Η γόνιμη αυτή διαδικασία διακόπτεται όταν ασκείται βία.
Η βία, μέρος της οποίας αποτελεί και ο ακραίος λεκτικός προπηλακισμός, συγκεντρώνει τη συζήτηση πάνω της και αποπροσανατολίζει από το θέμα. Ένας παθητικός τρόπος αντιμετώπισής της είναι η αδιαφορία, ώστε η βία να σταματήσει να αυτοτροφοδοτείται. Αυτό σημαίνει όμως ανοχή στην "πολιτική" εκείνου που ξεκινά να τορπιλίσει μια κουβέντα, στοχεύοντας στα πρόσωπα. Σε μερικές περιπτώσεις θα μπορούσε εκτός από ανοχή να θεωρηθεί και ενθάρρυνσή του.
Κατά τη γνώμη μου, η περίπτωση μιας φαινομενικής ανοχής στις προσωπικές επιθέσεις επιδέχεται κι άλλες ερμηνείες, όπως η απομάκρυνση του προσώπου στο οποίο στοχεύει η βία. Όταν δεν συμφωνούμε με αυτόν που "προκαλεί" με μια διαφορετική άποψη, αφήνουμε τα μπουλντογκ να γαβγίζουν για να τον απομακρύνουν. Εν ανάγκη, φέρνουμε κι άλλα μπουλτνογκς για να γαβγίζουν όλα μαζί. Δεν νομίζω όμως ότι αυτό συμβαίνει στην προκειμένη περίπτωση, γιατί δεν έχω κανένα βάσιμο λόγο να πιστεύω ότι το "πρόβλημα" είναι το πρόσωπό μου.
Στη γνωστή υπόθεση, όλοι γνωρίζουν ότι είπα ευθαρσώς την άποψή μου, σε ένα ιστολόγιο που τυχαίνει να είναι πιο δημοφιλές από το δικό μου. Υποστήριξα ανοιχτά την άποψη ότι ο ιστολόγος εκεί, υποστηρίζοντας πως ένας γνωστός drag καλλιτέχνης μόνο για λόγους αυτοπροβολής παρευρέθη και φωτογραφήθηκε σε έναν αγώνα της Εθνικής Ομάδας, καλλιεργεί ένα σεξιστικό στερεότυπο. Ήταν σχεδόν αναμενόμενο ότι θα υπάρξουν αντιδράσεις από τους σχολιαστές - η κριτική σε ένα δημοφιλές πρόσωπο δεν είναι ευχάριστη, ενώ η ίδια η παρέμβαση που στηλιτεύει τη στερεοτυπική προσέγγιση των πραγμάτων ελάχιστα γοητεύει την πλειοψηφία. Δεν ήταν, όμως, αναμενόμενο ότι επί σχεδόν μία εβδομάδα θα γράφονται, θα διατηρούνται και θα ενθαρρύνονται βαρύτατες ύβρεις εναντίον μου εκεί, καθώς και άλλού.
Η δικαιολογία για τη διατήρηση των ύβρεων είναι ότι έτσι, μακροπρόθεσμα, αποθαρρύνονται οι υβριστές και αποσύρονται. Υποχρεώνεται δηλαδή το θύμα της βίας να λούζεται όλες τις αθέμιτες επιθέσεις, μέχρι να δεήσει να αποσυρθεί από μόνος του ο δρασύδειλος. Αλήθεια, μετά, όταν αποσυρθεί, δηλαδή όταν έχουν εκλείψει οι λόγοι λήψης αυτού του επίπονου (για όλους, νομίζω) μέτρου, τι συμβαίνει; Θα παραμείνουν εσαεί αυτές οι ύβρεις αναρτημένες στις θέσεις τους; Και, αν ναι, τι σχέση έχει αυτό με την αρχή ότι ένα μέτρο πρέπει να τελεί σε σχέση αναλογίας προς το σκοπό, ο οποίος επιδιώκεται;
Δεν θα υποστηρίξω ότι σκόπιμα αφήνει αυτές τις ύβρεις ο δημοφιλής ιστολόγος, επειδή διαφωνεί με τις απόψεις μου. Ανεξάρτητα, όμως, απο την έλλειψη μιας τέτοιας πρόθεσης εκ μέρους του, κατ΄αποτέλεσμα, είναι προφανές ότι υφίσταμαι μια ιδιότυπης μορφής "κύρωση", επειδή διαφωνώ με τον ιστολόγο, τους σχολιαστές και τους υβριστές. Κατ' αποτέλεσμα, επειδή το αποφάσισε ο ιστολόγος ως το ενδεικνυόμενο μέτρο, είμαι υποχρεωμένος να λούζομαι εξυβριστικούς χαρακτηρισμούς, αλλά και βαρύτατες προσβολές ακόμη κι από έγκριτες κι επώνυμες πένες, με την ιδιότυπη επιρροή που έχουν σε ένα ακροατήριο που τους παρακολουθεί. Χωρίς να το θέλει, δηλαδή, ο ιστολόγος, μου επιβάλει μια εκ του πλαγίου τιμωρία, επειδή υποστήριξα μια αντιδημοφιλή άποψη στον χώρο του. Αντί να λάβει ένα μέτρο ακριβώς για να προστατευθεί ένα minimum δικαιώματος να ακούγεται με αξιοπρέπεια η διαφορετική άποψη, ενισχύει, χωρίς να το θέλει, την δική μου απομάκρυνση - όχι του υβριστή.
Με αυτό το σκεπτικό, θεωρώ ότι δεν είναι αβάσιμο πως, εδώ και μέρες, τιμωρούμαι -με όρους πέραν της θεμιτής κριτικής και με πράξεις που δεν εμπίπτουν στην προστατευόμενη ελευθερία της έκφρασης- για την αντιδημοφιλή γνώμη που υποστήριξα. Γιατί αυτό είναι τελικά που καίει μερικούς: μην μας πειράξουν τα στερεότυπα και μην πιστέψει κανείς ότι ο drag καλλιτέχνης επισκέπτεται το γήπεδο επειδή του αρέσει.
20 σχόλια:
Όταν έλεγες στον ολντμπόι να "φτύσει τα μπούτια του" δε σε είδα να ουρλιάζεις να αφαιρέσει τη βρισιά σου.
Δεν είναι ίδιες οι περιπτώσεις και δεν είναι βρισιά.
Δηλαδή βρισιά είναι μόνο τα επίθετα; Το "άντε γαμήσου" δεν είναι βρισιά; Κάτι αντίστοιχο δεν είναι και το "φτύσε τα μπούτια σου";
Δυστυχώς φαίνεται να έχεις γίνει το εξιλαστίριο θύμα σε αυτή την ιστορία. Αν και δεν ξέρω για ποιον ιστολόγο μιλάς (δεν υπάρχει κανένας σύνδεσμος) η αντιμετώπιση που λες οτι υπάρχει εναντίων σου, μου δημιουργεί μια πολύ αρνητική άποψη για όσους αρκούνται σε εξυβρίσεις για να σε κάνουν να σωπάσεις.
Χαίρομαι λοιπόν που ακόμα επιμένεις στις αρχές σου και στην θέση σου, ακόμα και μπροστά σε τόση αντιξωότητα.
H μόνη απορία που έχω είναι αν τώρα χαίρεσαι για το τζέρτζελο που έγινε ή αν σου ξέφυγε λίγο η κατάσταση?
@ανώνυμος
Υπάρχει απόσταση ανάμεσα στα δύο παραδείγματα που φέρνεις, πράγμα που αντιλαμβάνεσαι και ο ίδιος μιλώντας για "αντιστοιχία" και όχι βέβαια ισοδυναμία.
Θα διέγραφα, ωστόσο, κάθε λέξη μου που θεωρεί κάποιος ότι τον προσβάλλει, αν μου το ζητήσει, γιατί αυτό που με ενδιαφέρει είναι ο διάλογος και όχι να μειώσω έναν συνομιλητή.
@db0
Είναι απλώς μία μικρή και τελικά ανούσια κρίση που διογκώθηκε χωρίς να υπάρχει λόγος. Εισηγούμαι ειρήνη εδώ και δύο μέρες.
@ανώνυμος
Δεν έχω κανένα λόγο να χαίρομαι όταν καθυβρίζομαι τόσο έντονα. Αλλά δεν θα μείνω με το στόμα κλειστό - είμαι blogger.
Όπως,πολύ σωστά έγραψες και πριν, η μέγιστη πλειοψηφία των δεν είναι σε θέση να κατανοήσει ότι κάποιος μπορεί να ενεργεί με επιμονή για κάτι χωρίς ιδιοτελή κινήτρα.
Ναι,τιμωρείσαι για τις απόψεις σου. Και τώρα φαίνεται καθαρά πως έχεις το σθένος να τις υπερασπίζεσαι. Συνέχισε.
"γιατί αυτό που με ενδιαφέρει είναι ο διάλογος και όχι να μειώσω έναν συνομιλητή"
Ναι, όντως, όλα αυτά τα πετυχαίνεις προτρέποντας τον συνομιλητή σου να "φτύσει τα μπούτια του". Συγγνώμη που επιμένω τόσο σε αυτή σου τη φράση, αλλά και εσύ όλον αυτό τον σαματά για 3 λέξεις τον έχεις κάνει.
Η διαφορά όμως είναι ότι, αν μου ζητηθεί, θα το σβήσω αμέσως.
Επίσης δεν κάνω "σαματά" για τρεις λέξεις, αλλά και για όλο τον οχετό με ακραίους χαρακτηρισμούς που δεν θα επαναλάβω εδώ.
Θα με ενδιέφερε να παραθέσεις τη λίστα με τους ακραίους χαρακτηρισμούς, πέρα από το "πουστράκι" και το "κακιασμένη αδερφή".
Θα μου επιτρέψεις να μην το κάνω, γιατί δεν υπάρχει απολύτως κανένας λόγος να δημιουργηθεί ένας "κατάλογος απαγορευμένων λέξεων".
Το ζήτημα δεν είναι να σπείρουμε έναν "φόβο" για τις λέξεις, επειδή όλα αυτά κρίνονται σε συνάρτηση με τον επιδιωκόμενο σκοπό, με το πρόσωπο έναντι του οποίου βάλλει, με την "ηθική βλάβη", με το κοινό που τυχόν παρακολουθεί και το γενικότερο πλαίσιο στο οποίο εντοπίζεται μια πράξη ακραίας λεκτικής βίας.
Στα νομικά δεν υπάρχουν τέτοιου είδους αυτοματισμοί, όπως αυτός που υπαινίσσεσαι.
Ο ακραίος λεκτικός προπηλακισμός, ως έκφανση βίας και τρομοκρατίας στο ίντερνετ - όπου η σημασία του μεγεθύνεται εκ του γραπτού λόγου που παραμένει εσαεί στον παγκόσμιο ιστό, και η αξία του είναι δυσανάλογη προς την ουσία της υβριστικής πράξης – θα έλεγα ότι αποτελεί την ηπιότερη μορφή διαδικτυακής βίας. Θα έλεγα ακόμα, ότι μέσα στην κακοήθειά της διατηρεί ένα “ήθος”, αυτό της εύκολης αναγνώρισης των χαρακτηριστικών του υβριστή: ανώνυμος, συκοφάντης, φασίστας, συμπλεγματικός, κότα, ό,τι δηλαδή είναι κι “αυτός” που τα έγραψε στο μπλογκ που αναφέρεσαι και που ο ιδιοκτήτης του τα διατηρεί ακόμα στο όνομα δήθεν του σεβασμού του στην ελεύθερη έκφραση, αλλά κατ’ ουσίαν γιατί εκφράζουν και τον ίδιο και λόγω μιας σοβαροφανούς εικόνας που θέλει να πλασάρει δεν αποτολμά να βάλει την ψευδώνυμη υπογραφή του. Έχουμε δει πολλές φορές το ίδιο έργο. Νομίζεις ότι υπάρχει έστω και ένας αναγνώστης που δεν κατάλαβε τι πράγμα είναι ο "ανώνυμος";
Τι γίνεται, όμως, όταν αυτή η βία και η τρομοκρατία δεν έχει αυτό το “ήθος” της κακοήθειας των υβριστών δια λεκτικών προπηλακισμών; Τι γίνεται όταν σου επιτίθενται με δήθεν σοβαροφανή “επιχειρήματα”, με αξιολογικές κρίσεις που προσδίδουν μια αληθοφάνεια, με υπόρρητες απειλές, με αοριστίες, με υπονοούμενα, με προσωπικές ερμηνείες που διοχετεύουν ύπουλα και έντεχνα ως απαντήσεις σε δικές σου συγκεκριμένες και αποδεδειγμένες παρατηρήσεις που γράφεις σε ποστς ή σε σχόλια;
Προσωπικώς, θα προτιμούσα την λεκτική βία από την άλλη... από μια άποψη, σε θεωρώ “τυχερό” μέσα στην “ατυχία” σου να τιμωρείσαι μ' αυτόν τον τρόπο, για τις απόψεις σου, που εκφράζεις ευθαρσώς. Έχω εισπράξει και τα δύο είδη βίας, και έχω ανταπεξέλθει στο πρώτο, χωρίς φθορά και κόπο.
Όμως, με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο, αυτό είναι το τίμημα του καθένα που επιλέγει να εκφράζει τις απόψεις του ευθαρσώς χωρίς να επιδιώκει να αυξήσει τους "θαυμαστές" του, χωρίς να εντάσσεται σε ομάδες, χωρίς να υπολογίζει σε συσχετισμούς "δυνάμεων", χωρίς να προσδοκά σε κακώς εννοούμενες αυτονόητες συγκλίσεις, χωρίς να φοβάται μήπως χαλάσει η μόστρα του.
Δέξου το σαν τίμημα και όχι σαν τιμωρία.
ανώνυμε,
Το "άντε γαμήσου" είναι ευχή και το "φτύσε τα μπούτια σου" είναι πρόταση για την αντιμετώπιση του καύσωνα.
Το "φτύσε τα μπούτια σου" κατά τη γνώμη σου εντάσεται στην κατηγορία "ακραία λεκτική βία"; Και αν ναι, γιατί δεν είχες απειλήσει τον εαυτό σου τότε με αγωγή, εν είδει μπλόφας, για να επιχειρηματολογήσεις μετά υπέρ της ιερής αναγκαιότητας της αυτορρύθμισης;
Έχει καταντήσει κιόλας αηδία αυτή η υπόθεση. Δεν ξέρω περι τίνος πρόκειται, και η μυστικιστική / ανατολίτικη συνήθεια της απόκρυψης των ονομάτων των εμπλεκόμενων δεν με βοηθά να μάθω. Καθώς λοιπόν δεν έχω το μικρόβιο του κουτσομπόλη, πολύ απλά λέω "άει σιχτήρ", δεν με ενδιαφέρει καν να ξοδέψω το χρόνο μου για να μάθω περί τίνος πρόκειται.
Το λέω αυτό γιατί αν εγώ ήμουν ο ιδιοκτήτης του παρόντος ιστολόγιου θα με ενδιέφερε να γνωρίζω πως κάποιοι από τους αναγνώστες μου θεωρούν μία σειρά άρθρων μου ως "θόρυβο" και τα προσπερνάνε αδιάβαστα.
@elawyer
για να μη γράφω τα ίδια απ την ανάποδη
το παρακάτω είναι σχόλιο που άφησα στην τελευταία του ανάρτηση σχετικά με το όλο "σκηνικό"
@old boy
Έτσι δεν κλείνεις την ιστορία , την διαιωνίζεις θέλοντας να έχεις τον τελευταίο λόγο. Δικαίωμά σου. Και δικαίωμα του elawyer επίσης να έχει τη δική του γνώμη.
Έχετε και οι δύο δίκιο. Έχετε και οι δύο άδικο.
Έχεις άδικο γιατί δε δέχεσαι να σβήσεις ένα σχόλιο που ο άλλος βιώνει ως προσβλητικό και το λέει ευθέως και ξεκάθαρα.
Και ενώ επί της ουσίας έχει δίκιο, γίνεται άδικος επειδή το παρατράβηξε.
(προσωπικά δε σε διαβάζω, γούστα είναι αυτά..) σε διαβάζουν όμως blogers που εκτιμώ και παρακολουθώ καιρό. Στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι μοιρασμένοι. Μισοί απο δω, μισοί από κει. Όταν βλέπεις τέτοιους διαχωρισμούς καταλαβαίνεις πως δε μιλάει το "δίκαιο" κανενός, αλλά οι προσωπικές πεποιθήσεις, τα προσωπικά όρια.. Γιατί όμως να μην είναι σεβαστά εκατέρωθεν;;;;;
Ελάχιστους βρήκα μέσα σ όλον αυτόν τον όγκο σχολίων να κοιτούν ψύχραιμα και όχι εν βρασμώ.. Λες και τους αφορούσε περισσότερο από εσένα και εκείνον..
Θλιβερό αυτό, πολύ θλιβερό.
Δεν θα πω το όνομα μου όχι γιατί φοβάμαι αλλά γιατί δεν θέλω κανένας να με "γνωρίσει" και να επισκεφτεί την σελίδα μου, μέσα απ αυτό το βήμα που στα δικά μου μάτια δεν φαντάζει παρά σαν ένας καθρέφτης ματαιότητας.
