Με αφορμή διάφορες αποφάσεις που αφορούν τους μισθούς των δικαστών και την κήρυξη της αντισυνταγματικότητας των νόμων που τους περικόπτουν, γράφεται συχνά ότι οι δικαστές αποφασίζουν οι ίδιοι για τον μισθό τους. Η θέση αυτή δεν είναι ακριβής.
Οι υποθέσεις που αφορούν τις αποδοχές και τις συντάξεις των δικαστών, εφόσον η απόφαση μπορεί να επηρεάσει την μισθολογική, συνταξιοδοτική ή φορολογική κατάσταση ευρύτερου αριθμού προσώπων δεν εκδικάζονται από δικαστήρια στα οποία πλειοψηφούν οι δικάστές. Συγκεκριμένα, το άρθρο 88 παρ. 2 του Συντάγματος (αναθεώρηση του 2001) ορίζει ότι αυτές οι υποθέσεις δικάζονται από το δικαστήριο των "αγωγών κακοδικίας" του άρθρου 99, στη σύνθεση του οποίου προστίθεται ένας τακτικός καθηγητής νομικής κι ένας δικηγόρος.
Επομένως, η σύνθεση του "μισθοδικείου", κατά το Σύνταγμα ορίζεται ως εξής:
- πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας (πρόεδρος)
- ένας σύμβουλος του Συμβουλίου της Επικρατείας
- ένας αρεοπαγίτης
- ένα σύμβουλος του Ελεγκτικού Συνεδρίου
- τρεις τακτικοί καθηγητές Νομικής
- τρεις δικηγόροι, μέλη των Ανώτατων Πειθαρχικών Συμβουλίων των δικηγόρων.
Οι υποθέσεις που αφορούν τις αποδοχές και τις συντάξεις των δικαστών, εφόσον η απόφαση μπορεί να επηρεάσει την μισθολογική, συνταξιοδοτική ή φορολογική κατάσταση ευρύτερου αριθμού προσώπων δεν εκδικάζονται από δικαστήρια στα οποία πλειοψηφούν οι δικάστές. Συγκεκριμένα, το άρθρο 88 παρ. 2 του Συντάγματος (αναθεώρηση του 2001) ορίζει ότι αυτές οι υποθέσεις δικάζονται από το δικαστήριο των "αγωγών κακοδικίας" του άρθρου 99, στη σύνθεση του οποίου προστίθεται ένας τακτικός καθηγητής νομικής κι ένας δικηγόρος.
Επομένως, η σύνθεση του "μισθοδικείου", κατά το Σύνταγμα ορίζεται ως εξής:
- πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας (πρόεδρος)
- ένας σύμβουλος του Συμβουλίου της Επικρατείας
- ένας αρεοπαγίτης
- ένα σύμβουλος του Ελεγκτικού Συνεδρίου
- τρεις τακτικοί καθηγητές Νομικής
- τρεις δικηγόροι, μέλη των Ανώτατων Πειθαρχικών Συμβουλίων των δικηγόρων.
Άρα, τέσσερις (4) δικαστικοί και έξι (6) μη δικαστικοί, αλλά -φυσικά- νομικοί. Επομένως, το Σύνταγμα έχει ορίσει ένα δικαιοδοτικό όργανο στο οποίο δεν πλειοψηφούν οι δικαστές. Το να σκεφτούμε ότι η πλειοψηφία των εκτός δικαιοσύνης δύσκολα θα πάει κόντρα στους δικαστές, γιατί μπορεί να ανησυχούν ότι θα δεχθούν κάποιου είδους "αντίποινα" αν εμφανιστούν μετά ως δικηγόροι στα δικαστήρια είναι κάπως προσβλητικό για καθηγητές Νομικής, αλλά και για τους δικηγόρους των πειθαρχικών.
Εξάλλου, η ιδέα περί κατάργησης αυτού του ειδικού δικαστικού σώματος, επειδή δεν είναι αρεστές οι αποφάσεις του, θα επανέφερε την προτέρα κατάσταση: μόνο οι δικαστές θα αποφάσιζαν για τα περί των αποδοχών τους. Αν θέλουμε πράγματι να ενισχύσουμε την ακεραιότητα των αποφάσεων του μισθοδικείου, θα μπορούσαμε να σκεφτούμε την μείωση του αριθμού των δικαστών που μετέχουν (γιατί να είναι δύο μέλη του ΣτΕ κι όχι ένα;), αλλά και πρόεδρος και εισηγητής να ορίζεται υποχρεωτικά ένας εκ των μη δικαστών και να προστεθούν κι άλλοι νομικοί που δεν είναι δικαστές (συμβολαιογράφος, δικαστικός επιμελητής, δικαστικός υπάλληλος με πτυχίο νομικής). Η κατάργηση του μισθοδικείου δεν είναι λύση, η ενίσχυση της ακεραιότητάς του είναι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου