Σε αυτό το κείμενο θα παρουσιαστούν συγκριτικά οι προτάσεις των κομμάτων για το σύμφωνο συμβίωσης. Με μπλε χρώμα είναι το νομοσχέδιο της ΝΔ, με πράσινο η πρόταση νόμου του ΠΑΣΟΚ, ενω με κόκκινο τίθεται η τροποποίηση που πρότενε ο ΣΥΡΙΖΑ.
Παρουσιάζονται μόνο τα άρθρα, χωρίς τις αιτιολογικές εκθέσεις.
ΑΡΘΡΟ 1
Σύσταση
Η συμφωνία δύο ενήλικων ετερόφυλων προσώπων με την οποία οργανώνουν τη συμβίωσή τους (σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης), καταρτίζεται αυτοπροσώπως με συμβολαιογραφικό έγγραφο. Η ισχύς της συμφωνίας αρχίζει από την κατάθεση αντιγράφου του συμβολαιογραφικού εγγράφου στον ληξίαρχο του τόπου κατοικίας τους, το οποίο καταχωρείται σε ειδικό βιβλίο του Ληξιαρχείου.
« Η συμφωνία δύο ενήλικων προσώπων με την οποία οργανώνουν τη συμβίωσή τους (σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης), καταρτίζεται αυτοπροσώπως με συμβολαιογραφικό έγγραφο. Η ισχύς της συμφωνίας αρχίζει από την κατάθεση αντιγράφου του συμβολαιογραφικού εγγράφου στον ληξίαρχο του τόπου κατοικίας τους, το οποίο κατοχυρώνεται σε ειδικό βιβλίο του Ληξιαρχείου.»
Άρθρο 1
Σκοπός
Το σύμφωνο συμβίωσης ρυθμίζει την μόνιμη ένωση ενηλίκων του ίδιου ή διαφορετικού φύλου, με σκοπό την αμοιβαία υποστήριξη και αλληλεγγύη και την δημιουργία κοινότητας βίου.
Άρθρο 2
Τρόπος σύναψης
1. Το σύμφωνο συμβίωσης συνάπτεται με από κοινού δήλωση των δύο ενδιαφερομένων ότι επιθυμούν να συμβιώσουν. Η δήλωση γίνεται αυτοπροσώπως προς τον δήμαρχο ή τον πρόεδρο της κοινότητας του τόπου όπου αυτοί προτίθενται να συγκατοικήσουν, ή προς τον νόμιμο αναπληρωτή τους, που είναι υποχρεωμένοι να την καταχωρήσουν, να συντάξουν σχετική πράξη και να κοινοποιήσουν αντίγραφο της τελευταίας στον ληξίαρχο του τόπου γέννησης καθενός από τους συμβιούντες.
2. Επί ποινή απαραδέκτου, οι ενδιαφερόμενοι επισυνάπτουν στη δήλωση πιστοποιητικά των οικείων αρχών, από τα οποία προκύπτει ότι δεν συντρέχει στο πρόσωπό τους κανένα από τα κωλύματα του άρθρου 3 του παρόντος νόμου.
Δηλαδή:
-Η ΝΔ αποκλείει τα ομόφυλα ζευγάρια, ενώ το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ τα περιλαμβάνουν
Η ΝΔ προτείνει συμβολαιογραφική πράξη, το ΠΑΣΟΚ πράξη του Δημάρχου/Προέδρου κοινότητας
Η ΝΔ κάνει λόγο για “οργάνωση συμβίωσης”, ενώ το ΠΑΣΟΚ αναφέρεται σε “μόνιμη ένωση” την οποία συνδέει με ηθικοπλαστικούς σκοπούς όπως “αμοιβαία υποστήριξη και αλληλεγγύη” και η “κοινότητα βίου”.
Αποτίμηση:
Το ΠΑΣΟΚ συγκροτεί ένα πιο θεσμικό περιβάλλον, υπογραμμίζοντας τον κοινωνικό ρόλο, ενώ η ΝΔ υποστηρίζει μια μορφή σύμβασης οικογενειακού δικαίου, υπογραμμίζοντας τον ιδιωτικό χαρακτήρα του θεσμού. Ωστόσο, ο αποκλεισμός των ομόφυλων ζευγαριών αποτελεί κρατική επέμβαση που διαταράσσει το σεβασμό της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής με μόνο κριτήριο το φύλο και τον σεξουαλικό προσανατολισμό, με αποτέλεσμα η πρόταση της ΝΔ, ενώ ως δομή είναι πιο φιλελεύθερη,καταλήγει σε απροκάλυπτα φασιστική διάκριση.
ΑΡΘΡΟ 2
Προϋποθέσεις
1. Για τη σύναψη συμφώνου ελεύθερης συμβίωσης απαιτείται πλήρης δικαιοπρακτική
ικανότητα.
2. Δεν επιτρέπεται η σύναψη συμφώνου ελεύθερης συμβίωσης:
α) αν υπάρχει γάμος ή σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης των ενδιαφερόμενων προσώπων ή του ενός από αυτά,
β) μεταξύ συγγενών εξ αίματος σε ευθεία γραμμή απεριορίστως και εκ πλαγίου μέχρι και τον τέταρτο βαθμό, καθώς και μεταξύ συγγενών εξ αγχιστείας σε ευθεία γραμμή απεριορίστως και
γ) μεταξύ εκείνου που υιοθέτησε και αυτού που υιοθετήθηκε.
3. Η παράβαση των διατάξεων του παρόντος άρθρου συνεπάγεται την ακυρότητα του συμφώνου ελεύθερης συμβίωσης.
ΑΡΘΡΟ 3
Ακυρότητα του συμφώνου
Την κατά το προηγούμενο άρθρο ακυρότητα του συμφώνου ελεύθερης συμβίωσης μπορεί να επικαλεσθεί, εκτός από τους συμβληθέντες, και όποιος προβάλλει έννομο συμφέρον οικογενειακής ή περιουσιακής φύσης. Ο εισαγγελέας μπορεί να ζητήσει αυτεπαγγέλτως την αναγνώριση της ακυρότητας, αν το σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης αντίκειται στη δημόσια τάξη.
Άρθρο 3
Κωλύματα
Εμποδίζεται η σύναψη συμφώνου συμβίωσης:
α. Από συγγενείς εξ αίματος, σε ευθεία γραμμή απεριόριστα και σε πλάγια γραμμή ως και τον τέταρτο βαθμό.
β. Από συγγενείς εξ αγχιστείας, σε ευθεία γραμμή απεριόριστα και σε πλάγια γραμμή ως και τον τρίτο βαθμό.
γ. Εκείνου που υιοθέτησε ή των κατιόντων του με αυτόν που υιοθετήθηκε. Το κώλυμα διατηρείται και μετά τη λύση ενός υιοθεσίας.
δ. Ανάμεσα σε δύο πρόσωπα, όταν ένα τουλάχιστον από αυτά είναι παντρεμένο.
ε. Ανάμεσα σε δύο πρόσωπα, όταν ένα τουλάχιστον από αυτά δεσμεύεται από σύμφωνο συμβίωσης που είναι σε ισχύ.
στ. Ανάμεσα σε δύο πρόσωπα, όταν κανένα από αυτά δεν είναι εγκατεστημένο νόμιμα στην Ελλάδα.
ζ) Να εμποδίζεται η σύναψη γάμου πριν λυθεί ή ακυρωθεί αμετάκλητο σύμφωνο συμβίωσης που είναι σε ισχύ.
Δηλαδή:
Το ΠΑΣΟΚ δέχεται σύμφωνο ανάμεσα στους εξ αγχιστείας συγγενείς σε πλάγια γραμμή από τον πέμπτο βαθμό και πάνω, ενώ η ΝΔ δεν θέτει τέτοιο περιορισμό.
Το ΠΑΣΟΚ θέτει κριτήριο για τη νόμιμη σύναψη του συμφώνου τη νόμιμη εγκατάσταση τουλάχιστον του ενός προσώπου στην Ελλάδα, ενώ η ΝΔ δεν έχει θέσει τέτοιο περιορισμό.
Το ΠΑΣΟΚ θέτει την ύπαρξη συμφώνου συμβίωσης ως κώλυμα σύναψης γάμου, ενώ αντιθέτως η ΝΔ καθιστά την τέλεση γάμου λόγο αυτοδίκαιης λήξης του συμφώνου συμβίωσης (άρθρο 4)
Αποτίμηση:
Τα κωλύματα που προτείνει το ΠΑΣΟΚ είναι πιο αυστηρά από της ΝΔ. Ακραία κρατικιστική όμως η ΝΔ, βάζει τον εισαγγελέα να μπορεί να ζητήσει την ακυρότητα του συμφώνου, δηλαδή μιας συμβολαιογραφικής πράξης, για “λόγους δημόσιας τάξης”! Πρωτοφανής κρατική παρέμβαση στη συμβατική ελευθερία που ακυρώνει τις υποτιθέμενες φιλελεύθερες προοπτικές του άρθρου 1.
ΑΡΘΡΟ 4
Λύση
1. Το σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης λύεται: α) με συμφωνία των συμβληθέντων, που γίνεται αυτοπροσώπως με συμβολαιογραφικό έγγραφο, β) με μονομερή συμβολαιογραφική δήλωση, αφότου αυτή κοινοποιηθεί με δικαστικό επιμελητή στον άλλον και γ) αυτοδικαίως, αν συναφθεί γάμος είτε μεταξύ των συμβληθέντων, είτε μεταξύ ενός από αυτούς και τρίτου.
2. Σε κάθε περίπτωση, η λύση του συμφώνου ελεύθερης συμβίωσης καταχωρείται στο ειδικό βιβλίο, όπου έχει καταχωρηθεί και η σύσταση αυτού.
Άρθρο 6
Λύση του συμφώνου
1. Το σύμφωνο συμβίωσης λύεται με έναν από τους ακόλουθους τρόπους:
α. Με τον θάνατο του ενός από τους συμβιούντες.
β. Με τον γάμο των δύο συμβιούντων μεταξύ τους.
γ. Με κοινή συμφωνία των συμβιούντων.
δ. Με μονομερή δήλωση του ενός από τους συμβιούντες.
2. Στην περίπτωση α) της προηγούμενης παραγράφου, η λύση του συμφώνου επέρχεται κατά την ημερομηνία του θανάτου. Προς τούτο, ο επιζών υποβάλλει αντίγραφο της ληξιαρχικής πράξης του θανάτου του άλλου συμβιούντος, στον δήμαρχο ή τον πρόεδρο της κοινότητας προς τον οποίο οι συμβιούντες είχαν από κοινού απευθύνει την αρχική δήλωσή τους για συμβίωση.
3. Στην περίπτωση β) της πρώτης παραγράφου του παρόντος άρθρου, η λύση του συμφώνου επέρχεται από την σύναψη του γάμου.
4. Στην περίπτωση γ) της πρώτης παραγράφου του παρόντος άρθρου, η λύση του συμφώνου επέρχεται με την υποβολή από τους συμβιούντες κοινής δήλωσης ότι προτίθενται να τερματίσουν την συμβίωσή τους στον δήμαρχο ή τον πρόεδρο της κοινότητας προς τον οποίο είχαν από κοινού απευθύνει την αρχική δήλωσή τους για συμβίωση. Η δήλωση δεν επιτρέπεται να περιέχει όρους, επιφυλάξεις ή αιρέσεις.
5.Στην περίπτωση δ) της πρώτης παραγράφου του παρόντος άρθρου, η λύση του συμφώνου επέρχεται μετά την παρέλευση έξη (6) μηνών από την επίδοση έγγραφης ανακοίνωσης του ενός συμβιούντος προς τον άλλο ότι επιθυμεί να τερματίσει την συμβίωση. Η ανακοίνωση δεν επιτρέπεται να περιέχει όρους, επιφυλάξεις ή αιρέσεις και θεωρείται ως ουδέποτε γενομένη αν ο ενδιαφερόμενος δεν υποβάλει μέσα σε δύο (2) μήνες από την επίδοσή της αντίγραφό της στον δήμαρχο ή τον πρόεδρο της κοινότητας προς τον οποίο οι συμβιούντες είχαν από κοινού απευθύνει την αρχική δήλωσή τους για συμβίωση.
6. Οι πρώην συμβιούντες ρυθμίζουν με συμφωνία ενώπιον συμβολαιογράφου τις περιουσιακές σχέσεις τους με την επιφύλαξη της τήρησης των διατάξεων 1386 μέχρι 1416 του ΑΚ. Σε περίπτωση διαφωνίας, επιφυλασσομένων των εκατέρωθεν αξιώσεων για αποζημίωση λόγω ηθικής βλάβης, τις περιουσιακές εκκρεμότητες της συμβίωσης ρυθμίζει το πρωτοδικείο του τόπου της τελευταίας συγκατοίκησης των πρώην συμβιούντων, ύστερα από αίτηση ενός από αυτούς.
Δηλαδή:
Ενώ το ΠΑΣΟΚ μας λέει στο άρθρο 2 ότι το σύμφωνο αποτελεί κώλυμα για τέλεση γάμο, ξαφνικά στο άρθρο 6 μας λέει ότι αν τελεστεί γάμος το σύμφωνο λύεται αυτοδίκαια.Δεν γίνεται να ισχύουν και τα δύο όμως.
Η μονομερής λύση κατά ΠΑΣΟΚ επιφέρει τα αποτελέσματα 6 μήνες μετά, σαν υποχρεωτικό διάστημα περισυλλογής δηλαδή. Κρατικίστικο, αλλά ενδυναμώνει τη θεσμική διάσταση που υπερέχει στην πρόταση του ΠΑΣΟΚ. Στην ΝΔ η μονομερής λύση είναι άμεση.
Οι διατάξεις περί διατροφής είναι υποχρεωτικές κατά το ΠΑΣΟΚ, ενώ στη ΝΔ είναι προαιρετικές.
Αποτίμηση: Το ΠΑΣΟΚ, με το προφανές νομοτεχνικό λάθος περί αυτοδίκαιης λύσης, δίνει έμφαση στην κοινωνική διάσταση, ενώ η ΝΔ στην ελευθερία των συμβάσεων, η οποία όμως προσιδιάζει περισσότερο σε οικονομικές λειτουργίες.
ΑΡΘΡΟ 5
Επώνυμο
Το σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης δεν μεταβάλλει το επώνυμο των συμβληθέντων. Ο καθένας μπορεί, εφόσον συγκατατίθεται ο άλλος, να χρησιμοποιεί στις κοινωνικές σχέσεις το επώνυμο του άλλου ή να το προσθέτει στο δικό του.
ΑΡΘΡΟ 6
Περιουσιακές σχέσεις
Με το σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης ή και με μεταγενέστερο συμβολαιογραφικό έγγραφο μπορεί να ρυθμίζονται οι περιουσιακές σχέσεις των συμβληθέντων και ιδίως η τύχη των περιουσιακών στοιχείων που θα αποκτηθούν κατά τη διάρκεια του συμφώνου (αποκτήματα). Αν δεν υπάρχει συμφωνία για τα αποκτήματα, το κάθε μέρος έχει, μετά τη λύση του συμφώνου, αξίωση κατά του άλλου για ό,τι αυτό απέκτησε και με τη δική του συμβολή. Η αξίωση αυτή δεν
γεννάται στο πρόσωπο των κληρονόμων του δικαιούχου, δεν εκχωρείται ούτε κληρονομείται από αυτούς, στρέφεται όμως κατά των κληρονόμων του υποχρέου. Η αξίωση παραγράφεται δύο έτη μετά τη λύση του συμφώνου.
Άρθρο 4
Δικαιώματα και υποχρεώσεις συμβιούντων
1α. Με την επιφύλαξη των διατάξεων των άρθρων 4 και 5 του παρόντος νόμου, το σύμφωνο έχει για τους συμβιούντες όλες προσωπικές και περιουσιακές συνέπειες που παράγει ο γάμος για τους συζύγους, εφαρμοζομένων σε αυτούς των διατάξεων των άρθρων 1386-1416, 1442 επ, 1820, 1821, 1824 και 1825 ΑΚ, καθώς και των σχετικών ρυθμίσεων της ισχύουσας φορολογικής, εργατικής, κοινωνικοασφαλιστικής και συνταξιοδοτικής νομοθεσίας.
Δηλαδή : Το ΠΑΣΟΚ προτείνει πλήρη εξίσωση συζύγων-συμβιούντων σε όλα τα προσωπικά, περιουσιακά και κοινωνικοασφαλιστικά κλπ θέματα. Η ΝΔ εξαιρεί δεν προβλέπει τίποτα για τα κοινωνικοασφαλιστικά θέματα (ενώ το αρχικό νομοσχέδιο περιλάμβανε τέτοια διάταξη, στη συνέχεια αποσύρθηκε) και για τα προσωπικά και περιουσιακα επιτρέπει στους συμβιούντες να αποφασίσουν αυτοί ό,τι θέλουν.
Και οι δύο όμως ξεχνούν τις διατάξεις της Οδηγίας 2004/38 και δεν αναφέρονται καθόλου σε δικαιώματα θεμελιωδών ευλευθεριών κοινοτικού δικαίου.
ΑΡΘΡΟ 8
Τεκμήριο πατρότητας
1. Το τέκνο που γεννήθηκε κατά τη διάρκεια του συμφώνου ελεύθερης συμβίωσης ή εντός τριακοσίων ημερών από τη λύση ή την αναγνώριση της ακυρότητάς του, τεκμαίρεται ότι έχει πατέρα τον άνδρα με τον οποίο η μητέρα κατάρτισε το σύμφωνο. Το τεκμήριο ανατρέπεται με αμετάκλητη δικαστική απόφαση. Τα άρθρα 1466 επ. ΑΚ, καθώς και τα άρθρα 614 επ. ΚΠολΔ, εφαρμόζονται αναλόγως. 1. Η ακυρότητα ή η ακύρωση του συμφώνου δεν επηρεάζει την πατρότητα των τέκνων.
ΑΡΘΡΟ 9
Επώνυμο τέκνων
Το τέκνο που γεννήθηκε κατά τη διάρκεια του συμφώνου ελεύθερης συμβίωσης ή εντός τριακοσίων ημερών από τη λύση ή την αναγνώριση της ακυρότητάς του, φέρει το επώνυμο που επέλεξαν οι γονείς του με κοινή και αμετάκλητη δήλωση τους που περιέχεται στο σύμφωνο ή σε μεταγενέστερο συμβολαιογραφικό έγγραφο, πριν τη γέννηση του πρώτου τέκνου. Το επώνυμο που επιλέγεται είναι κοινό για όλα τα τέκνα και είναι υποχρεωτικά το επώνυμο του ενός από τους γονείς ή συνδυασμός των επωνύμων τους. Σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να περιλαμβάνει περισσότερα από δύο επώνυμα. Αν η δήλωση παραλειφθεί, το τέκνο θα έχει σύνθετο επώνυμο,
αποτελούμενο από το επώνυμο και των δύο γονέων του. Αν το επώνυμο του ενός ή και των δύο γονέων είναι σύνθετο, το επώνυμο του τέκνου θα σχηματισθεί με το πρώτο από τα δύο επώνυμα.
ΑΡΘΡΟ 10
Γονική μέριμνα
1. Η γονική μέριμνα τέκνου που γεννήθηκε κατά τη διάρκεια συμφώνου ελεύθερης συμβίωσης ή μέσα σε τριακόσιες μέρες από τη λύση ή την αναγνώριση της ακυρότητάς του, ανήκει στους δύο γονείς και ασκείται από κοινού. Οι διατάξεις του ΑΚ για τη γονική μέριμνα των τέκνων που κατάγονται από γάμο εφαρμόζονται αναλόγως και στην περίπτωση αυτή.
2. Αν το σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης λυθεί, για τους λόγους που αναφέρονται στα άρθρα 2 και 4 του παρόντος, για την άσκηση της γονικής μέριμνας εφαρμόζεται αναλόγως το άρθρο 1513 του ΑΚ.
1β. Αναφορικά με τα παιδιά που γεννιούνται στην διάρκεια του συμφώνου συμβίωσης, θα πρέπει να ισχύει το τεκμήριο πατρότητας και οι ρυθμίσεις για το επώνυμο σε ανάλογη εφαρμογή των άρθρων 1465 επ. του ΑΚ. Αναφορικά με την γονική μέριμνα του τέκνου που γεννήθηκε κατά την διάρκεια του συμφώνου συμβίωσης ή μέσα σε 300 ημέρες από την λύση ή την αναγνώριση της ακυρότητας του η γονική μέριμνα ανήκει και στους δύο γονείς και ασκείται από κοινού. Οι διατάξεις του ΑΚ για την γονική μέριμνα των τέκνων των γεννηθέντων σε γάμο εφαρμόζονται αναλογικά και στην περίπτωση αυτή, ενώ μετά την λύση του συμφώνου συμβίωσης (πλην της περιπτώσεως θανάτου του ενός γονέα) για την άσκηση της γονικής μέριμνας εφαρμόζεται το άρθρο 1513 επ. του ΑΚ. Τέλος αναφορικά με τα δικαιώματα διατροφής μεταξύ ανιόντων και κατιόντων στα πλαίσια του συμφώνου συμβίωσης, εφαρμόζονται αναλογικά τα άρθρα 1485 επ. του ΑΚ.
Δηλαδή: τα κόμματα συμφωνούν για τα ζητήματα πατρότητας των παιδιών που γεννιούνται από συμβιούντες γονείς.
ΑΡΘΡΟ 11
Κληρονομικό δικαίωμα
1. Με τη λύση του συμφώνου ελεύθερης συμβίωσης λόγω θανάτου, αυτός που επιζεί έχει κληρονομικό δικαίωμα εξ αδιαθέτου, το οποίο ανέρχεται στο έκτο της κληρονομίας, αν συντρέχει με κληρονόμους της πρώτης τάξης, στο τρίτο, αν συντρέχει με κληρονόμους άλλων τάξεων και σε ολόκληρη την κληρονομία, αν δεν υπάρχει συγγενής του κληρονομουμένου, που να καλείται ως εξ αδιαθέτου κληρονόμος.
2. Αυτός που επιζεί έχει δικαίωμα νόμιμης μοίρας στην κληρονομία, το οποίο ανέρχεται στο ήμισυ της εξ αδιαθέτου μερίδας, που του αναλογεί. Κατά το ποσοστό αυτό μετέχει ως κληρονόμος.
3. Τα άρθρα 1826 επ., 1839 επ. και 1860 του ΑΚ εφαρμόζονται αναλόγως και στην περίπτωση αυτή.
Δηλαδή: η ΝΔ προβλέπει πιο περιορισμένα κληρονομικά δικαιώματα για τους συμβιούντες, ενώ η πρόταση του ΠΑΣΟΚ εξισώνει συμβιούντες με συζύγους (βλ. παραπάνω, άρθρο 4 νομοσχεδίου ΠΑΣΟΚ). Άλλωστε, η ΝΔ αντιμετωπίζει το σύμφωνο ως υποδεέστερο του γάμου θεσμό.
ΑΡΘΡΟ 12
Αναστολή παραγραφής
Το άρθρο 256 ΑΚ περίπτ.1 αντικαθίσταται ως εξής:
«1. μεταξύ συζύγων κατά τη διάρκεια του γάμου, έστω και αν ύστερα ακυρωθεί, καθώς και μεταξύ προσώπων που έχουν συνάψει σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης, όσο αυτό ισχύει».
ΑΡΘΡΟ 13
Πεδίο εφαρμογής
Ο νόμος αυτός εφαρμόζεται σε κάθε σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης, εφόσον αυτό έχει καταρτισθεί στην Ελλάδα ή ενώπιον ελληνικής προξενικής αρχής. Σε κάθε άλλη περίπτωση, εφαρμόζεται το δίκαιο που ορίζεται από τους κανόνες του ιδιωτικού διεθνούς δικαίου.
Δηλαδή: η ΝΔ ως προς την αναστολή παραγραφής εξομοιώνει συζύγους με συμβιούντες, το ΠΑΣΟΚ όχι. Η ΝΔ προβλέπει κανόνα ιδιωτικού διεθνούς δικαίου.
[Άρθρο 4]
2.Όπου κατά την κείμενη νομοθεσία αρκεί ή απαιτείται η συγκατάθεση του ενός συζύγου για την επέλευση έννομων συνεπειών στο πρόσωπο του άλλου, οι σχετικές ρυθμίσεις εφαρμόζονται για την συγκατάθεση του συμβιούντος.
Δηλαδή: παραμένει αμφίβολη η επιρροή αυτής της διάταξης στην ιατρικώς υποβοηθούμενη αναπαραγωγή. Καταργεί άραγε την αθέμιτη διάκριση που δημιουργεί η έμφυλη διατύπωση περί “συναίνεσης” του άνδρα που βρίσκεται σε ελεύθερη ένωση με γυναίκα; Χρειάζεται μια πιο συγκεκριμένη λύση για λόγους ασφάλειας δικαίου.
3.Με προεδρικό διάταγμα που εκδίδεται ύστερα από πρόταση του υπουργού Δικαιοσύνης, μπορεί να προβλεφθεί ότι συγκεκριμένες κάθε φορά ρυθμίσεις οποιουδήποτε άλλου κλάδου του δικαίου, που αναφέρονται στις σχέσεις των συζύγων από γάμο, εφαρμόζονται και στους συμβιούντες.
Δηλαδή: εντελώς αόριστη νομοθετική εξουσιοδότηση που παραβιάζει το άρθρο 43 του Συντάγματος.
4. Σε περίπτωση αμφισβήτησης για την εφαρμογή διατάξεων, σύμφωνα με τις παραγράφους 1 έως 3 του παρόντος άρθρου, το πρωτοδικείο του τόπου της συγκατοίκησης ή της τελευταίας συγκατοίκησης των συμβιούντων αποφαίνεται σε πρώτο και τελευταίο βαθμό, ύστερα από αίτηση του ενός από αυτούς ή, σε περίπτωση που αυτός έχει εκλείψει, των κατιόντων του.
Δηλαδή: η πρόταση του ΠΑΣΟΚ περιορίζει τα πρόσωπα που μπορούν να προσβάλλουν δικαστικά τα θέματα του συμφώνου. Όχι ο εισαγγελέας, όχι όποιος έχει έννομο συμφέρον, αλλά μόνον οι ίδιοι οι συμβιούντες και οι κατιόντες τους σε περίπτωση θανάτου.
5.Στην έννοια της οικογένειας του θύματος λόγω ψυχικής οδύνης από το θάνατο του οικείου τους περιλαμβάνεται και ο σύντροφος που ζούσε με τον θανόντα σε σύμφωνο συμβίωσης.
Δηλαδή: σωστά το ΠΑΣΟΚ εντάσσει τον συμβούντα στην έννοια της οικογένειας για να προλάβει διάφορες τρέλες που μπορεί να προτείνουν οι ασφαλιστικές εταιρίες.
Άρθρο 5
Υιοθεσία
Μετά την σύναψη του συμφώνου, δεν επιτρέπεται η από κοινού υιοθεσία ανηλίκου από τους συμβιούντες.
Αποτίμηση: ούτε βέβαια στην πρόταση της ΝΔ αναγνωρίζεται το δικαίωμα των συμβιούντων προς υιοθεσία, αλλά το ΠΑΣΟΚ το εισηγείται με ρητό απαγορευτικό τρόπο. Η διατύπωση είναι άθλια: τι θα πει “μετά τη σύναψη του συμφώνου”; Δηλαδή πριν τη σύναψη επιτρέπεται η “από κοινού υιοθεσία ανηλίκου”; Επίσης, τι γίνεται με την υιοθεσία ενηλίκου; Αρκούν οι γενικές διατάξεις; Τότε προς τι τόση πρεμούρα για ρητές απαγορεύσεις; Αυτό είναι το όριο της ανεκτικότητας του ΠΑΣΟΚ: σύμφωνο συμβίωσης για τους ομόφυλους, αλλά όχι και να υιοθετούν από κοινού! Ξεχνώντας ότι η Γαλλία καταδικάστηκε στο Στρασβούργο για τον αποκλεισμό μιας λεσβίας νηπιαγωγού από το δικαίωμα υιοθεσίας.
Άρθρο 7
Ποινικές κυρώσεις
1. Όποιος συνάπτει σύμφωνο συμβίωσης ενώ συντρέχει στο πρόσωπό του ένα ή περισσότερα από τα κωλύματα του άρθρου 3 του παρόντος νόμου τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι δύο ετών. Η ίδια ποινή επιβάλλεται και στον άλλο συμβιούντα, αν τελούσε σε γνώση του κωλύματος του πρώτου.
2. Όποιος για να συνάψει σύμφωνο συμβίωσης ή για να το λύσει δηλώνει στις αρχές ψευδή στοιχεία, τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι έξη μηνών.
3.Η μη αποδοχή και η μη καταχώρηση της δήλωσης της παραγράφου 1 του άρθρου 2 του παρόντος νόμου από τον οικείο δήμαρχο ή πρόεδρο κοινότητας και η μη σύνταξη από αυτούς της προβλεπόμενης από την ίδια διάταξη πράξης συνιστά παράβαση καθήκοντος και τιμωρείται, σύμφωνα με το άρθρο 259 ΠΚ.
Δηλαδή: Αδιανόητη η πρόταση του ΠΑΣΟΚ για ποινικοποίηση των παραβάσεων ενός νομοθετήματος οικογενεικού δικαίου, οι οποίες παραβάσεις μόνη συνέπεια θα έπρεπε να έχει την ακυρότητα και όχι βέβαια την ... φυλάκιση!
Άρθρο 8
Έναρξη ισχύος
Η ισχύς του παρόντος αρχίζει από την δημοσίευσή του στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.
Συνολικά, ενώ η πρόταση του ΠΑΣΟΚ περιέχει ορισμένα θετικά βήματα (ομόφυλοι, κοινωνικοασφαλιστική εξίσωση με γάμο), ταυτόχρονα είναι και πολύ πιο κρατικιστική από αυτή της ΝΔ.
34 σχόλια:
Στα περί νομοτεχνικού λάθους ("Ενώ το ΠΑΣΟΚ μας λέει στο άρθρο 2 ότι το σύμφωνο αποτελεί κώλυμα για τέλεση γάμου, ξαφνικά στο άρθρο 6 μας λέει ότι αν τελεστεί γάμος το σύμφωνο λύεται αυτοδίκαια.Δεν γίνεται να ισχύουν και τα δύο όμως"), υπάρχει αντίλογος.
Σε αντίθεση προς άλλες αστικές συμβάσεις, ο γάμος παραμένει έγκυρος ακόμη και αν συνέτρεχε κώλυμα, με εξαίρεση τις περιπτώσεις ανυποστάτου που απαριθμούνται περιοριστικά.
Έτσι, η ρύθμιση περί κωλύματος προστίθεται στα λοιπά κοινά κωλύματα κατά τον ΑΚ και έχει το ίδιο αποτέλεσμα με εκείνα: ο αρμόδιος για την έκδοση άδειας γάμου οφείλει να ελέγξει (ή απλώς να ρωτήσει) μήπως τυχόν υπάρχει σύμφωνο συμβίωσης σε ισχύ, ενώ αν τυχόν το αγνοήσει, υπέχει ευθύνη.
Ωστόσο, ο γάμος αυτός, δηλαδή εκείνος που θα τελεσθεί παρά τη συνδρομή κωλύματος λόγω ισχύοντος συμφώνου συμβίωσης ενός εκ των δύο με τρίτο πρόσωπο, παραμένει υποστατός, οπότε κάπως πρέπει να ρυθμισθεί η συνέχεια: γάμος και σύμφωνο θα ισχύουν παράλληλα;
Μιά λύση θα ήταν, να υποχωρεί ο ύστερος γάμος (να θεωρείται ανυπόστατος). Το σχέδιο προκρίνει την άλλη λύση, δηλαδή να υποχωρεί το πρότερο σύμφωνο (να λύεται αυτοδικαίως). Αυτή η επιλογή μπορεί να σχολιασθεί θετικά ή αρνητικά, νομοτεχνικό λάθος όμως ΔΕΝ είναι: οι διατάξεις του 2 και του 6 αποτελούν ενιαίο σύνολο και όχι αντίφαση.
Η παρατήρηση είναι σωστή στο μέτρο που πράγματι ο γάμος παραμένει έγκυρος παρά τη συνδρομή κωλύματος.
Πρόκειται για νομοτεχνικό λάθος όμως, λόγω της διατύπωσης "να εμποδίζεται", η οποία δεν ακολουθείται στα κωλύματα του γάμου όπως διατυπώνονται στον ΑΚ. Τι θα πει "να εμποδίζεται"; Επίσης, ελλείπει η διάταξη που να εκτοπίζει την ύπαρξη προγενέστερου συμφώνου από τα ελαττώματα του γάμου, μετά την τέλεσή του. Δηλαδή κατά τη λογική του νομοσχεδίου, δεν υπάρχει η διάταξη που εξαλείφει το κώλυμα, μολονότι επέρχεται η λύση του συμφώνου: για πάντα αυτός ο γάμος θα έχει τελεστεί ενώ υπήρχε σύμφωνο πιο πριν.
Το νομοσχέδιο της ΝΔ υπερέχει σ' αυτό το σημείο: ο επιγενόμενος γάμος επιφέρει τη λύση του συμφώνου, το οποίο δεν αποτελεί βέβαια κώλυμα για την
Υποθέτω ότι το "εμποδίζεται" δεν είναι τίποτε άλλο παρά μόνον αντιαισθητική δημοτικιστική απόδοση του "κωλύεται"
Κι εγώ υποθέτω ότι με αυτό το νομοσχέδιο , αν κάποιος ψάχνει λόγους για να ακυρώσει έναν γάμο θα βρει πολυ΄εύκολα, λόγω νομοτεχνικής αστοχίας.
Πράγματι "ελλείπει η διάταξη που να εκτοπίζει την ύπαρξη προγενέστερου συμφώνου από τα ελαττώματα του γάμου, μετά την τέλεσή του", αυτό όμως νομίζω ότι συνάδει προς το σύστημα του ΑΚ, όπου για κανένα κώλυμα "δεν υπάρχει διάταξη που το εξαλείφει". Είναι μεν περίεργο το ότι "για πάντα αυτός ο γάμος θα έχει τελεστεί ενώ υπήρχε κώλυμα", ακριβώς όμως αυτό συμβαίνει και με τα άλλα κωλύματα του ΑΚ.
Πράγματι, το γεγονός ότι οι σύζυγοι ήταν ανήλικοι ή σε στερητική δικαστική συμπαράσταση κατά το χρόνο τέλεσης του γάμου είναι λόγος ακυρότητας και καλά κάνει. Για το σύμφωνο συμβίωσης όμως, είναι λάθος η διάταξη που λέει "εμποδίζεται ο γάμος εφόσον υπάρχει σύμφωνο" κι από κάτω "αν γίνει γάμος λύεται το σύμφωνο".Τα κωλύματα του ΑΚ δεν "λύνονται" με την τέλεση γάμου. Είναι νομοτεχνικό λάθος λοιπόν.
Μου φαίνεται διαφορετικό.
Τα λοιπά κωλύματα, ή πάντως ορισμένα απ' αυτά (όπως σίγουρα η ανηλικότητα και η δικαστική συμπαράσταση), εξ ορισμού δεν θα ήταν καν δυνατό να "λύονται" με το γάμο, διότι ο γάμος δεν εξαφανίζει τις προϋποθέσεις και τους λόγους ισχύος τους.
Αντίθετα, είναι εύλογο να ρυθμίζεται ρητά η τύχη μιάς έννομης σχέσης της οποίας παρίσταται προβληματική η διατήρηση παράλληλα με γάμο, όπως λ.χ. η σχέση υιοθεσίας (για την οποία υπάρχει στο 1576 ΑΚ μιά ρύθμιση ολόϊδια μ' εκείνην που σχολιάζουμε).
Δεν υπάρχει κανένας λόγος να θεωρείται κώλυμα γάμου το σύμφωνο από τη στιγμή που αναγνωρίζεται στο ίδιο σχέδιο νόμου ότι ο γάμος επιφέρει τη λύση του.
Πρόκειται για άποψη νομοθετικής σκοπιμότητας. Με την άποψή σου αυτή, σαν τέτοια, τυχαίνει να συμφωνώ απολύτως. Νομοτεχνικά, πάντως, δεν βλέπω πρόβλημα.
Όταν το κώλυμα εξουδετερώνεται από την ίδια την επέλευση της έννομης συνέπειας που εμποδίζει τότε το πρόβημα είναι νομοτεχνικό.
Μα είναι το ίδιο που ισχύει και για την υιοθεσία (κώλυμα 1360, λύση 1576).
Ο συλλογισμός του νομοθέτη είναι ότι ορίζει μεν κώλυμα προκειμένου ν' αποθαρρύνει το γάμο μεταξύ υιοθετήσαντος και υιοθετηθέντος, ή ακόμη και να τον ματαιώσει αν το πάρει χαμπάρι ο δήμαρχος και αρνηθεί να δώσει άδεια. Εφόσον όμως γίνει η ζημιά και καταπατηθεί το κώλυμα, ο νομοθέτης αποτιμά ως υπέρτερο αγαθό το κύρος του τελεσθέντος γάμου και θυσιάζει την υιοθεσία.
Κάτι αντίστοιχο νομίζω ότι λέει εδώ για το προϋπάρχον σύμφωνο. Δεν μου φαίνεται παράλογο.
Αν το σύμφωνο απλώς λυνόταν λόγω επιγενόμενου γάμου, χωρίς ν' αποτελεί ΚΑΙ (αποτρεπτικό) κώλυμα γάμου, τότε κάθε συμβιών θα μπορούσε να λύνει τη συμβίωση χωρίς τη στοιχειώδη διαδικαστική εγγύηση του άρθρου 6 παρ. 5 του ίδιου σχεδίου ("η λύση του συμφώνου επέρχεται μετά την παρέλευση 6 μηνών από την επίδοση ανακοίνωσης του ενός προς τον άλλο ότι επιθυμεί να τερματίσει τη συμβίωση"). Νομίζω ότι κάτι τέτοιο θ' αποτελούσε την απόλυτη απαξίωση του συμφώνου.
Το νομοσχέδιο της ΝΔ λέει ότι σε κάθε περίπτωση ο λόγος λύσης καταχωρείται στο ληξιαρχείο. Αυτό σημαίνει ότι πρακτικά δεν έχουμε λύση μόνο με το γάμο, αλλά με την καταχώρηση του στο ληξιαρχείο.
Άρα υπάρχει η στοιχειώδης διαδικαστική εγγύηση. Η παρέλευση των 6 μηνών "περισυλλογής" είναι λίγο κράτος-πατερούλης τύπου "σκεφτείτε το πάλι βρε παιδιά για 6 μήνες - μέχρι τότε δεν σας χωρίζω".
Η διαδικαστική εγγύηση δεν έγκειται στην (όντως ανόητη) εξάμηνη αναμονή, αλλά στην "επίδοση ανακοίνωσης". Αντίθετα, ο γάμος με τρίτον μπορεί να γίνει ερήμην του συμβιούντος (ομοίως και η ληξιαρχική του καταχώριση), οπότε ο συμβιών απλώς θα πληροφορηθεί ξαφνικά ότι το σύμφωνό του έχει αυτοδικαίως εκπνεύσει από πρόπερσι.
Νομίζω ότι ο νομοθέτης έχει υποχρέωση να σέβεται τους θεσμούς που ο ίδιος ιδρύει, και πάντως, για να επιστρέψουμε στο αρχικό, η όλη ρύθμιση έχει κάποια συστηματική λογική και δεν αποτελεί απλή κακοτεχνία.
Ας ανακεφαλαιώσουμε σε αυτο το θέμα σχέσης συμφώνου - γάμου.
Πρόταση του ΠΑΣΟΚ:
(α) η σύναψη συμφώνου αποτελεί κώλυμα για το γάμο,
(β) ο γάμος όμως αίρει αυτομάτως αυτό το κώλυμα. Δεν υπάρχει αναφορά στη ληξιαρχική εγγραφή της λήξης του συμφώνου.
Πρόταση της ΝΔ:
(α) το σύμφωμο δεν αναφέρεται ως κώλυμα
(β) το σύμφωνο λύεται αυτοδικαίως με την σύναψη γάμου, από τη στιγμή που αυτός όμως εγγραφεί στο ληξιαρχείο.
Εκτίμηση:
Και οι δύο καταλήγουν στο ίδιο αποτέλεσμα.
Η λύση της ΝΔ δεν δημιουργεί ένα "υποτιθέμενο" κώλυμα, αλλά πηγαίνει κατευθείαν στο αποτέλεσμα. Το ΠΑΣΟΚ προτείνει μάλλον για ηθικοπλαστικούς λόγους ένα κώλυμα.
Κίνδυνος:
Ο βερμπαλισμός της πρότασης του ΠΑΣΟΚ μπορεί να ανοίξει την όρεξη κάποιου που θέλει να ακυρώσει το γάμο, εάν κατά το χρόνο τέλεσής του υπήρχε σύμφωνο: αποτελεί λόγο αναγνώρισης της ακυρότητας, παρ' όλο που μετά την τέλεση του γάμου το σύμφωνο λήγει. Άρα, η πρόταση αυτή δημιουργεί ένα επικίνδυνο παραθυράκι για στρεβλώσεις και καταστρατηγήσεις. Είναι εντελώς περιττη η πρόβλεψη του συμφώνου ως κωλύματος. Η κακοτεχνία προκύπτει και χωρίς όλες αυτές τις σκέψεις, μόνο και μόνο από τη λάθος εκφραστική διατύπωση της περίπτωσης (ζ) σε σχέση με το κείμενο του υπόλοιπου άρθρου.
Δεν υπάρχει περίπτωση "να ανοίξει η όρεξη κάποιου που θέλει να ακυρώσει το γάμο, εάν κατά το χρόνο τέλεσής του υπήρχε σύμφωνο": η απαρίθμηση λόγων ακύρωσης στο 1372 ΑΚ είναι αποκλειστική. Όσα κωλύματα δεν απαριθμούνται εκεί, δεν οδηγούν με τίποτε στην ακύρωση του γάμου. Έτσι, κίνδυνος από τη ρύθμιση περί κωλύματος δεν υπάρχει.
Αντίθετα, η έλλειψη ρύθμισης περί κωλύματος δημιουργεί έναν κίνδυνο, και αυτός είναι η δυνατότητα κάθε συμβιούντος να λύει το σύμφωνο με μιάν ενέργειά του (γάμος+ληξιαρχείο) όχι απλώς μονομερή, αλλά και κρύφια: μόνος τρόπος αποτροπής αυτού του κινδύνου είναι η πρόβλεψη αδυναμίας σύναψης γάμου αν δεν έχει λυθεί το σύμφωνο.
Το κώλυμα, επομένως, αντιμετωπίζει το σύμφωνο ως κάτι παραπάνω από απλό κουρελόχαρτο, εξ ου και λέει στους συμβιούντες "λύστε το πρώτα, αλλιώς ο δήμαρχος δεν σας δίνει άδεια γάμου", ταυτόχρονα όμως δεν συνιστά καμμιάν απολύτως απειλή για το κύρος του γάμου σε περίπτωση παράβασης. Το σύνολο μοιάζει περίεργο, αλλ' αποτελεί κοινό τόπο στο σύστημα του Αστικού Κώδικα.
Δεν υπεραμύνθηκα της νομοτεχνικής ποιότητας του δεύτερου σχεδίου γενικά και αόριστα: πράγματι έχει τα χάλια του, απλώς αυτό δεν έχει σχέση με τη ρύθμιση περί κωλύματος.
- Δεν υπάρχει περίπτωση "να ανοίξει η όρεξη κάποιου που θέλει να ακυρώσει το γάμο, εάν κατά το χρόνο τέλεσής του υπήρχε σύμφωνο": η απαρίθμηση λόγων ακύρωσης στο 1372 ΑΚ είναι αποκλειστική. Όσα κωλύματα δεν απαριθμούνται εκεί, δεν οδηγούν με τίποτε στην ακύρωση του γάμου.
> ο Εισαγγελέας Ρόδου είναι μια προσωποποιημένη απάντηση στο "δεν υπάρχει περίπτωση να ανοίξει η όρεξη κάποιου που θέλει να ακυρώσει το γάμο".
Δεν είναι το ίδιο. Ο εισαγγελέας Ρόδου δεν ποντάρει σε κώλυμα απ' αυτά που απλώς αποτρέπουν (ως leges imperfectae) την τέλεση γάμου, ούτε σε κώλυμα από εκείνα που (κατ' άρθρο 1372 ΑΚ) μπορούν να οδηγήσουν σε ακύρωση τυχόν τελεσθέντος γάμου, παρά μόνο σε λόγο ανυποστάτου (έτσι όπως ο ίδιος τον εκλαμβάνει, το τονίζω αυτό για να μη νομίσεις ότι παίρνω το μέρος του). Εδώ, αντίθετα, το κώλυμα γάμου λόγω ισχύοντος συμφώνου συμβίωσης εμφανώς ανήκει στην πρώτη περίπτωση, δηλαδή σ' αυτά που απλώς αποτρέπουν το γάμο αλλά δεν πλήττουν το κύρος του.
Ο εισαγγελέας δεν έχει αρμοδιότητα να ζητά αναγνώριση γάμου ως ανυπόστατου. Μόνο ως άκυρου. Είναι γνωστό ότι στην αγωγή του χρησιμοποιεί τον όρο "ανυπόστατος", αλλά όπως έχω αναλύσει εδώ [ http://elawyer.blogspot.com/2008/09/blog-post_23.html ] αν εμμείνει σε αυτό το σκεπτικό η αγωγή θα απορριφθεί απλώς ως απαράδεκτη.
"Oρέξεις" ανοίγουν πολύ εύκολα [ανεξάρτητα από την δικαστική τύχη τους] όταν υπάρχουν ανούσιες διατάξεις που μπορούν να αποφευχθούν χωρίς να θίγεται το αποτέλεσμα.
"Ανούσια";
Νομίζω πως περιέγραψα μιάν ενδεχόμενη ωφέλεια από τη διάταξη περί κωλύματος (αποτροπή μονομερούς και κρύφιας λύσης του συμφώνου) και αντίστοιχα έναν ενδεχόμενο κίνδυνο από την απάλειψή της.
Στο κάτω-κάτω, ακόμη και αν πράγματι απειλείτο (που δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο) το κύρος του ύστερου γάμου από την ύπαρξη πρότερου άλυτου συμφώνου, τούτο απλώς θα ενίσχυε το κύρος του συμφώνου ως θεσμού. Δεν βλέπω γιατί αυτό θα ήταν κακό.
Ο σκοπός όμως δεν είναι να εισαχθεί θεσμός που θα πλήττει το κύρος άλλου θεσμού, αλλά να εισαχθεί μια νέα δυνατότητα για κάθε ενδιαφερόμενο.
Ας ενισχυθεί, όμως, στοιχειωδώς ούτως ώστε ν' αποτελεί πράγματι θεσμό και όχι παιχνιδάκι, όπως θα είναι αν ήδη από την ίδρυσή της ενέχει τη θρυαλλίδα της μονομερούς και κρύφιας διάλυσης.
Και τί σόι "νέα δυνατότητα" θα είναι αυτή, που "κάθε ενδιαφερόμενος" θα μπορεί να την εγκαταλείπει όχι μόνο μονομερώς (σωστό αυτό), αλλά και χωρίς καν υποχρέωση ενημέρωσης του άλλου; Αυτό ακριβώς θα σημάνει η μη ανακήρυξη του ισχύοντος συμφώνου σε κώλυμα γάμου.
Αν αυτό δεν ενοχλεί, τότε ας αλλάξει και το δίκαιο του γάμου, ώστε αντί του κωλύματος από προηγούμενο γάμο να ισχύσει εφεξής ότι ο γάμος λύεται αυτοδικαίως μόλις ένας από τους συζύγους συνάψει νέο γάμο με τρίτο πρόσωπο.
Και τι σόι ελεύθερη συμβίωση είναι αυτή αν για να λυθεί το κράτος με βάζει τιμωρία για ένα εξάμηνο;
Αίσχος το εξάμηνο. Ουδείς το υπερασπίστηκε. Ωστόσο, η ρύθμιση περί κωλύματος δεν συνεπάγεται αυτονοήτως περίοδο διασκέψεως. Άλλο το κώλυμα, άλλο το εξάμηνο. Κάλλιστα θα μπορούσε να προβλέπεται μεν το σύμφωνο ως κώλυμα γάμου (δηλαδή να πρέπει πρώτα να το λύσουμε, αυθημερόν, συναινετικά ή ακόμη και μονομερώς -αλλά με κοινοποίηση!- και ύστερα να συνάψουμε γάμο με τρίτον), χωρίς όμως αυτή την ηλίθια ρήτρα εξαμήνου στη διαδικασία λύσης. Το εξάμηνο είναι λάθος του 2ου σχεδίου, όμως η υποχρέωση κοινοποίησης της μονομερούς διάλυσης είναι σωστή. Αυτή ακριβώς η σωστή ιδέα θα μπορούσε να καταστρατηγηθεί κατά κόρον, αν δεν προβλεπόταν ταυτόχρονα ότι το σύμφωνο αποτελεί κώλυμα γάμου.
Πού καταλήξατε τελικά με το κώλυμα; Κοινωνική ανάγκη ή νομοτεχνική αρλούμπα; Ας ανακεφαλαιώσει πάλι κάποιος.
>Πού καταλήξατε τελικά με το κώλυμα;
-Ομολογουμένως, επώνυμοι και μη, μας έχετε μπερδέψει: η συζήτηση διακόπηκε πάνω που είχε αρχίσει να διαφαίνεται σύγκλιση. Είναι τελικά σκόπιμο να μπορεί ένας συμβιών να συνάψει γάμο ανενόχλητος, δηλαδή χωρίς να προσκρούει σε κώλυμα, και ο έτερος συμβιών να πληροφορείται εκ των υστέρων ότι το σύμφωνο έχει λυθεί; Υπάρχει άλλος τρόπος, πλην του κωλύματος γάμου, ν' αποτραπεί αυτό το ενδεχόμενο; Διατηρεί τη νομοτεχνική της σημασία η ρύθμιση κωλύματος γάμου λόγω ισχύοντος συμφώνου, παράλληλα με τη ρύθμιση αυτόματης λύσης του συμφώνου λόγω γάμου με τρίτον;
Τί να σου πω ...
Ίσως να "έκλεισε" το ποστ ο διαιτητής επειδή εξαντλήθηκε (το θέμα).
Olbermann: Gay marriage is a question of love
Ίσως τώρα που το νσχ ψηφίστηκε κατ' άρθρον (χωρίς κώλυμα γάμου), ενεργοποιηθεί εκ νέου ο σχολιασμός. Η ζήτηση είναι δεδομένη.
Χλωμό το βλέπω. Συνήθως συνεχίζονται μόνον οι συζητήσεις με τις οποίες ενισχύεται η αρχική άποψη του οικοδεσπότη. Οι άλλες είναι περιττές, αφού ούτως ή άλλως αποκλείεται να οδηγήσουν σε παραδοχή πειστικότητας μιάς αντίθετης άποψης. Σε πρόσφατη συζήτηση, απαντώντας σε φιλικό επισκέπτη που είχε πει ότι ενίοτε διαφωνεί, το μέγιστο εγκώμιο που σκέφτηκε να γράψει ήταν "Θα ήθελα να το λες όταν διαφωνείς μαζί μου, γιατί έχει αξία να καταγράφονται οι απόψεις": φυσικά μόνο μέχρι του σημείου "να καταγράφονται", σιγά μη γίνουν και δεκτές!
Δεν νομίζω ότι εμόδισα κανένα διάλογο. Ούτε βέβαια "έκλεισα" τίποτα: ατράνταχτη απόδειξη η παρουσία σας εδώ που μόνο νόημα έχει να τα χώσετε στον "οικοδεσπότη" και όχι βέβαια να συνεχίσετε επί της ουσίας τον διάλογο. Άρα, τι κόπτεστε περί αυτού;
Την άποψή μου την έχω καταθέσει, έχω αντικρούσει όχι με αδιάφορα επιχειρήματα τη γνώμη ότι το νομοσχέδιο του ΠΑΣΟΚ είναι νομοτεχνικό αριστούργημα, από εκεί και πέρα δεν νομίζω ότι οφείλω να "δεχθώ" - λες και είμαι αποφασίζον όργανο- κάτι για το οποίο δεν έχω πεισθεί. Σφάλλω;
Μα δεν νομίζω ότι ο έτερος ανώνυμος, ή οποιοσδήποτε άλλος εδώ μέσα, διατύπωσε ποτέ "τη γνώμη ότι το νομοσχέδιο του ΠΑΣΟΚ είναι νομοτεχνικό αριστούργημα": ίσα-ίσα που και 'κείνος έκρινε ότι το σχέδιο "έχει τα χάλια του".
Απλώς υποστήριξε ότι ειδικά η ρύθμιση περί του συμφώνου ως κωλύματος γάμου διατηρεί τη χρησιμότητά της, και διερωτήθη πώς αλλιώς θα μπορούσε ν' αποτραπεί ένας συγκεκριμένος κίνδυνος απαξίωσης του συμφώνου, δηλαδή η δυνατότητα "κρύφιας διάλυσής" του δι' επιγενομένου γάμου.
Απάντηση δεν πήρε, παρά μόνο τη μνεία της ληξιαρχικής εγγραφής του επιγενομένου γάμου: επιχείρημα αλυσιτελές, αφού η πράξη αυτή, ομοίως, δεν κοινοποιείται στο συμβιούντα.
Ακριβώς. Θολώνοντας, όμως, τα νερά, και παρουσιάζοντας τον αντίλογο επί συγκεκριμένων σχολίων ως δήθεν συνολική αποδοχή του σχεδίου, καθένας μπορεί να εμμένει στην αρχική του θέση χωρίς να έχει απαντήσει ούτε σε ένα από τα σημεία των αντιρρήσεων.
Δημοσίευση σχολίου