H oυσιαστική προστασία που μπορεί να προσφέρει η Αρχή είναι στο προληπτικό επίπεδο, όχι δηλαδή κατόπιν καταγγελιών των ήδη παθόντων πολιτών. Γι' αυτό είναι εξοπλισμένη με αυτεπάγγελτες αρμοδιότητες επέμβασης, γεγονός που καθιστά την Αρχή πολύ πιο ευέλικτη θεσμικά, σε σχέση με την αστική και διοικητική Δικαιοσύνη. Η δυνατότητα αυτεπάγγελτης επέμβασης της Αρχής αφορά βέβαια και την καταστολή, δηλαδή την χωρίς καταγγελία επέμβαση “κατόπιν εορτής”. Η αυτεπάγγελτη επέμβαση αποτελεί ένα σημαντικό κριτήριο αποτελεσματικότητας της Αρχής, διότι αποδεικνύει ότι είναι παρούσα στις εξελίξεις, παρακολουθεί τα τεκταινόμενα της κοινωνικής ζωής και βρίσκεται δίπλα στον πολίτη, ακόμη κι όταν ο ίδιος δεν είναι σε θέση να ζητήσει τη βοήθειά της.
Οι αυτεπάγγελτες επεμβάσεις της Αρχής σχετίζονται ως επί το πλείστον με δύο κατηγορίες υποθέσεων: από τη μία πλευρά είναι οι περιπτώσεις των κλειστών κυκλωμάτων τηλεόρασης και από την άλλη πλευρά είναι δημοσιεύσεις που αφορούν παράνομη επεξεργασία προσωπικών δεδομένων σε μέσα ενημέρωσης.
Το 2008, η Αρχή επενέβη αυτεπαγγέλτως σε δύο υποθέσεις κλειστών κυκλωμάτων τηλεόρασης, οι οποίες περιήλθαν εις γνώση της μέσω δημοσιεύματος στην μία περίπτωση και από την γνωστοποίηση που υπέβαλε ο υπεύθυνος επεξεργασίας στην άλλη περίπτωση (αποφάσεις 27,49/2008).
Από δημοσίευμα ενημερώθηκε η Αρχή σχετικά με διαβίβαση προσωπικών δεδομένων εργαζομένων σε επιχείρηση στην Ελλάδα προς τα κεντρικά της στην Μ.Βρετανία, γεγονός που οδήγησε στην αυτεπάγγελτη επέμβασή της και τελικά στην επιβολή προστίμου (απόφαση 14/2008).
Αυτεπαγγέλτως επελήφθη η Αρχή επίσης στις υποθέσεις της δημοσιοποίησης φωτογραφιών από dvd που περιείχε πληροφορίες σχετικές με την ερωτική ζωή πρώην γενικου γραμματέα υπουργείου (αποφάσεις 17 και 18/2008).
Ωστόσο, σε όλες τις δημοσιευμένες περιπτώσεις κατά τις οποίες επενέβη αυτεπαγγέλτως η Αρχή ελλείπει το στοιχείο της προληπτικής προστασίας: και οι πέντε αποφάσεις εκδόθηκαν “κατόπιν εορτής”, στο πλαίσιο της κατασταλτικής πολιτικής. Εντός του 2008 δεν εκδόθηκε ούτε μία εγκύκλιος οδηγία για την εφαρμογή της νομοθεσίας περί προσωπικών δεδομένων σε κάποιον ειδικότερο τομέα (λ.χ. στον τομέα της πρόσβασης στα δημόσια έγγραφα, στον τηλεπικοινωνιακό τομέα, στον τομέα των ιατρικών αρχείων κλπ). Γενικώς, η Αρχή έχει να εκδώσει εγκύκλιο οδηγία από το έτος 2005, κατά το οποίο εκδόθηκε η -ελάσσονος σημασίας- Οδηγία για την ορθή καταστροφή των προσωπικών δεδομένων.
Οι δημοσιευμένες αυτεπάγγελτες επεμβάσεις της Αρχής κατά το έτος 2008 ήταν μάλλον ασήμαντες ως προς την ολοένα αυξανόμενη ανάγκη για προστασία του πολίτη από την επεξεργασία προσωπικών δεδομένων. Η Αρχή μάλλον “περιμένει” από τους πολίτες να φέρουν τις υποθέσεις τους (για να ανταποκριθεί και σε αυτές τις περιπτώσεις με μεγάλη καθυστέρηση), συμπεριφερόμενη περίπου σαν δικαστήριο. Δεν είναι αυτός όμως ο ρόλος της, καθόσον η εκ των υστέρων προστασία μπορεί να καλυφθεί και από τη Δικαιοσύνη (η οποία εξάλλου μπορεί να επιδικάσει και αποζημιώσεις, σε αντίθεση με την Αρχή).
Η παράλειψη της ενασχόλησης με την κατάρτιση και έκδοση οδηγιών και γενικότερα τις προληπτικές επεμβάσεις, μειώνει την αποτελεσματικότητα της Αρχής. Η Αρχή αποτελεί θεσμό διασφάλισης της προστασίας και όχι διαπίστωσης της παράβασης, στον οποίο κινδυνεύει να υποβαθμιστεί.
Πηγή: "Αξιολόγηση αποτελεσματικότητας της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων κατά το έτος 2008"
Περισσότερες πληροφορίες: Data&Protection - Νομικές υπηρεσίες κοινωνίας της πληροφορίας
Ομάδα facebook εδώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου