Σχολιάζω με κόκκινο ενδιάμεσα
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχουν περάσει αρκετά χρόνια από την τελευταία φορά που επιτελέστηκε στην Ελλάδα κάποια ουσιαστική τροποποίηση στο ισχύον οικογενειακό δίκαιο. Στο χρονικό διάστημα που μεσολάβησε η ελληνική κοινωνία άλλαξε και συνεχίζει να αλλάζει, λειτουργώντας με βάση τις νέες ανάγκες που συνεχώς διαμορφώνει ο σύγχρονος τρόπος ζωής.
Νιώθω, λοιπόν, την ανάγκη σ’ αυτό το σημείο να πω δύο λόγια σχετικά με το περιεχόμενο του υπό ψήφιση νομοσχεδίου, με το οποίο ρυθμίζονται σημαντικά, χρόνια προβλήματα της σύγχρονης ελληνικής κοινωνίας.
Σχετικά με το σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης, για το οποίο έχει γίνει πολύς λόγος τελευταία και έχουν ακουστεί διάφορες απόψεις, η δική μου εκτίμηση είναι πως επιτέλους η χώρα μας, με καθυστέρηση πολλών ετών, ρυθμίζει νομικά ένα θέμα το οποίο πολλοί εταίροι μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση έχουν επιλύσει εδώ και πολλές δεκαετίες.
Όχι και τόσο πολλές δεκαετίες!
Με τον αριθμό των παιδιών που γεννήθηκαν εκτός γάμου τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα να ξεπερνά σε αριθμό τον πληθυσμό μίας πρωτεύουσας νομού και με τον τριπλασιασμό του αριθμού των γυναικών ηλικίας μεταξύ δεκαοκτώ και είκοσι τεσσάρων ετών που επιλέγουν τα τελευταία χρόνια να συμβιώσουν εκτός γάμου έστω και μία φορά στη ζωή τους, η κρατική εθελοτυφλία σ’ ένα τέτοιο πρόβλημα απλά οξύνει την κατάσταση. Η νομοθετική ρύθμιση για την ελεύθερη συμβίωση των ζευγαριών αποτελεί μονόδρομο και ηθική υποχρέωση απέναντι στους πολίτες που θέλουν μία κυβέρνηση η οποία παρακολουθεί τις εξελίξεις, αναλαμβάνει τις ευθύνες της και ως πρωταρχικό της στόχο έχει να διευκολύνει τη ζωή των πολιτών.
Στις μέρες μας όλο και περισσότεροι νέοι επιλέγουν είτε λόγω των διαμορφούμενων συνθηκών –για παράδειγμα, σπουδές σε άλλη πόλη- είτε από προσωπική τους επιλογή, όπως η εργασία μακριά από τον τόπο κατοικίας τους, τη μετακίνηση και διαμονή τους μακριά από την έδρα τους.
Όπως είναι προφανές, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οι πιθανότητες συμβίωσης με άτομο του άλλου φύλου είναι περισσότερο από ποτέ δυνατές σ’ αυτήν την περίπτωση, μακριά από την πίεση κοινωνικών συμβάσεων που απορρέουν από το στενό και ευρύτερο οικογενειακό, αλλά και φιλικό τους, περιβάλλον.
Ενώ οι πιθανότητες συμβίωσης με άτομα του ίδιου φύλου είναι εντελώς απίθανες σε αυτήν την περίπτωση, μακριά από την πίεση κοινωνικών συμβάσεων που απορρέουν από το στενό και ευρύτερο οικογενειακό, αλλά και φιλικό τους, περιβάλλον.
Πολλά ζευγάρια επίσης –ίσως τα περισσότερα- των οποίων ο γάμος κατέληξε κάποτε σε διαζύγιο, επιλέγουν κάποια στιγμή στο μέλλον να φτιάξουν ξανά τη ζωή τους μ’ ένα νέο σύντροφο, μην επιθυμώντας όμως να δεσμευτούν μ’ έναν γάμο, πολλές φορές ακόμα και για ψυχολογικούς λόγους. Παρ’ όλα αυτά, δεν αποκλείουν την απόκτηση ενός ακόμα παιδιού, το οποίο δεν είναι επιθυμία κανενός να είναι κοινωνικά στιγματισμένο και νομικά ακάλυπτο.
Μ’ αυτή τη νομοθετική ρύθμιση δεν απαξιώνουμε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το θεσμό του γάμου ούτε το σύμφωνο συμβίωσης αποτελεί μία άλλη μορφή γάμου πιο χαλαρή. Βασικός στόχος είναι η νομική προστασία τόσο των ζευγαριών που για προσωπικούς τους λόγους επιλέγουν αυτή τη μορφή συμβίωσης, όσο και των παιδιών που τυχόν θα προκύψουν απ’ αυτή τη μορφή συμβίωσης.
Με το παρόν σχέδιο νόμου κατοχυρώνεται στα τέκνα η πατρότητα, το επώνυμο, η γονική μέριμνα, το κληρονομικό δικαίωμα, ώστε να μην τύχουν μελλοντικά νομικής και κοινωνικής περιθωριοποίησης. Στο εξής, τα τέκνα που γεννώνται υπό το καθεστώς του συμφώνου συμβίωσης έχουν τα ίδια δικαιώματα με τα τέκνα που προέρχονται από ζευγάρια ενωμένα με πολιτικό ή θρησκευτικό γάμο. Νομίζω ότι αυτή είναι και η πιο σημαντική καινοτομία του συγκεκριμένου νομοθετήματος.
Επειδή, λοιπόν, βασικός μας στόχος είναι η προστασία των τέκνων, γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο και το σύμφωνο συμβίωσης αφορά αποκλειστικά και μόνο ζευγάρια του αντίθετου φύλου.
Ενώ τα ζευγάρια του ίδιου φύλου σαφώς και δεν μπορούν να προστατεύσουν τα τέκνα τους, γι' αυτό και δεν πρέπει να τους αναγνωριστεί νομικά η δυνατότητα να συμβιώνουν.
Δεν αφορά άτομα που έχουν συγγένεια εξ αίματος σε ευθεία γραμμή, ενώ θέτει σαφείς περιορισμούς και για τους υπόλοιπους βαθμούς συγγένειας.
Όσον αφορά στις αλλαγές που συντελούνται στον Αστικό Κώδικα, αυτές έρχονται με τη σειρά τους να καλύψουν προηγούμενα νομικά κενά και επίσης να απαντήσουν στις σύγχρονες τάσεις, αλλά και τις απαιτήσεις των ζευγαριών οι οποίες συνέχεια προχωράνε.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Α΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΛΑΣ)
Δίνεται πλέον τέλος στη μακροχρόνια αναμονή έκδοσης διαζυγίου για τα ζευγάρια που βρίσκονται σε διάσταση, μειώνοντας το χρόνο έκδοσης του διαζυγίου στο μισό, δηλαδή στα δύο χρόνια. Έτσι, τα ζευγάρια είναι απόλυτα ελεύθερα να φτιάξουν ξανά τη ζωή τους. Ο πατέρας ο οποίος αναγνωρίζει το τέκνο του εκούσια ή δικαστικά έχει πλέον τη δυνατότητα συνάσκησης της γονικής μέριμνας, εφόσον είναι σύμφωνη και η μητέρα, ενώ μπορεί να ασκήσει πλήρως τη γονική μέριμνα, εφόσον υπάρχει προς τούτο συμφωνία και των δύο γονέων, φυσικά.
Ένα ακόμα σημαντικό ζήτημα που καλείται να επιλύσει το παρόν σχέδιο νόμου είναι η διαδικασία της υιοθεσίας. Η ανάθεση προς υιοθεσία ενός τέκνου περνά πλέον στη δικαιοδοσία των ελληνικών δικαστηρίων, όταν οι γονείς του είναι άγνωστοι ή το τέκνο είναι έκθετο, διευκολύνοντας τη διαδικασία και μη στερώντας από το παιδί τη δυνατότητα να βρει μία νέα οικογένεια.
Μόνο που για τα ζευγάρια με σύμφωνο συμβίωσης ΔΕΝ αναγνωρίζεται δικαίωμα υιοθεσίας! Ωραίο νομοσχέδιο...
Το νομικό κενό που όριζε πως η υιοθεσία γίνεται σε εύλογο χρονικό διάστημα, πλέον παύει να υφίσταται με την προτεινόμενη ολοκλήρωση της διαδικασίας σε διάστημα ενός μήνα.
Όλοι γνωρίζουμε τα προβλήματα που δημιουργούσε αυτή η ασάφεια, με αποτέλεσμα πολλά ζευγάρια που αδυνατούσαν να τεκνοποιήσουν, να αναγκάζονται να καταφεύγουν στο εξωτερικό ή σε διάφορους καλοθελητές και κυκλώματα, προκειμένου να κάνουν το όνειρο ενός παιδιού πραγματικότητα, με αποτέλεσμα να οδηγούνται πολλές φορές σε παράνομες πράξεις, μόνο και μόνο λόγω της κρατικής αδικαιολόγητης κωλυσιεργίας και αδιαφορίας.
Με το παρόν σχέδιο νόμου, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τίθεται τέλος στις αγοραπωλησίες βρεφών και μπαίνει φραγμός στην ύπαρξη κυκλωμάτων που εμπορεύονται την ελπίδα των άτεκνων ζευγαριών.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, γι’ αυτούς τους λόγους τάσσομαι υπέρ του παρόντος νομοσχεδίου.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου