Σχολιάζω με κόκκινο ενδιάμεσα
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΪΒΑΛΙΩΤΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πρέπει να παραδεχθώ ότι ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας αναφέρθηκε με ιδιαίτερη ηπιότητα στην τοποθέτησή του, προσπαθώντας να δικαιολογήσει ένα ακραίο επικοινωνιακό τρικ. Πιο κάτω θα εξηγήσω τι εννοώ. Το άνοιγμα αυτού του θέματος μ' αυτό το νομοσχέδιο είναι ένα ακραίο επικοινωνιακό τρικ. Οσάκις κάποιοι θέλουν να επιβάλλουν με περιέργους τρόπους νεοταξίτικες πρακτικές, επικαλούνται την Ευρωπαϊκή Ένωση.
"Νεοταξίτικες", ωραία λαεθνικορθόδοξα ελληνικά. Αλήθεια, ποιος επικαλέστηκε την Ευρωπαϊκή Ένωση πιο πριν, εκτός από τον κ. Αθανάσιο Πλεύρη;
Έχω προσέξει ότι για το ζήτημα των ταυτοτήτων, εννοώ για τη διαγραφή του θρησκεύματος από τις ταυτότητες, έλεγαν για χρόνια ότι το ζήτησε η Ευρωπαϊκή Ένωση. Έκανε ερώτηση στην Ευρωβουλή ο κ. Γιώργος ο Καρατζαφέρης όταν ήταν Ευρωβουλευτής και ο Αντιπρόεδρος της Κομισιόν κ. Φρατίνι απάντησε ότι ουδέποτε ζήτησε η Ευρωπαϊκή Ένωση να αφαιρεθεί το θρήσκευμα από τις ελληνικές αστυνομικές ταυτότητες.
Απλώς η αναγωγή των θρησκευτικών πεποιθήσεων σε ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα προέρχεται από την κοινοτική Οδηγία 95/46 ...
Το δεύτερο κρούσμα είναι αυτό της κατάργησης της μετατροπής του μαθήματος των θρησκευτικών σε προαιρετικό. Έγινε ερώτηση στη Ευρωβουλή από τον Γεώργιο Γεωργίου και ο Επίτροπος κ. Πίντλ απάντησε ότι ουδέποτε ζήτησαν από τις ελληνικές αρχές να καταργηθεί το μάθημα των θρησκευτικών ή να μετατραπεί σε προαιρετικό.
Τώρα, με αφορμή αυτό το σχέδιο νόμου κάποιοι επικαλούνται την Ευρωπαϊκή Ένωση, την προοδευτικότητα κ.λπ.. Κύριε Υπουργέ, έχετε μετατραπεί σε ένα μπλε ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Αυτά που κάνετε είναι επικοινωνιακά τρικ της δεκαετίας του ’80. Δεν μιλώ για εσάς προσωπικά, αλλά για την κυβέρνησή σας. Πριν από λίγο, αφού μιλάμε για επικοινωνία, είδα εδώ τον κ. Ρουσόπουλο στα ορεινά της Νέας Δημοκρατίας.
Και λοιπόν;
Θυμίζω ότι τη δεκαετία του ’80, είχαμε το επικοινωνιακό τρικ με τον πολιτικό γάμο. Θυμάστε το χαμό που είχε γίνει στην ελληνική κοινωνία με την καθιέρωση του πολιτικού γάμου και με τη φιλολογία για το κατά πόσο είναι κοινωνικό αίτημα, πιεστικό κ.λπ.. Και όλα αυτά, όλως τυχαίως, την εποχή που κατέρρεαν οι υποσχέσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. περί σοσιαλιστικού μετασχηματισμού, τότε που ερχόταν ο οικονομικός μαρασμός, η αποβιομηχάνιση ήταν έντονη, όταν υπήρχε κοινωνική ανάγκη πίεση και τεράστιος δανεισμός τον οποίο ακόμα πληρώνουμε. Εκείνη την εποχή μπήκε το θέμα του πολιτικού γάμου και για μακρύ χρονικό διάστημα η ελληνική κοινωνία ησχολείτο και είχε διχαστεί –πάγιο τρικ του Ανδρέα Παπανδρέου- σε αυτούς που ήταν υπέρ και αυτούς που ήταν κατά.
Όμως, η κοινωνία το ξεπέρασε το θέμα. Άφησε στο περιθώριο τον πολιτικό γάμο και σήμερα, μιλάμε στη μεγάλη πλειοψηφία για θρησκευτικό γάμο, διότι είναι δεμένος με την κουλτούρα μας, με την ιστορία μας, με τις παραδόσεις μας.
Άρα δεν έπρεπε να καθιερωθεί ο πολιτικός γάμος.
Δεν είμαστε Αμερική, είμαστε Ελλάδα.
Μία ημέρα πριν την ομιλία του κ. βουλευτού, σε τρεις από τις ΗΠΑ καταψηφίστηκαν σε δημοψήφισμα νομοθεσίες υπέρ των δικαιωμάτων ομόφυλων ζευγαριών.
Στην Ελλάδα υπάρχει ο θρησκευτικός γάμος. Οι Έλληνες πολίτες άφησαν στο περιθώριο τον πολιτικό γάμο και όλοι έχουν την αίσθηση ότι αυτή η βαβούρα που είχε γίνει για τον πολιτικό γάμο έγινε, για να γίνει.
Μόνο που στην χώρα δεν κατοικούν αποκλειστικά Έλληνες πολίτες πλέον.
Το ζήτημα του συμφώνου συμβίωσης δεν ήταν ένα κοινωνικό αίτημα. Για ποιο λόγο άνοιξε αυτό το θέμα στη συγκεκριμένη χρονική στιγμή; Θυμίζω ότι την εποχή που άνοιξε η φιλολογία για το σύμφωνο συμβίωσης η Νέα Δημοκρατία καιγόταν με το Βατοπέδι και με τα παρελκόμενα όλως τυχαίως.
Η συζήτηση για το σύμφωνο συμβίωσης άνοιξε τον Μάρτιο του 2008, όταν το Βατοπέδι ήταν απλώς ένα μοναστήρι.
Και άνοιξε αυτό το ζήτημα –γι’ αυτό το λέω επικοινωνιακό τρικ- για το σύμφωνο συμβίωσης.
Το νομοσχέδιο που μας παρουσιάσατε, κύριε Υπουργέ, επιγράφεται «Μεταρρυθμίσεις για την οικογένεια, το παιδί και την κοινωνία». Διερωτώμαι, λύθηκαν όλα τα θέματα για την οικογένεια, για το παιδί, για την κοινωνία, για να ασχολούμαστε με το σύμφωνο συμβίωσης; Τα έχουμε τακτοποιήσει όλα αυτά τα σε θέματα τόσα χρόνια που διαμαρτύρονται οι πολίτες και ασχολιόμαστε τώρα μ' αυτό το θέμα; Πώς μας προέκυψε ξαφνικά αυτή η «πιεστική» κοινωνική ανάγκη;
Από τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. αναφέρθηκαν κάποιες χώρες και είπαν ξέρουμε τι γίνεται με τα δικαιώματα σε αυτές τις χώρες. Ακούστε ποιες χώρες, κατά την άποψη του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., δεν έχουν δημοκρατία. Προφανώς, αυτές οι χώρες έχουν χούντα, κατά την άποψη του ΣΥ.ΡΙΖ.Α..
Ουδέποτε υποστηρίχθηκε κάτι τέτοιο από βουλευτές του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.
Σημείωσα την Ιρλανδία, την Ιταλία, την Κύπρο, τη Μάλτα, τη Σλοβακία. Σημείωσα πολλές κοινοτικές χώρες. Έχουν χούντες αυτές οι χώρες; Τι γίνεται με τα ανθρώπινα δικαιώματα σε αυτές τις χώρες; Απλά η Ελλάδα ήταν με τις χώρες που δεν είχαν το σύμφωνο συμβίωσης. Η Ιρλανδία, η Ιταλία έχουν έλλειμμα δημοκρατίας;
Στις δυτικές καπιταλιστικές χώρες που κάποιοι οψίμως θαυμάζουν τα εκτός γάμου παιδιά φτάνουν το 30%. Στην Ελλάδα το ποσοστό αυτό είναι 5%. Έτσι, λοιπόν, άνοιξε αυτό το θέμα, ενώ το Βατοπέδι σας έκαιγε. Και βέβαια το θέμα αυτό είναι ανταγωνιστικό του γάμου και το ξέρετε, κύριε Υπουργέ. Επειδή ο πολιτικός γάμος σε ποσοστό είναι αμελητέος χτυπάει το θρησκευτικό γάμο το σύμφωνο συμβίωσης.
Δηλαδή αυτός που θα έκανε θρησκευτικό γάμο, επιλέγει το σύμφωνο συμβίωσης, ενώ αυτός που θα έκανε πολιτικό γάμο δεν επιλέγει το σύμφωνο συμβίωσης.
Καταλαβαίνω την άποψη του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.. Έτσι και αλλιώς, μας έφερε εδώ πρόταση νόμου να φορολογηθεί αυτό που ρίχνει στο παγκάρι κάθε πιστός για να ανάψει ένα κεράκι. Είναι μια προσπάθεια έντονου λαϊκισμού και προσπάθεια να πληγεί η εκκλησία. Άκουσα, επίσης –δεν θυμάμαι εάν ήταν από το ΣΥ.ΡΙΖ.Α. - ότι όσοι παντρεύονται, παντρεύονται από συμφέρον και όσοι δεν παντρεύονται, έχουν διαφορετικό όραμα. Κατ’ αρχάς, αυτό είναι προσβλητικό για εκατομμύρια Έλληνες. Δεύτερον, θυμίζω ότι στην τηλεόραση υπάρχουν σατιρικές εκπομπές «Αλ Τσαντίρι Νιούς», «Ελληνοφρένια» και πολλές φορές δυσανασχετούμε γιατί γεμίζουν από τοποθετήσεις Βουλευτών. Να προσέχουμε τι λέμε, γιατί οι σατυρικές εκπομπές αυτά περιμένουν.
Και τα blogs περιμένουν αυτά που λες εσύ.
Από τις είκοσι επτά χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τέσσερις μόνο χώρες αναγνώρισαν το γάμο των ομοφυλοφίλων. Ολλανδία με κόμμα παιδεραστών και παράδοσης των ναρκωτικών. Ξεφτιλίζονται οι γυναίκες στις βιτρίνες, όπως και στο Βέλγιο. Διαλέγεις γυναίκα από τη βιτρίνα. Αυτές είναι οι προοδευτικές χώρες που κάποιοι έχουν ως πρότυπα.
Σύμφωνο ομοφύλων=παιδεραστία, ναρκωτικά, γυναίκες στις βιτρίνες. Ωραία μαθηματικά!
Η τρίτη και η τέταρτη χώρα ποιες είναι;
Δύο ερωτήματα. Αφού είναι ανταγωνιστικό του γάμου, επιβραβεύει τον ισχυρό; Είπε ο εισηγητής μας, όλα τα δικαιώματα του γάμου, αλλά καμμία υποχρέωση.
Ποτέ δεν είπε κάτι τέτοιο ο εισηγητής.
Αν, λοιπόν, παραιτηθεί κάποιος από το δικαίωμα διατροφής, με ένα εξώδικο θα παραιτείται και όλων των υποχρεώσεών του. Άρα, αρέσει αυτό το σύμφωνο και βοηθά τον ισχυρό. Εν πάση περιπτώσει, τι νέο φέρνει αυτό το σύμφωνο; Όλες οι ρυθμίσεις που έχει η νομοθεσία μας είναι ανεπαρκείς; Πέστε μας τι νέο μας φέρατε, για να καταλάβουμε. Πιστεύω ότι πάτε να το παίξετε ψευτοπροοδευτικοί. Κάνετε τους δήθεν προοδευμένους (ωραία ελληνικά!) και εισάγετε στην ελληνική κοινωνία με τρόπο άνωθεν και αυταρχικό κάτι που είναι άσχετο με τις παραδόσεις και τις συνήθειες των Ελλήνων. Μαϊμουδίζουμε μια αμερικανιά, ενώ δεν είμαστε Αμερική. Ούτε αποτελεί πρότυπο η Αμερική σε αυτά τα θέματα.
Το μαϊμούδισμα της Αμερικής είναι ακριβές: μία μέρα πριν οι αμερικάνοι απέρριψαν σε δημοψηφίσματα τα δικαιώματα των ομόφυλων ζευγαριών σε τρεις Πολιτείες. Επίσης το σύμφωνο συμβίωσης δεν ξεκίνησε από την Αμερική, αλλά από την Ευρώπη. Ποιες "αμερικανιές";
Προσπαθήσατε να κάνετε απλά –και αυτή είναι η αλήθεια- μια επικοινωνιακή ρελάνς για να απαλλαγείτε από την πίεση για το Βατοπαίδι που φούντωνε. Αυτό που πάθατε τελικά ήταν να καείτε για το Βατοπαίδι, να καταρρεύσετε στις δημοσκοπήσεις και να σας μείνει το Σύμφωνο της Συμβίωσης. Οι πολίτες όμως της κεντροδεξιάς καταλαβαίνουν τα λαϊκίστικα επικοινωνιακά τρικ και λυπούνται που σύρεστε από τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α..
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού)
Τρεις λαλούν και δυο χορεύουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου