Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αθήνας: καταδίκη για αντισημιτικό δημοσίευμα

ΑΠΟΦΑΣΗ 16819/2008

[...] Από την κύρια αποδεικτική διαδικασία και τα έγγραφα των οποίων έγινε η ανάγνωση στο ακροατήριο, καθώς και από τις καταθέσεις των μαρτύρων υπερασπίσεως και κατηγορίας που εξετάστηκαν νομότυπα στο ακροατήριο, σε συνδυασμό με την απολογία των κατηγορουμένων και την εν γένει συζήτηση της υποθέσεως, προέκυψε και το Δικαστήριο πείστηκε ότι οι κατηγορούμενοι έχουν τελέσει την πράξη που τους αποδίδει το κατηγορητήριο, διότι αποδείχθηκε: η αντικειμενική υπόσταση του άνω αδικήματος του άρθρου 2 του Ν.927/79, πληρώνεται με μόνη την δημόσια έκφραση (εκφορά) ιδεών για κάποιο πρόσωπο ή ομάδα προσώπων, οι οποίες όμως είναι προσβλητικές λόγω της φυλετικής ή εθνικής καταγωγής τους ή λόγω του θρησκεύματός τους. Δεν απαιτείται ούτε προτροπή σε πράξεις ή ενέργειες ούτε οργανωμένη προσπάθεια για προβολή των ιδεών και την προσβολή του προσώπου. Η έκφραση ιδεών πρέπει να είναι δημόσια και μπορεί να γίνει "είτε προφορικά είτε με τον τύπο ή με γραπτά κείμενα ή εικονογραφήσεις ή με άλλο μέσο". Πότε η εκφορά συγκεκριμένων ιδεών (απόψεων, συλλογισμών) είναι προσβλητική (δηλαδή καταφρονητική που μεταβάλλει στο χειρότερο, μειώνει την κοινωνική παράσταση του θιγόμενου) για το πρόσωπο κάποιου ή για μια ομάδα προσώπων αναφορικά με την καταγωγή κ.λ.π., είναι ζήτημα πραγματικό και κρίνεται αντικειμενικά. Υποκειμενικά το αδίκημα αυτό στοιχειοθετείται όταν τελείται από δόλο, αν και ρητά δεν αναφέρεται στο νόο, διότι τα πλημμελήματα τιμωρούνται εξ αμελείας μόνο όταν ο νόμος ρητά ειδικά το ορίζει (άρθρο 26 παρ. 1 ΠΚ, βλ. Η ποινική καταστολή των φυλετικών, εθνικών και θρησκευτικών διακρίσεων, ό.π.). Στην προκειμένη περίπτωση, οι κατηγορούμενοι, τυγχάνοντας ο πρώτος από αυτούς εκδότης και εδιευθυντής της εβδομαδιαίας εφημερίδας ***, ο δεύτερος από αυτούς αρχισυντάκτης και ο τρίτος δημοσιογράφος και αρθρογράφος της ίδιας ως άνω εφημερίδας, καταχώρησαν και δημοσίευσαν στο με αριθμό *** φύλλο της ως άνω εφημερίδας της ***, δημοσίευμα και συγκεκριμένα άρθρο, το οποίο συντάχθηκε από τον τρίτο με τον τίτλο "***" με το ακόλουθο επί λέξει προσβλητικό για τους Εβραίους περιεχόμενο: "Δόξα τω Θεώ, ούτε 1500 Εβραίοι δεν έχουν μείνει στη Θεσσαλονίκη, που ο ιδρυτής του σιωνισμού Θεόδωρος Χέρτζλ αποκαλούσε στις αρχές του 20ου αιώνος "Δεύτερη Ιερουσαλήμ". Κι όμως: Όλοι οι υποψήφιοι άρχοντες της πόλεως γλείφουν αηδιαστικά τους απογόνους του Αβραάμ, για να εξασφαλίσουν αντιρατσιστικές περγαμηνές. Τελευταίο παράδειγμα ο πρώην βουλευτής του ΠΑΣΟΚ και πιθανότατα υποψήφιος Δήμαρχος Θεσσαλονίκης στις εκλογές του Οκτωβρίου, ***. Ο σύντροφος αυτός, που στα 54 χρόνια του "το παίζει" ακόμα "μορφονιός", βγήκε το περασμένο Σάββατο στην εκπομπή της ναρκισσευόμενης σαραντάρας *** ("ΝΕΤ") και δήλωσε επί λέξει ... ***: "Υπάρχει ανεργία μεγάλη στη Θεσσαλονίκη και ιδιαίτερα υπάρχει η αίσθηση μιας πόλης που  έχει χάσει την ψυχολογία και την αυτοπεποίθησή της. Έχει γίνει εσωστρεφής και φοβική, φοβάται το ξένο και το διαφορετικό, ενώ η Θεσσαλονίκη έχει μια τεράστια εμπειρία ενσωμάτωσης και αφομοίωσης πληθυσμών. Είχε την ατυχία βέβαια να εξολοθρευτούν 50.000 Εβραίοι της από τους Ναζί σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Οι Εβραίοι αυτοί έδιναν μια τρομερή ζωντάνια στην πόλη. Λυπάμαι που το λέω, αλλά σήμερα η Θεσσαλονίκη έχει γίνει μια επαρχιακή κωμόπολη"! Ίδιες ακριβώς απόψεις για την παρακμή της Θεσσαλονίκης μετά την υποτιθέμενη "σαπωνοποίηση" των Εβραίων εξέφρασε προ καιρού και ο έτερος υποψήφιος Δήμαροχς, γνωστός οινοποιός ***. Ο οποίος εξακολουθεί να θαυμάζει τον Κεμάλ Ατατούρκ κι επιμένει να δώσει το όνομα του μεγάλου αυτού τέκνου της Θεσσαλονίκης στην οδό Αγίου Δημητρίου". 

Με το δημοσίευμα αυτό και ιδιαίτερα με τις φράσεις "Δόξα τω Θεώ, ούτε 1500 Εβραίοι δεν έχουν μείνει στη Θεσσαλονίκη..." και "την υποτιθέμενη "σαπωνοποίηση" των Εβραίων..." οι κατηγορούμενοι, με τις προαναφερόμενες ιδιότητές τους, εξέφρασαν δημόσια δια του τύπου, ιδέες που είναι εν γνώσει τους προσβλητικές για τους Εβραίους, στην ομάδα των οποίων ανήκουν και οι πολιτικώς ενάγοντες, καθόσον με την πρώτη φράση, ήτοι "Δόξα τω Θεώ, ούτε 1500 Εβραίοι δεν έχουν μείνει στη Θεσσαλονίκη..." εκφράζεται περιφρόνηση για τους Εβραίους και επιθυμία να μην υπάρχουν Εβραίοι στη Θεσσαλονίκη, δεδομένου ότι προ του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου στην Θεσσαλονίκη ζούσαν περίπου 50.000 Εβραίοι οι οποίοι εξολοθρεύτηκαν από τους Γερμανούς στα στρατόπεδα συγκεντρώσεως κατά την διάρκεια του Β.  Παγκοσμίου Πολέμου και με το παραπάνω δημοσίευμα οι κατηγορούμενοι δοξάζουν το Θεό που ευτυχώς ούτε 1500 Εβραίοι δεν έχουν μείνει εκεί , και με την δεύτερη φράση "την υποτιθέμενη "σαπωνοποίηση" των Εβραίων" αμφισβητείται ευθέως και χλευάζεται από τους κατηγορούμενους δημόσια, το γεγονός της εξολόθρευσης χιλιάδων Εβραίων από τους Γερμανούς στα στρατόπεδα συγκέντρωσης κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Υπό τα ως άνω δεδομένα αποδείχθηκε η αποδιδόμενη στους κατηγορούμενους κατηγορία και επομένως πρέπει να κηρυχθούν αυτοί ένοχοι της πράξης αυτής. 

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

ΔΙΚΑΖΕΙ παρόντων των κατηγορουμένων: 1) ***, 2) ***, 3) *** 

ΚΗΡΥΣΣΕΙ αυτούς ενόχους του ότι στην Αθήνα την *** ενεργούντες από κοινού, δημοσίως δια του τύπου και δια γραπτού κειμένου εξέφρασαν ιδέες προσβλητικές κατά ομάδος προσώπων λόγω της εθνικής καταγωγής και του θρησκεύματος των προσώπων αυτών και συγκεκριμένα, στον ανωτέρω τόπο και χρόνο, τυγχάνοντας ο 1ος τούτων εκδότης και διευθυντής της εβδομαδιαίας εφημερίδας ***, ο 2ος τούτων αρχισυντάκτης και ο 3ος δημοσιογράφος και αρθρογράφος της ίδιας ως άνω εφημερίδας με κατάχρηση του τύπου ως μέσου, καταχώρησαν και δημοσίευσαν στο υπ' αρ. ***, δημοσίευμα - άρθρο , συνταχθέν υπό του 3ου εξ αυτών, υπό τον τίτλο "***" και με το ακόλουθο περιεχόμενο [...]. Έτσι οι κατηγορούμενοι, υπό τις προεκτεθείσες ιδιότητές τους, ενεργούντες από κοινού, εξέφρασαν με το δημοσίευμα αυτό, και ιδιαίτερα με τις φράσεις "Δόξα τω Θεώ ούτε 1500 Εβραίοι δεν έχουν μείνει στη Θεσσαλονίκη..." και "... την υποτιθέμενη "σαπωνοποίηση" των Εβραίων..." δημοσίως δια του τύπου ιδέες προσβλητικές κατά των Εβραίων, καθόσον με τις ανωτέρω αναμφισβήτητα προσβλητικές φράσεις αφενός μεν εκφράζεται μίσος και περιφρόνηση κατά των Εβραίων και επιθυμία όπως μη υπάρχουν Εβραίοι στη Θεσσαλονίκη και γενικότερα, αφετέρου δεν αμφισβητείται ευθέως και χλευάζεται το γεγονός της εξολόθρευσης χιλιάδων Εβραίων από τους Γερμανούς στα στρατόπεδα συγκεντρώσεως κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.

Μετά την απαγγελία της αποφάσεως, αφού άκουσε τον Εισαγγελέα που πρότεινε να επιβληθεί εις βάρος των κατηγορουμένων που κηρύχθηκαν ένοχοι ποινή φυλακίσεως 7 μηνών στον καθένα που πρότεινε να μετατραπεί προς 5 ευρώ την ημέρα για το 2ο κατ/νο και να επιδικαστεί χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης υπέρ των πολ. εναγόντων ύφους 44 Ε για ***, 44 Ε για *** και 50 Ε για ***, τους  πληρεξούσιους δικηγόρους των πολιτικώς εναγόντων που ζήτησαν  την επιδίκαση υπέρ των πελατών τους της ανάλογης αποζημιώσεως λόγω ηθικής βλάβης, τον συνήγορο των κατηγορουμένων που ζήτησε το ελάχιστο όριο της ποινής, μετατροπής και χρηματικής ικανοποίησης,

ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Η πράξη για την οποία κηρύχθηκαν ένοχοι οι κατηγορούμενοι προβλέπεται και τιμωρείται από τις διατάξεις των άρθρων 27 παρ 1 α, 27 και 45 του ΠΚ, άρθρο 2 του Ν.1419/1984, σε συνδυασμό με το άρθρο 71 παρ. 4 του  Ν.3386/2005 και σε συνδ. με άρθρ. 1,2,4 και 47 του Α.Ν. 1092/1938, επανελθόντος σε ισχύ με το άρθρο 2 εδ. β΄του Ν.10/1975, και το άρθρο μόνο του Ν.2243/1994.

Το Δικαστήριο λαμβάνοντας αφ' ενός υπόψη του την βαρύτητα του εγκλήματος που οι κατηγορούμενοι έχουν τελέσει και αφ' ετέρου την προσωπικότητα των κατηγορουμένων κρίνει ότι πρέπει να επιβληθεί εις βάρος τους η ποινή που αναφέρεται στο διατακτικό. 

Το Δικαστήριο οδηγήθηκε στην κρίση του αυτή αφού έλαβε επίσης υπόψη του , κατά την εκτίμηση που έκανε όσον αφορά την βαρύτητα του εγκλήματος και τα ακόλουθα αξιολογικά στοιχεία. Την βλάβη που προξένησε το έγκλημα καθώς και τον κίνδυνο που προκλήθηκε εξαιτίας του εγκλήματος, τη φύση, το είδος και το αντικείμενο του εγκλήματος, τις περιστάσεις (χρόνος, τόπος, τρόπος) κάτω από τις οποίες προπαρασκευάστηκε και τελέστηκε το έγκλημα, την ένταση του δόλου των κατηγορουμένων.

Το Δικαστήριο έλαβε ακόμη υπόψη του, για την εκτίμηση της προσωπικότητας των κατηγορουμένων τα αίτια που τους ώθησαν να τελέσουν το έγκλημα, την αφορμή που το προκάλεσε, τον σκοπό που οι κατηγορούμενοι επιδίωξαν, το χαρακτήρα και το βαθμό αναπτύξεώς τους, τις ατομικές και κοινωνικές περιστάσεις και τον πρότερο βίο τους καθώς και κατά την διάρκεια της πράξης αλά τη και μετά πράξη διαγωγή τους.

Τέλος το δικαστήριο έλαβε υπόψη τους οικονομικούς όρους των κατηγορουμένων και των μελών της οικογενείας τους.

Εξάλλου, από την έρευνα του χαρακτήρα του β΄ κατηγορούμενου και από τις λοιπές περιστάσεις το Δικαστήριο κρίνει ότι η επιβολή της χρηματικής ποινής αρκεί για να τον αποτρέψει από το να τελέσει άλλες αξιόποινες πράξεις. Συντρέχει επομένως νόμιμη περίπτωση να μετατραπεί η παρακάτω αναφερόμενη ποινή σε χρηματική ποινή.

Πρέπει ως εκ τούτου, ενόψει και των εν γένει οικονομικών όρων του β΄ κατηγορουμένου να υπολογιστεί η κάθ ημέρα φυλακίσεως προς 5 ευρώ. Τέλος, η περί χρηματικής ικανοποιήσεως αίτηση των παθόντων πολιτικώς εναγόντων είναι νόμιμη και πρέπει να γίνει ολικά δεκτή για 44 Ε για ***, 44 για *** και 50 Ε για ***. Το ποσό αυτό κρίνεται εύλογο ως χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη που πράγματι έχουν υποστεί οι πολιτικώς ενάγοντες εξ αιτίας του αδικήματος.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ τους κατηγορούμενους σε φυλάκιση επτά (7) μηνών τον καθένα καθώς και στα έξοδα της δίκης 85 ευρώ στον καθένα εισπρακτέα και με προσωπική τους κράτηση.

ΔΕΧΕΤΑΙ ολικά την περί αποζημίωσης λόγω ηθικής βλάβης αίτηση των πολιτικώς εναγόντων και μηνυτών.

ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ τους κατηγορούμενους να πληρώσουν στους πολιτικώς ενάγοντες {....}.

ΜΕΤΑΤΡΕΠΕΙ την προαναφερόμενη ποινή φυλακίσεως των 7 μηνών του β΄ κατ/νου σε χρηματική ποινή και καθορίζει το ποσό για την κάθε ημέρα φυλακίσεως σε 5 ευρώ.

Μετά από όμοια πρόταση του Εισαγγελέα αποφαίνεται η έφεση να έχει ανασταλτική δύναμη.

Στο σημείο αυτό ο συνήγορος των α΄ και γ' κατηγορουμένων έλαβε το λόγο και ζήτησε να ανασταλεί η εκτέλεση της ποινής φυλάκισης που επιβλήθηκε εις βάροςτων πελατών του, για μία τριετία. 

Η Πρόεδρος ρώτησε τους κατηγορούμενους εάν έχουν ως τώρα καταδικαστεί άλλη φορά κι έλαβε αρνητική απάντηση.

Ο Εισαγγελέας, αφού έλαβε το λόγο, πρότεινε την ανασολή εκτέλεσης της ποινής φυλάκισης που επιβλήθηκε δυνάμει της προκειμένης αποφάσεως, εις βάρος των κατηγορουμένων για μία τριετία.

Ακολούθως, το Δικαστήριο, κατόπιν μυστικής διασκέψεως, με την παρουσία και του Γραμματέα του, κατάρτισε και η Πρόεδρός του δημοσίευσε την ταυτάριμη με την παραπάνω απόφασή του ή οποία είναι η εξής {...} ΑΝΑΣΤΕΛΛΕΙ την προαναφερόμενη ποινή φυλάκισης  των 7 μηνών σε καθέναν από τους α' και γ' κατηγορουμένους για μια τριετία. Η Πρόεδρος τέλος κατέστησε γνωστό στους α' και γ' των κατ/νων  τους όρους με τους οποίους τους χορηγήθηκε η αναστολή εκτέλεσης της ποινής που τους είχε επιβληθεί.

Γίνεται μνεία ότι μετά από την εξέταση κάθε μάρτυρα και πριν από την έκδοση κάθε απόφασης δινόταν ο λόγος κατά σειρά σε όλους τους παράγοντες της δίκης, τελευταία δε πάντοτε στους α' και γ' των κατηγορουμένων.

ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίστηκε και δημοσιεύθηκε αμέσως στο ακροατήριό του

Αθήνα, 5.3.2008

Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ  Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