Οι δικαστές αρνούνται να απογραφούν

Με μια αιφνιδιαστική κίνηση αυταπάρνησης, οι δικαστές αποφάσισαν να συμβάλλουν στον αγώνα που δίνει η Χώρα για έξοδο απο την οικονομική κρίση, παραιτούμενοι απο τους βουλευτικής στάθμης μισθούς που εισπράττουν από το Ελληνικό Δημόσιο. Καταγγέλλοντας την απογραφή του πάσης φύσεως προσωπικού του δημόσιου τομέα με συντριπτικά επιχειρήματα συνταγματικής περιωπής, αποφάσισαν την αυτοεξαίρεσή τους από την Ενιαία Αρχή Πληρωμής και συνακόλουθα από τη μισθοδοσία τους από το Δημόσιο Ταμείο. Χωρίς τυμπανοκρουσίες, αλλά με την αυτοσυγκράτηση που αρμόζει σε κάθε γενναιόδωρη πράξη φιλανθρωπίας, απέφυγαν την ευθεία αναφορα στην παραίτησή τουs υπέρ της Πατρίδας, προτάσσοντας απλώς την αρχή της διάκρισης των λειτουργίων, που όπως όλες οι ορθολογικέs κατακτήσεις του Διαφωτισμου αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο του Ελληνικού Κράτους, βάσει της οποίας, ακόμη κι αν το ήθελαν, δεν επιτρέπεται οι μισθολογικές τους καταστάσεις να ενταχθούν στους ίδιους ηλεκτρονικούς υπολογιστές με τις καταστάσεις του προσωπικού του δημόσιου τομέα που ως γνωστόν δεν ασκεί καμία από τις τρεις κρατικές λειτουργίες, κατά τις διδαχές του Μοντεσκιέ. Προκειμένου λοιπόν να μην δημιουργηθούν οι πρόσθετες δαπάνες που θα επέβαλε η οργάνωση ενός νέου πλγροφοριακού συστήματος αποκλειστικά γι αυτούς, οι δικαστές αποφάσισαν με αυτόν τον εύσχημο και υπαινικτικό τρόπο, υπενθυμίζοντας και τα πολιτειολογικά θεμέλια της Δημοκρατίας μας, να παραιτηθούν σιωπηρά από τη δημόσια μισθοδοσία. Σύμφωνα μάλιστα με δικαστικούς κύκλους, οι -άμισθοι πλέον- λειτουργοί της Θέμιδος προτίθενται να κάνουν ένα ακόμη βήμα για την ενίσχυση της παραγωγικότητάς τους, καθώς θα εισηγηθούν την κατ´ αποκοπή αμοιβή τους, ακολουθώντας το πρότυπο του συστήματος των δικηγορικών αμοιβών: κάθε διάδικος στο εξης θα προσκομίζει στο δικαστήριο γραμμάτιο προείσπραξης δικαστικής αμοιβής, που θα πρέπει να προκαταβάλει για την διενέργεια της δίκης. Τα ποσά θα καθορίζονται με βάση ενιαίο συντελεστη ανά βαθμό δικαιοδοσίας από τους κατά τόπους δικαστικούς συλλόγους και οι δικαστές θα αποδίδουν και 23% φ.π.α. Έτσι τα μηνιαία εσοδα των δικαστών αφενός δεν θα επιβαρύνουν τον κρατικό προυπολογισμο - αλλά μόνο όσους ζητούν δικαστική προστασία (οι άποροι θα απολαμβάνουν δωρεάν δικαστικές υπηρεσίες προσκομίζοντας σχετικό πιστοποιητικο) κι αφετέρου το οικονομικό κίνητρο της διεκπεράιωσης όσο το δυνατόν περισσότερων δικών θα επιλύσει το αρχετυπικό πρόβλημα της αργοδικίας και των καθυστερήσεων στην έκδοση δικαστικών αποφάσεων. Ταυτόχρονα ο διαχωρισμός κρατικού ταμείου - Δικαιοσύνης θα ενισχύσει την αρχη της διάκρισης των λειτουργιών, αλλά και την ίδια την ανεξαρτησία της δικαστικής λειτουργίας , αφού πλέον το βιοτικό επίπεδο των δικαστών δεν θα εξαρτάται από συμφωνίες των υπουργών δικαιοσύνης και οικονομικών περί εφαρμογής ή μη δικαστικών αποφάσεων εξίσωσης προς τους βουλευτικούς μισθούς, αλλά από την αυθόρμητη προσέλευση των διαδίκων και την αυτοχρηματοδότηση του συστήματος απονομής Δικαιοσύνης.

Κάπου εδώ φαντάζομαι ότι, για να μη θεωρηθεί ότι αποφάσισα να αυτοκτονήσω επαγγελματικά, πρέπει να επισημάνω πωs όλα τα παραπάνω είναι μία σκωπτική "ανάγνωση" της ανακοίνωσης των δικαστών περί άρνησης συμμετοχής τους στην απογραφή των δημοσίων υπαλλήλων. Συμφωνώ με τη νομική θεμελίωση της ανακοίνωσης, αλλά με την προσθήκη ότι το κύρος της Δικαιοσύνης διαφυλάσσεται μόνο με την έκδοση επιστημονικά ευσταθών δικαστικών αποφάσεων σε εύλογο χρόνο και ότι ο ουσιαστικός σεβασμός προς τους δικαστές είναι αξία που θα κερδίσουν μόνοι τους, πέρα από συνταγματικές διατάξεις που ουδείς πια αμφισβητεί.