Ζητούν από τον διαγραφέντα βουλευτή "να επιστρέψει την έδρα του στο κόμμα". Έναντι άλλων βουλευτών που διεγράφησαν στο παρελθόν από την Κυβέρνηση, γιατί δεν ηγέρθησαν τέτοιου είδους εμπράγματες αξιώσεις; Αν οι κοινοβουλευτικές έδρες ανήκαν στα κόμματα, τότε το Σύνταγμα θα προέβλεπε ότι η διαγραφή βουλευτή από την κοινοβουλευτική ομάδα συνεπάγεται και έκπτωσή του από το αξίωμα του. Δεν το αναφέρει όμως.
Οι βουλευτές που ζητούν από τον κ. Τατούλη να επιστρέψει την έδρα στο κόμμα, θεωρούν ότι υπάρχει κάποιου είδους οφειλή του βουλευτή. Ότι δηλαδή το κόμμα του απένειμε την έδρα του και γι' αυτό δεν μπορεί να την πάρει και να φύγει έξω από αυτό, αλλά οφείλει είτε να μείνει με την έδρα μέσα σε αυτό είτε να φύγει τελείως από τη Βουλή, αφήνοντας την έδρα στο μαντρί. Προφανώς κάποιον ξεχνάνε οι κ. βουλευτές που εγείρουν αυτές τις αξιώσεις.
Ξεχνούν ότι την έδρα δεν απένειμε στον κ. Τατούλη το κόμμα, αλλά ο ελληνικός λαός. Ο κ. Τατούλης είναι εντολοδόχος του ελληνικού λαού, όχι της κυβέρνησης. Γι' αυτό και η έδρα του δεν "ανήκει" σε κανένα κόμμα, ούτε οφείλει να παραιτηθεί: ο λαός αυτόν ψήφισε για μια τετραετία κι έχει ελεύθερη εντολή να διαθέσει την έδρα του όπως ο ίδιος κρίνει ότι θα εκπροσωπηθούν καλύτερα οι δυνάμεις που τον ανέδειξαν. Διότι αυτό είναι το νόημα του Συντάγματος.
3 σχόλια:
Πάει ακόμα πιο μακριά αυτή η βαλίτσα: σήμερα το πρωί άκουγα τον Ζαγορίτη να λέει ότι ο Τατούλης (πρέπει να παραιτηθεί από τη Βουλή διότι) εξελέγη "με ψήφους της Νέας Δημοκρατίας".
Παναπεί, όχι μόνο οι έδρες ανήκουν στα κόμματα, αλλά και οι ψήφοι μας ανήκουν στα κόμματα. Και να λέμε κι ευχαριστώ που μας επιτρέπουν να πηγαίνουμε να τις ρίχνουμε μόνοι μας.
Απορώ πως δεν πέφτουν γιαούρτια και γιούχα με όλα αυτά που ακούγονται. Διότι σε αυτές τις περιπτώσεις δεν χρειάζονται επιχειρήματα αλλά κράξιμο.
Γιατί απορείτε;
Όποιος δεν φοβάται το πρόσωπο του Tέρατος, πάει να πει [κλικ]...
Δημοσίευση σχολίου