Την περασμένη Πέμπτη ανέβασα το κείμενο με τίτλο "Συνήγορος του Παιδιού vs net cafe", στο οποίο όπως θα δείτε παρέθετα αυτούσιο το σχετικό δελτίο τύπου του Συνηγόρου του Πολίτη και από κάτω είχα το εξής σχόλιο:
Φυσικά, ο Συνήγορος του Πολίτη "τυπικά" δεν έχει τέτοιες αρμοδιότητες, σύμφωνα με το Ν.3094/2003. Δεν αναφέρει δηλαδή πουθενά ο νόμος ότι μπορεί να διασκέπτεται με συλλόγους. Επιλέγει και κάνει ό,τι θέλει.
Αν ο σύλλογός σας δηλαδή καταθέσει αίτημα για σύσκεψη με το Συνήγορο του Πολίτη μη νομίζετε ότι θα εισακουσθεί, αφού δεν προβλέπονται τέτοιες διαδικασίες από το νόμο του και αν είστε ανεπιθύμητοι αυτό ακριβώς θα σας πει: "δεν είμαστε αρμόδιοι, δεν έχετε ατομική διοικητική πράξη που παραβιάζει δικαιώματά σας".
Δεν πειράζει, όμως, υπάρχουν κι αλλού Επιτροπές.
Σημειωτέον ότι ο "Συνήγορος του Παιδιού" δεν είναι μια αυτοτελής ανεξάρτητη αρχή (όπως ο Συνήγορος του Καταναλωτή) αλλά αποτελεί απλώς μία επιπρόσθετη αρμοδιότητα που ασκεί ο Συνήγορος του Πολίτη. Από το 2005 το e-lawyer έχει αναφορές στον "Συνήγορο του Παιδιού".
Ο Συνήγορος του Πολίτη περιέχει ως τμήμα τον "Κύκλο Δικαιωμάτων του Παιδιού", με επικεφαλής τον Βοηθό Συνήγορο για τα Δικαιώματα του Παιδιού, κύριο Γιώργο Μόσχο. Χάριν συντομίας, αλλά όχι κατά νομική ακριβολογία, ο κ. Γιώργος Μόσχος ονομάζεται και "Συνήγορος του Παιδιού", αντί για Βοηθός Συνήγορος για τα Δικαιώματα του Παιδιού. Σύμφωνα, πάντως, με το άρθρο 3 παρ. 3 Ν.3051/2002, οι Βοηθοί Συνήγοροι είναι "ανώτατοι κρατικοί λειτουργοί και απολαύουν προσωπικής ανεξαρτησίας". Κατά το άρθρο 1 παρ. 2 εδ. β ν.3094: "Ο Συνήγορος του Πολίτη και οι Βοηθοί Συνήγοροι δεν ευθύνονται, δεν διώκονται και δεν εξετάζονται για γνώμη που διατύπωσαν ή πράξη που διενήργησαν κατά την άσκηση των καθηκόντων τους. Δίωξη επιτρέπεται κατόπιν εγκλήσεως μόνο για συκοφαντική δυσφήμιση, εξύβριση ή παραβίαση του απορρήτου."
H παραπάνω θέση μου περί μη υποχρεωτικής διάσκεψης με συλλόγους κατόπιν αιτήματός τους, όπως προκύπτει και απο τη διατύπωσή της, αφορά την λειτουργία του Συνηγόρου του Πολίτη, δηλαδή της όλης ανεξάρτητης αρχής και όχι ειδικώς της αρμοδιότητάς της ως "Συνηγόρου του Παιδιού".
Έχω αναπτύξει το σχετικό πρόβλημα της νομικά αδικαιολόγητης διαφοράς αντιμετώπισης της επέμβασης του Συνηγόρου του Πολίτη, ανάλογα με το αν πρόκειται για αυτεπάγγελτη ή κατόπιν αναφοράς έναρξη έρευνας, σε αυτό το κείμενο και στη συνέχεια, πιο αναλυτικά, σε αυτό.
Παρ' όλ' αυτά, το περασμένο Σάββατο, το πρωι (!), ο κύριος Γιώργος Μόσχος μου απέστειλε ένα επώνυμο e-mail, σχετικά με το κείμενο μου για τα νετ καφέ και την σημείωση που ενημέρωνα τους συλλόγους ότι "τυπικά" δεν υπάρχει αρμοδιότητα του Συνηγόρου του Πολίτη για "διάσκεψη" με συλλόγους (προκειμένου να μην αποστείλει κάποιος σύλλογος αίτημα για "διάσκεψη" και περιμένει ότι θα ανοίξουν ορθάνοιχτες οι πύλες του Συνηγόρου και θα τους περιμένουν με ανοιχτές αγκάλες), διότι η συγκεκριμένη σύσκεψη με τους φορείς για το θέμα των net cafe ήταν στο πλαίσιο της αυτεπάγγελτης αρμοδιότητας του Συνηγόρου. Αντί δηλαδή να ενημερώνει το ίδιο το δελτίο τύπου: προσοχή, είναι αυτεπάγγελτη εδώ η δράση μας και δεν σημαίνει ότι αν μας το ζητήσετε θα σας το δώσουμε, διαμαρτύρεται που το λέει ένας blogger.
Η απάντηση ενός κρατικού λειτουργού στην δημόσια κριτική που του ασκείται αποτελεί μέρος των δημόσιων καθηκόντων του: λεγεται λογοδοσία, accountability. Δεν αποτελεί ιδιωτική "κουβεντούλα" ή προσωπική υπόθεση. Γι' αυτό υπόκειται σε υποχρεώσεις διαφάνειας και δεν καταλαμβάνεται από "απόρρητο".
Στη συνέχεια, απάντησα δημόσια στον κ. Μόσχο με αυτό το κείμενο, σεβόμενος μεν την επιθυμία του για μη δημοσιοποίηση του περιεχομένου του mail και της ταυτότητάς του, αλλά κρίνοντας εντελώς απαράδεκτο αυτό το είδος επικοινωνίας, ως απόπειρα "εν κρυπτώ" παρέμβασης ενός ανώτατου δημόσιου λειτουργού στην ελευθερία του λόγου ενός blogger. Δεν κάμφθηκα και ενημέρωσα ότι υφίσταμαι πίεση με αυτόν τον παρεμβατικό και "απόρρητο" τρόπο. Κάλεσα επίσης τον κ. Μόσχο να αποκαλυφθεί και να δώσει στη δημοσιότητα τις ενστάσεις του.
Σε εκείνο το κείμενο κατατέθηκαν διάφορες απόψεις από τους σχολιαστές, ορισμένες ιδιαίτερα αρνητικές ως προς την πρακτική που ακολούθησα. Με την υπόθεση αυτή ασχολήθηκαν επίσης ο vrypan, o Nίκος Δρανδάκης καθώς και η ήρεμη δύναμη. Την περασμένη Τρίτη ανακοίνωσα ότι θα πρέπει να σταματήσει ο σχολιασμός της υπόθεσης στο post μου και ζήτησα την παραίτηση του ανώτατου κρατικού λειτουργού που δεν είχε ακόμη εμφανισθεί.
Πριν από μερικές ώρες, παρ' όλο που είχα πεί ότι σε αυτό το post σταματάμε τα σχόλια, ήρθε τελικά ένα σχόλιο που υπογράφει ο κ. Γιώργος Μόσχος.
Το παραθέτω αυτούσιο εδώ και όχι σε εκείνο το post γιατί, όπως είπαμε, εκεί δεν δεχόμαστε άλλα σχόλια και αυτή η απόφαση ισχύει και για τους ανώτατους κρατικούς λειτουργούς. Το κείμενο του κ. Μόσχου έχει ως εξής:
Ο/Η Γιώργος Μόσχος άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "Αντέχουν οι κρατικοί λειτουργοί την δημόσια κριτικ...":
Σας κοινοποιώ το κείμενο του e-mail που απέστειλα στην προσωπική διεύθυνση του e-lawyer πριν λίγες μέρες, καθώς δεν επιθυμούσα να λάβω μέρος στον δημόσιο διάλογο του blog σας. Επιστρέφοντας όμως μετά από ταξίδι στο εξωτερικό, διαπίστωσα σήμερα ότι έγινε πολύς λόγος περί αυτού και μάλιστα με ορισμένες παρανοήσεις. Επειδή δεν υπάρχει λόγος να αποκρύπτεται το κείμενο αυτό, σας το παραθέτω:
"Κύριε Σωτηρόπουλε, καλή σας μέρα
Παρόλο που δεν συνηθίζω να κάνω παρεμβάσεις σε απόψεις που εκφράζονται μέσω του διαδικτύου και με τις οποίες διαφωνώ -άλλωστε ο καθένας έχει το δικαίωμα της γνώμης- θα ήθελα να σας εκφράσω την έκπληξή μου για το ύφος και το περιεχόμενο των σχολίων σας σχετικά με την πρωτοβουλία του Συνηγόρου του Παιδιού για τα ίντερνετ καφέ, προερχόμενο μάλιστα από το blog σας που δεν με έχει συνηθίσει σε τέτοιου είδους επιθέσεις.
Επειδή ο Συνήγορος του Παιδιού ούτε γκαλά ούτε χοροεσπερίδες έχει διοργανώσει ποτέ και επειδή καμμία πρόταση για ανάληψη πρωτοβουλιών προς υπεράσπιση ανθρωπίνου δικαιώματος έχει απορρίψει, μου είναι ανεξήγητο το ύφος της απάντησής σας και θα θεωρούσα απαραίτητο να συνοδευτεί από συγκεκριμένες αναφορές επί των οποίων θα μπορούσε ίσως να διεξαχθεί περαιτέρω διάλογος.
Αντιλαμβάνεστε βεβαίως ότι στις περιπτώσεις που μια ομάδα, που προασπίζεται οποιοδήποτε συγκεκριμένο δικαίωμα, θέσει υπόψη του Συνηγόρου τις προτάσεις της, αυτές εξετάζονται με προσόχή, αλλά δεν συνεπάγεται ότι την επόμενη μέρα θα υιοθετηθούν και θα ξεκινήσουν συναφείς πρωτοβουλίες. Για κάθε πρόταση χρειάζεται επεξεργασία και βέβαια να τεθεί υπό την οπτική και τις προτεραιότητες που τίθενται από μια επιστημονική ομάδα από την οποία αποτελείται ο Συνήγορος, με απόλυτο ενδιαφέρον να ληφθούν υπόψη όλα ανεξαιρέτως τα δικαιώματα του παιδιού που περιλαμβάνονται στις οικείες συμβάσεις και στις ισχύουσες νομοθετικές ρυθμίσεις.
Ως προς το αν πείθει ή όχι η "επιστημοσύνη" στην οποία αναφέρεστε, αυτό κρίνεται σε βάθος χρόνου και από την Ελληνική κοινωνία, ανεξάρτητα αν μια ομάδα δυσαρεστηθεί διότι δεν προτεραιοποιήθηκε η δική της οπτική έναντι άλλων.
Και πάλι να σας πω ότι λυπούμαι που ο ίδιος που υποστηρίξατε τόσο ένθερμα πριν λίγο καιρό μια άλλη πρωτοβουλία μας (που αναλήφθηκε ύστερα από πολύχρονη μελέτη από την ίδια επιστημονική ομάδα του Συνηγόρου του Παιδιού) σήμερα κάνετε αυτή την στροφή την οποία εγώ τουλάχιστον αδυνατώ να αντιληφθώ.
Θα αναμένω στο μέλλον καλύτερη δημόσια τεκμηρίωση της κριτικής σας, στην οποία ειλικρινά προσβλέπω.