Μιλήστε οι δυο σας, βρείτε τα, σκοτωθείτε, κάντε ό,τι καταλαβαίνετε.. αρκετά όμως μ' αυτό το θέαμα.
@προς όλους
Παρακαλώ σκεφτείτε. Από μέσα σας και όχι φωναχτά, αφήστε χώρο
Διαγόρα, εγώ αντιθέτως βρήκα αυτή την σειρά αρθρων από τις πιο ενδιαφέρον που έχω διαβάσει στον e-lawyer. Το να εξηγέις και να αναλύεις συμπεριφορές όσων αφορά την ηθική και την δεοντολογία είναι πολύ συμαντική τακτική μιάς και δημιουργείται ο ανάλογος διάλογος που πλάθει προσωπικότητες.
Πιο απλά, εαν κάποιος μου πει "Μήν εξυβρίζεις" (ή κάτι άλλο τελος πάντων) και δεν το δικαιολογήσει, κατά πάσα πιθανότητα θα τον αγνοήσω, ειδικά εαν στηρίζεται στο peer pressure. Από την άλλη, κάποιος που θα κάνει τον κόπο να στηρίξει την ίδια άποψη με επιχειρήματα είναι πολύ πιο πιθανών να με κάνει να ξανασκεφτώ τις δικές μου.
Πολλοί από τους σχολιαστές που στην πέφτουν στον Old Boy (αυτό είναι όπως λέμε Good Old Boy ή να μη φωνάξω τους Blues Brothers ακόμη;) προσπαθούν να σε κάνουν να ντραπείς για το δικαιώμά σου να υπερασπίζεσαι την αξιοπρέπειά σου, και να το βουλώσεις, να σταματήσεις να απαιτείς το σεβασμό και να μην τους ενοχλείς. Γνωστή τακτική, την έχω φάει στη μάπα ουκ ολίγες φορές κι αν δεν μασήσεις, πέφτει στο κενό. Νταβατζηλίκια, με λίγα λόγια, δεν περνάνε αν δεν τα αφήσεις. Γι΄αυτό μη μασάς και κράτα πορεία.
Η "ελευθερία του λόγου" καταργείται από τη στιγμή που υπάρχει (λεκτική) βία. Δεν τίθεται τέτοιο θέμα. Και οι αξίες δεν μπαίνουν σε ζυγαριά - ποιά ζυγίζει πιο πολύ.
Επίσης, αν μία οποιαδήποτε άλλη (μειονοτική) ομάδα δεχόταν τόσο συχνά, τόσο απρόκλητα και τόσο ανέξοδα (γιατί δεν υπάρχει στην ουσία κανένας νόμος προστασίας) επιθέσεις (επί παραδείγματι εβραίοι, μετανάστες κ.α.), όλοι θα μιλούσαν περί ρατσισμού χωρίς περιστροφές. Όταν πρόκειται για τους λοατ, κανείς δεν κόπτεται. "Δεν είμαστε ρατσιστές-ομοφοβικοί, απλά αυτοί είναι ...." (ακολουθούν επίθετα που διαλέγει κανείς αναλόγως πόσο ομο-φοβικός είναι).
Κάποτε πρέπει να μπει ένα φρένο σ' αυτό. Και μάλλον e-lawyer, αυτό δεν γίνεται με "αυτορύθμιση" - αυτορύθμιση δεν γίνεται όταν σε κάνουν σάκο του μποξ.
Πιστεύω όμως ότι θα έπρεπε να προχωρήσει ο e-lawyer στα δικαστικά μέτρα που ανήγγειλε στο μπλογκ του ολντ-μπόι γιατί κάποτε πρέπει αυτό το παιχνίδι να πάρει τέλος και επιπλέον παρ' όλα αυτά ο ίδιος δείχνει να μην καταλαβαίνει το λάθος.
θ.
θελω να σας ευχαριστησω γιατί αυτό εδώ το ποστ οπως και καποια αλλα δικά σας- που τα συνεδεσα στη Σπηλια μου (οπως εκεινο το ποστ για το ''δικαιωμα στην Ψευδωνυμια''
,ταιριαζουν γαντι σε μια -μαλλον πολύ πολύ χειροτερη χειροτερη περιπτωση- που με αφορά...
ιδιαιτερα εξαιρετική μου φανηκε η μεταφορά με τα Μπουλντογκ
Σας ευχαριστώ λοιπόν για τα πολυτιμα σας κειμενα...
Δημοσίευση σχολίου