Σχολιάζω με κόκκινο ενδιάμεσα
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Κυρία Πρόεδρε, η Βουλή θα έπρεπε να συζητά σήμερα την τραγική κατάσταση των ελληνικών φυλακών, για χιλιάδες κρατούμενους, κατάσταση η οποία αποτελεί στίγμα για τη χώρα μας ως χώρας ευρωπαϊκής, χώρας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, χώρας που είναι και πρέπει να παραμείνει μία δημοκρατική και πολιτισμένη χώρα.
[...]
Συζητάμε, όμως, ένα νομοσχέδιο, το οποίο κατά τη γνώμη μου δεν έχει κανέναν επείγοντα χαρακτήρα, κύριε Υπουργέ. Απλώς η Κυβέρνηση θέλει να βάζει που και που «ψιμύθια» προοδευτικότητας. Και φυσικά, όπως συμβαίνει σε πολλούς άλλους τομείς της κυβερνητικής πολιτικής, και εδώ η πολιτική σας θυμίζει τη γνωστή λαϊκή ρήση για τη γυναίκα, που είναι «ολίγον έγκυος». Τι σημαίνει το σύμφωνο συμβίωσης, όπως το εισηγείστε; Είναι γάλα, είναι ξίδι ή είναι ένα ξινόγαλο;
Παλιός, κακός, ελληνικός κινηματογράφος.
Εάν υπάρχει σύμφωνο συμβίωσης, ο γάμος ο θρησκευτικός που ακολουθεί το διαλύει αυτομάτως, διαλύεται η συμβίωση δια του συμφώνου αυτού. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι δεν έχετε την τόλμη να πείτε ότι, «ναι, εμείς θέλουμε κάποιους των διαφόρων «κοινωνικών ελίτ», περιλαμβανομένης «της πολιτικής ελίτ», να τους διευκολύνουμε, να ζουν με την ή τον σύντροφό τους», διότι σωστά ελέχθη ότι, όταν αυτά θα κριθούν είτε στα ελληνικά δικαστήρια είτε στα ευρωπαϊκά, αυτή η νομοθεσία που κάνετε βεβαιότατα θα λειτουργήσει και υπέρ της συμβίωσης ατόμων του αυτού φύλου. Σε νομικούς εδώ απευθύνεστε, κύριε Υπουργέ και είστε και εσείς ο ίδιος νομικός.
Δυσκολεύομαι να παρακολουθήσω την σκέψη του πρώην Προέδρου της Βουλής. Διαμαρτύρεται επειδή ο επιγενόμενος γάμος αποτελεί λόγο αυτοδίκαιης διάλυσης του συμφώνου, όπως εξάλλου ισχύει και στο νομοσχέδιο του ΠΑΣΟΚ. Στη συνέχεια κατηγορεί τον υπουργό ότι το σύμφωνο αφορά μια "κοινωνικής ελίτε", ενώ κλείνει με την εκτίμηση ότι τα δικαστήρια θα κρίνουν υπέρ των ομόφυλων ζευγαριών. Δηλαδή με τι συμφωνεί και με τι διαφωνεί ακριβώς ο κ. Κακλαμάνης;
Πού τα λέμε αυτά τα πράγματα; Το ότι εισηγούμεθα το σύμφωνο συμβίωσης, που δεν είναι καν σύμφωνο συμβίωσης, είναι απλώς η κάλυψη χωρίς συναίσθηση του τι σημαίνει αυτό περαιτέρω μιας πρόσκαιρης παρέας, από την οποία όμως μπορεί να προκύψουν υποχρεώσεις, να προκύψουν κυρίως καταστάσεις για άτομα που θα έρθουν από αυτή τη συμβίωση στη ζωή.
Ούτε κι εδώ μπορώ να παρακαλουθήσω τη σκέψη του πρώην Προέδρου. Είναι ή δεν είναι υπέρ της νομικής αναγνώρισης της ελεύθερης συμβίωσης;
Είπε η εισηγήτρια του νομοσχεδίου η κ. Παπακώστα, ότι είναι 5% περίπου τα εκτός γάμου παιδιά που γεννιούνται στην Ελλάδα, όταν είναι 50% στις Σκανδιναβικές χώρες. Διερωτώμαι, ποια είναι η φιλοδοξία σας, κύριοι της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας; Νομίζετε ότι αυτή η χώρα έχει εκείνη την κοινωνική διάρθρωση, εκείνη την παράδοση, εκείνες τις συνθήκες αν θέλετε, ώστε ό,τι ισχύει σε οποιαδήποτε χώρα να το μεταφέρουμε εδώ ως αποτέλεσμα;
Από αυτή την παράγραφο προκύπτει ότι ο κ. Κακλαμάνης είναι αντίθετος στο θεσμό του συμφώνου συμβίωσης, αφού το παρουσιάζει ως "μεταφύτευση" αλλοδαπών ηθών.
Διότι αν επρόκειτο με σοβαρότητα και υπευθυνότητα να συζητήσετε όχι τα προβλήματα των ελαχίστων Ελλήνων, επαναλαμβάνω, αλλά τα προβλήματα των απλών ανθρώπων, των απλών ομοφύλων, που δεν έχουν καμμία διάθεση να αποτελούν καθημερινό θέμα στα τηλεοπτικά προγράμματα και παράθυρα, κύριε Υπουργέ, θα είχε καλώς. Αλλά αυτό το θέλουν αυτοί που καπηλεύονται τα οποιαδήποτε προβλήματα.
Δηλαδή "ποιο" θέλουν αυτοί που καπηλεύονται τα οποιαδήποτε προβλήματα; Το σύμφωνο συμβίωσης που αποκλείει τους "απλούς ομόφυλους"; Ποιους "ελάχιστους Έλληνες" εννοεί κρυπτικά ο κ. Κακλαμάνης;
Οι άνθρωποι που για οποιοδήποτε λόγο, είτε οικονομικό, είτε κοινωνικό συμβιώνουν αναμένοντας την ώρα που οι συνθήκες θα τους επιτρέψουν να κάνουν το γάμο τους με «παπά και κουμπάρο», όπως έλεγε ο παππούς και η γιαγιά τους, αυτοί δεν έχουν ανάγκη της δικής σας παρέμβασης. Αντίθετα έχουν ανάγκη τα παιδιά των μονογονεϊκών οικογενειών, των γυναικών, που είναι χιλιάδες, που έχουν ένα παιδί είτε εντός είτε εκτός γάμου. Απ’ αυτά, τα 5.000 παιδιά που είπε η κ. Παπακώστα, πάρα πολλά βρίσκονται στο δρόμο. Δεν είδα να φέρετε τέτοιες ρυθμίσεις με το συνάδελφό σας Υπουργό Κοινωνικής Αλληλεγγύης -δεν θυμάμαι πώς έχετε μετονομάσει το Υπουργείο Υγείας και Πρόνοιας- γι’ αυτό τον κόσμο, για τις γυναίκες που πίστεψαν σε ένα όραμα, για τα παιδιά που προέκυψαν απ’ αυτό το απραγματοποίητο τελικά όραμα που ήταν μία πεζή σχέση. Και δεν το κάνατε, γιατί τέτοιες ρυθμίσεις έχουν και κόστος. Και ως γνωστόν ό,τι έχει κόστος το αφήνουμε για το μέλλον, εκεί που οδηγήσαμε την ελληνική οικονομία, εκεί που οδηγήσαμε τον προϋπολογισμό και τα έσοδά του. Δεν έχει κανένα κόστος αυτό το νομοσχέδιο. Είδατε εσείς να έχει κάποιο κόστος;
Στον Άρειο Πάγο, κυρία Πρόεδρε, και στο Συμβούλιο της Επικρατείας, έχει καταντήσει δέκα και πάνω αντιπρόεδροι να μην έχουν τι να κάνουν πέραν του να συναποφασίζουν κάποιες ειδικές συνάξεις σαν εκείνη την περίφημη απόφαση που έβγαλε τηλεφωνικά ο κ. Κεδίκογλου για τους συμβασιούχους. Εδώ μεθοδεύουμε κάποιες μικρές ολομέλειες και επομένως πρέπει να «κουτσουρέψουμε» την απαρτία για να μπορούμε να φέρουμε τα πράγματα στα μέτρα μας.
Στον 21ο αιώνα, κυρία Πρόεδρε, ο κ. Πρωθυπουργός, ο σημερινός, το Γενάρη του 2005 έλεγε, όταν είχε πάει στο Υπουργείο Δικαιοσύνης, ότι έχει ήδη ξεκινήσει και αποδίδει σημαντικούς καρπούς ένα ευρύ πρόγραμμα αναμόρφωσης του σωφρονιστικού συστήματος της χώρας. Έκανε εξαγγελίες για νέα δικαστήρια, για στελέχωση των δικαστηρίων και είδατε τι είδους στελέχωση γίνεται με ορισμένους εγκάθετους που οδηγούν το Κοινοβούλιο και την ελληνική κοινωνία και την ελληνική δικαιοσύνη στην εξυπηρέτηση των δικών τους τυφλών κομματικών στόχων. Περνούν από την Επιτροπή για το σκάνδαλο του Βατοπεδίου οι εμπειρογνώμονες καθώς και οι νομικοί σύμβουλοι και λένε, κύριοι, εμείς είπαμε τη γνώμη μας. Θα μας καταδικάσετε για τη γνώμη που δώσαμε; Παραπλανήσαμε; Κάτι αληθές το παρουσιάσαμε ως αναληθές ή αντιστρόφως; Αλίμονο, αν τον κάθε τεταγμένο είτε γιατί τον επιλέγει κάποιος είτε ορίζεται εκ του νόμου να συμβουλεύσει για να αποπλύνουμε αμαρτίες και ενοχές υπευθύνων, τον βαφτίζουμε υπεύθυνο.
Κύριε Υπουργέ, θα ευχόμουν να μην είστε Υπουργός, όταν όλη αυτή η ιστορία θα πάει ή στο αρχείο ή με βούλευμα. Και το ξέρετε πολύ καλά. Κανένας δεν δικάστηκε και δεν καταδικάστηκε για γνώμη που έδωσε, εκτός εάν αποδειχθεί ότι η γνώμη ήταν δολία, ότι είχε χρηματιστεί ή οτιδήποτε άλλο υπήρξε που πράγματι τον οδήγησε σε πράξη όμως αναγκαίου συνεργού, κύριε Υπουργέ. Και πάλι δεν μπορεί οποιοσδήποτε συνέπραξε με την υπογραφή του, με την πολιτική του απόφαση να θεωρηθεί αθώος του αίματος.
Κυρία Πρόεδρε, αυτή είναι η κατάσταση στη χώρα, στην ελληνική δικαιοσύνη, στην ελληνική κοινωνία. Και με αυτήν την κατάσταση εξωθούνται νέοι άνθρωποι με ή χωρίς «κουκούλες» να διαπράττουν εγκλήματα, όπως τα σημερινά, για τα οποία δεν τρέχει τίποτε για την Κυβέρνηση. Βιβλιοπωλεία καίγονται, γραφεία κομμάτων καταστρέφονται, καταστήματα τραπεζών καταστρέφονται και δεν τρέχει τίποτε για την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, την Κυβέρνηση του συντηρητικού κόσμου, των νοικοκυραίων, της μεσαίας τάξης όπως έλεγαν και διάφορα ηχηρά παρόμοια. Αυτό είναι το πρόβλημά μας.
Έχω μεγάλη επιφύλαξη, κυρία Πρόεδρε, σε ό,τι αφορά αυτό το νομοσχέδιο. Κανονικά θα έπρεπε ο Υπουργός να το πάρει πίσω, να δει το όλο πρόβλημα της συμβίωσης ομοφύλων, αλλοφύλων, όπως θέλετε πείτε το, τα ζητήματα για την υιοθεσία, όπου και εκεί κάνετε λάθος όσον αφορά τα ονόματα.
"Ομοφύλων, αλλοφύλων, όπως θέλετε πείτε το". Αμ όπως θέλει το λέει κύριε πρώην Πρόεδρέ μου. Και μάλιστα με την "άδειά σας".
Ένα παιδί έχει ένα όνομα δεν ξέρω πόσα χρόνια και θα του το αλλάξουμε εμείς. Αυτά είναι έξω από κάθε αντίληψη ανθρωπισμού, πολιτισμού και βέβαια εξυπηρετούν τις γνωστές πελατειακές ή άλλες σχέσεις των διαφόρων «ελίτ» που ουσιαστικά κάνουν «κουμάντο» σ’ αυτό τον τόπο.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Μάιστα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου