Όπως είναι γνωστό, όταν ένας σύζυγος αποβιώσει, ο άλλος υπό κάποιες προϋποθέσεις "κληρονομεί" την σύνταξη του θανόντος. Αυτά για τον γάμο.
Με το σύμφωνο συμβίωσης, όμως, προέκυψε το εξής ερώτημα: εάν έχει συναφθεί σύμφωνο συμβίωσης στην Γαλλία, αλλά η σύνταξη χορηγείται από άλλο κράτος (Λουξεμβούργο), το οποίο άλλο κράτος έχει θέσει ως προϋπόθεση ισχύος του συμφώνου συμβίωσης να έχει καταχωριστεί αυτό και στα δικά του ληξιαρχεία, χάνει την σύνταξη ο επιζών συμβίος;
Το θέμα αυτό τέθηκε με προδικαστικό ερώτημα στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το οποίο έκρινε με την απόφαση της 8.12.2022 ότι μια τέτοια ρύθμιση, που επιβάλλει σε ένα ζευγάρι να έχει καταχωρίσει το σύμφωνο συμβίωσης του σε όποια άλλη χώρα της ΕΕ βρεθεί, είναι αντίθετο σε μια θεμελιώδη ευρωπαϊκή ελευθερία:
την ελευθερία μετακίνησης των εργαζόμενων στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης!
Με αυτό το σκεπτικό, το Δικαστήριο της ΕΕ (υπόθεση C‑731/21) έκρινε ότι η ρύθμιση του Λουξεμβούργου ήταν αντίθετη στο ενωσιακό δίκαιο. Το ζευγάρι ήταν ετερόφυλο και είχε γαλλικό PACS, ενώ ο σύντροφος συνταξιοδοτείτο από το Λουξεμβούργο. Το Δ.Ε.Ε. έκρινε ότι "η άρνηση χορήγησης σύνταξης επιζώντος για τον λόγο ότι το σύμφωνο συμβίωσης στο οποίο θεμελιώνεται η αίτηση χορήγησης σύνταξης δεν έχει καταχωρισθεί στο Λουξεμβούργο βαίνει πέραν του αναγκαίου μέτρου για την επίτευξη του επιδιωκόμενου σκοπού και, ως εκ τούτου, παραβιάζει την αρχή της αναλογικότητας."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου