Σε αντίθεση με το υστερικό ερωτηματολόγιο του Οργανισμού Πνευματικής Ιδιοκτησίας, όπου δαιμονοποιείται συλλήβδην η "ανταλλαγή αρχείων μεταξύ των χρηστών", ο Υπουργός Ανώτερης Εκπαίδευσης και Πνευματικής Ιδιοκτησίας του Ηνωμένου Βασιλείου αποφάσισε να ανοίξει το θέμα, διεξάγοντας μια δημόσια διαβούλευση (κλικ εδώ).
Από το έγγραφο διαβούλευσης προκύπτει ότι ο Βρετανός υπουργός αντιμετωπίζει το θέμα με την ουδετερότητα που επιβάλλεται σε ένα δημόσιο όργανο και χωρίς να προϋποβάλλει τις απαντήσεις. Τηρεί δηλαδή την αρχή της χρηστής διοικητικής συμπεριφοράς, η οποία αποτελεί (στη Μ.Βρετανία) δεσμευτικό νομικό κανόνα, η εφαρμογή του οποίου ελέγχεται (στη Μ.Βρετανία) από τον αντίστοιχο βρετανό Συνήγορο του Πολίτη.
Στο ερωτηματολόγιο τίθενται με ισορροπημένο τρόπο ερωτήσεις προς κάθε ενδιαφερόμενο, προκειμένου να διεξαχθεί η δημόσια συζήτηση χωρίς βαρίδια και κρατικίστικες προκαταλήψεις αστυνομικής καταστολής.
Οι ερωτήσεις που τίθενται από το Βρετανικό Υπουργείο είναι μεταφρασμένες εδώ με μπλε bold:
- Το ισχύον σύστημα παρέχει την σωστή ισορροπία ανάμεσα στην ασφάλεια των εμπορικών συναλλαγών και τα δικαιώματα των δημιουργών και καλλιτεχνών; Αμείβονται/προστατεύονται επαρκώς οι καλλιτέχνες με βάση τα ισχύοντα δικαιώματά τους;
=> Στο βρετανικό υπουργείο έχουν καταλάβει ακριβώς το πρόβλημα που υπάρχει: η υπερσυγκέντρωση εσόδων στις εταιρίες και η οικονομική υποβάθμιση των ίδιων των δημιουργών έχει απονομιμοποιήσει την πνευματική ιδιοκτησία στα μάτια των χρηστών.
Αντίθετα, ο ελληνικός Οργανισμός Πνευματικής Ιδιοκτησίας στοχοποιεί τους "κακούς χρήστες" - πειρατές, προσπαθώντας να προκαλέσει μια ηθικίστικη προσέγγιση και μια σύγκρουση των "καλών" εναντίον των "κακών" χρηστών, ρωτώντας: "θεωρείτε ότι η πειρατεία στο διαδίκτυο, και κυρίως το παράνομο ‘κατέβασμα’ μουσικής και ταινιών και η ανταλλαγή αρχείων μεταξύ των χρηστών (peer to peer) είναι μία ευρέως διαδεδομένη πρακτική και αν ναι, με τάσεις αύξησης ή μείωσης μέσα στα επόμενα χρόνια;"
- Το ισχύον σύστημα είναι υπερβολικά σύνθετο, ιδίως σχετικά με την αδειοδότηση, την σαφήνεια των δικαιωμάτων και τις εξαιρέσεις της πνευματικής ιδιοκτησίας; Λειτουργεί η επιβολή του νόμου στην ψηφιακή εποχή;
=> Μακριά από αυτή την αναζήτηση, ο Ο.Π.Ι. εκλαμβάνει ως δεδομένο ότι η επιβολή του νόμου λειτουργεί και αναζητά περαιτέρω “νομιμοποίηση” στην συνείδηση του χρήστη, υποβάλλοντας την ιδέα ότι η επιβολή αυτή αποφέρει “οφέλη” για τους παρόχους και για το ελληνικό κράτος! Ερωτά λοιπόν: "Εκτός των δικαιούχων δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας και συγγενικών δικαιωμάτων, πιστεύετε ότι από την πάταξη της πειρατείας υπάρχουν οφέλη για τους παρόχους υπηρεσιών Ίντερνετ και για το ελληνικό κράτος; "
Και σαν να μην φτάνει η συνθετότητα του υπάρχοντος νομικού συστήματος, ο Ο.Π.Ι. προετοιμάζει το έδαφος για επεμβάσεις και στο τεχνικό μέρος, με την αναζήτηση “νομιμοποίησης” των συστημάτων φιλτραρίσματος: "Θεωρείτε ότι η εφαρμογή τεχνικών φιλτραρίσματος θα είναι ένα αποτελεσματικό μέτρο αποτροπής της διαδικτυακής προσβολής δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας;"
- To ισχύον σύστημα παρέχει επαρκή κίνητρα για την προστασία των επενδύσεων και την υποστήριξη της δημιουργικότητας; Ισχύει τόσο για τους καλλιτέχνες - δημιουργούς όσο και για τους δικαιούχους των δικαιωμάτων εμπορικής εκμετάλλευσης; Ισχύει τόσο στην συμβατική όσο και στην διαδικτυακή εκμετάλλευση; Αξίζει να πληρώνει κανείς για να αποκτάς "περιεχόμενο" (με θεμιτούς και δίκαιους όρους);
=> Οι αντίστοιχες ερωτήσεις του ΟΠΙ απλώς προσπαθούν να βάλουν ψύλλους στ' αυτιά για τον ρόλο των παρόχων: “Ποιός πιστεύετε ότι είναι ο ρόλος των φορέων παροχής διαδικτυακών υπηρεσιών στην εξάπλωση του φαινομένου της διαδικτυακής πειρατείας; Είναι απλοί ταχυδρόμοι που μεταφέρουν έναν κλειστό φάκελο ή έχουν γνώση του τι μεταφέρουν;” “Ποιές είναι οι περιπτώσεις εκείνες στις οποίες οι φορείς παροχής διαδικτυακών υπηρεσιών ενδέχεται να έχουν γνώση του περιεχομένου μίας ιστοσελίδας ή μίας παράνομης πρακτικής που λαμβάνει χώρα στο δίκτυο που διαχειρίζονται;”
- Εάν κρίνετε αναγκαίο, ποιες ενέργειες πρέπει να γίνουν σχετικά με την εξουσιοδοτημένη χρήση; Είναι σκόπιμο να γίνει διάκριση ανάλογα με τα δικαιώματα των καλλιτεχνών-δημιουργών και των άλλων δικαιούχων; Εάν ναι, πως θα μπορούσαμε να αποφύγουμε την θέσπιση ακόμη πιο σύνθετων διαδικασιών σε έναν ήδη πολύπλοκο κόσμο;
=> Αυτόν τον “ήδη πολύπλοκο κόσμο” ο Ο.Π.Ι. θέλει να κάνει εντελώς χαοτικό, υποβάλλοντας την άποψη ότι οι πάροχοι πρέπει να γίνουν και αστυνομικοί πνευματικής ιδιοκτησίας: “Πώς πρέπει κατά τη γνώμη σας να δράσει ένας πάροχος διαδικτυακών υπηρεσιών όταν αποκτήσει γνώση για παράνομη δράση μέσω της χρήσης του δικτύου του από επιστολή, γνωστοποίηση ή καταγγελία που του γίνεται για παράδειγμα από τον οργανισμό συλλογικής διαχείρισης δικαιωμάτων που εκπροσωπεί δημιουργούς ή δικαιούχους συγγενικών δικαιωμάτων; (π.χ., να στείλει σύσταση στον χρήση της ιστοσελίδας, να τον προειδοποιήσει για ενδεχόμενη διακοπή της σύνδεσής του, να διακόψει τη σύνδεσή του, να γνωστοποιήσει τα στοιχεία του στους δικαιούχους για περαιτέρω νόμιμες ενέργειες, κ.ο.κ.;) Ποιές από τις ανωτέρω ενέργειες θα ήταν πιο αποτελεσματική και γιατί;”
Αν ένας πάροχος “αποκτήσει γνώση για παράνομη δράση”, καλύτερα να παραδοθεί: ένοχος ένοχον ου ποιεί.
Ενδιαφέρουσα σημείωση: την πληροφορία για την διαβούλευση του Βρετανικού Υπουργείου την έλαβα από την ιστοσελίδα του Ο.Π.Ι.
Άρα, ξέρουν.
Το ερωτηματολόγιο του βρετανικού Υπουργείου αποτελεί ακόμη μία επιβεβαίωση ότι οι ενστάσεις που έχουν υποβληθεί από την digitalrights.gr σχετικά με το ερωτηματολόγιο του Ο.Π.Ι. είναι βάσιμες.
Ο Ο.Π.Ι. όμως έχει επιλέξει τη σιωπή, αποφεύγοντας κάθε απάντηση σχετικά με τις ενστάσεις αυτές, μολονότι φιλοξενεί στην ιστοσελίδα του και το ορθό βρετανικό ερωτηματολόγιο. Αυτή η ένοχη σιωπή, όμως, αποδυναμώνει κάθε επιχείρημα περί δήθεν πρόθεσης διαφανούς διαλόγου με τους πολίτες και τις οργανώσεις τους και, δυστυχώς, επιβεβαιώνει ότι ακόμη και ο θεσμός της δημόσιας διαβούλευσης μπορεί να αποτελέσει απλώς μία ακόμη μεθόδευση για την χειραγώγηση της κοινής γνώμης.
Είναι κρίμα που ο Συνήγορος του Πολίτη αδυνατεί να αντιληφθεί ότι αυτή η συμπεριφορά τραυματίζει τις αρχές της χρηστής διοίκησης, γεγονός που θα επέβαλε ακόμη και την αυτεπάγγελτη παρέμβασή του για τη διόρθωση του ερωτηματολογίου του ΟΠΙ και την εκ νέου διεξαγωγή μιας διαβούλευσης από τον ΟΠΙ.
4 σχόλια:
Πολύ καλή ιδεά η αντιπαράθεση προσεγγίσεων μεταξύ του ελληνικού ΟΠΙ και του αντίστοιχου Βρετανικού.
Να δούμε πότε και πως οι εγχώριοι θεσμοί θα καταλάβουν στην πράξη ότι οι διαδικασίες δημόσιας διαβούλευσης, ειδικά για θέματα που ανήξουν στην ευρύτερη σφαίρα της κοινωνίας της πληροφορίας, δεν γίνεται να προσωρήσουν με τέτοιου είδους μεθοδεύσεις.
Θεωρείτε ότι η πειρατεία στο διαδίκτυο, και κυρίως το παράνομο ‘κατέβασμα’ μουσικής και ταινιών και η ανταλλαγή αρχείων μεταξύ των χρηστών (peer to peer) είναι μία ευρέως διαδεδομένη πρακτική και αν ναι, με τάσεις αύξησης ή μείωσης μέσα στα επόμενα χρόνια;
Το ερώτημα είναι συγκλονιστικό. Σπαραχτικό, θα ’λεγα. Η δικτυακή πειρατεία κατεβάζει τα ποσοστά του διαστημικού δικομματισμού στο οριακό σημείο μηδέν βαθμών της κλίμακας του λόρδου Kelvin. Από αυτή την άποψη, η Μαντόνα και ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, όπως και άλλοι αυθεντικοί καλλιτέχνες, περιορίζονται, τα λεφτά που βγάζουν έξω από το οικονομικό σύστημα, να τα διαθέτουν στους εαυτούς τους, όχι στους φτωχούς του πλανήτη, όπως παλαιότερα συνέβαινε.
Πιστεύετε ότι υπάρχει τρόπος η πρακτική αυτή να περιοριστεί και ποιος είναι αυτός;
Με την αναγνώριση του Εμφυλίου Πολέμου ως μία ακόμη πρακτική του αγγλικανικού ιμπεριαλισμού της εποχής εκείνης.
Ποιός πιστεύετε ότι είναι ο ρόλος των φορέων παροχής διαδικτυακών υπηρεσιών στην εξάπλωση του φαινομένου της διαδικτυακής πειρατείας; Είναι απλοί ταχυδρόμοι που μεταφέρουν έναν κλειστό φάκελο ή έχουν γνώση του τι μεταφέρουν;
Είναι βαποράκια της διεθνούς κοινής γνώμης.
Ποιές είναι οι περιπτώσεις εκείνες στις οποίες οι φορείς παροχής διαδικτυακών υπηρεσιών ενδέχεται να έχουν γνώση του περιεχομένου μίας ιστοσελίδας ή μίας παράνομης πρακτικής που λαμβάνει χώρα στο δίκτυο που διαχειρίζονται; Πώς θα απαντούσατε για καθεμία των παρακάτω περιπτώσεων;
- Όταν φιλοξενούν οι ίδιοι περιεχόμενο
- Όταν διαμεσολαβούν για τη διακίνηση περιεχομένου που φιλοξενείται στο εξωτερικό
- Όταν γίνεται χρήση του δικτύου τους για ανταλλαγή αρχείων μεταξύ χρηστών (peer to peer)
- Άλλες περιπτώσεις;
Μάλιστα. Επιλογή πρώτη: Τμήμα Αρχειονομίας Βιβλιοθηκονομίας. Επιλογή δεύτερη: Τμήματα Θεολογίας. Επιλογή τρίτη: Τμήμα Κοινωνικής Ανθρωπολογίας. Άλλη σχολή δεν σημειώνω – είμαι σίγουρος ότι σε κάποια από τις βασικές επιλογές θα περάσω.
Πώς πρέπει κατά τη γνώμη σας να δράσει ένας πάροχος διαδικτυακών υπηρεσιών όταν αποκτήσει γνώση για παράνομη δράση μέσω της χρήσης του δικτύου του από επιστολή, γνωστοποίηση ή καταγγελία που του γίνεται για παράδειγμα από τον οργανισμό συλλογικής διαχείρισης δικαιωμάτων που εκπροσωπεί δημιουργούς ή δικαιούχους συγγενικών δικαιωμάτων; (π.χ., να στείλει σύσταση στον χρήση της ιστοσελίδας, να τον προειδοποιήσει για ενδεχόμενη διακοπή της σύνδεσής του, να διακόψει τη σύνδεσή του, να γνωστοποιήσει τα στοιχεία του στους δικαιούχους για περαιτέρω νόμιμες ενέργειες, κ.ο.κ.;) Ποιές από τις ανωτέρω ενέργειες θα ήταν πιο αποτελεσματική και γιατί;
Πρέπει να πάρει λαχεία. Δηλαδή να του φωνάξει ο μικρός «πάρτε, κύριε, λαχεία» και ο πάροχος να ανταποκριθεί.
Θα δημιουργούσε ενδεχομένως προβλήματα κάποια από τις ανωτέρω ενέργειες; Ποιά και σε ποιούς;
Η μηχανική ενέργεια, από όλες τις ενέργειες, είναι αυτή που διατηρείται στα μονωμένα εκμεταλλευτικά συστήματα, και είναι αυτή που στις περισσότερες περιπτώσεις εξαναγκάζει σε ταλάντωση τα σώματα των παρόχων και των αστρολόγων. Αυτή πρέπει να καταργηθεί.
Πιστεύετε ότι χρειάζεται τροποποίηση το υπάρχον νομοθετικό καθεστώς για κάποιες εκ των ανωτέρω ενεργειών και σε ποία σημεία;
Απαιτείται σύνεση και επίδειξη πυγμής από τον πρόεδρο του κινήματος. Τα συστήματα διπλών αστέρων στον τομέα της Υγείας και της Νοσηλείας, περιστρεφόμενα εδώ και χιλιάδες χρόνια, καταναλώνουν όση ενέργεια δεν θα παράγει ποτέ ο μαύρος χρυσός, αν εξακολουθήσει να παραμένει μαύρος. Η ίδρυση περισσότερων παιδικών σταθμών και νηπιαγωγείων, θα συμβάλλει θετικά στην βαφή και στην ανόπτηση του πετρελαίου, επ’ αγαθώ της κοινωνίας.
Εκτός των δικαιούχων δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας και συγγενικών δικαιωμάτων, πιστεύετε ότι από την πάταξη της πειρατείας υπάρχουν οφέλη για τους παρόχους υπηρεσιών Ίντερνετ και για το ελληνικό κράτος;
Πιστεύω ότι ο αγώνας του Καποδίστρια τώρα δικαιώνεται. Δηλαδή, η πολιτική του Μαυροκορδάτου για εξάπλωση του ελαφρολαϊκού στις πέντε ηπείρους, ήταν για την εποχή της όψιμη. Σήμερα, όμως, παίρνουν άλλη τροπή τα πράγματα, η Καινή Διαθήκη μεταφράζεται στην αρχαία ελληνική γλώσσα, ο Γιάννης Βαρβέρης γράφει καταπληκτικά ελαφρολαϊκά ποιήματα, τα μέσα υπάρχουν, η Α1 διαβάζεται και από εξωγήινους, οι Άνδρες με τα Μαύρα μπορούν να αναλάβουν και με επιτυχία να φέρουν σε πέρας και αυτή την αποστολή.
Θεωρείτε ότι η εφαρμογή τεχνικών φιλτραρίσματος θα είναι ένα αποτελεσματικό μέτρο αποτροπής της διαδικτυακής προσβολής δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας;
Δεν θα εξετάσω τας λεπτομερείας. Αυτό που με ενδιαφέρει απολύτως –και θα έπρεπε να ενδιαφέρει όλους- είναι ότι η παραγωγικότητα και η αποτελεσματικότητα, σε αυτές τις συνθήκες φθαρτότητας και θανάτου, αφορούν μόνο το πολιτικό προσωπικό, τους τελευταίους βουλευτές της τελευταίας Βουλής, που αποκωδικοποίησαν το μοναστικό DNA. Περισσότεροι πόροι πρέπει να δωθούν για την συστηματική έρευνα των ελλήνων βουλευτών στα διάφορα sites εφημερίδων και διεθνών οργανισμών, οι πάροχοι πρέπει να εξυπηρετήσουν τέτοιες καταστάσεις σύγχρονης επιστημονικής έρευνας.
Πιστεύετε ότι η υπογραφή μνημονίων συνεργασίας μεταξύ παρόχων υπηρεσιών ίντερνετ και δικαιούχων καθώς και η υιοθέτηση κωδίκων δεοντολογίας από τους πρώτους θα βοηθούσε στην πάταξη της πειρατείας και στην υπερκέραση πρακτικών προβλημάτων;
Πιστεύω ότι ο κώδικας δεοντολογίας, στην εκδοχή όπου θα εφαρμοστεί σωστά βεβαίως, θα μας θεοποιήσει. Πολλαπλώς θα βοηθήσει. Για παράδειγμα, διαβάζοντας τον δημοσιολόγο Ριχάρδο Σωμερίτη θα μπορούμε να λάμπουμε στην ύπαρξη και ως σκυλάδικο να απαξιώνουμε το πολιτιστικό κέντρο “YouTube”, όπου εμφανίζεται τελευταίως η Μαλβίνα.
Συμφωνείτε ότι η καταπολέμηση της διαδικτυακής πειρατείας θα ελευθερώσει εύρος χρήσης (bandwidth) των δικτύων προκειμένου να αναπτυχθούν νόμιμες υπηρεσίες στο πλαίσιο της ψηφιακής Ελλάδας;
Η ψηφιακή Ελλάδα είναι παράνομη.
Έχετε κάτι άλλο να προτείνετε;
Ασφαλώς. Να πάμε Μέγαρο.
Το file sharing δεν είναι καινούργια πρακτική, είναι αυτό που κάναμε πάντα. Όλα τα προϊόντα που αγοράζαμε ή μισθώναμε, μέχρι σήμερα, μπορούσαμε να τα ανταλλάξουμε και τα ανταλλάζαμε, χωρίς να λέει κανείς τίποτα (άσχετα από το γράμμα του νόμου). Τρόφιμα, ρούχα, βιβλία και μουσική, ακόμη και οχήματα άμα λάχει: κανείς δεν είχε επιχειρήσει να ελέγξει πώς θα διαχειριστεί ο ύστατος χρήστης, το προίόν που κατανάλωνε (εφ' όσον κιόλας δεν πάει να βγάλει χρήματα από αυτό). Με το ψηφιακό περιεχόμενο, όμως, μερικοί -μερικοί νομίζουνε οτι τώρα γίνεται, και εννοούνε να κάνουνε ό,τι περνάει από το χέρι τους για να εκμεταλλευτούνε κι αυτοί το νέο μέσο (με ηλίθιες, τελείως μπρουτάλ και αδέξιες τακτικές, βλέπε το rootkit της Sony, ή κάτι γκάφες με DRM σε παιχνίδια που εμποδίζει τους νόμιμους κάτοχους να παίξουνε, τώρα τελευταία).
Δεν παίζει όμως. Το 75% της κίνησης στο ίντερνετ, είναι από p2p δίκτυα. Αν σαματήσει το p2p, θα χάσουνε το 75% των κερδών τους οι ISPs. Αν σταματήσουν τα p2p δίκτυα να διακινούν πειρατικό υλικό, θα πέσει η κίνησή τους στο 5% του όλου. Στην Αγγλία, ιδίως, που έχει θέσει στόχο της να έχει κάθε σπίτι broadband, ο μέσος χρήστης γι' αυτό το θέλει το broadband, για να κατεβάζει μουσική και ταινίες, αλλοιώς τί να τα κάνει τα 8 mpbs, να στέλνει mail και να κάνει τσάτ; Για να γίνει το χατήρι της βιομηχανίας του θεάματος, πρέπει να κλείσει το ίντερνετ όλο. Αυτό δεν θα το ανεχτεί κανένας.
Βασικά, οι βιομηχανίες, έχουνε χάσει το γήπεδο. Εδώ γίνεται ολόκληρη επανάσταση, γεννιέται μια νέα οικονομία, κι αυτοί έχουνε μείνει ακόμη στα μοντέλα του κέρδους που έχουνε μάθει από την εποχή του Έντισον - και οι νόμοι που προσπαθούνε να χρησιμοποιήσουνε για να τα προστατέψουνε, από τότε είναι.
Για την τρομοκρατία πάντως, από τις διάφορες αρχές... εδώ που τα λέμε οι Άγγλοι είναι τρίσχειρότεροι απο τον Ελληνικό ΟΠΙ. Να δεις κάτι διαφημίσεις που κυκλοφορούνε εδώ πάνω για την πειρατία. Είναι μια που λέει "δεν θα κλέβατε μια τσάντα, δεν θα κλέβατε ένα αμάξι. Γιατί θα κατεβάζατε ένα CD; Η πειρατεία είναι έγκλημα". Ή ίσως, αφού δεν θα έκλεβα μια τσάντα κι ένα αμάξι, αλλά θα κατέβαζα ένα cd χωρίς τύψεις, δεν είναι μεγέθη συγκρίσιμα αυτά.
Αυτό τό 'χεις δει;
http://www.youtube.com/watch?v=CGXavXZwRcg
Τώρα που το ξανασκέφτηκα, το ίδιο πρόβλημα με την Αγγλία και το "broadband σε κάθε σπίτ" θα έχουνε κι οι Έλληνες providers. Αυτό που λες κι εσύ. Ποιόν θα δώσουνε οι providers, τον καλύτερό τους πελάτη; Κουταμάρες τελείως...
Δημοσίευση σχολίου