Δημοσιοποιήθηκε σήμερα ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ζητά με επιστολή της από την Ελλάδα να αιτιολογήσει για πιο λόγο προχώρησε σε υπογραφή με τη Microsoft παρακάμπτοντας τους κανόνες της προηγούμενης προκήρυξης διαγωνισμού.
Σχετικά έχει εκδοθεί και δελτίο τύπου από τους προσφεύγοντες (διαθέσιμο και σε pdf):
Παραβίαση κοινοτικού δικαίου υποπτεύεται η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στησυμφωνία κυβέρνησης-Microsoft.
Αθήνα, 24 Νοεμβρίου 2008. Κατόπιν καταγγελίας που υπέβαλαν στη Γενική Διεύθυνση Εσωτερικής Αγοράς της Ευρωπαϊκής Επιτροπής οι μη κυβερνητικές οργανώσεις FFII και Hellug, η Διεύθυνση διαπίστωσε την ύπαρξη «σοβαρών ενδείξεων παραβιάσεως του κοινοτικού δικαίου περί δημοσίων συμβάσεων». Η Διεύθυνση απέστειλε στις 20 Οκτωβρίου 2008 επιστολή στην Ελλάδα ζητώντας εξηγήσεις. Σύμφωνα με τη Διεύθυνση, η συμφωνία κυβέρνησης-Microsoft, που υπεγράφη στη 1 Φεβρουαρίου 2006 και κυρώθηκε από τη Βουλή στις 29 Ιανουαρίου 2008, φαίνεται να αποτελεί απευθείας ανάθεση προμήθειας στη Microsoft, χωρίς να πληρούνται οι σχετικές προϋποθέσεις που προβλέπονται από την Ευρωπαϊκή Οδηγία 2004/18 περί δημοσίων συμβάσεων.
Ο Βασίλης Σωτηρόπουλος, δικηγόρος, ανεξάρτητος συνεργάτης της δικηγορικής εταιρίας «Κρυσταλλίδης & Συνεργάτες», σχολιάζει: «Οι εμπορικές συμφωνίες του κράτους με ιδιωτικές επιχειρήσεις πρέπει να προϋποβάλλονται σε εξαντλητικό έλεγχο συμβατότητας με το κοινοτικό δίκαιο. Η αντίδραση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην καταγγελία που υπέβαλαν οι δύο οργανώσεις ήταν άμεση. Επίσης, η επιστολή του Συνηγόρου του Πολίτη για παράδοση των σχετικών εγγράφων από το υπουργείο Οικονομίας, παραμένει ακόμη αναπάντητη. Ως πότε θα περιμένουμε από την Ευρώπη να μας λένε ποιες υποχρεώσεις έχουμε;».
Ο Παναγιώτης Κρανιδιώτης, αντιπρόεδρος του Hellug, σχολιάζει: «Τον περασμένο Ιανουάριο, κατά τη διάρκεια ψήφισης της συμφωνίας, η θέση που μπορούσαμε να έχουμε σχετικά με αυτήν ήταν η defacto εξάρτηση του ελληνικού κράτους από έναν και μόνο προμηθευτή. Παρόλα αυτά με αίσθημα ευθύνης παραπέμψαμε το έλεγχο αυτής της νομιμότητας στους καθ' ύλην αρμόδιους: τις υπηρεσίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Είναι κρίμα σαν Έλληνας πολίτης να αντιλαμβάνεσαι ότι σε αυτό το αίσθημα ευθύνης ενός μικρού συλλόγου αντιπαραβάλλεται η προχειρότητα και ανευθυνότητα ενός μηχανισμού που διατείνονταν με βεβαιότητα για τον έλεγχο νομιμότητας του Μνημονίου Συνεργασίας αλλά και την ενημέρωση των αρμόδιων ευρωπαϊκών υπηρεσιών σχετικά με αυτό.»
Ο Αντώνης Χριστοφίδης, έλληνας εκπρόσωπος του FFII, σχολιάζει: «Από τη μια έχουμε την κυβέρνηση, που κράτησε μυστική τη συμφωνία επί δύο χρόνια, αγνοώντας ερωτήσεις από τη Βουλή και από οργανισμούς, και που διαβεβαίωσε πολλάκις τη Βουλή ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση συμφωνεί με τη συμφωνία. Από την άλλη, έχουμε τη Microsoft, που δήλωσε στη Βουλή ότι η συμφωνία είναι μη δεσμευτική. Τα συμπεράσματα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής είναι μια ανακούφιση. Ωστόσο, με θλίβει το ότι χρειαζόμαστε εξωτερική βοήθεια για να δούμε το προφανές.»
Θα αναρτηθεί και σχετικό βίντεο μήνυμα για την υπόθεση.
Update: ανέβασα την φωτογραφία Αλογοσκούφη, Μπακογιάννη και Σιούφα με τον Μπιλ Γκέητς, η οποία βρίσκεται αναρτημένη στην ιστοσελίδα της Microsoft.
Update2: ανάλυση σε βίντεο εδώ.
5 σχόλια:
Δεδομένου πως η συμφωνία, τουλάχιστον στο βαθμό που δημοσιοποιήθηκε, αποδείχτηκε φούσκα: εξακολουθώ να πιστεύω πως δεν ήταν τίποτα περισσότερο από μια αφορμή για ένα photo opp κάποιων υπουργών με τον Bill Gates.
