Διαβάζω το νομοσχέδιο για το επιτελικό κράτος και κυρίως το κεφάλαιο για την ίδρυση της Εθνικής Αρχής Διαφάνειας.
Είναι σε σωστή κατεύθυνση η ίδρυση ανεξάρτητης αρχής που θα αντικαταστήσει την (κυβερνητική) γενική γραμματεία καταπολέμησης της διαφθοράς και άλλους φορείς που διόριζε ο υπουργός εσωτερικών (π.χ. Γενικός Επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης: btw, ειναι η δεύτερη φορά που η ΝΔ καταργεί την συγκεκριμένη θέση, την πρώτη φορά είχε καταργήσει τον θεσμο το 2004 όταν ΓΕΔΔ ήταν ο κ. Δαφέρμος, ο οποίος προσέφυγε στο ΣτΕ και έχασε, διότι θεωρήθηκε μετακλητός, ενώ στην επανιδρυθείσα θέση του τοποθετήθηκε ο κ. Ρακιντζής!). Βέβαια, η χαρά δεν κρατάει και πολύ, αφού ο Πρόεδρος και τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου επιλέγονται από το Υπουργικό Συμβούλιο, ύστερα από μία λίστα διπλάσιου αριθμού υποψηφίων που καταρτίζει μια ανεξάρτητη επιτροπή τύπου ΑΣΕΠ. Οπότε κι αυτοί μετακλητοί θα είναι τελικά και θα μπορεί να τους καταργήσει με ένα νόμο μια επόμενη κυβέρνηση ύστερα από τυχόν πολιτική αλλαγή. Αλλά τι να κάνεις, έτσι γίνεται όταν ιδρύεται μια ανεξάρτητη αρχή ερήμην του Συντάγματος.
Το κυριότερο έλλειμμα που εντοπίζω είναι ότι ένας τέτοιος οργανωτικός νόμος θα έπρεπε να περιλαμβάνει ορισμό της διαφοράς (υπάρχει ένας πολύ καλός που ακολουθεί η Διεθνής Διαφάνεια: κατάχρηση ανατεθείσας εξουσίας για ίδιον όφελος) και να εξειδικεύει με συγκεκριμένες νομικές διατάξεις την σφαίρα της αποστολής της χωρίς αοριστίες τύπου δέχεται καταγγελίες για διαφθορά. Διότι έτσι όπως είναι διατυπωμένος ο νόμος μπορεί οι πολίτες να μην αντιληφθούν περί τίνος πρόκειται και να καταγγέλλουν ως διαφθορά π.χ. την λειτουργία οίκου ανοχής (το είχαμε ζήσει στην Διεθνή Διαφάνεια, στο κέντρο καταγγελιών διαφθοράς που ήμουν νομικός σύμβουλος). Πραγματικά, δεν καταλαβαίνω για ποιον λόγο η Εθνική Αρχή Διαφάνειας θα έχει ρητά αρμοδιότητα και για τον αντικαπνιστικό νόμο: ποια ανατεθείσα εξουσία και ποιό ίδιον όφελος;
Επίσης είναι λίγο περίεργο που από την αρμοδιότητα της Εθνικής Αρχής Διαφάνειας εξαιρούνται ρητά τα εκκλησιαστικά νομικά πρόσωπα. Γιατί τέτοια ασυλία;
Είναι σε σωστή κατεύθυνση η ίδρυση ανεξάρτητης αρχής που θα αντικαταστήσει την (κυβερνητική) γενική γραμματεία καταπολέμησης της διαφθοράς και άλλους φορείς που διόριζε ο υπουργός εσωτερικών (π.χ. Γενικός Επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης: btw, ειναι η δεύτερη φορά που η ΝΔ καταργεί την συγκεκριμένη θέση, την πρώτη φορά είχε καταργήσει τον θεσμο το 2004 όταν ΓΕΔΔ ήταν ο κ. Δαφέρμος, ο οποίος προσέφυγε στο ΣτΕ και έχασε, διότι θεωρήθηκε μετακλητός, ενώ στην επανιδρυθείσα θέση του τοποθετήθηκε ο κ. Ρακιντζής!). Βέβαια, η χαρά δεν κρατάει και πολύ, αφού ο Πρόεδρος και τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου επιλέγονται από το Υπουργικό Συμβούλιο, ύστερα από μία λίστα διπλάσιου αριθμού υποψηφίων που καταρτίζει μια ανεξάρτητη επιτροπή τύπου ΑΣΕΠ. Οπότε κι αυτοί μετακλητοί θα είναι τελικά και θα μπορεί να τους καταργήσει με ένα νόμο μια επόμενη κυβέρνηση ύστερα από τυχόν πολιτική αλλαγή. Αλλά τι να κάνεις, έτσι γίνεται όταν ιδρύεται μια ανεξάρτητη αρχή ερήμην του Συντάγματος.
Το κυριότερο έλλειμμα που εντοπίζω είναι ότι ένας τέτοιος οργανωτικός νόμος θα έπρεπε να περιλαμβάνει ορισμό της διαφοράς (υπάρχει ένας πολύ καλός που ακολουθεί η Διεθνής Διαφάνεια: κατάχρηση ανατεθείσας εξουσίας για ίδιον όφελος) και να εξειδικεύει με συγκεκριμένες νομικές διατάξεις την σφαίρα της αποστολής της χωρίς αοριστίες τύπου δέχεται καταγγελίες για διαφθορά. Διότι έτσι όπως είναι διατυπωμένος ο νόμος μπορεί οι πολίτες να μην αντιληφθούν περί τίνος πρόκειται και να καταγγέλλουν ως διαφθορά π.χ. την λειτουργία οίκου ανοχής (το είχαμε ζήσει στην Διεθνή Διαφάνεια, στο κέντρο καταγγελιών διαφθοράς που ήμουν νομικός σύμβουλος). Πραγματικά, δεν καταλαβαίνω για ποιον λόγο η Εθνική Αρχή Διαφάνειας θα έχει ρητά αρμοδιότητα και για τον αντικαπνιστικό νόμο: ποια ανατεθείσα εξουσία και ποιό ίδιον όφελος;
Επίσης είναι λίγο περίεργο που από την αρμοδιότητα της Εθνικής Αρχής Διαφάνειας εξαιρούνται ρητά τα εκκλησιαστικά νομικά πρόσωπα. Γιατί τέτοια ασυλία;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου