Κλασική περίπτωση λογοκρισίας

Δημοσιοποιήθηκε σήμερα το κείμενο της απόφασης ασφαλιστικών μέτρων με το οποίο διατάχθηκε η προσωρινή απόσυρση του βιβλίου της Ε.Σωτηροπούλου από τις σχολικές βιβλιοθήκες.

Δεν θα σχολιάσω τίποτα άλλο εκτός από την υπέρβαση της αρμοδιότητας του ίδιου του Δικαστή: σκοπός των ασφαλιστικών μέτρων είναι να διαφυλαχθεί ένα δικαιώμα του αιτούντος τα ασφαλιστικά μέτρα. Η απόφαση δεν αναφέρει ούτε μισή λέξη για το εν λογω υποτιθέμενο "δικαίωμα" του κου Πλεύρη. Ο κος Πλεύρης δεν υπέβαλε την αίτηση ως μαθητής, ούτε ως ασκών τη γονική μέριμνα μαθητή.

Συνεπώς ο κος Πλεύρης δεν έχει ατομικό και ενεστώς έννομο συμφέρον να ζητάει από δικαστήρια να του διασφαλίσουν το "δικαίωμα" να μην υπάρχουν τα βιβλία που δεν του αρέσουν στις σχολικές βιβλιοθήκες. Το ελληνικό δίκαιο δεν προβλέπει "λαϊκή αγωγή" (actio popularis) για όταν κάτι δεν μας αρέσει ή μας θίγει γενικά ως μέλος της ελληνικής κοινωνίας. Γι΄αυτό και απορρίφθηκαν οι σχετικές αιτήσεις για το Μ εις την Νι του Ανδρουλάκη πριν από χρόνια.

Επιπλέον τα πολιτικά δικαστήρια κάποτε θα πρέπει να αντιληφθούν ότι όταν τα κρατικά όργανα -όπως το Υπουργείο Παιδείας- λειτουργούν στο πλαίσιο της ενάσκησης δημόσιας εξουσίας που τους έχει ανατεθεί, δεν υφίσταται αρμοδιότητα της αστικής δικαιοσύνης, γιατί σαφώς ο Κώδικας Πολιτικής Δικονομίας περιορίζει την αρμοδιότητά τους σε ιδιωτικές διαφορες.

Τέλος, το Σύνταγμα προβλέπει στο άρθρο 14 μια συγκεκριμένη διαδικασία για την περίπτωση που ένα έντυπο κριθεί "άσεμνο" και προβλέπει αρμοδιότητα του εισαγγελέα και του δικαστικού συμβουλίου - όχι του δικαστή των ασφαλιστικών μέτρων!

Θα υπενθυμίσω μια παλαιότερη απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας (σε υπόθεση του Μ.Τριανταφυλλόπουλου) στην οποία κρίθηκε ότι ουδείς έχει το δικαίωμα να αντιποιείται το ρόλο του εισαγγελέα.

Κατά τη γνώμη μου πρόκειται για μια αστεία, αλλά και μελανή περίπτωση λογοκρισίας, καθώς και υπέρβασης δικαιοδοτικής αρμοδιότητας. Θα πρέπει να ζητηθεί κατεπειγόντος ή άρση του εν λόγω ασφαλιστικού μέτρου.