Η ανευθυνότητα με την οποία οι τότε υπουργοί Αλογοσκούφης, Σιούφας, και Μπακογιάννη τρέξαν για αναμνηστική φωτογραφία, σήμερα οδηγεί την Ελλάδα στο μικροσκόπιο της ΕΕπ για ένα ακόμη θέμα.
Ενώ θα μπορούσε, κάλλιστα, η Ελλάδα να διαπραγματευθεί μια ουσιαστική συμφωνία με τη Microsoft στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής νομιμότητας και με ουσιαστικά οφέλη για τον τόπο και την εγχώρια καινοτομία.
Η μόνη φωτο που έχω δει πάντως είναι Μπιλ Γκέιτς - Αλογοσκούφη. Όχι με Μπακογιάννη και Σιούφα.
Η ομαδική φωτογραφία είναι εδώ. Με την ευκαιρία διορθώνω: η κ. Μπακογιάννη την περίοδο εκείνη ήταν δήμαρχος Αθηναίων και όχι υπουργός.
Δεν είναι βλακώδες να γράφουν "στους ανθρώπους που δραστηριοποιούνται σε συμμετοχικά και διαδικτυακά μέσα ενημέρωσης, αλλά και σε κάθε ενδιαφερόμενο πολίτη"; Προφανώς, οι άνθρωποι που δραστηριοποιούνται με αυτόν τον τρόπο, είναι ενδιαφερόμενοι πολίτες. Έπειτα, δεν διαφέρουν σε κάτι από το σύνολο των πολιτών που ενδιαφέρονται, ώστε να δικαιολογείται το "αλλά και".
Στην αγωνία τους να είναι όλοι "μοδάτοι" (με τους μπλόγκερς, με την οικολογία και με οποιδήποτε ρεύμα τους εξασφαλίζει ακροατήριο), φτάνουν στη γελοιότητα.
Οι "μπλόγκερς" δεν είναι κάποια ξεχωριστή κοινότητα, ούτε αποκτούν ιδιαίτερα χαρακτηριστικά με τη χρήση των νέων μέσων.
Προφανώς το σχόλιο αφορά άλλο κείμενο κι όχι αυτό.
Μπορείς να το μεταφέρεις εκεί.
Απαντώ:
Η ανακοίνωση δεν αφορά περιοριστικά τους "μπλόγκερς", οι οποίοι ενίοτε πάντως λειτουργούν ως κοινότητα, αλλά τους ανθρώπους που χρησιμοποιούν ως βήμα δημόσιας έκφρασης τα συμμετοχικά μέσα ενημέρωσης (ανάμεσα στα οποία ανήκουν και τα blogs). Να υπενθυμίσω ότι ο όρος "άνθρωπος" είναι ευρύτερος από τον όρο "πολίτης": στην πρώτη περίπτωση μιλάμε για φορέα ανθρώπινων δικαιωμάτων (ανάμεσα στα οποία και το δικαίωμα ελεύθερης λήψης και μετάδοσης πληροφοριών), ενώ στη δεύτερη περίπτωση μιλάμε για φυσικά πρόσωπα με πολιτικά δικαιώματα στην Ελληνική επικράτεια. Συνεπώς, όχι, δεν είναι "βλακώδης" αλλά νομικά ακριβέστερη και πολιτικά συνεπής αυτή η διατύπωση, δεδομένου ότι προέρχεται από έναν πολιτικό φορέα ο οποίος κάνει λόγο για Δίκαιη Κοινωνία.
Οι μετέχοντες στα διαδικτυακά μέσα, οι οποίοι είμαστε εν δυνάμει όλοι όσοι εργαζόμαστε με η/υ, έχουμε πρόσβαση σε ένα δ η μ ό σ ι ο βήμα. Τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της χρήσης αυτού του δημόσιου βήματος και τη θεωρητική θεμελίωση της ποιοτικής διαφοράς από τον "κάθε ενδιαφερόμενο", αλλά κι από τον "διαπιστευμένο δημοσιογράφο" μπορείς να βρεις πολύ καλά διατυπωμένα στο "We the media" (Εμείς είμαστε το μέσο) του κ. Dan Gillmor.
Δεν είναι μόδα να επιζητάς την κάλυψη από φορείς των κοινωνικών μέσων ενημέρωσης ( social media), είναι πολιτική τοποθέτηση. Εκεί που η συντηρητική προσέγγιση για τη διαφάνεια λέει ότι "το πόθεν έσχες των βουλευτών χορηγείται μόνον σε διαπιστευμένους δημοσιογράφους του κοινοβουλευτικού ρεπορτάζ" (βλ. σχετική νομοθεσία και απόφαση νυν Προέδρου της Βουλής), η προοδευτική προσέγγιση λέει "δώστε πρόσβαση στους ανθρώπους που χειρίζονται social media, ώστε να καλύψουν την έναρξη μιας δημόσιας διαβούλευσης για τα ονόματα χώρου στο Διαδίκτο".
Πάντα θα υπάρχουν βέβαια κι εκείνοι που θα επιμένουν ότι αυτά είναι "μόδες" - αυτό θα έλεγαν και το 1789 όταν για πρώτη φορά δημιουργήθηκε ο όρος και ο θεσμός "πολιτικό κόμμα".
Δημοσίευση σχολίου