Πολύ μεγάλη απογοήτευση από το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών και συγκεκριμένα από το Τμήμα Η' του εν λόγω δικαστηρίου που ασχολείται με το πολύ ευαίσθητο πεδίο της εκπαιδευτικής νομοθεσίας.
Η απογοήτευση δεν ξεκινάει από φέτος, αλλά εδώ και πολλά - πολλά χρόνια και αφορά την χαμηλή ποιότητα του δικαιοδοτικού έργου και την αδυναμία των δικαστών που έχουν υπηρετήσει σε αυτό το τμήμα να ανταποκριθούν στις άμεσες και επείγουσες ανάγκες που επιβάλλει η φύση των υποθέσεων της εκπαιδευτικής νομοθεσίας που αφορά σχολεία, πανεπιστήμια, το υπουργείο Παιδείας και γενικώς την μεγάλη ευθύνη που φέρουν οι εκπαιδευτικοί φορείς του τόπου.
Λόγω της ολιγωρίας της Προέδρου του Η' Τμήματος πριν από μερικά χρόνια να δεχθεί αίτημα προσωρινής διαταγής εγκαίρως, η Ελλάδα σύρθηκε να καταβάλει συμβιβαστικά ενώπιον του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου το ποσό των 9.000 ευρώ σε μαθητή και γονείς του. Εκείνη η ίδια πρόεδρος που δεν έδωσε την προσωρινή διαταγή όταν έπρεπε και εξέθεσε διεθνώς την χώρα (τώρα πια συνταξιούχος), μετείχε παντως στην σύνθεση του συμβουλίου αναστολών του ίδιου τμήματος, το οποίο τελικώς έκρινε δεκτή την αίτηση αναστολής! Κατόπιν εορτής και μετά την παραβίαση των δικαιωμάτων που της επισημάνθηκαν από την πρώτη στιγμή. Από την ΠΡΩΤΗ ΣΤΙΓΜΗ φώναζα ότι πρέπει άμεσα να εκδώσει προσωρινή διαταγή, την οποία απέρριψε για να επανέλθει η ίδια με άλλες δύο δικαστές μετά από μήνες να αποδεχθεί το αίτημα αναστολής, όταν ήταν ήδη πολύ αργά. Αποτέλεσμα αυτής της καθυστέρησης ήταν η επιδίκαση επιπρόσθετης αποζημίωσης στην συνέχεια, από το Ελληνικό Δημόσιο.
Σε άλλη υπόθεση, το ίδιο τμήμα του Διοικητικού Εφετείου αρνήθηκε να αναγνωρίσει την πολυτεκνία και το δικαίωμα φοιτητή για μετεγγραφή σε άλλο πανεπιστήμιο λόγω φοίτησης της αδελφής του, με αποτέλεσμα να αναγκαστεί ο φοιτητής να εγκαταλείψει τις σπουδές του! Η απόφαση μάλιστα περιλάμβανε στο ίδιο το κείμενό της και αποσπάσματα από τον διάλογο μεταξύ των ίδιων των δικαστών που αναρωτιούνταν εάν έπρεπε να επιβάλουν στον φοιτητή που προσέφυγε και τα δικαστικά έξοδα! Τελικά αποφάσισαν να μην του τα επιβάλουν, αλλά το ίδιο το κείμενο της απόφασης είχε τον διάλογο τους σε μορφή "τσατ": τί να κάνουμε να του τα επιβάλλουμε ή όχι; Τέτοια προχειρότητα στην απονομή της Δικαιοσύνης: καταστρέφεις έναν άνθρωπο με την απόφασή σου και δεν φροντίζεις καν να συντάξεις ένα ευπρόσωπο κείμενο. Όταν είχα δημοσιοποιήσει αυτή την θλιβερή κατάντια, η μόνη αντίδραση του δικαστηρίου αυτού ήταν να διορθώσει αυτεπαγγέλτως το κείμενο της απόφασης στο επίμαχο σημείο του "τσατ" μεταξύ δικαστών. Όχι βέβαια να μεριμνήσει για τα εκπαιδευτικά δικαιώματα του φοιτητή.
Πιο πρόσφατα, το ίδιο ακριβώς τμήμα του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών δεν υπερασπίστηκε δική του απόφαση επί ακυρωτικής δίκης, όταν η δικαιωθείσα εκπαιδευτικός προσέφυγε με αίτηση για μη συμμόρφωση της διοίκησης. Δηλαδή είχε κερδίσει την δίκη και ζήτησε από το Δικαστήριο να μεριμνήσει για την εκτέλεση της απόφασης. Το Η΄Τμήμα που είχε δικαιώσει την εκπαιδευτικό, η οποία αποστερήθηκε την προαγωγή της σε θέση διευθύντριας λόγω παράνομης απόφασης της Διοίκησης, όταν ήρθε η ώρα της εφαρμογής της απόφασής του με την διαδικασία του ν. 3068/2002 δέχθηκε όλη την επιχειρηματολογία της Διοίκησης, απορρίπτοντας συνολικά το γεγονός ότι δεν είχε γίνει απολύτως τίποτε για την αποκατάσταση της δικαιωθείσας εκπαιδευτικού. Τελικά, η εκπαιδευτικός που είχε κερδίσει την δίκη, κατάλαβε ότι η δικαίωσή της ήταν καθαρά θεωρητική, χωρίς το Δικαστήριο αυτό να επιβάλλει την έμπρακτη αποκατάσταση της δικαιωθείσας. Έτσι χάνουν οι πολίτες την εμπιστοσύνη τους στην Δικαιοσύνη. Αυτή είναι μια χαρακτηριστική περίπτωση των λόγων για τους οποίους το δικαστικό σύστημα θεωρείται αναποτελεσματικό και τελικά αναξιόπιστο.
Στην ίδια ακριβώς γραμμή, το ίδιο ακριβώς τμήμα Η' του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών δεν υπερασπίστηκε την δική του απόφαση με την οποία είχε δικαιωθεί εργαζόμενη σε εκπαιδευτικό θεσμό της χώρας. Έκρινε ορθά το Η΄Τμήμα του Διοικητικού Εφετείου ότι η εργαζόμενη τελούσε σε σχέση εξαρτημένης εργασίας όσο υπηρετούσε στο Ε.Κ.Π.Α., ακύρωσε την απόφαση που την αδικούσε, την έστειλε πίσω για νέα νόμιμη κρίση. Αλλά, όταν ήρθε η ώρα το ίδιο τμημα του Δικαστηρίου να εξετάσει την συμμόρφωση της Διοίκησης με την απόφαση του, έκανε πίσω! Η Διοίκηση έκανε τα ίδια και μετά την δικαστική απόφαση, προσέφυγε η δικαιωθείσα στο Δικαστήριο στο πλαισιο της μη συμμόρφωσης, το Δικαστήριο έκρινε ότι η Διοίκηση συμμορφώθηκε. Αποτέλεσμα: μηδέν.
Μηδέν.
Πρόκειται για ένα δικαστικό τμήμα Ανώτερου Διοικητικού Δικαστηρίου που θα έπρεπε να προσεγγίζει με αυξημένη ευαισθησία το γεγονός ότι σε αυτό προσφεύγουν κατά τεκμήριο οι πιο αδύναμοι συμπολίτες μας, όπως είναι οι μαθητές (ανήλικοι! με τους γονείς τους!!!), φοιτητές και οι εκπαιδευτικοί, εναντίον σοβαρών κρατικών εκπαιδευτικών θεσμών για παραβίαση των δικαιωμάτων που προβλέπει η εκπαιδευτική νομοθεσία. Με αποφάσεις όπως οι παραπάνω, οι πιο αδύναμοι πολίτες αντιλαμβάνονται ότι παραμένουν απροστάτευτοι από την Δικαιοσύνη.
Έλλειψη επαρκούς ταχύτητας σε αιτήματα προσωρινών διαταγών, απροειδοποίητη μεταβολή ακροάσεων απο αιτήματα προσωρινών σε αιτήματα αναστολών εκτέλεσης, ανεπίκαιρη έκδοση αποφάσεων κατόπιν εορτής και όταν πλέον είναι όλα πολύ αργά.
Διεθνής έκθεση της χώρας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, καταβολή αποζημιώσεων λόγω δικαστικών λαθών.
Το χειρότερο απ' όλα είναι ότι η κατάσταση χειροτερεύει και δεν βλέπουμε καμία μεταβολή σε βελτίωσή της. Κανένα μέτρο για να αποτραπεί η συνέχιση τέτοιων φαινομένων στο μέλλον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου