από το Συμβούλιο της Ευρώπης, την ΕΕ, και θεσμικά όργανα που δεν έχουν κανένα συμφέρον για την δικηγορική σοφιστεία κλπ.
Δεν είναι θέμα σοφιστείας να κρατάμε επιφυλάξεις για το αν κάποιος είναι αθώος ή ένοχος όσο "πειστικά" κι αν φαίνονται τα στοιχεία: μην ξεχνάμε ότι ο δικαστής αποφασίζει, όχι το κομπιούτερ.
Είναι θέμα ανθρώπινου δικαιώματος! Και ανθρώπινης φύσης.
-Το ήξερες ότι πλέον με τη σύγχρονη τεχνολογία DNA κάθε φορά που πίνεις καφέ αφήνεις αρκετά βιολογικά σημάδια ώστε δυνητικά να σου τεστάρουν ολόκληρο το γενετικό σου υλικό;
> Ναι αλλά μία καφετέρια δεν έχει τέτοιο εξοπλισμό, ενώ ο χρήστης του διαδικτύου έχει τον εξοπλισμό να αποθηκεύσει την εικόνα της κάμερας. Δεν συγκρίνονται.
Εγώ πάντως δεν βλέπω κανένα ζήλο. Το γεγονός ότι όντως ασχολούνται με υποθέσεις χαμηλού ενδιαφέροντος είναι μια πραγματικότητα και ξέρεις ότι δεν χαρίζομαι σε καμία Αρχή. Είναι γνωστό πόσο εκτιμώ ως ιδέα τη λειτουργία ανεξάρτητων αρχών, αλλά και το πόσο σκληρή είναι η κριτική που τους ασκώ.
Δημοσίευση σχολίου