Με μια τεκμηριωμένη απόφαση της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής ακυρώθηκε ως παράνομη η απόφαση του δημοτικού συμβουλίου του Δήμου Αθηναίων με την οποία είχε παραδοθεί η διαχείριση του νεοτερου μνημείου "Δημοτική Αγορά Κυψέλης" σε μια ΜΚΟ. Σύμφωνα με την Αποκεντρωμένη Διοίκηση, η απόφαση του δημοτικού συμβουλίου είναι άκυρη, διότι δεν ζητήθηκε η γνωμοδοτηση του Συμβουλίου της 6ης Δημοτικής Κοινότητας της Αθήνας, στην εδαφική αρμοδιότητα της οποίας βρίσκεται και η Δημοτική Αγορά Κυψέλης.
Σύμφωνα με την απόφαση (βλ. Διαύγεια), το δημοτικό συμβούλιο έλαβε την απόφασή του κατά παράβαση του άρθρου 83 του "Καλλικράτη" που ορίζει ότι το συμβούλιο της Δημοτικής Κοινότητας εκφράζει γνώμη για την αξιοποίηση των ακινήτων του δήμου που βρίσκονται στην περιοχή της δημοτικής κοινότητας. Η εν λόγω "γνώμη" πρέπει να ζητηθεί από το όργανο που έχει αποφασιστική αρμοδιότητα, δηλαδή εδώ έπρεπε το Δημοτικό Συμβούλιο πριν αποφασίσει για το θέμα, να ζητήσει την γνώμη του Συμβουλίου της 6ης Δημοτικής Κοινότητας. Εάν μάλιστα η γνώμη του Συμβουλίου της Δημοτικής Κοινότητας είναι αρνητική, το Δημοτικό Συμβούλιο πρέπει να αιτιολογήσει ειδικώς την τυχόν θετική απόφασή του για παραχώρηση. Δηλαδή, να εξηγήσει τους λόγους για τους οποίους ως Δημοτικό Συμβούλιο διαφωνεί με το Συμβούλιο της Δημοτικής Κοινότητας. Και η εξήγηση αυτή πρέπει να είναι σαφής, ειδικής και επαρκής γιατί αλλιώς και πάλι η απόφαση είναι ακυρώσιμη.
Αυτή η απόφαση της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής έχει τεράστια βαρύτητα για την θέση των τοπικών κοινωνιών και ειδικότερα των συμβουλίων των Δημοτικών Κοινοτήτων ή και των Τοπικών Κοινοτήτων. Υποχρεώνει τον Δήμο Αθηναίων (όπως και κάθε δήμος) να μην αποφασίζει με μονομερή πράξη του κεντρικού δημοτικού συμβουλίου του, αλλά να αναζητά πιο πριν την γνώμη των συμβουλίων των Δημοτικών Κοινοτήτων που κι αυτά αποτελούνται από αιρετούς κοινοτικού συμβούλους που τους έχουν ψηφίσει οι κάτοικοι της κάθε περιοχής! Ελλείψει τέτοιας αίτησης για γνώμη, αλλά και ελλείψει τυχόν ειδικής αιτιολογίας σε περίπτωση που το κεντρικό δημοτικό συμβούλιο διαφωνεί, οι αποφάσεις θα είναι παράνομες και θα ακυρώνονται.
Έπειτα, η Αποκεντρωμένη Διοίκηση με αυτή την απόφαση αναγνωρίζει ότι με βάση την νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας οι δημοτικοί και κοινοτικοί σύμβουλοι της πλειοψηφίας που μειοψηφούν σε μια απόφαση έχουν "έννομο συμφέρον" να προσβάλλουν για λόγους νομιμότητας τις σχετικές αποφάσεις. Αυτό μπορεί εκ πρώτης όψεως να ακούγεται απλό, δεν είναι όμως! Στα νομικά το έννομο συμφέρον πρέπει να αφορά προσοβλή των ατομικών δικαιωμάτων ενός προσώπου, το οποίο λόγω της συγκεκριμένης προσβολής επιτρέπεται να διεκδικήσει τον έλεγχο νομιμότητας της βλαπτικής πράξης. Με βάση αυτόν τον ορισμό δεν είναι προφανές ότι οι δημοτικοί / κοινοτικοί σύμβουλοι που μειοψηφούν θα είχαν άμεσο έννομο συμφέρον, αλλά εδώ το ΣτΕ και η Αποκεντρωμένη Διοίκηση τους αναγνωρίζουν αυτό το δικαίωμα. Τεράστιας σημασίας αναβάθμιση του ρόλου των δημοτικών / κοινοτικών συμβούλων!
Και πάμε τώρα στην ουσία του θέματος. Η πολύπαθη Δημοτική Αγορά Κυψέλης που χτίστηκε το 1935 και κηρύχθηκε νεότερο μνημείο από το Υπουργείο Πολιτισμού πάλι κατόπιν κινητοποίησης των πολιτών της Κυψέλης το 2004 όταν ακουγόταν ότι ο Δήμος ήθελε να χτίσει στην θέση της πολυόροφο κτίριο με γραφεία κ.τ.λ. ξαναγυρίζει στον έλεγχο της 6ης Δημοτικής Κοινότητας, δηλαδή της Κυψέλης και των αιρετών της. Ο Δήμος Αθηναίων από το 2012 που κάλεσε τα ΜΑΤ για να κλείσει την κατάληψη που υπήρχε στον χώρο εξήγγειλε τουλάχιστον τέσσερις διαβουλεύσεις με εξωκαλλικρατικές διαδικασίες, έδωσε έναν ιστορικό κι εμπορικό χώρο στην δημιουργία ΚΕΠ και σημείου εξυπηρέτησης δημότη κατ' απόκλιση της πρακτικής ότι τα Σ.Ε.Δ. λειτουργούν εντός του καταστήματος της δημοτικής κοινότητας (με αποτέλεσμα να ταλαιπωρούνται δυσανάλογα και οι ίδιοι οι εργαζόμενοι υπάλληλοι που έπρεπε να τρέχουν από το κατάστημα της 6ης Κοινότητας στο Σ.Ε.Δ. για να λέει ο δήμος ότι αξιοποιεί την Δημοτική Αγορά). Και τελικά το παρέδωσε σε έναν ιδιώτη για να διαχειριστεί το ακίνητο με μια άκυρη διαδικασία που παρέκαμπτε όπως αποδείχθηκε πλέον την τοπική κοινωνία. Τώρα ο Δήμος θα πρέπει να ξανακινήσει την διαδικασία, να υποβάλει το ερώτημα στην 6η Δημοτική Κοινότητα και εάν δεν συμφωνεί με την γνώμη της να αιτιολογήσει ειδικώς την αποφασή του (μπορεί βέβαια να εξακολουθήσει να ισχυρίζεται ότι δεν χρειάζεται την γνώμη της Κυψέλης και να προσβάλει την απόφαση στην "Επιτροπή του άρθρου 152"). Μια νίκη της τοπικής κοινωνίας και μια νίκη του "Καλλικράτη" απέναντι σε αυτούς που υποτίθεται ότι έχουν εκλεγεί με σφραγίδα την τήρηση της νομιμότητας.
Επειδή διαβάζουμε όμως και κάτι ανυπόστατα, όπως ότι η απόφαση αυτή είναι νίκη του ΣΥΡΙΖΑ και άλλων, θα πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι κανένας από την αριστερά του Δημοτικού Συμβουλίου δεν προσέφυγε στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση. Η νίκη είναι της κυρίας Δήμητρας - Ινές Λυκούδη - Αγγελή, κοινοτικής συμβούλου της 6ης Δημοτικής Κοινότητας που έχει εκλεγεί με την παράταξη "Αθήνα, πόλη της ζωής μας" με επικεφαλής τον κ. Νικήτα Κακλαμάνη, ο οποίος έδειξε και ιδιαίτερο ενδιαφέρον για να επιστήσει στο Υπουργείο Εσωτερικών την προσοχή στην συγκεκριμένη καταγγελία της κοινοτικής συμβούλου. Η νίκη λοιπόν της τοπικής κοινωνίας ανήκει εξ ολοκλήρου στην κ. Λυκούδη - Αγγελή και πιστώνεται στην δική της παράταξη και όχι σε άλλους που μπορεί να μειοψηφισαν, αλλά περιορίστηκαν στο να μειοψηφίσουν.
Κι επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ τολμάει και διεκδικεί συμμετοχή στην συγκεκριμένη νίκη (δεν αναφέρομαι στην παράταξη "Ανοιχτή Πόλη" που στελεχώνεται από σοβαρότατους ανθρώπους με σειρά προσφοράς στα δημοτικά πράγματα της πόλης, αλλά στο κόμμα), ας μας εξηγήσει με ποια λογική ακριβώς, μετά από αυτή την νίκη της 6ης Δημοτικής Κοινότητας θα προτείνει μεθαύριο, όπως έχει διαρρεύσει, την ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ των Συμβουλίων των Δημοτικών Κοινοτήτων! Σε μια εποχή που ο ρόλος των Δημοτικών Κοινοτήτων θωρακίζεται απο την νομολογία και από τους θεσμούς της αποκέντρωσης, της αυτοδιοίκησης και της Δικαιοσύνης, κάποιοι Συριζαίοι του υπουργείου Εσωτερικών (στην πράξη μια ισχνή μειοψηφία) θα εισηγηθούν την κατάργηση του δικαιώματος των πολιτών να εκπροσωπούναι και σε τοπικό επίπεδο, μεταβιβάζοντας όλη την εξουσία στο κεντρικό Δημοτικό Συμβούλιο, όπως ακριβώς συμπεριφέρθηκε στην συγκεκριμένη περίπτωση ο Δήμος Αθηναίων παρακάμπτωτας την Κυψέλη και τους κοινοτικούς αιρετούς της. Λέει βέβαια η εισήγηση της "επιτροπής" ότι θα αναγνωριστεί δεσμευτικότητα σε αποφάσεις των "τοπικών συνελεύσεων", όπου θα μπορεί να μπαίνει δηλαδή το κάθε τάγμα εφόδου και με "αμεσοδημοκρατικές" διαδικασίες θα εκδίδει ... δεσμευτικές αποφάσεις, ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΛΟΓΟΔΟΤΕΙ βέβαια σε κανένα εκλογικό σώμα και σε κανέναν απολύτως ελεγκτικό μηχανισμό, άρα χωρίς δημοκρατική νομιμοποίηση. Αυτός είναι ο "Συριζα" που έρχεται να οικειοποιηθεί σήμερα την νίκη της κ. Αγγελή - Λυκούδη με την βαρύτητα που αυτή έχει για την τοπική δημοκρατία στην χώρα μας.
Αυτή η ιστορία θα πρέπει να αποτελέσει ένα σοβαρό μάθημα, καθώς συγκεφαλαιώνει ένα αυτοδιοικητικό κεκτημένο που ξεκίνησε από το 1982, όταν ο αείμνηστος δήμαρχος Δημήτρης Μπέης εισήγαγε το θεσμό των δημοτικών διαμερισμάτων ενισχύοντας το λόγο των τοπικών κοινωνιών και βαθαίνοντας την δημοκρατία στις γειτονιές της Αθήνας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου