To δικαίωμα ψήφου των γυναικών

Σήμερα είναι η επέτειος μιας μέρας μεγαλύτερης ισότητας και ελευθερίας: στις 28 Μαΐου 1952 θεσμοθετήθηκε το δικαίωμα ψήφου των Ελληνίδων στις δημοτικές και βουλευτικές εκλογές. (Το 1934 είχαν ψηφίσει και οι γυναίκες στις δημοτικές εκλογές). Στο πρώτο μισό του 20ου αιώνα, αυτό το δικαίωμα θεωρείτο αδιανόητο, λόγω των αντιλήψεων που επικρατούσαν στην ελληνική κοινωνία για τον ρόλο των γυναικών ως σαφέστατα κατώτερων ανθρώπινων όντων: πολίτες χωρίς ψήφο, για λόγους που βλέπετε και στο δημοσίευμα της "Νέας Ημέρας" του 1928 (έχουν περίοδο = δεν μπορούν να συντονιστούν = δεν μπορούν να ψηφίσουν)! Στην δεκαετία του 1920 που ο τότε πρωθυπουργός Γούναρης έφερε το θέμα στη Βουλή αντιμετώπισε ισχυρότατες αντιδράσεις και πραγματοποιήθαν επεισόδια. 

Η πρώτη χώρα που θεσμοθέτησε την ψήφο των γυναικών ήταν η Ν.Ζηλανδία (1893), ενώ στην Τουρκία οι γυναίκες ψήφισαν για πρώτη φορά το 1926. Σημειωτέον ότι η Ελβετία είναι η τελευταία ευρωπαϊκή χώρα στην οποία επιτράπηκε το δικαίωμα ψήφου, στην δεκαετία του 1970, γιατί το θέμα μέχρι τότε ετίθετο σε δημοψήφισμα, πράγμα που λέει πολλά για την σχέση της άμεσης δημοκρατίας με την προστασία των πιο αδύναμων. Στην Ελβετία, το 1959 έγινε δημοψήφισμα για το αν πρέπει να δοθεί δικαίωμα ψήφου στις γυναίκες. Οι άνδρες ψηφοφόροι ψήφισαν, φυσικά, ΟΧΙ σε ποσοστό 67%. Το 1971 έγινε πάλι δημοψήφισμα για το ίδιο θέμα και το ΝΑΙ κέρδισε με 66% έναντι 34% που επέμενε ότι οι γυναίκες δεν πρέπει να ψηφίζουν! Ωστόσο, σε κάποια καντόνια της Ελβετίας ακόμη δεν είχε θεσπιστεί το δίκαιωμα ψήφου των γυναικών για τοπικά θέματα και έπρεπε να φτάσουν ως το 1991 οποτε με απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου κρίθηκε ότι και στο τελευταίο καντόνι έπρεπε να αναγνωριστεί το δικαίωμα ψήφου των γυναικών.

Η τελευταία χώρα στην οποία επιτράπηκε η ψήφος των γυναικών ήταν το Μπουτάν το 2008

Το θέμα της αδιανόητης κάποτε ψήφου των γυναικών μας θυμίζει και άλλα αδιανόητα σήμερα αστικά δικαιώματα στην χώρα μας, όπως ο γάμος ανεξαρτήτως φύλου και η τεκνοθεσία από ομόφυλα ζευγάρια που απορρίπτονται με εξίσου αντεπιστημονικά επιχειρήματα όπως αυτά της "Νέας Ημέρας".