Το παραπάνω σημείωμα απευθύνεται ως μήνυμα προσωπικά σε σας και δεν είναι προς δημοσιοποίηση.
Με εκτίμηση
Γιώργος Μόσχος"
Σας κοινοποιώ το κείμενο του e-mail που απέστειλα στην προσωπική διεύθυνση του e-lawyer πριν λίγες μέρες, καθώς δεν επιθυμούσα να λάβω μέρος στον δημόσιο διάλογο του blog σας. Επιστρέφοντας όμως μετά από ταξίδι στο εξωτερικό, διαπίστωσα σήμερα ότι έγινε πολύς λόγος περί αυτού και μάλιστα με ορισμένες παρανοήσεις. Επειδή δεν υπάρχει λόγος να αποκρύπτεται το κείμενο αυτό, σας το παραθέτω:
"Κύριε Σωτηρόπουλε, καλή σας μέρα
Παρόλο που δεν συνηθίζω να κάνω παρεμβάσεις σε απόψεις που εκφράζονται μέσω του διαδικτύου και με τις οποίες διαφωνώ -άλλωστε ο καθένας έχει το δικαίωμα της γνώμης- θα ήθελα να σας εκφράσω την έκπληξή μου για το ύφος και το περιεχόμενο των σχολίων σας σχετικά με την πρωτοβουλία του Συνηγόρου του Παιδιού για τα ίντερνετ καφέ, προερχόμενο μάλιστα από το blog σας που δεν με έχει συνηθίσει σε τέτοιου είδους επιθέσεις.
Επειδή ο Συνήγορος του Παιδιού ούτε γκαλά ούτε χοροεσπερίδες έχει διοργανώσει ποτέ και επειδή καμμία πρόταση για ανάληψη πρωτοβουλιών προς υπεράσπιση ανθρωπίνου δικαιώματος έχει απορρίψει, μου είναι ανεξήγητο το ύφος της απάντησής σας και θα θεωρούσα απαραίτητο να συνοδευτεί από συγκεκριμένες αναφορές επί των οποίων θα μπορούσε ίσως να διεξαχθεί περαιτέρω διάλογος.
Αντιλαμβάνεστε βεβαίως ότι στις περιπτώσεις που μια ομάδα, που προασπίζεται οποιοδήποτε συγκεκριμένο δικαίωμα, θέσει υπόψη του Συνηγόρου τις προτάσεις της, αυτές εξετάζονται με προσόχή, αλλά δεν συνεπάγεται ότι την επόμενη μέρα θα υιοθετηθούν και θα ξεκινήσουν συναφείς πρωτοβουλίες. Για κάθε πρόταση χρειάζεται επεξεργασία και βέβαια να τεθεί υπό την οπτική και τις προτεραιότητες που τίθενται από μια επιστημονική ομάδα από την οποία αποτελείται ο Συνήγορος, με απόλυτο ενδιαφέρον να ληφθούν υπόψη όλα ανεξαιρέτως τα δικαιώματα του παιδιού που περιλαμβάνονται στις οικείες συμβάσεις και στις ισχύουσες νομοθετικές ρυθμίσεις.
Ως προς το αν πείθει ή όχι η "επιστημοσύνη" στην οποία αναφέρεστε, αυτό κρίνεται σε βάθος χρόνου και από την Ελληνική κοινωνία, ανεξάρτητα αν μια ομάδα δυσαρεστηθεί διότι δεν προτεραιοποιήθηκε η δική της οπτική έναντι άλλων.
Και πάλι να σας πω ότι λυπούμαι που ο ίδιος που υποστηρίξατε τόσο ένθερμα πριν λίγο καιρό μια άλλη πρωτοβουλία μας (που αναλήφθηκε ύστερα από πολύχρονη μελέτη από την ίδια επιστημονική ομάδα του Συνηγόρου του Παιδιού) σήμερα κάνετε αυτή την στροφή την οποία εγώ τουλάχιστον αδυνατώ να αντιληφθώ.
Θα αναμένω στο μέλλον καλύτερη δημόσια τεκμηρίωση της κριτικής σας, στην οποία ειλικρινά προσβλέπω.
Το παραπάνω σημείωμα απευθύνεται ως μήνυμα προσωπικά σε σας και δεν είναι προς δημοσιοποίηση.
Με εκτίμηση
Γιώργος Μόσχος"
Σε αυτό το σημείο θα παραθέσω την προσωπική μου ανάγνωση του κειμένου της επιστολής και πιο κάτω θα εξάγω τα συμπεράσματά μου.
Σας κοινοποιώ το κείμενο του e-mail που απέστειλα στην προσωπική διεύθυνση του e-lawyer πριν λίγες μέρες, καθώς δεν επιθυμούσα να λάβω μέρος στον δημόσιο διάλογο του blog σας.
- Ο διάλογος που διεξάγεται στο blog μου είναι δημόσιος κι επομένως δεν γίνεται να πάρει μέρος κάποιος σε αυτόν τον διάλογο "ιδιωτικά", γιατί πολύ απλά, τότε δεν θα πρόκειται για διάλογο. Επιπλέον, αν αυτός ο κάποιος είναι ανώτατος κρατικός λειτουργός κι έχει αντιρρήσεις για απόψεις που έχω διατυπώσει δημόσια σχετικά με την ενάσκηση των αρμοδιοτήτων του, η "απόρρητη" διατύπωση αυτών των αντιρρήσεων ένα πράγμα μπορεί να σημαίνει: σ υ γ κ α λ υ μ μ έ ν η παρέμβαση στην ελεύθερη έκφραση.
Επιστρέφοντας όμως μετά από ταξίδι στο εξωτερικό, διαπίστωσα σήμερα ότι έγινε πολύς λόγος περί αυτού και μάλιστα με ορισμένες παρανοήσεις.
- Πετάμε μία "βόμβα" σε έναν πολίτη Σάββατο πρωί, μέρα αργίας που ο άλλος μπορεί να είναι με την οικογένειά του,του καταστρέφουμε την διάθεση για όλο το Σαββατοκύριακο, φεύγουμε στο εξωτερικό, δεν ασχολούμαστε καθόλου επί πέντε μέρες και μετά επικαλούμαστε το ταξίδι μας για να δικαιολογήσουμε την σιωπή. Επίσης αναφέρουμε αορίστως "ορισμένες παρανοήσεις", χωρίς να περαιτέρω διευκρινίσεις. Εκεί που πήγατε δεν είχε Διαδίκτυο;
Επειδή δεν υπάρχει λόγος να αποκρύπτεται το κείμενο αυτό, σας το παραθέτω:
- Αν δεν είχα διαμαρτυρηθεί τόσο έντονα θα είχε αρθεί το "ιδιωτικό απόρρητο"; Γιατί "δεν υπάρχει λόγος" σήμερα, ενώ το Σάββατο υπήρχε; Ευτυχώς που καταλάβατε αυτήν την απαράδεκτη απαίτηση. Πάμε τώρα στην ίδια την επιστολή.
"Κύριε Σωτηρόπουλε, καλή σας μέρα
-Καλημέρα. Δεν καταλαβαίνω για ποιο λόγο κάποιος παραβιάζει την επιθυμία του άλλου να χρησιμοποιεί το ψευδώνυμό του στο blog του. Το γεγονός ότι είναι ευχερής ο εντοπισμός του πραγματικού ονόματος του φυσικού προσώπου είναι εντελώς αδιάφορο από πλευράς ευπρεπούς διαδικτυακής συμπεριφοράς, αλλά και σεβασμού του αυτοπροσδιορισμού του άλλου. Επιπλέον, στο μέτρο που ο ανώτατος κρατικός λειτουργός χρησιμοποιεί το επώνυμο του blogger, φαίνεται ότι του απευθύνεται περισσότερο με την επαγγελματική του ιδιότητα, δηλαδή αυτή του δικηγόρου, παρά αυτή του blogger. Στο μέτρο που ο δικηγόρος αυτός έχει ή πρόκειται να έχει υποθέσεις που εκκρεμούν στο Συνήγορο του Πολίτη, η χρήση του επωνύμου του σε αυτήν την επικοινωνία, με αυτό το περιεχόμενο, είναι καταδικαστέα, διότι προκαλεί αναπόφευκτους συνειρμούς προπάθειας προσεταιρισμού της γνώμης του ως blogger. Σημειωτέον ότι με τον κύριο Μόσχο δεν έχω ούτε είχα κανενός είδους κοινωνική επικοινωνία.
-Καλημέρα. Δεν καταλαβαίνω για ποιο λόγο κάποιος παραβιάζει την επιθυμία του άλλου να χρησιμοποιεί το ψευδώνυμό του στο blog του. Το γεγονός ότι είναι ευχερής ο εντοπισμός του πραγματικού ονόματος του φυσικού προσώπου είναι εντελώς αδιάφορο από πλευράς ευπρεπούς διαδικτυακής συμπεριφοράς, αλλά και σεβασμού του αυτοπροσδιορισμού του άλλου. Επιπλέον, στο μέτρο που ο ανώτατος κρατικός λειτουργός χρησιμοποιεί το επώνυμο του blogger, φαίνεται ότι του απευθύνεται περισσότερο με την επαγγελματική του ιδιότητα, δηλαδή αυτή του δικηγόρου, παρά αυτή του blogger. Στο μέτρο που ο δικηγόρος αυτός έχει ή πρόκειται να έχει υποθέσεις που εκκρεμούν στο Συνήγορο του Πολίτη, η χρήση του επωνύμου του σε αυτήν την επικοινωνία, με αυτό το περιεχόμενο, είναι καταδικαστέα, διότι προκαλεί αναπόφευκτους συνειρμούς προπάθειας προσεταιρισμού της γνώμης του ως blogger. Σημειωτέον ότι με τον κύριο Μόσχο δεν έχω ούτε είχα κανενός είδους κοινωνική επικοινωνία.
Παρόλο που δεν συνηθίζω να κάνω παρεμβάσεις σε απόψεις που εκφράζονται μέσω του διαδικτύου και με τις οποίες διαφωνώ -άλλωστε ο καθένας έχει το δικαίωμα της γνώμης- θα ήθελα να σας εκφράσω την έκπληξή μου για το ύφος και το περιεχόμενο των σχολίων σας σχετικά με την πρωτοβουλία του Συνηγόρου του Παιδιού για τα ίντερνετ καφέ, προερχόμενο μάλιστα από το blog σας που δεν με έχει συνηθίσει σε τέτοιου είδους επιθέσεις.
- Ο ίδιος ο ανώτατος κρατικός λειτουργός χαρακτηρίζει την επιστολή του "παρέμβαση". Και μάλιστα παρέμβαση σε άποψη με την οποία διαφωνεί. Η ένταση της έκπληξής του οφείλεται, κατά τον συντάκτη, στο γεγονός ότι η άποψή μου συνιστά "επίθεση", στην οποία το blog μου "δεν τον έχει συνηθίσει". Το αναμενόμενο δηλαδή για τον ανώτατο λειτουργό είναι ότι από αυτό το blog θα διαβάζει μόνο θετικά σχόλια, επειδή σε αυτό "τον έχει συνηθίσει". Και εκπλήσσεται που δεν συμπεριφέρομαι σαν καλόβολος υπάλληλος, ή "παπαγαλάκι" διατυπώνοντας μόνο θετικές απόψεις, αλλά ξαφνικά διατύπωσα και μία ενοχλητική γνώμη. Εκπλήσσεται τόσο που αποφασίζει να μου απευθυνθεί με αυτό το e-mail Σάββατο πρωι, για να ασκήσει παρέμβαση. Φυσικά το σχόλιό μου δεν αφορούσε ειδικά τον κ. Μόσχο, ούτε τον κύκλο Δικαιωμάτων του Παιδιού, αλλά τον Συνήγορο του Πολίτη, in globo. Το διατύπωσα καθαρά και ξάστερα: "...ο Συνήγορος του Πολίτη "τυπικά" δεν έχει τέτοιες αρμοδιότητες..." και "...σύσκεψη με το Συνήγορο του Πολίτη μη νομίζετε ότι θα εισακουσθεί...". Πράγματι, όπως ανέλυσα παρακάτω, σε σχόλιο της ίδιας ανάρτησης, ΤΥΠΙΚΑ ο Συνήγορος δεν έχει δέσμια αρμοδιότητα να συσκέπτεται με συλλόγους. Πουθενά στον Ν.3094/2003 δεν αναφέρεται τέτοια αρμοδιότητα. Άρα αν πάει αύριο ένας σύλλογος να το ζητήσει, εναπόκειται στην απόλυτη διακριτική ευχέρεια ή μάλλον στην καλή διάθεση του Συνηγόρου να τον διασκεφθεί μαζί του. Άρα δεν κατάλαβα ποια ακριβώς αντίρρηση υπάρχει από τον κ. Μόσχο. Δεν θέσπισα εγώ τον Νόμο 3094/2003. Ούτε τον εφάρμοσα εγώ έτσι, ώστε να προκαλείται ανασφάλεια δικαίου και να μην ξέρει ο πολίτης αν ο Συνήγορος μπορεί ή όχι να βοηθήσει και πότε.
- Ο ίδιος ο ανώτατος κρατικός λειτουργός χαρακτηρίζει την επιστολή του "παρέμβαση". Και μάλιστα παρέμβαση σε άποψη με την οποία διαφωνεί. Η ένταση της έκπληξής του οφείλεται, κατά τον συντάκτη, στο γεγονός ότι η άποψή μου συνιστά "επίθεση", στην οποία το blog μου "δεν τον έχει συνηθίσει". Το αναμενόμενο δηλαδή για τον ανώτατο λειτουργό είναι ότι από αυτό το blog θα διαβάζει μόνο θετικά σχόλια, επειδή σε αυτό "τον έχει συνηθίσει". Και εκπλήσσεται που δεν συμπεριφέρομαι σαν καλόβολος υπάλληλος, ή "παπαγαλάκι" διατυπώνοντας μόνο θετικές απόψεις, αλλά ξαφνικά διατύπωσα και μία ενοχλητική γνώμη. Εκπλήσσεται τόσο που αποφασίζει να μου απευθυνθεί με αυτό το e-mail Σάββατο πρωι, για να ασκήσει παρέμβαση. Φυσικά το σχόλιό μου δεν αφορούσε ειδικά τον κ. Μόσχο, ούτε τον κύκλο Δικαιωμάτων του Παιδιού, αλλά τον Συνήγορο του Πολίτη, in globo. Το διατύπωσα καθαρά και ξάστερα: "...ο Συνήγορος του Πολίτη "τυπικά" δεν έχει τέτοιες αρμοδιότητες..." και "...σύσκεψη με το Συνήγορο του Πολίτη μη νομίζετε ότι θα εισακουσθεί...". Πράγματι, όπως ανέλυσα παρακάτω, σε σχόλιο της ίδιας ανάρτησης, ΤΥΠΙΚΑ ο Συνήγορος δεν έχει δέσμια αρμοδιότητα να συσκέπτεται με συλλόγους. Πουθενά στον Ν.3094/2003 δεν αναφέρεται τέτοια αρμοδιότητα. Άρα αν πάει αύριο ένας σύλλογος να το ζητήσει, εναπόκειται στην απόλυτη διακριτική ευχέρεια ή μάλλον στην καλή διάθεση του Συνηγόρου να τον διασκεφθεί μαζί του. Άρα δεν κατάλαβα ποια ακριβώς αντίρρηση υπάρχει από τον κ. Μόσχο. Δεν θέσπισα εγώ τον Νόμο 3094/2003. Ούτε τον εφάρμοσα εγώ έτσι, ώστε να προκαλείται ανασφάλεια δικαίου και να μην ξέρει ο πολίτης αν ο Συνήγορος μπορεί ή όχι να βοηθήσει και πότε.
Επειδή ο Συνήγορος του Παιδιού ούτε γκαλά ούτε χοροεσπερίδες έχει διοργανώσει ποτέ και επειδή καμμία πρόταση για ανάληψη πρωτοβουλιών προς υπεράσπιση ανθρωπίνου δικαιώματος έχει απορρίψει, μου είναι ανεξήγητο το ύφος της απάντησής σας και θα θεωρούσα απαραίτητο να συνοδευτεί από συγκεκριμένες αναφορές επί των οποίων θα μπορούσε ίσως να διεξαχθεί περαιτέρω διάλογος.
- Ο κ. Μόσχος απαντάει σε αυτό το σχόλιό μου, το οποίο ακολούθησε η παράθεση των διατάξεων με τις αρμοδιότητες του Συνηγόρου του Πολίτη (και όχι του Συνηγόρου του Παιδιού): "Δεν βλέπω καμία αρμοδιότητα "πραγματοποίησης διασκέψεων". Αυτό δε σημαίνει ότι αυτεπαγγέλτως δεν μπορεί να κάνει δεξιώσεις, γκαλά και πάρτι, αλλά το θέμα είναι ποια υποχρέωση έχει αν του το ζητήσει ένας ή περισσότεροι σύλλογοι, σε περίοδο ή για θέμα που απλώς δεν ενδιαφέρει το Συνήγορο του Πολίτη. Γιατί δυστυχώς υπάρχουν και θέματα ατομικών δικαιωμάτων που απλώς δεν ενδιαφέρουν τον Συνήγορο του Πολίτη να ασχοληθεί αυτεπαγγέλτως και μετά ψάχνει ένα σωρό νομικίστικες στενές ερμηνείες του νόμου του για να σου το εξηγήσει με επιστημοσύνη που δεν πείθει κανέναν."
- Ο κ. Μόσχος απαντάει σε αυτό το σχόλιό μου, το οποίο ακολούθησε η παράθεση των διατάξεων με τις αρμοδιότητες του Συνηγόρου του Πολίτη (και όχι του Συνηγόρου του Παιδιού): "Δεν βλέπω καμία αρμοδιότητα "πραγματοποίησης διασκέψεων". Αυτό δε σημαίνει ότι αυτεπαγγέλτως δεν μπορεί να κάνει δεξιώσεις, γκαλά και πάρτι, αλλά το θέμα είναι ποια υποχρέωση έχει αν του το ζητήσει ένας ή περισσότεροι σύλλογοι, σε περίοδο ή για θέμα που απλώς δεν ενδιαφέρει το Συνήγορο του Πολίτη. Γιατί δυστυχώς υπάρχουν και θέματα ατομικών δικαιωμάτων που απλώς δεν ενδιαφέρουν τον Συνήγορο του Πολίτη να ασχοληθεί αυτεπαγγέλτως και μετά ψάχνει ένα σωρό νομικίστικες στενές ερμηνείες του νόμου του για να σου το εξηγήσει με επιστημοσύνη που δεν πείθει κανέναν."
Ο κ. Μόσχος απαντάει σε αυτό λέγοντας ότι "Ο Συνήγορος του Παιδιού δεν διοργανώνει ούτε γκαλα ούτε χοροεσπερίδες". Δεξιώσεις όμως; Το Σεπτέμβρη του 2006 βρέθηκα στο Holiday Inn μαζί με τον αείμνηστο Νικήτα Λιοναράκη, για να παρακολουθήσουμε το συνέδριο "Το έργο των συνηγόρων του παιδιού", με συνδιοργανωτές τον Επίτροπο Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης, τον Επίτροπο της Ρωσίας και τον Συνήγορο του Πολίτη. H δεξίωση-γεύμα που περιλαμβανόταν στις εργασίες του συνεδρίου ήταν πολύ πετυχημένη.
Για το αν υπάρχουν θέματα ατομικών δικαιωμάτων που απλώς δεν ενδιαφέρουν "αυτεπαγγέλτως" το Συνήγορο του Πολίτη, θα πω μόνο δύο φράσεις: "σύμφωνο συμβίωσης" και "γάμοι της Τήλου". Αν θέλουμε πιο συγκεκριμένα για τον Συνήγορο του Παιδιού, θα πω κάτι που είπε κάποιος άλλος blogger: γιατί δεν περιλήφθηκαν ρητά στην ομάδα εφήβων συμβούλων του Συνηγόρου και οι LGBT έφηβοι;
Αντιλαμβάνεστε βεβαίως ότι στις περιπτώσεις που μια ομάδα, που προασπίζεται οποιοδήποτε συγκεκριμένο δικαίωμα, θέσει υπόψη του Συνηγόρου τις προτάσεις της, αυτές εξετάζονται με προσόχή, αλλά δεν συνεπάγεται ότι την επόμενη μέρα θα υιοθετηθούν και θα ξεκινήσουν συναφείς πρωτοβουλίες. Για κάθε πρόταση χρειάζεται επεξεργασία και βέβαια να τεθεί υπό την οπτική και τις προτεραιότητες που τίθενται από μια επιστημονική ομάδα από την οποία αποτελείται ο Συνήγορος, με απόλυτο ενδιαφέρον να ληφθούν υπόψη όλα ανεξαιρέτως τα δικαιώματα του παιδιού που περιλαμβάνονται στις οικείες συμβάσεις και στις ισχύουσες νομοθετικές ρυθμίσεις.
-Αυτό είπα κι εγώ: ότι δεν είναι αυτονόητο ότι θα τους λάβετε υπόψη. Αλλά μίλησα για τον Συνήγορο του Πολίτη, όχι "του παιδιού".
Ως προς το αν πείθει ή όχι η "επιστημοσύνη" στην οποία αναφέρεστε, αυτό κρίνεται σε βάθος χρόνου και από την Ελληνική κοινωνία, ανεξάρτητα αν μια ομάδα δυσαρεστηθεί διότι δεν προτεραιοποιήθηκε η δική της οπτική έναντι άλλων.
- Στην ελληνική κοινωνία ανήκουν και οι bloggers. Πρέπει να το συνηθίσετε ότι αποτελούμε ένα μέρος της δημοσίως εκφραζόμενης "κοινής γνώμης".
Και πάλι να σας πω ότι λυπούμαι που ο ίδιος που υποστηρίξατε τόσο ένθερμα πριν λίγο καιρό μια άλλη πρωτοβουλία μας (που αναλήφθηκε ύστερα από πολύχρονη μελέτη από την ίδια επιστημονική ομάδα του Συνηγόρου του Παιδιού) σήμερα κάνετε αυτή την στροφή την οποία εγώ τουλάχιστον αδυνατώ να αντιληφθώ.
- Δηλαδή πρέπει να γράφουμε μόνο τα θετικά αδιαλείπτως;
- Δηλαδή πρέπει να γράφουμε μόνο τα θετικά αδιαλείπτως;
Θα αναμένω στο μέλλον καλύτερη δημόσια τεκμηρίωση της κριτικής σας, στην οποία ειλικρινά προσβλέπω.
-Δεν υπάρχει καλύτερη τεκμηρίωση για τη θέση "δεν υπάρχει τυπική αρμοδιότητα σύσκεψης με συλλόγους, άρα ούτε δέσμια αρμοδιότητα του Συνηγορου να σας δεχθεί" από την παράθεση όλων των νομοθετικών διατάξεων που ορίζουν την αρμοδιότητα του Συνηγόρου του Πολίτη. Τελεία και παύλα. Αν διαφωνείτε με το νόμο, εισηγηθείτε μια διάταξη που να λέτε τα παραπάνω, ότι δηλαδή αν ένας σύλλογος υποβάλλει, θα εξεταστεί η αίτησή του από ειδική επιστημονική ομάδα και λοιπά και λοιπά.
-Δεν υπάρχει καλύτερη τεκμηρίωση για τη θέση "δεν υπάρχει τυπική αρμοδιότητα σύσκεψης με συλλόγους, άρα ούτε δέσμια αρμοδιότητα του Συνηγορου να σας δεχθεί" από την παράθεση όλων των νομοθετικών διατάξεων που ορίζουν την αρμοδιότητα του Συνηγόρου του Πολίτη. Τελεία και παύλα. Αν διαφωνείτε με το νόμο, εισηγηθείτε μια διάταξη που να λέτε τα παραπάνω, ότι δηλαδή αν ένας σύλλογος υποβάλλει, θα εξεταστεί η αίτησή του από ειδική επιστημονική ομάδα και λοιπά και λοιπά.
Το παραπάνω σημείωμα απευθύνεται ως μήνυμα προσωπικά σε σας και δεν είναι προς δημοσιοποίηση.
-Ασχολίαστο
Με εκτίμηση
Γιώργος Μόσχος"
Το συμπέρασμά μου είναι ότι η παρέμβαση δεν είχε απολύτως κανέναν λόγο να γίνει, πολύ περισσότερο με τον τρόπο που έγινε.
Η γνώμη μου είναι ότι ο κύριος Μόσχος, Βοηθός Συνήγορος του Πολίτη, μέλος θεσμού που σύμφωνα με το άρθρο 1 ν.3094 έχει συσταθεί "για την προστασία των δικαιωμάτων του πολίτη, την καταπολέμηση της κακοδιοίκησης και την τήρηση της νομιμότητας", με την παραπάνω απόπειρα συγκαλυμμένης παρέμβασης του στην ελευθερία της έκφρασης ενός πολίτη, υπερέβη τα εσκαμμένα. Δηλαδή δεν λειτούργησε, κατά τη γνώμη μου, προς την κατεύθυνση της προστασίας των δικαιωμάτων, αλλά αντιθέτως προς την κατεύθυνση του περιορισμού τους. Δεν προήγαγε την ορθή διοικητική συμπεριφορά, η οποία προϋποθέτει την τήρηση θεσπισμένων διαδικασιών, αλλά αντίθετα επέλεξε την "παράκαμψη" δια της ιδιωτικότητας, για ένα θέμα που ανάγεται εξ ορισμού στα δημόσια καθήκοντά του: την απάντηση στην δημόσια κριτική που του ασκείται. Αν αυτό δεν είναι κακοδιοίκηση, τότε τι είναι;
Η σημερινή του μεταστροφή συνιστά πλήρη συνομολόγηση των "παρανοήσεων" που αναφέρει ότι προκάλεσε η παρέμβασή του.
Παρ' όλ' αυτά, δεν φαίνεται να μετανοιώνει για την αναστάτωση που προκάλεσε, ούτε να ζητά συγγνώμη για την αυτή την συμπεριφορά.
Ως blogger δεν θα ανεχθώ καμία απολύτως "απόρρητη" υπόδειξη για τον τρόπο με τον οποίο ασκώ την δημόσια κριτική μου σε κρατικούς θεσμούς. Ο Συνήγορος του Παιδιού να πάει να βοηθήσει κανένα ταλαιπωρημένο παιδί και να αφήσει ήσυχους τους bloggers.
41 σχόλια:
Γιατί διασπάτε το θέμα σε δύο ξεχωριστές αναρτήσεις με τη δικαιολογία ότι κλείσατε τα σχόλια; Δεν μπορείτε να τα ανοίξετε; Δεν μπορείτε να κάνετε update και να δημοσιεύσετε την επιστολή στη σωστή της θέση;
"Αν δεν είχα διαμαρτυρηθεί τόσο έντονα θα είχε αρθεί το "ιδιωτικό απόρρητο"; Γιατί "δεν υπάρχει λόγος" σήμερα, ενώ το Σάββατο υπήρχε;"
H απάντηση είναι πολύ απλή. Δώσατε μία ερμηνεία που δεν ήταν στην πρόθεση του επιστολογράφου. Αυτό διαπιστώνω με την δημοσιοποίηση της επιστολής του. Δεν υπάρχει πουθενά παρέμβαση στην ελεύθερία να εκφράζετε τις απόψεις σας. Δεν υπάρχει έμμεση απειλή. Δεν υπάρχει τίποτε από όσα υπονοήσατε με τις αναφορές σας για καφεδάκι στην ασφάλεια. Ο λόγος για τον οποίο αποφάσισε να την δημοσιοποιήσει ο ίδιος είναι για να μην αιωρούνται αυτά που του καταλογίσατε άδικα. H προσωπική σας ανάγνωση ήταν λανθασμένη.
πλακωσαν οι παπαγαλοι. σας εκανε σκονη ενας μπλογκερ παραδεχτειτε το
η-λοιερ επρεπε να το ειχες βγαλει αμεσως.
Αν ηταν αλλος θα του ελεγε, κρυφα παντα, βεβαιως κυριε μου, να σας γραφω οτι θελετε και εσεις να μου βγαζετε αποφασεις οπως θελω.
Εσυ δεν το εκανες και ειναι προς τιμην σου. Δηλαδη γιατι ηθελαν να μεινει κρυφο το μεηλ; εισαι γατονι.
Παπαγάλος είναι αυτός που συνθηματολογεί όπως κάνεις εσύ. Ο λόγος που διασπά το θέμα ο elawyer είναι φανερός. Εκτέθηκε από τα επιχειρήματα των σχολιαστών, έχασε την ψυχραιμία του και ελλείψει δικών του επιχειρημάτων, εκτός από το επιχείρημα της προσωπικής του ανάγνωσης κατέφυγε στην ειρωνεία. Aν ενημερώσει αυτή την ανάρτηση με την επιστολή του κ.Μόσχου θα εκτεθεί περισσότερο.
Περιμένω να μας πει τα σημεία της επιστολής που κρυβουν βία της εξουσίας και στέρηση ελευθερίας έκφρασης.
Μαζευτείτε, ο άνθρωπος έκλεισε τα σχόλια και θέλετε να σας τα ανοίξει μόνο και μόνο επειδή είστε η εξουσία;
Ντροπή!!!
Γυρίστε στα γραφειάκια σας, δεν είστε για μπλογκόσφαιρα!!!
Για τον πρώτο σχολιαστή: ίσα-ίσα, που με την εκ νέου δημοσίευση, δίνει στην απάντηση του Συνηγόρου μεγαλύτερη δημοσιότητα.
Σε μια εφημερίδα, θα προτιμούσατε η απάντησή σας να δημοσιευτεί στη στήλη των επιστολών, δίπλα σε φαρμακεία και ταφόπλακες, ή στο πρωτοσέλιδο;
Σε ένα ιστολόγιο, η πιο πρόσφατα χρονολογικά ανάρτηση, έχει τη μεγαλύτερη προβολή. Μη βλέπετε παντού φαντάσματα.
Ανώνυμε των 11.28,
αν η "μπλογκόσφαιρα" είναι τα συνθήματα, όπως ανέφερε και ο ανώνυμος των 11.23, "φάε τη σκόνη μου", "είσαι γατόνι", και "μαζευτείτε", τότε χίλιες φορές καλύτερα τα γήπεδα από την "μπλογκόσφαιρα" έτσι όπως την οραματίζεσαι. Εκεί, τουλάχιστον, ακούς και κανένα επιχείρημα για τα φάλτσα σφυρίγματα του διαιτητή.
Όσο για τα οράματα που βλέπεις και "ξέρεις" πού εργάζεται ο κάθε σχολιαστής – στην οικοδομή ή στο γραφείο – και αν είναι εξουσιαστής ή εξουσιαζόμενος, να το κυττάξεις όσο είναι νωρίς ή να το αξιοποιήσεις επαγγελματικά.
Έχω την πεποίθηση ότι ο e-Lawyer δεν έχει ανάγκη τέτοιου είδους "στήριξης" - με οράματα ή με συνθήματα γηπεδικού επιπέδου. Έγραψε την άποψή του και έγινε σχετική συζήτηση πριν λίγες μέρες, σήμερα δημοσιοποιείται η "επίμαχη" επιστολή, σχολιάζει κάποια σημεία της, την διαβάζουμε, διαβάζουμε και τα σχόλιά του και βγάζει ο καθένας τα συμπεράσματά του.
Με την άποψη ότι το θέμα είναι ενιαίο και αδιάσπαστο και έπρεπε να παραμείνει στο ίδιο ποστ με νέα ενημέρωση, παραθέτοντας την επιστολή στο κυρίως ποστ, συμφωνώ κι εγώ. Τώρα πες ότι το λέω "μόνο και μόνο επειδή είμαι εξουσία".
Αδυνατώ να εντοπίσω τα σημεία όπου ο ανώτατος κρατικός λειτουργός επιτίθεται ή προειδοποιεί για ενδεχόμενη αρνητική αντιμετώπιση του αποδέκτη ως δικηγόρου.
Η ανάγνωση της επιστολής από τον elawyer είναι τραβηγμένη αλλά αναγνωρίζω ότι έπρεπε να γίνει δημόσια οπότε κρίνοντας την καλόπιστα θα μιλήσω για κακό επικοινωνιακό χειρισμό...
Για όσους (και ο elawyer δεν περιλαμβάνεται αποδεδειγμένα σε αυτούς) με ατάκες και τσιτάτα και άλλα υποτιμητικά σχόλια μου απαντήσουν αδιαφορώ, για τους υπόλοιπους ενδιαφέρομαι για την άποψη τους. Δεν εργάζομαι στο δημόσιο είμαι δικηγόρος.
Καλησπέρα. Συνάδελφος κι εγώ με πολλες υποθέσεις σε συνηγόρους(καταναλωτη&πολίτη κλπ). Ο ηλεκτρονικός συνάδελφος το χειρίστηκε υποδειγματικά το θέμα και δεν το έπνιξε στις πίσω σελίδες. Η κριτική του συνηγόρου του πολίτη που κανει ο συνάδελφος είναι απολύτως ορθή αφού ποτέ δεν ξέρεις αν θα κάνει, κατόπιν καταγγελίας, όσα κάνει αυτεπαγγέλτως. Μην ενθαρρυνόμαστε λοιπόν από τις εξαγγελίες του συνηγόρου και τις ετήσιες εκθέσεις περί 80% επιτυχίας γιατί αν δεν θέλουν κάτι δύσκολο δεν το προχωράνε. Καλά τους τα είπες λοιπόν συνάδελφε και το μόνο που τους αρκεί για τεκμηρίωση είναι ο ίδιος τους ο νόμος. Λέει πουθενά ο νόμος για δεξιώσεις ;Όχι. Λέει πουθενά ο νόμος για συνέδρια ; Όχι. Στηρίζεται πουθενά η κριτική του κύριου Μόσχου εκτός από τα συναισθήματα λύπης που αναφέρει ο ίδιος στο γράμμα του; Που την είδε την επίθεση από τον e - Lawyer. Μια απλή ανάγνωση του νόμου έκανε ο συνάδελφος. Ούτε νοείται κριτική από διευθυντή του δημοσίου απόρρητη όταν ασκείται σε δικηγόρο με υποθέσεις στην υπηρεσία του. Δεν χρειάζεται να υπάρχει απειλή , ούτε κατήγγειλε κάτι τέτοιο ο συνάδελφος. Είναι παρέμβαση στην καθ' όλα σωστή κριτική που τους κάνει. Ο ίδιος ο κ. Μόσχος το λέει ότι κάνει "παρέμβαση" από μόνος του στο γράμμα του !!! Τι άλλο θέλετε δηλαδή να πει. Σου φαίνεται αυτό αθώο επικοινωνιακό λάθος; Ο συνήγορος του παιδιού είναι κυβερνητικός εκπρόσωπος για να κάνει επικοινωνιακά λάθη;Ποιες είναι οι μηνιαίες συνολικές αποδοχές του κύριου Μόσχου; Συνάδελφε μην το αφήσεις εδώ. Πήγαινέ τους στο ΔΣΑ. Είμαστε μαζί σου.
Μια τέτοια παρέμβαση, αν προερχόταν από άλλο τμήμα της Διοίκησης δεν θα μου προξενούσε καμία έκπληξη. Προέρχεται όμως από το στέλεχος ενός θεσμού που έχει δημιουργηθεί με θεμέλιο τη διαφάνεια.
Απολύτως δικαιολογημένη η αγανάκτηση του elawyer. Ποιός ο λόγος να σταλεί ένα τέτοιο κείμενο ιδιωτικά και με ρήτρα απορρήτου; Το κείμενο, όπως φαίνεται πλέον, δεν περιέχει κάτι το ουσιαστικό ή τεκμηριωμένο.
Αν λοιπόν το μήνυμα δεν βρίσκεται στο κείμενο τότε πρέπει να αναζητηθεί αλλού και συγκεκριμένα στην ίδια την πράξη της αποστολής:
Σε διαβάζουμε, να προσέχεις τι γράφεις.
Η προσπάθεια του κράτους να καλύψει τις δολοφονικές και ακραίες συμπεριφορές με τη μάσκα της "ευαισθησίας" είναι παλιά και κλασική μέθοδος κάθε επικίνδυνου, ολοκληρωτικού και βίαιου στοιχείου. Σε αυτή τη λογική εντάσσεται και αυτό που ανέφερα στο προηγούμενο post, σχετικά με την κίνηση του συνήγορου του πολίτη (που ξαναλέω, υποτίθεται ότι προστατεύει το πολίτη στις σχέσεις του με το κράτος, αλλά πώς φαίνεται ότι είναι σπιούνος του κράτους ενάντια στον πολίτη....;) όσον αφορά στα net cafe και τη χρήση των υπηρεσιών τους από τα παιδιά.
Είναι ένα ερώτημα πώς τους ήρθε "ξαφνικά".... Αλλά το μεγαλύτερο ερώτημα δεν είναι πώς τους ήρθε, αλλά η αντίδρασή τους στην κριτική από τον e-lawyer, αρχικά μιλώντας για το "δικαίωμά" τους να επέμβουν στη συγκεκριμένη περίπτωση, το οποίο από τη στιγμή που χρειάζεται να το υπερασπιστούν αυτομάτως δικαιώνουν τις υποψίες ότι δεν είχαν περιθώριο να παρέμβουν και ήταν καθαρά για προπαγανδιστικούς και φασιστικούς λόγους, και στη συνέχεια στέλνοντας μια επιστολή στον e-lawyer, η οποία ανέφερε "να μη δημοσιοποιηθεί", και η οποία μπορούμε να υποθέσουμε ότι αμφισβητούσε το δικαίωμα του e-lawyer να εκφέρει άποψη πάνω στις δραστηριότητες του συνήγορου του πολίτη, γεγονός που από μόνο του όταν γίνεται από "δημόσιο λειτουργό" συνιστά φασιστική συμπεριφορά.
Ο e-lawyer δεν έχει δημοσιοποιήσει ακόμα το e-mail αυτό, αλλά έχει ενημερώσει σχετικά με την ύπαρξή του και έχει ανοίξει συζήτηση πάνω σε αυτό, η οποία περιέχει αρκετά "λουλούδια", όπως τις προκλήσεις του "ανώνυμου" συνήγορου του πολίτη να δημοσιεύσει την επιστολή, που δεν καλύπτεται από απόρρητο, το οποίο ο ίδιος έθεσε στην επιστολή, και άγνωστο πώς αποφάσισε να τη θέσει ως "μη δημοσιεύσιμη" και ταυτόχρονα να βγαίνει και να προκαλεί λέγοντας ότι ο e-lawyer δεν τολμάει να τη δημοσιεύεσει. Προσωπικά μου φαίνεται τόσο όλη η συζήτηση όσο και η μη δημοσίευση της επιστολής από τον e-lawyer ως πράξη που τουλάχιστον θυμίζει κανονική χούντα σκληρού τύπου. "Σου απαγορεύω να τη δημοσιέυσεις"....συζήτηση..."για τόλμα να τη δημοσιεύσεις, κότα, και θα δεις". Ειλικρινά, αν ήταν απλό το θέμα, και δεν υπήρε απροκάλυπτα φασιστική συμπεριφορά εκ μέρους του συνήγορου του πολίτη, θα ήταν πραγματικά αδύνατο να μη δημοσιοποιηθεί η επιστολή, όπως και το να υπάρξει όλη αυτή η συζήτηση γενικότερα.
Νομίζω ότι πλέον ο συνήγορος του πολίτη πρέπει να αντιμετωπίζεται σαν εχθρός του πολίτη, σπιούνος και συνεργάτης (με μαύρη κουκούλα να υποθέσω;) του κράτους, του κράτους της βλακείας με όπλο τη βία, γιατί για αυτό πρόκειται. Νομίζω ότι πρέπει να μπει στην κατηγορία του κοινού εγκληματία, και να ακολουθήσει διαδικασία "σωφρονισμού" και "επανένταξης", όπως κάνουν αυτοί σε ό,τι πέσει στα χέρια τους. Το κράτος είναι πια ο νούμερα ένα κίνδυνος.
http://iremidynami.blogspot.com/2008/11/blog-post_04.html
Σύμφωνα με το άρθρο 14 του Νόμου 2672/1998 (ΦΕΚ 290 τ.Α) , τα μηνύματα e-mail, για να είναι έγκυρα θα πρέπει
να περιέχουν απαραίτητα : Ονοματεπώνυμο ή επωνυμία (για Νομικό πρόσωπο), ταχυδρομική διεύθυνση κατοικίας,
αριθμό τηλεφώνου ή fax, ιδιότητα του χειριστή.
Αν τα μηνύματα προέρχονται από υπηρεσία ή Δημόσιο φορέα να περιέχουν επιπλέον θέμα, ημερομηνία, αριθμό πρωτοκόλλου.
Νομικός δεν είμαι, αλλά στην περίπτωση του Email που έστειλε ο E-Lawyer,δεν νομίζω να υπήρχαν οι προϋποθέσεις. Ως νομικός θα έπρεπε να το ξέρει.
Δεν καταλαβαίνω λοιπόν γιατί περίμενε επίσημη απάντηση;;; Ας είχε ακολουθήσει την ενδεδειγμένη οδό, για να έχει την απαίτηση να λαμβάνει και επίσημες απαντήσεις (Να υποθέσω ότι δεν είχε και πρωτόκολλο η απάντηση, ώστε να είναι και επίσημη;).
Δεν καταλαβαίνω μάλιστα γιατί ανησύχησε(;) και πανικοβλήθηκε(;) για το ενδεχόμενο συνεπειών, λόγω της δημοσιοποίησης του Email, από την στιγμή που ούτε το δημοσιοποίησε, ούτε και ήταν υποχρεωμένος να το κάνει.
Από την άλλη, η χρήση από κάποιον του Emai της εργασίας του, δεν σημαίνει ότι αποτελεί επίσημη αλληλογραφία. Ας σταματήσουν λοιπόν οι εντυπώσεις. Ισως ο κ. Μόσχος δεν θα έπρεπε να απαντήσει καθόλου, από τη στιγμή που ο E-Lawyer δεν πληρούσε τις προϋποθέσεις για να λάβει μια επίσημη απάντηση.
Ελεος με τις υπερβολές...
Δεν έστειλε κανένα e-mail ο e-lawyer. Ξαναδιάβασε την υπόθεση γιατί λες μαλακίες. Ο άνθρωπος έγραψε ένα κείμενο κριτικής και του ήρθε στο mail του ένα non-paper του Συνήγορου να ΣΚΑΣΕΙ και να μην το πει πουθενά.
>Ο/Η Ανώνυμος είπε... Αν ηταν αλλος θα του ελεγε, βεβαιως κυριε μου, να σας γραφω οτι θελετε και εσεις να μου βγαζετε αποφασεις οπως θελω
-Όμως δεν είναι άλλος, οπότε του λέει, αν τυχόν δεν "μου βγάζετε αποφάσεις όπως θέλω" θα φωνάζω ότι με έχετε βάλει στο μάτι λόγω της παρρησίας μου.
>Ο/Η Ανώνυμος είπε... ο άνθρωπος έκλεισε τα σχόλια και θέλετε να σας τα ανοίξει μόνο και μόνο επειδή είστε η εξουσία;
-Αν μετείχε στη συζήτησή μας ο Καρλ Σμιτ, θα έλεγε ότι πραγματική εξουσία έχει αυτός που αποφασίζει πότε "κλείνει τα σχόλια".
>Ο/Η K.σ-Μ είπε... Όσο για τα οράματα που βλέπεις και "ξέρεις" πού εργάζεται ο κάθε σχολιαστής και αν είναι εξουσιαστής ή εξουσιαζόμενος [...] ο e-Lawyer δεν έχει ανάγκη τέτοιου είδους "στήριξης" με οράματα
-Τί να την κάνει τη στήριξη; Ο ίδιος είναι ο πρώτος διδάξας στο να καταλογίζει σε κάθε επικριτή του την κατάλληλη επαγγελματική προέλευση, με υπερωρίες και ανθυγιεινά.
>Ο/Η λ:ηρ είπε... Το κείμενο, όπως φαίνεται πλέον, δεν περιέχει κάτι το ουσιαστικό ή τεκμηριωμένο
-Επί πλέον, όμως, δεν περιέχει και τίποτε το οποίο, εκ του περιεχομένου του, να δικαιώνει τη σφοδρότητα της αντίδρασης. Αυτή στηρίχθηκε εξ αρχής (και εξακολουθεί να στηρίζεται ακόμη και μετά τη δημοσίευση) αποκλειστικά και μόνο στη ρήτρα απορρήτου, το δε περιεχόμενο την αποδυναμώνει. Ποιός λοιπόν χάλασε τίνος "το Σαββατοκύριακο" με τα τρομοκρατικά του μηνύματα;
-Όμως δεν είναι άλλος, οπότε του λέει, αν τυχόν δεν "μου βγάζετε αποφάσεις όπως θέλω" θα φωνάζω ότι με έχετε βάλει στο μάτι λόγω της παρρησίας μου.
> Δεν έχουμε πληροφορία ότι ο e-lawyer έχασε απόφαση από τον Συνήγορο και "φωνάζει" επειδή "τον βάλατε στο μάτι" λόγω της παρρησίας του. Μήπως εκ της θέσεώς σας διαθέτετε σχετική πληροφόρηση;
-Αν μετείχε στη συζήτησή μας ο Καρλ Σμιτ, θα έλεγε ότι πραγματική εξουσία έχει αυτός που αποφασίζει πότε "κλείνει τα σχόλια".
> Και αν μετείχε οποιοσδήποτε άλλος θα έλεγε ότι πραγματική εξουσία έχει αυτός που είναι ανώτατος κρατικός λειτουργός στη χώρα που ζει ο εγκαλούμενος blogger. Άλλωστε, από την εδώ ανάρτηση του e-lawye, προκύπτει ο κ. Μόσχος δεν άφησε το σχόλιό του στο κείμενο που αφορούσε, δηλαδή στο "Συνήγορος του Πολίτη vs netcafe", το οποίο προκάλεσε και την παρέμβασή του. Το άφησε στο άλλο με τον "δημόσιο λειτουργό". Δηλαδή σε λάθος σημείο, στο οποίο τα σχόλια είχαν κλείσει. Έπρεπε δηλαδή να "ανοίξουν" μόνο και μόνο επειδή μας έκανε την τιμή ο ανώτατος κρατικός λειτουργός να άρει τη ρήτρα του απορρήτου; Από που κι ως που;
-Ο ίδιος είναι ο πρώτος διδάξας στο να καταλογίζει σε κάθε επικριτή του την κατάλληλη επαγγελματική προέλευση, με υπερωρίες και ανθυγιεινά.
> "Κάθε επικριτή" του; Νόμιζα μόνο έναν επικριτή του. Άλλωστε μάλλον έπεσε μέσα, εάν έχετε όντως πληροφορίες για τις υποθέσεις του e-lawyer στον Συνήγορο του Πολίτη, όπως αφήνετε να εννοηθεί.
-Επί πλέον, όμως, δεν περιέχει και τίποτε το οποίο, εκ του περιεχομένου του, να δικαιώνει τη σφοδρότητα της αντίδρασης. Αυτή στηρίχθηκε εξ αρχής (και εξακολουθεί να στηρίζεται ακόμη και μετά τη δημοσίευση) αποκλειστικά και μόνο στη ρήτρα απορρήτου, το δε περιεχόμενο την αποδυναμώνει.
> Στηρίχθηκε εξαρχής στο γεγονός ότι ο e-lawyer παρέθεσε πλήρη στοιχεία που αποδεινύουν ότι ο κ. Μόσχος άδικα "λυπήθηκε": η νομοθεσία πράγματι δεν προβλέπει αρμοδιότητα του Συνηγόρου για "διάσκεψη" με φορείς. Αυτό επικαλέστηκε ο blogger, αυτό απέδειξε τσιτάροντας όλη τη νομοθεσία και σε αυτό τίποτε δεν αντέταξε ο κύριος Μόσχος. Ο οποίος πιάστηκε από ένα φραστικό σχήμα για να μας πει ότι δεν διοργανώνει χοροεσπερίδες και μετά ο άλλος αποκαλύπτει ότι το 2006 έδωσε δεξίωση στο Holiday Inn. Απάντηση θα πάρουμε σε όλα αυτά απο τον κ. Μόσχο ή έχει δίκιο που ζήτησε την παραίτησή του;
- Ποιός λοιπόν χάλασε τίνος "το Σαββατοκύριακο" με τα τρομοκρατικά του μηνύματα;
>O κ. Μοσχος ισχυρίστηκε ότι έλειπε στο εξωτερικό και δεν είχε πάρει πρέφα το Σαββατοκύριακο. Άρα μάλλον δύσκολο να τρομοκρατήθηκε από έναν blogger.
Αλήθεια, ποιες είναι οι μηνιαίες αποδοχές του κύριου Μόσχου; Το ταξίδι στο εξωτερικό που τον εμπόδισε να παρακολουθήσει το ναρκοπέδιο που προκάλεσε ήταν προσωπικό ή επαγγελματικό; Θα μας δώσει καμια απάντηση πέραν ότι "λυπήθηκε πολύ" που τόλμησε κάποιος να κοπιάρει τις διατάξεις που προσδιορίζουν τις αρμοδιότητές του;
>Δεν έχουμε πληροφορία ότι ο e-lawyer έχασε απόφαση από τον Συνήγορο και "φωνάζει" επειδή "τον βάλατε στο μάτι" λόγω της παρρησίας του. Μήπως εκ της θέσεώς σας διαθέτετε σχετική πληροφόρηση; [...] μάλλον έπεσε μέσα, εάν έχετε όντως πληροφορίες για τις υποθέσεις του e-lawyer στον Συνήγορο του Πολίτη, όπως αφήνετε να εννοηθεί
-Άειντε πάλι με τη "θέση μου". Δεν μιλώ για το παρελθόν (δηλαδή αν ποτέ "ο e-lawyer έχασε απόφαση από τον Συνήγορο"), αλλά για το μέλλον, έτσι όπως το διεκτραγωδεί Ο ΙΔΙΟΣ ο οικοδεσπότης μας: "στο μέτρο που ο δικηγόρος αυτός έχει ή πρόκειται να έχει υποθέσεις που εκκρεμούν στο Συνήγορο του Πολίτη, η χρήση του επωνύμου του [...] προκαλεί αναπόφευκτους συνειρμούς".
>η νομοθεσία πράγματι δεν προβλέπει αρμοδιότητα του Συνηγόρου για "διάσκεψη" με φορείς
-Για διασκέψεις δεν χρειάζεται ρητή πρόβλεψη, φτάνουν και περισσεύουν οι γενικότητες περί αρμοδιότητας "προώθησης των δικαιωμάτων του παιδιού" στο κείμενο του 3094/2003. Σ' αυτό άλλωστε συμφώνησε και Ο ΙΔΙΟΣ ο οικοδεσπότης μας (εδώ είναι, ας το επιβεβαιώσει), του οποίου οι αντιρρήσεις εστιάσθηκαν μόνο στην (κατ' αυτόν) αυθαιρεσία επιλογής ή απόρριψης θεμάτων και συνομιλητών.
Το e-mail δεν περιέχει καμία απειλή, καμία παράνομη βία, κανένα ιδιαίτερα εξουσιαστικό ύφος.
Ωστόσο, ναι, μπορεί κανείς να το αναγνώσει ως "καμπανάκι" του στυλ "σε διαβάζουμε, εντοπίσαμε την κριτική, δυσαρεστηθήκαμε". Για κάποιον που έχει συναλλαγές με τη συγκεκριμένη υπηρεσία, αυτό μπορεί να έχει εξαιρετική σημασία.
Πέραν τούτων, αυτό που προσωπικά με δυσαρέστησε δεν ήταν η υποτιθέμενη εικόνα τού απολυταρχικού, παντοδύναμου και αδιαφανούς κράτους, που στέλνει σημειωματάκια τύπου ασφαλίτη. Την καθεστωτική διάσταση που διάφοροι εντοπίζουν στην ιστορία τη βρίσκω υπερβολική και, σε αρκετές περιπτώσεις σχολιαστών, στερεοτυπικά συνθηματολογική (με τον κίνδυνο που είχα εντοπίσει, να αδρανοποιηθούν τα αντανακλαστικά μας από false alarms).
Αυτό, λοιπόν, που όντως με δυσαρέστησε είναι η εικόνα ενός δημόσιου αξιωματούχου να επικοινωνεί ιδιωτικά με έναν δικηγόρο με δημόσιο (διαδικτυακό) λόγο, προκειμένου να διασφαλίσει την ευνοϊκότερη κριτική του. Με λίγα λόγια, περισσότερο σαν εξουσιαστικό (ως προς την προέλευση) "γλείψιμο" το είδα, σαν παρασκηνιακό δημοσιοσχετίστικο χειρισμό - τέτοιον που αποκαλύπτει μια ενοχλητικά δυσανάλογη έγνοια από μέρους τού Βοηθού Συνηγόρου για τη δημόσια εικόνα του (την οποία προσπαθεί να προασπίσει από αρνητική κριτική, χωρίς όμως να ενδώσει σε εμφανή διάλογο γι' αυτήν) - παρά σαν "αυταρχική προειδοποίηση" και "καταπίεση".
Το λέω και το ξαναλέω: δημόσιος λόγος-δημόσιος αντίλογος. Οτιδήποτε διαφορετικό, φέρει αναπότρεπτα την υποψία τού πραγματοποιούμενου "εκ του πονηρού".
Οπωσδήποτε ατυχής κίνηση, λοιπόν. Αλλά και οι υπόλοιποι, λίγη αυτοσυγκράτηση! Πραγματικές ευκαιρίες για να εκδηλώνουμε τυχόν αντιεξουσιαστική διάθεση, έχουμε - δυστυχώς - πολλές.
Τέλος, τα σχόλια των ανώνυμων επιδέχονται πολλές ερμηνείες ως προς την προέλευση. Για να μην αδικούν τον εαυτό τους οι διάφοροι, ας αυτοπροσδιορίζονται. Ένας σταθερός λογαριασμός δεν είναι ιδιαίτερος κόπος. Για να μη γεμίσουμε "πολλαπλούς" ανώνυμους εξουσιαστές, αντιεξουσιαστές, συναδέλφους κλπ, προς υποστήριξη της μιας ή της άλλης θέσης. Ως τότε, ας κρατάμε μικρό καλάθι και γερό φίλτρο ως προς το τι διαβάζουμε.
-Άειντε πάλι με τη "θέση μου". Δεν μιλώ για το παρελθόν (δηλαδή αν ποτέ "ο e-lawyer έχασε απόφαση από τον Συνήγορο"), αλλά για το μέλλον, έτσι όπως το διεκτραγωδεί Ο ΙΔΙΟΣ ο οικοδεσπότης μας: "στο μέτρο που ο δικηγόρος αυτός έχει ή πρόκειται να έχει υποθέσεις που εκκρεμούν στο Συνήγορο του Πολίτη, η χρήση του επωνύμου του [...] προκαλεί αναπόφευκτους συνειρμούς".
>Δηλαδή ο κ. Μόσχος θα τον υποδεχθεί χωρίς καμία προκατάληψη, παρ' όλο που αρνήθηκε να τηρήσει το απόρρητο; Αν όντως "τρομοκρατήθηκε" όπως λες, μάλλον θα αντιμετωπίσει διαφορετικά τον e-lawyer αν εμφανισθεί μπροστά του ως δικηγόρος.
-Για διασκέψεις δεν χρειάζεται ρητή πρόβλεψη, φτάνουν και περισσεύουν οι γενικότητες περί αρμοδιότητας "προώθησης των δικαιωμάτων του παιδιού" στο κείμενο του 3094/2003. Σ' αυτό άλλωστε συμφώνησε και Ο ΙΔΙΟΣ ο οικοδεσπότης μας (εδώ είναι, ας το επιβεβαιώσει), του οποίου οι αντιρρήσεις εστιάσθηκαν μόνο στην (κατ' αυτόν) αυθαιρεσία επιλογής ή απόρριψης θεμάτων και συνομιλητών.
>Η αρχή της νομιμότητας λέει ότι η διοίκηση έχει μόνον όσες αρμοδιότητες της αναγνωρίζονται από το νόμο. Το θέμα όμως που υπογράμμισε ο οικοδεσπότης δεν είναι αυτό, αλλά αν η έκταση της αυτεπάγγελτης "αρμοδιότητας" του Συνηγόρου ταυτίζεται με την κατόπιν υποβολής αιτήματος πολίτη αρμοδιότητας του Συνηγόρου. Του νόμου μη διακρίνοντος, οι αρμοδιότητες θα έπρεπε να είναι ίδιες και στις δύο περιπτώσεις. Αυτό το αρνήθηκε ο κ. Μόσχος λέγοντας ότι αν δεν περάσετε από την κρισάρα της επιστημονικής του ομάδας μην περιμένετε να "διασκεφθούμε" με το σύλλογό σας.
-Για τα άλλα θέματα δεν βλέπω αντίκρουση (λάθος κ. Μόσχου η απάντηση στο λάθος κείμενο, διοργάνωση "γεύματος" από τον Συνήγορο του Παιδιού το 2006, μόνο ένας "ανώνυμος" χρεώνεται ως εργαζόμενος στο Συνήγορο κλπ).
-Επίσης τι έκανε ο Συνήγορος για το σύμφωνο συμβίωσης, τους ΛΟΑΤ εφήβους και τους γάμους της Τήλου, όπως σωστά ερωτά ο οικοδεσπότης στην ανάρτησή του; Η σύσταση του Ευρωπαίου Επιτρόπου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου για ενσωμάτωση των Αρχών της Yogyakarta σε όλες τις πολιτικές των κρατών μελών πως και διέφυγε από τον Συνήγορο, αφού το 2006 διοργάνωνε μαζί του συνέδριο στο Holiday Inn;
Μετά λοιπόν να μη μας λέτε ότι ασχολείστε με "όλα" τα ανθρώπινα δικαιώματα και δεν απορρίπτετε "ποτέ" πρωτοβουλίες.
Τελικά κύριε Μόσχε μου, είναι να μην πέσεις στα νύχια των bloggers. Δεν μπορείς να ξεφύγεις από πουθένα, αν δεν έχεις έναν πολύ καλό σύμβουλο επικοινωνίας και φυσικά διαφανείς και έτοιμες απαντήσεις...
Keep up the good work, dudes!
>αν δεν περάσετε από την κρισάρα της επιστημονικής του ομάδας μην περιμένετε να "διασκεφθούμε" με το σύλλογό σας
-Ο ιδεατός Όμπουντσμαν, ο πλέον ανοιχτός τολμηρός και ανεξάρτητος, θα ήταν άραγε δυνατό και σκόπιμο να παρεμβαίνει αυτεπάγγελτα όποτε του το προτείνει ένας σύλλογος ή μιά ΜΚΟ, χωρίς προηγουμένως να προβαίνει σε στοιχειώδη (και αιτιολογημένη, φυσικά) εκτίμηση της πρότασης;
>Για τα άλλα θέματα δεν βλέπω αντίκρουση [...] Επίσης τι έκανε ο Συνήγορος για [...] Η σύσταση του Ευρωπαίου Επιτρόπου πως και διέφυγε από τον Συνήγορο [...] Μετά λοιπόν να μη μας λέτε ότι [...]
-Έλεος πια! Η ταύτιση κάθε διαφωνούντος επισκέπτη με το Κράτος και τη Βία, έχει καταντήσει τόσο έμμονη ιδέα σε κάποιους συμφωνούντες (ομοίως ανωνύμους, πάντως!), ώστε να εγκαλούν τους συνομιλητές τους γιατί παρέλειψαν ν' απαντήσουν σε τούτο ή εκείνο, ως εάν είχαν απέναντί τους, με κάθε βεβαιότητα, το Συνήγορο αυτοπροσώπως.
- ... να παρεμβαίνει αυτεπάγγελτα όποτε του το προτείνει ένας σύλλογος ή μιά ΜΚΟ...
> Αν του το "προτείνει" δεν παρεμβαίνει πλέον "αυτεπάγγελτα".
-[...] Η ταύτιση κάθε διαφωνούντος επισκέπτη με το Κράτος και τη Βία [...]
> Όχι "κάθε". Του συγκεκριμένου.
-...ως εάν είχαν απέναντί τους, με κάθε βεβαιότητα, το Συνήγορο αυτοπροσώπως.
> Mα μπορεί και να τον έχουν, αφού ο Συνήγορος του Παιδιού αυτοπροσώπως στέλνει ραβασάκια στον e-lawyer ότι τον παρακολουθεί. Αφού μας διαβάζετε εδώ, εδώ θα σας τα πούμε κι εμείς. Αλλιώς, ανοίξτε ανοικτό forum στο www.synigoros.gr. Αλλά χμ... κάποιος το είχε προτείνει κάποτε αυτό... να δεις ποιος ήταν...
> Αν του το "προτείνει" δεν παρεμβαίνει πλέον "αυτεπάγγελτα"
-Ας μην παίζουμε με τις λέξεις. Είτε θεωρήσουμε ότι η παρέμβαση του Συνηγόρου μετά από πρόταση μιάς ΜΚΟ είναι "κατόπιν αναφοράς" (δηλαδή με ευρεία ερμηνεία των διατάξεων περί "αμέσου ενδιαφέροντος" και περί "ατομικών πράξεων"), είτε την αποκαλέσουμε αυτεπάγγελτη, το ερώτημα είναι το ίδιο: θα ήταν δυνατή μιά τέτοια παρέμβαση χωρίς προηγούμενη στοιχειώδη (επαναλαμβάνω: και αιτιολογημένη!) αποτίμηση της πρότασης;;;
Δεν μίλησε κανείς για "στοιχειώδη αποτίμηση". Το μήνυμα του κ. Μοσχου μιλάει για το φίλτρο μιας ολόκληρης επιστημονικής ομάδα που κάθεται συλλογικά και ξεψαχνίζει την πρόταση και εφόσον της αρέσει ίσως κάποια στιγμή να αποφασίσει ότι θα μπορούσε στο μέλλον να την υιοθετήσει. Δηλαδή ζήσε Μάη μου να φας Συνήγορο.
>κάθεται συλλογικά και ξεψαχνίζει την πρόταση και εφόσον της αρέσει ίσως κάποια στιγμή να αποφασίσει ότι θα μπορούσε στο μέλλον να την υιοθετήσει
-Ακούγεται όντως αποθαρρυντικό. Στην πράξη, όμως; Κατονόμασε κανείς εδώ μέσα κάποια τέτοια πρόταση που κατατέθηκε αλλά δεν προωθήθηκε; Όχι τίποτε άλλο, τουλάχιστον έτσι θα σχηματίσουμε γνώμη για το αν άξιζε τον κόπο όλη αυτή η άσκηση αντιστασιακού φρονήματος.
Μονο που το βάρος της απόδειξης σε αυτήν την περίπτωση δεν το έχει ο πολίτης, αλλά ο Συνήγορός του. Ο οποίος λειτουργεί "όντως αποθαρρυντικά" μόνο σε ιδιωτικά μηνυματάκια που πρέπει να πιεστεί για να δεχθεί να δημοσιοποιηθούν.
>το βάρος της απόδειξης δεν το έχει ο πολίτης, αλλά ο Συνήγορός του
-Εδώ δεν έχουμε αστική δίκη, όπου η αδυναμία απόδειξης των ισχυρισμών του ενός μέρους ευνοεί το άλλο. Εδώ υπάρχει τρίτος: εκτός, δηλαδή, από το Συνήγορο και τον επικριτή του, υπάρχει και ο επισκέπτης. Απέναντι σ' εκείνον, λοιπόν, φυσικά και φέρει βάρος παράθεσης ενδείξεων όποιος εγκαλεί άλλους για επιλεκτική στοχοθεσία.
Προτιμάς ποινική δίκη, όπου για τον κατηγορούμενο e-lawyer θα ισχύει το in dubio pro reo; Ή μήπως θα επιφυλάξεις τη θέση του κατηγορουμένου για τον Συνήγορο; Μα... έχει ασυλία όπως είδαμε!
Πράγματι περισσότερο προς ποινική δίκη φέρνει ό,τι παρακολουθούμε εδώ και πέντε μέρες. Το ποιός είναι ο κατηγορούμενος και ποιός ο εισαγγελέας, ας το κρίνουν άλλοι.
Η διαφάνεια στήθηκε στο εκτελεστικό απόσπασμα, αλλά τελικά διεσώθη.
Τόσος κόπος για να διασωθεί η διαφάνεια, και όμως τελικά δεν μάθαμε ποιές στην ευχή ήσαν οι ρηξικέλευθες προτάσεις τις οποίες απέρριψε ο Συνήγορος προκειμένου να προτιμήσει την εκστρατεία για τα ίντερνετ-καφέ
Προτιμάς "Πετροπούλου-Τσακίρης" ή κάτι πιο φρέσκο;
Φρέσκια είναι κι αυτή. Λοιπόν; Την πρότεινε κανείς και δεν εισακούστηκε;;;
Χαχαχα! Άσε καλύτερα! Μην το ανοίξω. (Τρελό κάρφωμα πάντως).
ΟΚ, θα περιμένω να επιστρέψει ο οικοδεσπότης από τη βραδυνή του έξοδο
Παράξενο να αισθάνεται η ανεξάρτητη αρχή ότι επιβάλλεται να δίνει και μάχες κρύφιες, "μάχες οπισθοφυλακών".
Προσωπικά έχω εκφράσει τις απόψεις μου για τις ΑΔΑ και τη σημασία τους στο σύγχρονο πολιτικό λόγο και έχουμε διαφωνήσει με τον e-lawyer (του οποίου τις διαφωνίες απολαμβάνω!) αρκετά.
Ο κ. Συνήγορος του Παιδιού θα έχει τους λόγους του να ανησυχεί. Αλλά δεν ξέρει από ηλεκτρονικό διάλογο ούτε είναι εθισμένος στη διαδικτυακή ελευθερία. Γι'αυτό πιστεύω λειτούργησε με τον τρόπο που του είναι οικείος. Για τον ίδιο λόγο προβληματίζεται και για τα internet καφέ.
Τώρα για τον e-lawyer που όσο μεγαλώνει τόσο ξετσουμίζει και επειδή έχει απόψεις θεωρεί ότι μπορεί και να τις λέει στο μπλόγκ του, τι να πω! Προσωπικά του εύχομαι να συνεχίσει να λέει τις απόψεις του ακόμη και αν του τηλεφωνήσει θορυβημέντος ο Μπαράκ Χουσείν...
Το πρόβλημα στο νομικό λόγο εδω και χρόνια δεν είναι η επιθετικότητα που μπορεί να έχει (αν υποθέσουμε ότι υπάρχει) κάποιος που εκφέρει άποψη. Το πρόβλημα είναι ότι ΔΕΝ εκφέρονται απόψεις ολωσδιόλου. Δείτε οποιοδήποτε νομικό περιοδικό! Εχουμε τόσα. Συνήθως η αρθρογραφία είναι ή γκρι διαφήμηση ή κολακεία σε κάποιον άλλο θεσμό ή πρόσωπο. Οι σπάνιες εξαιρέσεις απλώς επιβεβαιώνουν το ν κανόνα.
Ο ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ ΤΟΥ ΜΟΡΦΕΩΣ έχει κάνει την καλύτερη δουλειά...
Ακόμα δεν παραιτήθηκε ο Συνήγορος; Ευθιξίαααα; Ακούει κανείς;
Θα πας αύριο στο γραφείο σου και θα μάχεσαι υπέρ της διαφάνειας;
Σαν να μην τρέχει τίποτα;
Και ποιον θα πείσεις;
Να λάβεις ψηφιακό μέλι από το Γιώργο Χοίρο (μεγαλοστέλεχος της υπαρκτικής δομήσεως για την αισθητική ανασυγκρότηση της επαναστάσεως) Σάββατο πρωί για συννεφιά, βεβαίως να λες αν λέω αν εμποδίσει των νεφών η πύκνωσις τα ιμέιλς της επικοινωνήιις, δεν ξέρει κανένας από τέτοιαν χαραυγή. Αχ να 'χα εγώ στα σύννεφα μιάν ανεξάρτητη αρχη κλπ. Α! το καλύτερο, όμως: καλημέρα!
κ. Τροβά, με αυτό το "επειδή έχει απόψεις θεωρεί ότι μπορεί και να τις λέει στο μπλόγκ του", ανατρίχιασα.
Να γυαλίσω τις αρβύλες μου;
Απλά με το όλο θέμα και τις διαστάσεις που πήρε, φάνηκε ότι αφενός οι κρατικοί λειτουργοί στην προκειμένη περίπτωση λειτουργούν όντως ολοκληρωτικά, αφετέρου ότι δύσκολα μπορούν να κινηθούν στον χώρο του διαδικτύου, χωρίς τις ασφαλιστικές δικλείδες της εξουσίας τους (που υπάρχει για να μας υπηρετεί και όχι το αντίστροφο), όπως αυτή χρησιμοποιείται. Και όπως σωστά επισημάνθηκε, πώς έρχονται να προστατέψουν δικαιώματα, παιδιά κλπ., όταν απλώς και οι ίδιοι φοβούνται την "έκθεσή" τους στο χώρο του διαδικτύου; Μάλλον μεταφέρουν τον δικό τους φόβο σε άλλους, "για το καλό" τους.
Η τρομοκρατία τους και ο ολοκληρωτισμός τους μόνο κακό κάνουν και σε αυτούς και σε όλους τους άλλους. Δεν μπορούμε να ζούμε για πάντα στο μεσαίωνα, που κάποιοι προσπαθούν να επιβάλλουν.
Μόλις είδαμε όλα τα σχόλια και κάνουμε τη δική μας παρέμβαση.
1. Εντύπωση προκαλεί ότι οι περισσότεροι σχολιαστές είναι ανώνυμοι σε ένα σοβαρό blog
2. Όντως το μήνυμα του Συνήγορου του Παιδιού δεν είναι απειλητικό
3. Είναι όμως απαράδεκτο πως από την αρχή δεν θέλησε να δημοσιευθεί και τελικά χειροτέρευσε την κατάσταση αλλάζοντας άποψη μετά από πίεση τόσων σχολίων
4. Η απάντηση του Συνηγόρου έχει δυστυχώς το τυπικό χαρακτηριστικό των Ελλήνων και ειδικότερα των ελληνικών δημόσιων αρχών: δεν αντέχει στην κριτική και τη θεωρεί επίθεση, ενώ συχνά όσα επιχειρήματα και αν παραθέσεις εύκολα χαρακτηρίζει την απάντηση ατεκμηρίωτη. Σε άλλη χώρα θα θεωρούσε ευπρόσδεκτη την κριτική και θα απαντούσε δημόσια μόνο όταν έκρινε πως χρειάζεται να παρέμβει.
5. Η πρωτοβουλία για κάθε σύσκεψη είναι και θεμιτή και ευπρόσδεκτη. Προφανώς γίνεται επιλεκτικά με βάση κάποια κριτήρια που βέβαια δεν είναι πάντα διαφανή και εύκολα μπορούν να επικριθούν.
6. Ας πούμε, κάνει τώρα συναντήσεις για τους πυρόπληκτους του 2007 και δημοσιοποιεί θέσεις -και μια χαρά κάνει και πολύ καλά τα λέει, διαπιστώνοντας "έκρηξη φτώχειας" στην Ηλεία. Όμως, για κάτι "κοινωνιόπληκτους" από τον 20ο αιώνα (τους Ρομά) ακόμα δεν έχει κάνει πολλώ δε μάλλον διαπιστώσει κάτι ανάλογο. Αντίθετα ουσιαστικά αγνοεί ακόμα και συγκεκριμένες αναφορές, ή όταν ασχολείται δεν καταλήγει στο δια ταύτα που προβλέπει ο νόμος, αν δεν καταλήγει να βρίσκει πως δεν υπάρχει πρόβλημα για να έρχεται αργότερα το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο να καταδικάζει την Ελλάδα στην ίδια υπόθεση.
7. Και για να μην πεταχτούν κάποιοι/ες να που "τεκμηρίωση" ας δώσουμε ένα παράδειγμα. Στις 5 Ιουνίου 2008, το ΕΔΔΑ στην Υπόθεση Σαμπάνης και λοιποί (προσφυγή Νο. 32526/2005 - υποβλήθηκε στο ΕΔΔΑ από το ΕΠΣΕ για λογαριασμό ένδεκα γονέων δεκαοκτώ παιδιών Ρομά του καταυλισμού στο Ψάρι Ασπροπύργου αποφάνθηκε πως η Ελλάδα παραβίασε το Άρθρο 14 (απαγόρευση διακρίσεων) σε συνδυασμό με το άρθρο 2 του Πρωτοκόλλου 1 (δικαίωμα στην εκπαίδευση) και το Άρθρο 13 (δικαίωµα πραγµατικής πρoσφυγής) της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Η Ελλάδα καταδικάστηκε για τη μη εγγραφή των παιδιών Ρομά στο σχολείο κατά τη σχολική χρονιά 2004-2005 και για την τοποθέτησή τους χωρίς κανένα αντικειμενικό κριτήριο σε χωριστές τάξεις που μάλιστα μεταφέρθηκαν σε ειδικά κατασκευασμένο παράρτημα εκτός του σχολείου από το 2005 μέχρι σήμερα. Ο Συνήγορος του Παιδιού είχε δεχθεί πολλές αναφορές για το θέμα αυτό στα πλαίσια του Ν. 3304/2005 όπου έχει και αυξημένες ημι-δικαστικές αρμοδιότητες αφού να αποφανθεί πως υπήρξε η δεν υπήρξε διάκριση. Στην περίπτωση αυτή δεν βρήκε ποτέ διάκριση. Αντίθετα σε μιαν από αυτές, η αναφορά θεωρήθηκε ως αβάσιμη μετά από μια διαδικασία που παραβίαζε τις στοιχειώδεις αρχές δίκαιης δίκης και αμεροληψίας, αλλά και το άρθρο 13 του Ν. 3304/2005. Ο Συνήγορος του Πολίτη οργάνωσε συνάντηση του εκπροσωπούμενου (πρόκειται για το Σαμπάνη της φερώνυμης απόφαση μάλιστα!)χωρίς ενημέρωση του νόμιμου εκπροσώπου του (ΕΠΣΕ) αλλά με προφορική κλήση του από την αντίδικη δημόσια υπηρεσία (σχολείο) με παραπλανητικό τρόπο. Kατά τη συνάντηση αυτή, ο ενδιαφερόμενος φέρεται (κατά το Συνήγορο) να ανέτρεψε την καταγγελία του και να συναίνεσε στη διάκριση. Όταν ενημερώθηκε ο ενδιαφερόμενος για το φερόμενο περιεχόμενο των θέσεών του κατά τη συνάντηση αυτή, τα διέψευσε με ένορκη δήλωσή του ενώπιον ειρηνοδίκη. Στο μεταξύ, η Ελλάδα επικαλέστηκε μεταξύ άλλων τη θέση του Συνηγόρου ως επιχείρημα μη ύπαρξης παράβασης της ΕΣΔΑ αφού όλα (δηλ. η γκετοποίηση) είχαν γίνει με τη συναίνεση των γονέων. Το ΕΔΔΑ προφανώς δεν πείστηκε. Να προσθέσουμε πως μετά την απόφαση Σαμπάνη τα παιδιά Ρομά τα ξανάστειλαν στο ίδιο σχολείο-γκέτο και η αναφορά που κάναμε στο Συνήγορο στις 11/9/2005 πρωτοκολλήθηκε μετά από 11 ημέρες (!) και έμεινε αναπάντητη παρά τον επείγοντα χαρακτήρα για να αποτραπεί η νέα διάκριση. Περισσότερα στοιχεία είναι διαθέσιμα αν χρειαστεί.
8. Έξι μήνες πριν, στις 6 Δεκεμβρίου 2007, το ΕΔΔΑ καταδίκαζε την Ελλάδα στην Υπόθεση Πετροπούλου-Τσακίρη (προσφυγή Νο. 44803/2004 υποβλήθηκε στο ΕΔΔΑ από το ΕΠΣΕ και το Ευρωπαϊκό Κέντρο για τα Δικαιώματα των Ρομά (ERRC). Η Ελλάδα παραβίασε το Άρθρο 3 (απαγόρευση των βασανιστηρίων) της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, στο διαδικαστικό μέρος (δεν έγινε αποτελεσματική ανάκριση για το καταγγελθέν περιστατικό αστυνομικής βίας) και το Άρθρο 14 (απαγόρευση των διακρίσεων) σε συνδυασμό με το Άρθρο 3 (για τη μη διερεύνηση του ρατσιστικού κινήτρου κατά την καταγγελθείσα κακοποίηση σε συνδυασμό με τα ρατσιστικά σχόλια του αρμόδιου αστυνομικού Αντώνιου Βιτωράκη, τότε Υποδιευθυντή Αστυνομικής Διεύθυνσης Δυτικής Αττικής και μέχρι το Μάρτιο 2008 Γενικού Αστυνομικού Διευθυντή Κρήτης υπεύθυνου για το φιάσκο των Ζωνιανών). Στα επιχειρήματά της για να αποφύγει την καταδίκη, η Ελλάδα επικαλέστηκε στις 8 Φεβρουαρίου 2007 ανεπιτυχώς έγγραφο του Συνηγόρου του Πολίτη της 26 Φεβρουαρίου 2003 προς το ΕΠΣΕ που το ενημέρωνε πως η ΕΛΑΣ του παρείχε «αναλυτική και εμπεριστατωμένη απάντηση στα ερωτήματα που είχαν τεθεί με το από 10.1.2003 προηγούμενο … έγγραφό μας» και κατόπιν αυτού «ολοκληρώνεται η διερεύνηση των αναφορών σας σχετικά με τις αστυνομικές επιχειρήσεις της 28.1.02 και 1.7.02 στον καταυλισμό Roma στον Ασπρόπυργο». Η Ελλάδα προσέθετε πως «συνεπώς και το πόρισμα της ανεξάρτητης αρχής δέχθηκε με ικανοποίηση τις εξηγήσεις της ελληνικής αστυνομίας σχετικά με τα καταγγελλόμενα». Οι "κουτόφραγκοι" δεν τα χάψανε όμως.
9. Όλα αυτά δεν αναιρούν με τίποτε το σημαντικό έργο του Συνηγόρου σε πολλές εκατοντάδες υποθέσεις, το οποίο όμως δεν απαγορεύει την κριτική για χειρισμούς σε άλλες. Όπως ακριβώς και με τη δικαιοσύνη: οι δικαστικές αθλιότητες καταγγέλλονται αλλά μάλλον έχουμε όλοι υπόψη περισσότερες αποφάσεις που την τιμούν. Το ίδιο θα λέγαμε και για την ΕΛ.ΑΣ. και ας είμαστε εκείνοι που καταδικάσαμε την Ελλάδα στο ΕΔΔΑ για αστυνομική βία πολλάκις. Όταν όλοι αυτοί αρνούνται την κριτική και καλύπτουν τα λάθη τους, τότε αδικούν και υποβαθμίζουν το υπόλοιπο θετικό έργο τους.
10. Όταν αντίθετα είναι σίγουροι για το έργο τους προκαλούν την κριτική. Στις 13 Οκτωβρίου 2008, το ΕΔΔΑ γιόρτασε τα 10 χρόνια του "νέου" Δικαστηρίου (μετά την αναμόρφωση της λειτουργίας του). Κάλεσε λοιπόν δικηγόρους και ΜΚΟ που προσφεύγουν σε αυτό και ζήτησε παρατηρήσεις και κριτική αξιολόγηση του έργου του. Το ΕΠΣΕ ήταν η μόνη ελληνική συμμετοχή. Ακούστηκε κριτική και για την ουσία τωφν αποφάσεων του -μαζί με τους επαίνους φυσικά- και έξι δικαστές (μεταξύ των οποίων και ο Χρήστος Ροζάκης) απαντούσαν και συζητούσαν.
Δημοσίευση σχολίου