Σχολιάζω με κόκκινο ενδιάμεσα
ΑΘΗΝΑ ΚΟΡΚΑ-ΚΩΝΣΤΑ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Ένα σημαντικότατο θέμα που απασχολεί την κοινωνία, τους φορείς, τους νομικούς, γενικότερα ολόκληρη την πολιτεία, συζητούμε με το νομοσχέδιο για τις ρυθμίσεις που προωθούνται σήμερα.
Είναι σημαντική απαίτηση της κοινωνίας, δηλαδή το σύμφωνο συμβίωσης που είναι αλήθεια ότι σήμερα είναι η επιλογή αρκετών ζευγαριών στις υιοθεσίες, μια σημαντικότατη παρέμβαση για την οικογένεια και το παιδί, καθώς και θέματα της ρυθμίσεως των σχέσεων των ζευγαριών με το διαζύγιο.
Μόνο που για τα ζευγάρια με σύμφωνο δεν θα επιτρέπεται η υιοθεσία με το νομοσχέδιο που έφερε η κυβέρνηση σας.
Συγκεκριμένα, στο πρώτο κεφάλαιο ρυθμίζεται το σύμφωνο συμβίωσης. Αποτελεί ένα θεσμό που προσωπικά θεωρώ ότι κινείται σε θετική κατεύθυνση και είναι ανάγκη η εφαρμογή του. Θα αποτελέσει έναν παράλληλο θεσμό, το διευκρίνισε άλλωστε και ο κύριος Υπουργός. Εξυπηρετεί απαιτήσεις της σύγχρονης εποχής.
Όντως, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η νομοθετική αυτή παρέμβαση στοχεύει να καλύψει ανάγκες της κοινωνικής σημερινής πραγματικότητας των ζευγαριών που ζουν σε καθεστώς συμβίωσης και οι οποίοι δεν ρυθμίζονται με το μέχρι τώρα δίκαιο. Είναι μια υπαρκτή κοινωνική ανάγκη.
Ενώ τα ομόφυλα ζευγάρια είναι μια ανύπαρκτη κατάσταση στην κοινωνία.
Δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στη ρύθμιση των συνεπειών αυτής της συμβίωσης και στόχο έχει την προστασία των παιδιών που αποκτούνται από αυτήν τη συμβίωση, την πατρότητα, το επώνυμο, τη γονική μέριμνα, τις περιουσιακές αντίστοιχα σχέσεις, την προστασία της γυναίκας, της μητέρας, των παιδιών κ.λπ..
Μόνο που δεν επιτρέπεται να υιοθετούνται παιδιά από ανθρώπους που έχουν συνάψει σύμφωνο.
Αναφέρθηκαν από την εισηγήτριά μας, αλλά θα πω και εγώ δύο στατιστικά στοιχεία που ωθούν στην ανάγκη της σύγχρονης κοινωνίας. Οι έρευνες δείχνουν ότι τα τελευταία τριάντα χρόνια τριπλάσια ζευγάρια επιλέγουν αυτού του τύπου τη συμβίωση. Το ποσοστό των παιδιών που γεννιούνται εκτός γάμου είναι γύρω στο 5%, με μέσο όρο βέβαια της Ευρωπαϊκής Ένωσης 10%. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων προστατεύει με αποφάσεις του αυτήν την εκτός γάμου συμβίωση.
Επίσης προστατεύει τα άτομα από τις διακρίσεις λόγω γενετήσιου προσανατολισμού στις οποίες προβαίνουν οι χώρες τους με απαράδεκτα νομοθετήματα.
Ο χαρακτήρας αυτού του συμφώνου, λοιπόν, το οποίο συστήνεται μ’ ένα συμβολαιογραφικό έγγραφο και καταχωρίζεται σε ειδικό ληξιαρχικό βιβλίο, δίνει δυνατότητες στα μέρη να ρυθμίσουν συμβατικά τις περιουσιακές τους σχέσεις και είναι και ελευθέρως διαλυτόν με συγκεκριμένες δεσμεύσεις, αποτελεί ένα διαφορετικό καθεστώς, μια εναλλακτική μορφή συμβίωσης.
Ειπώθηκε κι εδώ στην Αίθουσα αλλά και ταυτόχρονα στην επιτροπή μας ότι δείχνει χαλαρό γάμο. Όχι. Δεν είναι μορφή χαλαρού γάμου, ούτε το λειτούργημα του γάμου μ’ αυτόν τον τρόπο υποθάλπεται ή σαμποτάρεται. Δεν μπορούμε όμως να εθελοτυφλούμε μπροστά σε μια πραγματικότητα.
Μπορείτε να εθελοτυφλείτε σε μια άλλη πραγματικότητα.
Εκατόν είκοσι χιλιάδες παιδιά σήμερα στην Ελλάδα προέρχονται από σχέσεις εκτός γάμου και πολλές γυναίκες είναι εγκαταλελειμμένες μετά από τέτοιου είδους συμβιώσεις. Το απαιτεί λοιπόν η κοινωνία. Δεν πρέπει να εθελοτυφλούμε και πρέπει να υπάρξει η άμεση αυτή ρύθμιση. Και αυτό έκανε το Υπουργείο Δικαιοσύνης με το σημαντικό αυτό νομοσχέδιο.
Και επειδή έγινε και συζήτηση σχετικά με το ότι η συμβίωση αυτή αφορά άτομα όχι του ιδίου φύλου αλλά ετερόφυλα, θέλω να πω ότι γίνεται με στόχο την προστασία παιδιών και μελών αυτής της συμβίωσης.
Α,χα! Δηλαδή τα παιδιά κινδυνεύουν από ομόφυλα ζευγάρια και γι΄αυτό ο νομοθέτης δεν τα περιελαβε στους δικαιούμενος σύναψης συμφώνου συμβίωσης! Για να προστατευθούν τα παιδιά!
Άλλο θέμα είναι το επόμενο. Μία αρχή μπήκε.
Δηλαδή; Ποιο θέμα είναι "επόμενο" και τι ακολουθεί αυτή την "αρχή"; Υπάρχουν προτεραιότητες στα ανθρώπινα δικαιώματα;
Λύνεται με τον ίδιο τρόπο, εύκολα, όπως και συνεστήθη, ή με τη σύναψη γάμου και καλύπτει τη γονική μέριμνα των παιδιών από την ελεύθερη συμβίωση, να είναι και να εξομοιώνονται περίπου σαν κι αυτά του γάμου, και με ρυθμίσεις που έχουν σαν αρχή στη συμβίωση να επικρατεί η ελευθερία της βούλησης των προσώπων κι όχι ο πλήρης αυτός θεσμικός χαρακτήρας, όπως γίνεται με το γάμο. Και αντίστοιχα, λαμβάνεται πρόνοια για ζητήματα τα οποία ανέφερα και προηγουμένως, όπως κληρονομικές και περιουσιακές σχέσεις.
Δεν λαμβάνεται βέβαια καμία πρόνοια για κοινωνικοασφαλιστικά θέματα, αφού με βάση τη νομοθεσία που ψηφίζετε, ο επιζών σύντροφος δεν παίρνει τη σύνταξη του συντρόφου. Ούτε προβλέπεται κάποια άλλη αντίστοιχη ρύθμιση της εργατικής ή φορολογικής νομοθεσίας όπως αυτές που ισχύουν για τα παντρεμένα ζευγάρια. Άρα για ποια "κοινωνική" προστασία μιλάτε; Είναι απλώς μια σύμβαση του Αστικού Κώδικα, εκλαμβάνοντας τους συναλλασσόμενους ως ισης κοινωνικής ισχύος άτομα.
Θέλω να αναφερθώ στο δεύτερο κεφάλαιο που αφορά τις υιοθεσίες. Μέχρι τώρα τι ζούσαμε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι; Περιπτώσεις υιοθεσίας να εγκλωβίζονται σε γρανάζια της γραφειοκρατίας ή να έχουμε την αδιαφορία των πραγματικών γονιών και το παιδάκι που βρίσκεται στο ίδρυμα έχανε την ευκαιρία για να μπορεί να ζήσει μ’ έναν άλλο τρόπο ζωής. Ρυθμίζονται λοιπόν ζητήματα που αφορούν ταχύτερη και ασφαλέστερη για το ίδιο το παιδί τέλεση της υιοθεσίας. Διευκολύνεται η δυνατότητα της υιοθεσίας και χαράσσεται μια νέα πολιτική κατά της ιδρυματοποίησης και των εγκαταλελειμμένων κι ορφανών παιδιών και κατά, κυρίως, των κυκλωμάτων εμπορίας και εκμετάλλευσης παιδιών.
Απαγορεύεται όμως η υιοθέτηση από ζευγάρια με σύμφωνο συμβίωσης! Γιατί άραγε;
Είχαμε την ευκαιρία κατά τη διάρκεια της προηγούμενης Συνόδου στην ειδική Επιτροπή Ισότητας Νεολαίας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων να γίνει μεγάλη συζήτηση, να ακουστούν απόψεις, να γίνουν ακροάσεις από εκπροσώπους του Υπουργείου Δικαιοσύνης, να κάνουμε επισκέψεις σε αντίστοιχα ιδρύματα, όπως είναι το «ΜΗΤΕΡΑ», το «ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ», το Πρότυπο Εθνικό Νηπιοτροφείο, και να έχουμε τις προτάσεις τους που εμπεριέχονται και στην Έκθεση. Διότι ο ρόλος της δικαιοσύνης σ’ αυτήν την περίπτωση ενισχύεται με μεγαλύτερο ποσοστό καινοτόμων παρεμβάσεων και αναλαμβάνει περιπτώσεις όταν οι γονείς είναι άγνωστοι, το παιδί έκθετο, όταν έχει αφαιρεθεί η γονική μέριμνα, αντίστοιχα, του παιδιού προς υιοθεσία.
Με την εφαρμογή των διατάξεων αυτών επιτυγχάνεται η ταχύτερη ένταξη ενός παιδιού σε μια οικογένεια, ένας σημαντικός παράγοντας για να αποφεύγονται δυσάρεστες και ψυχολογικές επιπτώσεις πάνω στο παιδί.
[...]
Συνεπώς, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με το παρόν νομοσχέδιο επιδιώκεται κατ’ αρχάς να υπάρχει η σύγχρονη μορφή της νόμιμης συμβίωσης. Δίνει λύσεις σε θέματα υιοθεσίας, με βασικό μέλημα την προστασία του παιδιού και ρυθμίζει και αυτά τα ουσιαστικά θέματα σχέσεων των ζευγαριών. Και φυσικά το υπερψηφίζουμε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου