Ως ανεξάρτητο και ειδικό όργανο, η Αρχή διαθέτει την ευχέρεια της υποβολής της εκάστοτε νομοθεσίας σε έλεγχο συνταγματικότητας. Λόγω της σχέσης της νομοθεσίας περί προσωπικών δεδομένων με το κοινοτικό και το ευρύτερο ευρωπαϊκό δίκαιο, η Αρχή οφείλει επίσης να ερμηνεύει και να εφαρμόζει τις ημεδαπές διατάξεις σύμφωνα με αυτά τα κανονιστικά σύνολα. Η αποτελεσματική προσφυγή ενώπιον εθνικής αρχής (άρθρο 13 ΕΣΔΑ) προϋποθέτει ότι, ως προς τις αρμοδιότητές της, η Αρχή οφείλει να επισημαίνει την αντίθεση της νομοθεσίας σε ανθρώπινο δικαίωμα που κατοχυρώνεται από το ευρωπαϊκό δίκαιο.
Με την απόφαση 54/2008, η Αρχή έλαβε υπόψη την προστασία της έρευνας και της επιστήμης (άρθρο 16 Συντάγματος) προκειμένου να επιτρέψει σε υποψ. διδάκτορα να διεξάγει έρευνα σε αρχείο νοσοκομείου.
Η Αρχή λαμβάνει υπόψη την νομολογία της Κεντρικής Αρχής Ελέγχου του Συστήματος Πληροφοριών Σένγκεν περί αναγκαιότητας ειδικής αιτιολόγησης σε περίπτωση που μια εγγραφή παραμείνει στο αρχείο μετά την παρέλευση τριετίας (55/2008, 58/2008, 59/2008).
Με την απόφαση 48/2008 κρίθηκε ότι ο κοινοβουλευτικός έλεγχος αποτελεί μη αναθεωρήσιμο στοιχείο του πολιτεύματος (άρθρο 110 του Συντάγματος) και γι' αυτό πρέπει να σταθμίζεται με το συνταγματικό δικαίωμα προστασίας δεδομένων (άρθρο 9Α Συντάγματος) όταν ζητούνται στο πλαίσιό του προσωπικά δεδομένα. Αυτό βέβαια δεν επιτρέπει την αντιφατικότητα προς την απόφαση 408/1998, ώστε να επιτρέπει η Αρχή την ενημέρωση δια του τύπου για λιγότερα από 1.000 υποκείμενα δεδομένων (βλ. επ' αυτού προηγούμενο τίτλο Β.).
Σημαντική συνταγματική παραδοχή περιλαμβάνεται στην απόφαση 45/2008, κατά την οποία ο πληροφοριακός αυτοπροσδιορισμός επιτρέπει σε ομογενή να αναγράφεται το όνομά του σε φορολογικό έγγραφο στα ελληνικά και όχι στα λατινικά, παρά την περί αντιθέτου διάταξη μιας εγκυκλίου του 2005.
Σύμφωνα με την απόφαση 24/2008 κρίθηκε επίσης ότι αντίκειται στον πληροφοριακό αυτοκαθορισμό η αναγραφή ότι ο κάτοχός αστυνομικής ταυτότητας είναι συνταξιούχος.
Με τις αποφάσεις 17 και 18/2008 επιβεβαιώθηκε παλαιότερη κρίση αντισυνταγματικότητας του άρθρου 7 παρ. 2 ν.2472 περί απαιτούμενης λήψης άδειας για την επεξεργασία ευαίσθητων δεδομένων δημοσίων προσώπων από τα μέσα ενημέρωσης, επειδή κρίθηκε ότι είναι “προληπτικό μέτρο”, άρα απαγορευμένο κατ' άρθρο 14 του Συντάγματος.
Στην απόφαση 4/2008, η Αρχή έκρινε υπέρ της ιδιωτικότητας ενός ανήλικου, με επίκληση της Διεθνούς Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού.
Στην απόφαση 5/2008, όμως, η Αρχή δεν ανέφερε καθόλου ότι ο ΔΣΑ, κατά το χρόνο έκδοσης της απόφασης, είχε υποχρέωση να διαθέτει τα στοιχεία των μελών του για περαιτέρω εμπορική χρήση, δυνάμει της κοινοτικής Οδηγίας 2003/98 (και του Ν.3448/2006) για την περαιτέρω χρήση πληροφοριών του δημόσιου τομέα, με αποτέλεσμα να επιβάλλει πρόστιμο 5.000 ευρώ επειδή “δεν ζήτησε τη συγκατάθεση” των μελών του (και δεν τα είχε ενημερώσει). Σε αυτήν την περίπτωση, η Αρχή δεν εφάρμοσε το ισχύον ευρωπαϊκό δίκαιο, με αποτέλεσμα την έκδοση μιας απαράδεκτης απόφασης που βρίσκεται σε αντίφαση προς την απόφαση 26/2004 (βλ. τίτλο Β.)
Η Αρχή ασκεί τον προσήκοντα έλεγχο συνταγματικότητας και ακολουθεί, σε γενικές γραμμές, το κοινοτικό κι ευρωπαϊκό δίκαιο. Αυτό συμβαίνει όμως περιπτωσιακά και στο μέτρο που προκύπτει μια συγκεκριμένη διαφορά. Σύμφωνα όμως με το άρθρο 19 του Ν.2472/1997, η Αρχή πρέπει να γνωμοδοτεί για κάθε ρύθμιση που έχει σχέση με την προστασία προσωπικών δεδομένων. Αυτή η γνωμοδοτική της αρμοδιότητα δεν έχει γνωρίσει όμως την επιβαλλόμενη δημοσιότητα, ώστε να ασκηθεί περισσότερη πίεση προς τους νομοθετούντες για σεβασμό του συνταγματικού κι ευρωπαϊκού δικαίου, αλλά και να κριθεί η Αρχή για την επάρκεια του ελέγχου. Ενώ δηλαδή ως προς τις ατομικές υποθέσεις, η Αρχή μπορεί να κριθεί οριακά αποτελεσματική, είναι άγνωστη η συμβολή της στην νομοπαραγωγική διαδικασία, τουλάχιστον ως προς το έτος 2008.
Πηγή: "Αξιολόγηση αποτελεσματικότητας της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων κατά το έτος 2008"
Περισσότερες πληροφορίες: Data&Protection - Νομικές υπηρεσίες κοινωνίας της πληροφορίας
Ομάδα facebook εδώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου