Η Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων ξύπνησε για να απαγορεύσει κάμερα στην εισοδό της

Ενώ κάθε εβδομάδα υπάρχει κι ένα σοβαρό ζήτημα προστασίας προσωπικών δεδομένων που απασχολεί την κοινωνία μας (κάμερες στους δρόμους, επωνυμοποίηση καρτοκινητών τηλεφώνων, άρση απορρήτου στο Διαδίκτυο, κάμερες φωτογράφησης εισερχομένων σε Τράπεζες) η Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων έχει κλείσει άτυπα εδώ και μήνες, αφού οι μόνες ανακοινώσεις που έχει εκδώσει είναι περί προσλήψεως μερικών ακόμη υπαλλήλων (κι αυτές κατά παράβαση δικής της απόφασης που είχε απαγορεύσει παλαιότερα στο ΑΣΕΠ την ανάρτηση σε δημόσια θέση ιστοσελίδας την ανάρτηση ονομάτων υποψηφίων).

Σήμερα όμως, η Αρχή "ξύπνησε" και έδωσε στη δημοσιότητα μια πολύ σοβαρή απόφαση (20-2009). Η πρεσβεία της Αυστραλίας ήθελε να τοποθετήσει κάμερες στην είσοδο του κτιρίου της έδρας της. Πρόκειται για το ίδιο κτίριο στο οποίο στεγάζεται η Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων: η Αρχή είναι στον 1ο και στον 5ο όροφο, ενώ η Πρεσβεία είναι στον 6ο και τον 7ο. Η Πρεσβεία ήθελε να βάλει κάμερες στην κεντρική είσοδο του κτιρίου, αλλά η Αρχή όρθωσε το ανάστημά της και έθεσε φραγμό σε αυτή την καταπάτηση των θεμελιωδών ελευθεριών: όχι στην κεντρική είσοδο κάμερες, μόνο στους ορόφους της πρεσβείας. 

Συγκεκριμένα, το διατακτικό της απόφασης αναφέρει:

1. Η Πρεσβεία της Αυστραλίας μπορεί να εγκαταστήσει κλειστό κύκλωμα τηλεόρασης μόνο στο δικό της χώρο κι όχι στην είσοδο ή την εξωτερική περίμετρο του κτιρίου. 

2. Σε περίπτωση που σε ένα κτίριο συστεγάζονται περισσότεροι φορείς του δημοσίου ή του ιδιωτικού τομέα, εγκατάσταση κλειστών κυκλωμάτων τηλεόρασης πρέπει να πραγματοποιείται κατόπιν συμφωνίας όλων των συστεγαζόμενων. Οι φορείς αυτοί  πρέπει να ορίζουν, κατόπιν συμφωνίας, τον υπεύθυνο για τη διαχείριση του κλειστού κυκλώματος καθώς και τον τρόπο για την άσκηση των δικαιωμάτων των υποκειμένων των δεδομένων, όπως αυτά αναφέρονται στο ν. 2472/1997 και εξειδικεύονται στην οδηγία 1122/2000 της Αρχής.

Δηλαδή η Αρχή ξύπνησε για να προστατευσει τον εαυτό της από μία κάμερα και κατά τ' άλλα, για όλα τα υπόλοιπα θέματα που αφορούν την υπόλοιπη κοινωνία, τηρεί σιγήν ιχθύος. 

Επίσης αυτά περί "συμφωνίας" όλων των φορέων που τυχόν συστεγάζονται σε ένα κτίριο και περί ορισμού "υπεύθυνου για την διαχείριση του κλειστού κυκλώματος" είναι αυτοσχεδιασμοί που δεν αναφέρονται βέβαια στην νομοθεσία. Έπρεπε να αφορά τα προσωπικά δεδομένα των μελών της μια υπόθεση με κάμερες για να ενεργοποιηθεί επιτέλους η Ανεξάρτητη Αρχή; Για όλα τα υπόλοιπα θέματα που μας απασχολούν και που διάφοροι δημοσιογράφοι κάθε μέρα παίρνουν τηλέφωνο στην Αρχή αλλά δεν μπορεί να τους μιλήσει κανένας υπεύθυνος, πότε θα ευαρεστηθεί η Υπηρεσία να αφυπνισθεί;

Επίσης σημειώνουμε ότι το ερώτημα τέθηκε από την Πρεσβεία τον Νοέμβριο του 2008 και η Αρχή έσπευσε να διεκπεραιώσει αυτή την υπόθεση κατά προτεραιότητα, ενώ εκκρεμούν υποθέσεις πολιτών από το 2007 και για τις οποίες έχουν ήδη υποβληθεί αγωγές εναντίον του Ελληνικού Δημοσίου για την καθυστέρηση αυτή. 

Σύμφωνα με την Ετήσια Έκθεση ΑΠΔΠΧ 2007, ο προϋπολογισμός της Αρχής για το 2008 ανέρχεται στα 2.850.000 ευρώ. Αντίστοιχα, κατά την Ετήσια Έκθεση Ευρωπαίου Επόπτη Προστασίας Δεδομένων 2007, ο προϋπολογισμός 2007 της Ευρωπαϊκής Αρχής ήταν 4.955.726 ευρώ, με πολλαπλάσιες αρμοδιότητες σε σχέση με της ελληνικής Αρχής, αλλά με λιγότερο προσωπικό και στελέχη.

Ο γάμος ομόφυλων ζευγαριών στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου

Στις 27 Απριλίου 2009 το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου δημοσιοποίησε Έγγραφο Έκθεσης Περιστατικών και υποβολής ερωτήσεων (διαθέσιμο μόνο στα γαλλικά) σε διάδικα μέρη σχετικά με την υπόθεση γάμου ομόφυλων προσώπων στην Γαλλία.

Ο γαλλικός Αστικός Κώδικας δεν προβλέπει την ετερότητα φύλου (όπως και ο Ελληνικός Αστικός Κώδικας) στις προϋποθέσεις σύναψης γάμου. Έτσι ένα ζευγάρι αξιοποιώντας την ουδετερότητα των διατάξεων σύναψε πολιτικό γάμο. Στη συνέχεια όμως, βρέθηκε ο -αναπόφευκτος- εισαγγελέας που ζήτησε την ακύρωση του γάμου. Η γαλλική Δικαιοσύνη αποφάνθηκε -μέχρι και σε επίπεδο Αρείου Πάγου- ότι ο κατά τον Αστικό Κώδικα γάμος αφορά άτομα διαφορετικού φύλου. Το 2007 όμως, το ζευγάρι προσέβαλε την απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου ενώπιον του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, για παραβίαση του ανθρώπινου δικαιώματος περί σεβασμού της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής (8 ΕΣΔΑ)  σε συνδυασμό με το ατομικό διαίωμα σύναψης γάμου (12 ΕΣΔΑ) και όλα αυτά κατά παράβαση της απαγόρευσης διακρίσεων λογω φύλου και λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού (12 ΕΣΔΑ). 

Το πέμπτο Τμήμα του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου υποβάλλει με το έγγραφό του δύο ερωτήσεις στους διαδίκους:

1. Με βάση την νομολογία του Δικαστηρίου, είναι εφαρμόσιμα τα άρθρα 12 και 14 της ΕΣΔΑ στην παρούσα υπόθεση; Σε περίπτωση θετικής απόκρισης, οι προσφεύγοντες είναι θύματα λόγω του "φύλου" τους ή λόγω "άλλης κατάστασης", κατά την έννοια του άρθρου 14;

2. Με βάση τη νομολογία του Δικαστηρίου, οι προσφεύγοντες είναι θύματα παραβίασης της ιδιωτικής και οικογενειακής τους ζωής κατά την έννοια του άρθρου 8 της ΕΣΔΑ, λόγω του "φύλου" τους ή λόγω  "άλλης κατάστασης", κατά την έννοια του άρθρου 14;

[Ένα μεγάλο ευχαριστώ στον συνάδελφο Θεόδωρο Αλεξανδρίδη του  European Roma Rights Centre που μου επισήμανε το έγγραφο.]

Τα εν λόγω άρθρα της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου έχουν ως εξής: 

’Αρθρo 8 -  Δικαίωµα σεβασµoύ της ιδιωτικής και oικoγεvειακής ζωής

1. Παv πρόσωπov δικαιoύται εις τov σεβασµόv της ιδιωτικής και oικoγεvειακής ζωής τoυ, της κατoικίας τoυ και της αλληλoγραφίας τoυ.

2. Δεv επιτρέπεται vα υπάρξη επέµβασις δηµoσίας αρχής εv τη ασκήσει τoυ δικαιώµατoς τoύτoυ, εκτός εάv η επέµβασις αύτη πρoβλέπεται υπό τoυ vόµoυ καιο απoτελεί µέτρov τo oπoίov, εις µίαv δηµoκρατικήv κoιvωvίαv, είvαι αvαγκαίov δια τηv εθvικήv ασnάλειαv, τηv δηµoσίαv ασφάλειαv, τηv oικovoµικήv ευηµερίαv της χώρας, τηv πρoάσπισιv της τάξεως και τηv πρόληψιv πoιvικώv παραβάσεωv, τηv πρoστασίαv της υγείας ή της ηθικής, ή τηv πρoστασίαv τωv δικαιωµάτωv και ελευθεριώv άλλωv.

’Αρθρo 12 - Δικαίωµα συvάψεως γάµoυ

Άµα τη συµπληρώσει ηλικίας γάµoυ, o αvήρ και η γυvή έχoυv τo δικαίωµα vα συvέρχovται εις γάµov και ιδρύωσιv oικoγέvειαv συµφώvως πρoς τoυς διέπovτας τo δικαίωµα τoύτo εθvικoύς vόµoυς.

’Αρθρo 14 - Απαγόρευση τωv διακρίσεωv

Η χρήσις τωv αvαγvωριζoµέvωv εv τη παρoύση Συµβάσει δικαιωµάτωv και ελευθεριώv δέov vα εξασnαλισθή ασχέτως διακρίσεως φύλoυ, φυλής, χρώµατoς, γλώσσης, θρησκείας, πoλιτικώv ή άλλωv πεπoιθήσεωv, εθvικής ή κoιvωvικής πρoελεύσεως, συµµετoχής εις εθvικήv µειovότητα, περιoυσίας, γεvvήσεως ή άλλης καταστάσεως.

_____________

Εκτίμηση μου είναι πως το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου προβληματίζεται όχι ως προς την παραβίαση του δικαιώματος των αιτούντων στην ιδιωτική ή οικογενειακή τους ζωή - αυτή πρέπει να θεωρηθεί δεδομένη - αλλά ως προς το εάν ο αποκλεισμός ομόφυλων ζευγαριών από το δικαίωμα έγγαμης συμβίωσης είναι διάκριση με βάση το φύλο ή με βάση τον σεξουαλικό προσανατολισμό ("άλλη κατάσταση").

Eπίσης μάλλον προβληματίζεται για το αν θα εφαρμόσει το άρθρο 12 (δικαίωμα σύναψης γάμου) της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, ή θα περιορίσει την κρίση του στον σεβασμό της ιδιωτικής - οικογενειακής ζωής (άρθρο 8 ΕΣΔΑ).  

Το γεγονός ότι το άρθρο 12 της ΕΣΔΑ κατοχυρώνει το δικαίωμα γάμου "για άνδρες και γυναίκες νόμιμης ηλικίας", δεν μπορεί να θεωρηθεί εμπόδιο, διότι δεν υπάρχει αποκλεισμός στην διατύπωση της Σύμβασης ως προς τον γάμο ομόφυλων ζευγαριών. Η ΕΣΔΑ κατοχυρώνει ως ανθρώπινο δικαίωμα τον ίδιο τον γάμο και η αναφορά στα δύο φύλα δεν μπορεί να οδηγήσει βέβαια σε αποκλεισμό (λόγω φύλου) από άλλο ανθρώπινο δικαίωμα όπως το δικαίωμα σεβασμού της οικογενειακής ζωής του άρθρου 8.

Έτσι, η αναφορά σε "άνδρες και γυναίκες νόμιμης ηλικίας" στο άρθρο 12, κατά τη γνώμη μου υπενθυμίζει ότι δεν πρέπει οι εθνικές νομοθεσίες να επιτρέπουν τους γάμους ανήλικων αγοριών ή ανήλικων κοριτσιών (ή ανήλικων κοριτσιών με ενήλικα αγόρια, που είναι και το πραγματικό πρόβλημα λ.χ. στην μουσουλμανική μειονότητα στην Θράκη, λόγω του νόμου της Σαρία). Αυτός είναι ο μόνος αποκλεισμός που κατοχυρώνει το άρθρο 12 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, όχι η αποκλειστική ένωση του γάμου μόνο ως προς τα  ετερόφυλα ζευγάρια.

Περαιτέρω, η ΕΣΔΑ, όπως έχει κατ' επανάληψη νομολογήσει το Δικαστήριο, αποτελεί ένα ζωντανό νομοθέτημα που πρέπει να ερμηνεύεται με βάση τις σύγχρονες ανάγκες της καθημερινής ζωής στην Ευρώπη. Το Δικαστήριο επέτρεψε λ.χ. στην υπόθεση Goodwin κατά Μ.Βρετανίας τον γάμο ανάμεσα σε έναν άνδρα και μία transexual, θεωρώντας ότι δεν υπάρχει εμπόδιο από το άρθρο 12 της ΕΣΔΑ.

Όσον αφορά την ένταξη της υπόθεσης στην νομολογία του Eυρωπαϊκού Δικαστηρίου, ο σεξουαλικός προσανατολισμός ως λόγος αποκλεισμού από το δικαίωμα σεβασμού της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής έχει ήδη κριθεί για το πολύ πιο ευαίσθητο θέμα της υιοθεσίας παιδιού από ομοφυλόφιλη (υπόθεση Ε.Β. κατά Γαλλίας , 22.1.2008) καθώς και από παλαιότερες υποθέσεις περί αποκλεισμού ομοφυλόφιλου πατέρα από το δικαίωμα επιμέλειας του τέκνου του. 

Συνεπώς, κατά τη γνώμη μου, ο αποκλεισμός σύναψης γάμου από ομόφυλα ζευγάρια προσκρούει και στα τρία αυτά άρθρα, καθώς συνιστά:

-  παράνομη παρέμβαση στο δικαίωμα σύναψης γάμου όπως κατοχυρώνεται από το άρθρο 12 της ΕΣΔΑ, αλλά και 

- παρέμβαση στο δικαίωμα σεβασμού ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής όπως κατοχυρώνεται από το άρθρο 8 της ΕΣΔΑ, 

- λόγω τόσο του φύλου τους, όσο και του σεξουαλικού τους προσανατολισμού, κατά το άρθρο 14 της ΕΣΔΑ. 

Η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για το θέμα αυτό θα κρίνει και την δικαστική πορεία της υπόθεσης των γάμων της Τήλου, καθώς η σχετική υπόθεση εκκρεμεί ακόμη στο Πρωτοδικείο Ρόδου. 

Ωστόσο, η αναμενόμενη απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου μπορεί να μην είναι τελική, επειδή της υπόθεσης έχει επιληφθεί το 5ο Τμήμα και υπάρχει περίπτωση η απόφαση να επανακριθεί στο Τμήμα Ευρείας Συνθέσεως του Δικαστηρίου. 

Η ΕΕΤΤ χαρίζει στον Υπουργό Εσωτερικών το euroelections.gr που είχε προκατοχυρώσει το ΠΑΣΟΚ

Με 22 παραβάσεις διοικητικών και συνταγματικών διατάξεων, η Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων αποφάσισε στις 17 Μαρτίου 2009 να μην εκχωρήσει στο ΠΑΣΟΚ το όνομα χώρου "euroelections.gr", η κατοχύρωση του οποίου ζητήθηκε από τον Μάη του 2008 και αποσκοπούσε στην δημιουργία ιστοσελίδας με το Μανιφέστο της Ευρωπαϊκής Σοσιαλιστικής Ομάδας (PES). 

Τον Οκτώβρη του 2008, ο Υπουργός Εσωτερικών, ασκώντας παρέμβαση, διεκδίκησε το "euroelections.gr", παρόλο που ο Συνήγορος του Πολίτη έκρινε ότι ο όρος αυτός δεν περιλαμβάνεται στην εκλογική νομοθεσία και αποτελεί μια "αμιγώς ανεπίσημη λεκτική σύνθεση".

Παρακάτω ακολουθεί το χρονικό των 22 παραβάσεων στις οποίες περιέπεσε η ΕΕΤΤ προκειμένου να αφαιρεθεί  το εν λόγω Όνομα Χώρου από το ΠαΣοΚ και να αποδοθεί στο Υπουργείο Εσωτερικών. 

Το ΠαΣοΚ ακολούθησε όλη τη διαδικασία για να αποδείξει ότι το υφιστάμενο νομοθετικό πλαίσιο για την εκχώρηση ονομάτων χώρου δεν είναι επαρκές και ότι απαιτείται η διενέργεια δημόσιας διαβούλευσης για την επικαιροποίηση της νομοθεσίας. Σε αυτό το αίτημα η ΕΕΤΤ ουδέποτε απάντησε. 

1. Η αίτηση εκχώρησης του Ονόματος Χώρου και η  απόφαση της Ολομέλειας της ΕΕΤΤ

1.1. Στις 6.5.2008 , ο καταχωρητής FORTHNET υπέβαλε, για λογαριασμό του ΠαΣοΚ, αίτημα εκχώρησης του Ονόματος Χώρου [euroelections.gr]. Από τον έλεγχο του μητρώου του Ιδρύματος Τεχνολογίας και Έρευνας [www.gr] προέκυπτε ότι το εν λόγω Όνομα Χώρου δεν είχε εκχωρηθεί σε άλλο φορέα πιο πριν.  Το Όνομα Χώρου δεσμεύθηκε προσωρινά, για λογαριασμό του ΠαΣοΚ και ενεργοποιήθηκε για την φιλοξενία μιας ιστοσελίδας με περιεχόμενο το μανιφέστο της Ευρωπαϊκής Σοσιαλιστικής Ομάδας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (PES), ενόψει των ευρωεκλογών, ενώ στην κεντρική σελίδα υπήρχε το λογότυπο του ΠαΣοΚ (πράσινος ανατέλλων ήλιος).

1.2. Στις 26.5.2008,  ο καταχωρητής FORTHNET προώθησε σε αρμόδιο εκπρόσωπο του ΠαΣοΚ την υπ' αρ. πρωτ. 482/26.5.2008 Απόφαση Ολομέλειας της ΕΕΤΤ, με την οποία το αίτημα απορριπτόταν, με λόγο απόρριψης “Προφανής Κακοπιστία – αρ. 8.1.η του Κανονισμού”. 

1.3. Παραβάσεις ΕΕΤΤ:

(α) Παράλειψη κλήσης σε προηγούμενη ακρόαση του ενδιαφερόμενου πριν την επιβολή δυσμενούς διοικητικού μέτρου – παραβίαση του άρθρου 20 παρ. 2 του Συντάγματος και του άρθρου 6 του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας

(β) Πλημμελής αιτιολόγηση της απόφασης, χωρίς υπαγωγή πραγματικών περιστατικών σε κανόνες δικαίου και έκθεση σαφούς, ειδικής και επαρκούς αιτιολόγησης – παραβίαση του άρθρου 10 παρ. 1 του Συντάγματος και του άρθρου 17 του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας

(γ) Παραβίασης του δικαιώματος συμμετοχής στην Κοινωνία της Πληροφορίας και του δικαιώματος της ελευθερίας της έκφρασης, λόγω της επίκλησης περιορισμών μη σαφώς προβλεπόμενων – άρθρα 5Α και 14 του Συντάγματος, άρθρο 10 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου

(δ) Παραβίαση της αρχής της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης και της ασφάλειας δικαίου ως προς τα Ονόματα Χώρου τα οποία διατίθενται ελεύθερα για καταχώρηση, λόγω μη δημοσίευσης των αποφάσεων που έχει εκδώσει η ΕΕΤΤ στην ιστοσελίδα της, όπως οφείλει βάσει του άρθρου 6 παρ. 1 του  Ν.3448/2006 για την περαιτέρω χρήση πληροφοριών του δημόσιου τομέα (Οδηγία 2003/98/ΕΚ).

2. Η αίτηση θεραπείας και η αίτηση για έναρξη δημόσιας διαβούλευσης

Στις 5.6.2008 το ΠαΣοΚ κατέθεσε στην ΕΕΤΤ αίτηση θεραπείας (αρ. πρωτ. 31686/5.6.2008), επισημαίνοντας τις παραπάνω παραβιάσεις. Ζητήθηκε επίσης από την ΕΕΤΤ η διενέργεια δημόσιας διαβούλευσης για την διευκρίνιση των ασαφειών στο θεσμικό πλαίσιο της εκχώρησης των Ονομάτων Χώρου με κατάληξη .gr. Σημειωτέον, ότι η διενέργεια δημόσιας διαβούλευσης κατόπιν αιτήματος των ενδιαφερομένων αποτελεί αρμοδιότητα της ΕΕΤΤ προβλεπόμενη από την απόφαση της υπ' αρ. 375/10/14.12.2006 (“Κανονισμός Διαδικασίας Δημόσιας Διαβούλευσης”, δημοσιευμένη στην ιστοσελίδα της)  άρθρο 3 παρ. 5 όπου ρητά αναφέρεται ότι η διαδικασία διαβουλεύσεων αρχίζει είτε με πρωτοβουλία της ΕΕΤΤ, είτε κατόπιν σχετικού αιτήματος του Υπουργού Μεταφορών, είτε κατόπιν αιτήματος ενδιαφερομένων μερών “το οποίο η ΕΕΤΤ εξετάζει υπό το πρίσμα των ειδικών συνθηκών που επικρατούν στην αγορά των ηλεκτρονικών επικοινωνιών και δύναται να αποφασίσει την διεξαγωγή ή όχι της διαβούλευσης”. Η αρμοδιότητα αυτή προβλέπεται και από το άρθρο 17 του Ν.3431/2006. Αυτό σημαίνει δηλ. ότι τυχόν απόρριψη σχετικού αιτήματος πρέπει να αιτιολογείται με βάση την εξέταση των παραπάνω ειδικών συνθηκών εκ μέρους της ΕΕΤΤ, στο πλαίσιο της ειδικής, σαφούς κι επαρκούς αιτιολογίας που επιβάλλεται από το άρθρο 17 του ΚΔΔιαδ και το άρθρο 10 παρ. 1 του Συντάγματος.

3. Η υποβολή Αναφοράς στον Συνήγορο του Πολίτη

Στις 5.6.2008 το ΠαΣοΚ υπέβαλε επίσης Αναφορά ενώπιον του Συνηγόρου του Πολίτη (αρ. πρωτ. 8800/5.6.2008), ζητώντας την διαμεσολαβητική παρέμβασή του, ώστε να αρθούν οι ανωτέρω παραβάσεις της ΕΕΤΤ και να ανακληθεί η απόφαση με την οποία απορρίφθηκε η εκχώρηση του Ονόματος Χώρου. 

4. Υπέρβαση προθεσμιών έκδοσης απόφασης εκ μέρους της ΕΕΤΤ

4.1. Στην Αίτηση Θεραπείας το  ΠαΣοΚ επισήμαινε στην ΕΕΤΤ ότι σύμφωνα με το άρθρο 24 του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας, η απόφασή της θα πρέπει να του γνωστοποιηθεί το αργότερο σε  30 ημέρες από την υποβολή της αίτησης. 

4.2. Μετά την άπρακτη παρέλευση του πρώτου 15ημέρου, εστάλη μέσω fax στην ΕΕΤΤ (και κοινοποιήθηκε στον Συνήγορο του Πολίτη) υπομνηστικό για την τήρηση της προβλεπόμενης προθεσμίας. 

4.3. Μετά την άπρακτη παρέλευση και των 30 ημέρων εστάλη μέσω fax στην ΕΕΤΤ (και κοινοποιήθηκε στον Συνήγορο του Πολίτη) έγγραφο για μη εμπρόθεσμη διεκπεραίωση. 

4.4. Στις 25.7.2008 εστάλη μέσω fax στην ΕΕΤΤ (και κοινοποιήθηκε στον Συνήγορο του Πολίτη) έγγραφο για την παρέλευση της γενικής 50ήμερης προθεσμίας για την διεκπεραίωση υποθέσεων από τη Διοίκηση που προβλέπεται από το άρθρο 4 του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας 

4.6. Παραβάσεις ΕΕΤΤ:

(ε) Υπέρβαση προβλεπόμενης 30ήμερης προθεσμίας – παράβαση άρθρου 24 Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας

(στ) Υπέρβαση προβλεπόμενης 50ήμερης προθεσμίας – παράβαση άρθρου 4 Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας.

5. Πρώτη επιστολή διαμεσολαβητικής παρέμβασης Συνηγόρου του Πολίτη

5.1. Με την με ημερομηνία 14.7.2008 επιστολή του προς την ΕΕΤΤ, ο Συνήγορος του Πολίτη επισημαίνει ως προς την απόφαση της ΕΕΤΤ  τον “εμφανώς συνοπτικό χαρακτήρα της αιτιολόγησης” και την  την έλλειψη προηγούμενης ακρόασης, ζητώντας από την ΕΕΤΤ τις απόψεις της περί:

(α) την πλήρη αιτιολογία της απορριπτικής απόφασης

(β) την εξειδίκευση της αόριστης νομικής έννοιας “προφανής κακοπιστία” κατά την τρέχουσα πρακτική εκχώρησης ονομάτων χώρου

(γ) το κατά πόσον η εξειδίκευση αυτή έχει λάβει οποιαδήποτε δημοσιότητα προκειμένου να καθίσταται εφικτή η προληπτική συνεκτίμησή της από τους ενδιαφερομένους

(δ) την τήρηση της διαδικασίας ακρόασης προ δυσμενών αποφάσεων

(ε) την τύχη της συγκεκριμένης αίτησης θεραπείας 

5.2. Η ΕΕΤΤ ουδέποτε απάντησε σε αυτή την επιστολή του Συνηγόρου του Πολίτη, αλλά ούτε και στην επόμενη επιστολή του ως προς την υπόθεση αυτή.

 

5.3. Παράβαση ΕΕΤΤ: 

(ζ) Άρθρο 4 παρ. 11 Ν.3094/2003: “Αρνηση λειτουργού ή υπαλλήλου ή μέλους διοίκησης να συνεργασθεί με τον Συνήγορο του Πολίτη, κατά τη διεξαγωγή της έρευνας, συνιστά πειθαρχικό παράπτωμα παράβασης καθήκοντος, για δε τα μέλη διοίκησης λόγο αντικατάστασής τους.”

6. Απορριπτική απόφαση της ΕΕΤΤ επί της Αίτησης Θεραπείας

6.1. Με την υπ' αρ. 486/179/4-7-2008 απόφασή της που κοινοποιήθηκε στο ΠαΣοΚ στις 5.8.2008, η ΕΕΤΤ απέρριψε την αίτηση θεραπείας για την εκχώρηση του [euroelections.gr].

6.2. Παραβάσεις της ΕΕΤΤ:

(η) Παραβίαση του δικαιώματος προηγούμενης ακρόασης – Άρθρα 20 παρ. 2 Συντ., Άρθρο 6 Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας, Κανονισμός Ακροάσεων για Θέματα Τηλεπικοινωνιών (Απόφαση ΕΕΤΤ 249/115 ΦΕΚ Β΄642/23.5.2002), 

(θ) Παραβίαση της αρχής της χρονικής προτεραιότητας, λόγω επίκλησης δήθεν προηγούμενων δικαιωμάτων του Υπουργείου Εσωτερικών επί του όρου “euroelections”, τα οποία όμως δεν προβλέπονται από την  νομοθεσία -  Παραβίαση άρθρου 11 παρ. 6 Κανονισμού Εκχώρησης και Διαχείρισης Ονομάτων Χώρου με κατάληξη .gr (Απόφαση ΕΕΤΤ351/76 ΦΕΚ 717/27-5-2005)

(ι) Παραβίαση της ελευθερίας της έκφρασης με την επιβολή περιορισμού θεμελιωμένου επί “δικαιωμάτων τρίτων”, ενώ τέτοιο “δικαίωμα” δεν υφίσταται – Άρθρο 10 παρ. 2 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.

(ια) Πλημμελής εκτίμηση πραγματικών περιστατικών – παράλειψη έρευνας του σκοπού χρήσης, επειδή η ΕΕΤΤ δεν έλαβε υπόψη το περιεχόμενο της ιστοσελίδας, το οποίο περιείχε σαφείς αναφορές στο ΠαΣοΚ (κομματικά εμβλήματα κλπ) και δεν συνέτρεχε περίπτωση “προφανούς κακοπιστίας”, αφού δεν υπήρχε σκοπός παραπλάνησης

(ιβ) Παράλειψη απάντησης επί του αιτήματος διενέργειας δημόσιας διαβούλευσης – Παραβίαση άρθρου 10 παρ. 1 του Συντάγματος σε συνδυασμό με τον “Κανονισμό Διαδικασίας Δημόσιας Διαβούλευσης”,  το άρθρο 17 του Ν.3431/2006 και το άρθρο 17 του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας περί αιτιολογίας των διοικητικών πράξεων.  

7. Η Αίτηση Ανάκλησης της απόφασης της ΕΕΤΤ και το Υπόμνημα στον Συνήγορο του Πολίτη 

7.1. Την 1.9.2008 το ΠαΣοΚ υπέβαλε στην ΕΕΤΤ αίτηση ανάκλησης της απόφασής της, επικαλούμενο τις παραπάνω πέντε παραβάσεις (αρ. πρωτ. 46188). 

7.2. Την ίδια ημέρα υπέβαλε στον Συνήγορο του Πολίτη υπόμνημα (αρ. πρωτ. 14283), κοινοποιώντας του την απόφαση της ΕΕΤΤ (αφού η ίδια τον περιφρόνησε),  επισημαίνοντας τις παραπάνω παραβάσεις της ΕΕΤΤ και ζητώντας εκ νέου την διαμεσολαβητική παρέμβασή του. 

8. Παρέλευση άπρακτης προθεσμίας της ΕΕΤΤ επί της Αίτησης Ανάκλησης

8.1.  Στις 29.9.2008 εστάλη υπομνηστικό στην ΕΕΤΤ (με κοινοποίηση στον Συνήγορο του Πολίτη) για την παρέλευση άπρακτης της προθεσμίας 30 ημερών που προβλέπονται από τον Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας για την κοινοποίηση της απόφασης της ΕΕΤΤ. Επίσης παρήλθε άπρακτη και η 50ήμερη γενική προθεσμία διεκπεραίωσης, αφού η απόφαση κοινοποιήθηκε τελικά τον Απρίλιο 2009. 

8.2. Παραβάσεις ΕΕΤΤ:

(ιγ΄) Υπέρβαση 30ήμερης προθεσμίας – άρθρο 24 ΚΔΔιαδ

(ιδ΄) Υπέρβαση 50ήμερης προθεσμίας – άρθρο 4 ΚΔΔιαδ

(ιε') Παραβίαση άρθρου 4 παρ. 2 ΚΔΔιαδ, βάσει του οποίου “αν κάποια υπόθεση δεν μπορεί να διεκπεραιωθεί λόγω αντικειμενικής αδυναμίας, ειδικά αιτιολογημένης, η αρμόδια υπηρεσία οφείλει, εντός πέντε (5) τουλάχιστον ημερών πριν την εκπνοή τους να γνωστοποιήσει εγγράφως στον αιτούντα: (α) τους λόγους καθυστέρησης, (β) τον υπάλληλο που έχει αναλάβει την υπόθεση και τον αριθμό τηλεφώνου του, για την παροχή πληροφοριών και (γ) κάθε άλλη χρήσιμη πληροφορία”. Τίποτε από αυτά δεν τήρησε η ΕΕΤΤ

9. Δεύτερη επιστολή διαμεσολαβητικής παρέμβασης Συνηγόρου του Πολίτη

9.1. Με την με ημερομηνία 14.10.2008 επιστολή του, ο Συνήγορος του Πολίτη εκτιμά ότι η απόφαση της ΕΕΤΤ δεν εξειδικεύει επαρκώς την έννοια της “προφανούς κακοπιστίας”, επειδή κατά την κρίση του Συνηγόρου, η ΕΕΤΤ την αντιμετωπίζει ως “αυταπόδεικτη” και “εκλαμβάνει ως όρο της εκλογικής νομοθεσίας μιάν αμιγώς ανεπίσημη λεκτική σύνθεση (euroelections/ευρωεκλογές)”.  Ο Συνήγορος υπενθυμίζει ότι δεν έχει απαντηθεί η προηγούμενη επιστολή του και ζητά την ανταπόκριση της ΕΕΤΤ. Η ΕΕΤΤ όμως, μέχρι σήμερα, 6 μήνες μετά τη λήψη της εν λόγω επιστολής, δεν έχει απαντήσει ούτε και σε αυτή την δεύτερη παρέμβαση του Συνηγόρου.

9.2. Παράβαση ΕΕΤΤ:

(ιστ') Η άρνηση συνεργασίας με τον Συνήγορο του Πολίτη αποτελεί πειθαρχικό παράπτωμα, κατά το άρθρο 4 παρ. 11 Ν.3094/2003.

10. Η παρέμβαση του Υπουργού Εσωτερικών για την απόρριψη της Αίτησης Ανάκλησης του ΠαΣοΚ

10.1. Με έγγραφό του, στις 14.10.2008, ο Υπουργός Εσωτερικών, εκπροσωπούμενος από Αντιπρόεδρο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, ασκεί “Παρέμβαση” ενώπιον της ΕΕΤΤ. Με το έγγραφο αυτό, ο Υπουργός ζητά την εκ νέου απόρριψη του αιτήματος του ΠαΣοΚ για εκχώρηση του “euroelections.gr”, με την αιτιολογία ότι το Υπουργείο έχει την “αποκλειστική ευθύνη οργάνωσης και διεξαγωγής των εκλογών προς ανάδειξη των Ελλήνων αντιπροσώπων (ευρωβουλευτών) στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο”.  Ο Υπουργός αναφέρει ότι η εκχώρηση του ονόματος χώρου “θα δημιουργήσει πλήρη σύγχυση στο εκλογικό σώμα, εντεύθεν, δε, και στους χρήστες της οικείας ιστοσελίδας εφόσον υπάρχει κίνδυνος να θεωρηθεί ότι τούτο δημοσιοποιεί τις επίσημες θέσεις του Υπουργείου, ενώ στην πραγματικότητα θα συντρέχει το διαμετρικά αντίθετο.” Ο Υπουργός ζητά “να κρατηθεί και να αποδοθεί ο προαναφερθείς χώρος στο Υπουργείο Εσωτερικών”.

10.2. Μετά την παρέμβαση του Υπουργού, η ΕΕΤΤ αποφασίζει με έγγραφό της στις 30.10.2008 που κοινοποιήθηκε την επομένη στο ΠαΣοΚ να καλέσει σε ακρόαση τους αιτούντες και τον παρεμβαίνοντα, στις 26.11.2008.

11. Το αίτημα του ΠαΣοΚ για διαδικτυακή κάλυψη της διαδικασίας ακρόασης και η απόρριψή του από την ΕΕΤΤ

11.1. Με έγγραφο που κατατέθηκε στην ΕΕΤΤ στις 20.11.2008 (αρ. πρωτ. 20.11.2008) και με σχετικό δελτίο τύπου που δημοσιοποιήθηκε στην ιστοσελίδα του, το ΠαΣοΚ ζήτησε την ανοικτή διενέργεια της διαδικασίας ακρόασης, με την δημόσια πρόσκληση ανθρώπων που δραστηριοποιούνται σε συμμετοχικά και διαδικτυακά μέσα ενημέρωσης “ώστε να προσέλθουν, να παρακολουθήσουν και να αναμεταδώσουν ζωντανά την ακρόαση”. 

11. 2. Το αίτημα υποβλήθηκε και προφορικά κατά την έναρξη της διαδικασίας ακρόασης στις 26.11.2008, όταν ο παριστάμενος σε αυτήν Παναγιώτης Βρυώνης, σύμβουλος Social Media του ΠαΣοΚ ζήτησε να καταγράψει την διαδικασία μέσω βιντεοκάμερας για να την αναρτήσει στη συνέχεια στο Διαδίκτυο. Η νομική εκπρόσωπος του Υπουργού επ' αυτού είπε ότι “... θα αρνηθώ να συμμετάσχω. Εγώ μπορώ να μιλήσω μόνο για το πρόσωπό μου αυτή τη στιγμή, δεν θέλω να διαρρεύσει περαιτέρω εικόνα μου στο διαδίκτυο, όχι μόνο για την εικόνα, για την περαιτέρω διάχυση των πληροφοριών και των όσων απόψεων διατυπωθούν μέσα σε αυτή την αίθουσα ως προς τον εντολέα μου, πρέπει να έχω τη ρητή και την συναίνεσή του, άρα εφόσον τεθεί θέμα μαγνητοσκόπησης, θα ζητήσουμε αναβολή για να πάρω την έγκριση του εντολέα μου” (βλ. Πρακτικά Ακρόασης, σελ. 6). Σημειωτέον, ότι το ΠαΣοΚ μετά από τις σχετικές ενστάσεις, περιόρισε το αίτημα στην μετάδοση μόνο του  ήχου. 

 11.3. Η απόρριψη του αιτήματος αυτού, καταγράφηκε στα Πρακτικά Ακρόασης της 26.11.2008 και εκφωνήθηκε από τον Αντιπρόεδρό της μετά από σύντομη μυστική διάσκεψη “η Επιτροπή αποφάσισε ομοφώνως ότι απορρίπτει το αίτημα της μαγνητοφώνησης ή μαγνητοσκόπησης της παρούσας διαδικασίας και της μετέπειτα διάχυσης της σχετικής πληροφορίας στο διαδίκτυο ή σε οποιοδήποτε άλλο δημόσιο χώρο για τους εξής λόγους:Σύμφωνα με το άρθρο 5 του κανονισμού ακροάσεων της ΕΕΤΤ για θέματα τηλεπικοινωνιών, παράγραφος 1, η διαδικασία ακρόασης διεξάγεται ενώπιον του κατά το άρθρο 3 του παρόντος αρμοδίου Συλλογικού Οργάνου, το οποίο συνέρχεται για τον σκοπό αυτό σε ειδική συνεδρίαση.Δεύτερον. Κατά τις συνεδριάσεις μπορούν να καλούνται, τόσο μέλη του προσωπικού της ΕΕΤΤ, όσο και κάθε άλλο πρόσωπο που η παρουσία του κρίνεται αναγκαία. Επίσης, σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 2 του ίδιου Κανονισμού, η διαδικασία ακρόασης συνίσταται στην κλήση από την ΕΕΤΤ των εμπλεκομένων προσώπων καθώς και κάθε άλλου ο οποίος έχει έννομο συμφέρον προς τούτο, προκειμένου να εκθέσει τις απόψεις του, προσκομίζοντας και κάθε διαθέσιμο αποδεικτικό στοιχείο των ισχυρισμών τους.

Από τις διατάξεις αυτές συνάγεται ότι η διαδικασία της ακρόασης είναι μια διαδικασία μυστική, δεν είναι δημόσια διαδικασία και στην διαδικασία αυτή καλείται όποιος έχει έννομο συμφέρον κατά την κρίση της Επιτροπής, τηρούνται πρακτικά τα οποία είναι διαθέσιμα μονάχα σε όσους έχουν έννομο συμφέρον.”

11.4. Παραβιάσεις της ΕΕΤΤ:

(ιη') Δεν αιτιολόγησε με σαφή, επαρκή και πλήρη αιτιολογία για ποιο λόγο δεν είχαν “έννομο συμφέρον κατά την κρίση της” όσοι τυχόν ενδιαφέρονταν να καλύψουν διαδικτυακά το γεγονός, όπως λ.χ. ο κ. Βρυώνης, ο οποίος ήταν παρών κατά τη διαδικασία – Παράβαση άρθρου 17 Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας 

(ιθ΄) Η μυστική φάση της διαδικασίας  είναι εκείνη που προβλέπεται ΜΕΤΑ την ακρόαση των μερών, όπως ρητά αναφέρει ο Κανονισμός – Παράβαση άρθρου 5Α του Συντάγματος σε συνδυασμό με το άρθρο  5 παρ. 9 Κανονισμού Ακροάσεων 2002.

Bλ. Σχετική ανάρτηση και video: "H EETT  απορρίπτει αίτημα του ΠΑΣΟΚ για διαδικτυακή κάλυψη της ακρόασης στην υπόθεση  euroelections.gr"

11.5. Οι παραβάσεις αυτές γνωστοποιήθηκαν στον Συνήγορο του Πολίτη με το υπ' αρ. πρωτ. 21324/22.12.2008 Συμπληρωματικό Υπόμνημα του ΠαΣοΚ

12. Το υπόμνημα του ΠαΣοΚ μετά την κοινοποίηση των Πρακτικών Ακρόασης.

Με το από 22.12.2008 υπόμνημά του προς την ΕΕΤΤ το ΠαΣοΚ αντέκρουσε ως καταχρηστική την παρέμβαση του Υπουργού, αφού ο ίδιος δια των εκπροσώπων του δήλωσε ότι επιθυμούσε απλώς να “κρατηθεί” το εν λόγω όνομα χώρου και όχι ότι είχε σκοπό να το χρησιμοποιήσει το Υπουργείο. Η εν λόγω ομολογία σημαίνει ότι το Υπουργείο δεν σκοπεύει να χρησιμοποιήσει το εν λόγω όνομα χώρου αλλά απλώς να το διακρατήσει κενό. Αυτά τα στοιχεία εμπίπτουν στην έννοια της “παθητικής διακράτησης”, όπως έχει κριθεί από την ΕΕΤΤ και σε προηγούμενη απόφασή της (ΕΕΤΤ 461/073/28.11.2007), έννοια που εμπίπτει στον όρο της “προφανούς κακοπιστίας”. Περαιτέρω, κατά την παραδοχή της εκπροσώπου του υπουργού (Πρακτικά Ακρόασης, σελ. 15) η “σύγχυση” μπορεί να αφορά μόνον όσους δεν δουν το κομματικό έμβλημα του ΠαΣοΚ (πράσινος ήλιος) που βρίσκεται στην κορυφή της ιστοσελίδας: “ο εκλογέας, ο μη άπταιστα χειριζόμενος το διαδίκτυο, θα βάλει euroelections.gr, ενδεχομένως να μην δει το σήμα του ΠΑΣΟΚ που είναι πάνω αριστερά”. Δηλαδή μόνο σε αυτήν την -εντελώς απίθανη- περίπτωση συνομολογεί το Υπουργείο ότι μπορεί να υπάρχει σύγχυση, ενώ στην “Παρέμβασή” του ο Υπουργός μιλούσε για “πλήρη σύγχυση του εκλογικού σώματος”, πράγμα το οποίο παρέμεινε εντελώς αναπόδεικτο κατά την διαδικασία της ακρόασης. Το ΠαΣοΚ απέδειξε ότι από το περιεχόμενο της ιστοσελίδας, αλλά και από την ίδια τη χρήση του όρου “euroelections.gr” δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος να “θεωρηθεί ότι μεταδίδει επίσημες θέσεις του υπουργείου”, γιατί σε κανένα σημείο της ιστοσελίδας δεν υπάρχουν χρηστικές πληροφορίες για τον τρόπο άσκησης του εκλογικού δικαιώματος, αλλά μόνον οι ιδεολογικές και πολιτικές τοποθετήσεις του Σοσιαλιστικού Κόμματος. Δεν υπάρχει καμία αναφορά σε “υπουργείο εσωτερικών”, καμία ένδειξη που φέρει το εθνόσημο, καμία επίσημη διατύπωση ή σύμβολο του Κράτους ή της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Υπάρχουν μόνο τα κομματικά εμβλήματα του ΠαΣοΚ  και της Ευρωπαϊκής Σοσιαλιστικής Ομάδας. Με την προσκόμιση εκτύπωσης από την ιστοσελίδα αυτή, αποδείχθηκε λοιπόν πλήρως ότι δεν υφίσταται κίνδυνος σύγχυσης, αφού το ΠαΣοΚ δεν “υποδύεται” το Υπουργείο Εσωτερικών!

13. Η απορριπτική απόφαση της ΕΕΤΤ 

13.1. Με την απορριπτική της απόφαση (ΑΠ 515/91/17.3.2009) που κοινοποιήθηκε την 1.4.2009 στο ΠαΣοΚ, η ΕΕΤΤ ταυτολογικά επαναλαμβάνει την θέση της ότι “το ΠαΣοΚ υπέβαλε αίτηση εκχώρησης του επίδικου Ονόματος Χώρου “euroelections.gr” γνωρίζοντας ότι ο Παρεμβαίνων Υπουργός, ως επιφορτισμένος από την Πολιτεία Κρατικός Φορέας για την οργάνωση και διεξαγωγή των ευρωεκλογών, κατά τις διατάξεις του Ν.1180/1981 (ΦΕΚ Α΄188) νομιμοποιείτο, κατά τον Κανονισμό της ΕΕΤΤ, να ζητήσει την εκχώρηση του επίμαχου Ονόματος Χώρου” και ότι “το ΠαΣοΚ δεν απέδειξε ότι έχει οιαδήποτε δικαιώματα επί του όρου “Ευρωεκλογές” και του σχετικού ονόματος χώρου (“euroelections.gr”).” 

(Κατεβάστε την απόφαση από εδώ)

13.2.  Η ΕΕΤΤ εξακολουθεί να εκλαμβάνει τον όρο “Ευρωεκλογές” ως όρο της εκλογικής νομοθεσίας, ενώ αυτός δεν περιλαμβάνεται στο Ν.1180/1981, τον οποίο αναφέρει. Ωστόσο, όπως επισήμανε ο Συνήγορος του Πολίτη, ο όρος “ευρωεκλογές”/ “euroelections” αποτελεί μια αμιγώς ανεπίσημη λεκτική σύνθεση. Η αρμοδιότητα του Υπουργείου Εσωτερικών για την διεξαγωγή της εκλογικής διαδικασίας δεν του παρέχει μονοπωλιακά “δικαιώματα”, δίκην εμπορικών επωνυμιών, επί των μη επίσημα αναφερόμενων στην νομοθεσία όρων. Ο όρος “Ευρωεκλογές” δεν ανήκει ούτε στον Υπουργό, ούτε στο ΠαΣοΚ, ούτε περιλαμβάνεται στην εκλογική νομοθεσία: ανήκει στην Ελληνική Γλώσσα. Έτσι και ο όρος EUROELECTIONS ανήκει στην Αγγλική Γλώσσα και, συνεπώς, δικαίωμα εκχώρησης στο euroelections.gr έχει ο ενδιαφερόμενος ο οποίος θα ζητήσει  πρώτος την εκχώρησή του, κατ' εφαρμογή της αρχής της χρονικής προτεραιότητας. 

13.3. Η ΕΕΤΤ δεν αναφέρεται καθόλου στο αίτημα για διενέργεια δημόσιας διαβούλευσης.

13.4. Παραβάσεις ΕΕΤΤ:

(κ) Παραβίαση της αρχής της χρονικής προτεραιότητας 

(κα) Παραβίαση της αρχής της ελευθερίας της έκφρασης και της συμμετοχής στην κοινωνία της πληροφορίας - δεν προβλέπονται ρητά στο νόμο οι δήθεν περιορισμοί των δικαιωμάτων αυτών που επικαλείται.

(κβ) Παραβίαση της υποχρέωσης αιτιολογημένης απάντησης  στο αίτημα του ΠαΣοΚ για Δημόσια Διαβούλευση 

Update

Ορισμένες επισημάνσεις σχετικά με την απόφαση της ΕΕΤΤ που υποβλήθηκαν σήμερα στον Συνήγορο του Πολίτη εκ μέρους του ΠΑΣΟΚ:

α) Ως προς την παράβαση ουσιώδους τύπου – την έλλειψη ακρόασης στο στάδιο της αρχικής απόρριψης του αιτήματος με την συνοπτική αιτιολογία 

Η ΕΕΤΤ αναφέρει ότι “δεδομένου ότι στην προκείμενη περίπτωση η αίτηση θεραπείας του Αιτούντος οδήγησε στην Ακρόαση που εξετάσθηκε στο πλαίσιο της εν λόγω διαδικασίας Ακρόασης παρέλκει η εξέταση της βασιμότητας του ισχυρισμού του ΠαΣοΚ” (βλ. απόφαση σελ. 8).

=> Η Ακρόαση δεν αποφασίστηκε όμως στο πλαίσιο της Αίτησης Θεραπείας (αυτή οδήγησε στην – επίσης ΧΩΡΙΣ να ασκηθεί το δικαίωμα προηγούμενης ακρόασης- δεύτερη απόφαση της ΕΕΤΤ486/179/4.7.2008. Η Ακρόαση διενεργήθηκε μόνο μετά την Παρέμβαση του Υπουργού Εσωτερικών. Συνεπώς, αν δεν είχε παρεμβληθεί αυτή η παράμετρος, η ΕΕΤΤ θα είχε απορρίψει και πάλι το αίτημα προηγούμενης ακρόασης, επικαλούμενη όπως και τότε ότι “δεν το προαπαιτεί ο Κανονισμός Εκχώρησης και Διαχείρισης Ονομάτων Χώρου”. Το απαιτεί όμως το Σύνταγμα (20.2) και ο Κώδικας Διοικητικής Διαδικασίας (άρθρο 6). 

Αυτή η πρακτική πρέπει να μεταβληθεί: πριν απορριφθεί οποιαδήποτε αίτηση εκχώρησης Ονόματος Χώρου, η ΕΕΤΤ πρέπει να καλεί σε προηγούμενη ακρόαση τον ενδιαφερόμενο, κατ' εφαρμογή του άρθρου 6 του ΚΔΔιαδ και του άρθρου 20 παρ. 2 του Συντάγματος.

(β) Ως προς την  “προφανή κακοπιστία”  

Η ΕΕΤΤ θεωρεί ότι για να υπάρχει αυτό “αρκεί ο μέσος χρήστης του Διαδικτύου να προσδοκά ότι στο εκάστοτε επίδικο όνομα χώρου έχει δικαίωμα συγκεκριμένος φορέας και όχι οιοσδήποτε αιτών”. 

=> Αυτή η δογματική προσέγγιση δεν μπορεί να ισχύει όμως για τους γενικούς, ανεπίσημους όρους. Ο μέσος χρήστης εξ ορισμού δεν “προσδοκά” ότι έχει δικαίωμα “συγκεκριμένος φορέας”, αφού η ίδια η φύση ενός όρου ως γενικού και ακατοχύρωτου του προσδίδει την ιδιότητα ότι μπορεί να τον ζητήσει ο οιοσδήποτε αιτών. Κακώς λοιπόν επικαλείται ως επιχείρημα ενίσχυσης της κρίσης της η ΕΕΤΤ το γεγονός ότι επενέβη η ίδια για την απόρριψη του “neolaia-pasok.gr” (βλ. απόφαση σελ. 9)από έναν τρίτο αιτούντα: το ΠαΣοΚ έχει κατοχυρωμένο δικαίωμα στην επωνυμία “ΝΕΟΛΑΙΑ ΠΑΣΟΚ”, αφού αυτή αποτελεί κατά το Καταστατικό του το “τμήμα νέων” του κόμματος (κατ' άρθρο 29 παρ. 2 του Συντάγματος).

Η εν λόγω δογματική προσέγγιση πρέπει να μεταβληθεί: η απόρριψη λόγω προφανούς κακοπιστίας πρέπει να εφαρμόζεται μόνον για όρους που επιδέχονται προηγούμενης κατοχύρωσης ή προστατεύονται ως απόλυτα δικαιώματα (λ.χ. όνομα ή ψευδώνυμο ή επωνυμία). Όριο βρίσκεται και πάλι στον λόγο απόρριψης που δεν επιτρέπει την εκχώρηση Ονομάτων Χώρου που αντιστοιχούν σε φράσεις με μεγάλη συμβολική σημασία, όπως αναφέρει ο Κανονισμός. 

(γ) Ως προς την καλόπιστη κτήση των ekloges.gr και elections.gr από τρίτους αιτούντες

ΤΟ ΠαΣοΚ επισήμανε ήδη από την αίτηση θεραπείας του ότι τα παραπάνω Ονόματα Χώρου έχουν εκχωρηθεί κι εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται με την ανοχή της ΕΕΤΤ μέχρι σήμερα. Στην δεύτερη απόφασή της η ΕΕΤΤ απάντησε ότι αυτά εκχωρήθηκαν το 1998, όταν δηλαδή δεν είχε περιέλθει η αρμοδιότητα εποπτείας Ονομάτων Χώρου στην ίδια και δεν υπήρχε Κανονισμός. Επισημάνθηκε όμως στην ΕΕΤΤ οτί μετά την μεταβίβαση των αρμοδιοτήτων σε αυτήν με τον Ν.2867/2000, η ΕΕΤΤ θα μπορούσε να είχε ελέγξει την καλόπιστη ή μη χρήση αυτών (από γνωστό επικοινωνιολόγο- σύμβουλο του πρωθυπουργού και από πρώην βουλευτή της ΝΔ). Σε αυτήν την κρίση άγεται παρεμπιπτόντως η ΕΕΤΤ με την τρίτη απόφασή της: “η Πολιτεία όφειλε επίσης να σεβασθεί και τα δικαιώματα που αποκτήθηκαν καλόπιστα από τους διοικούμενους μέχρι και το 2002 οπότε και τέθηκε σε ισχύ για πρώτη φορά Κανονισμός για την Ονοματοδοσία στο Διαδίκτυο”.

=> Η πρόταση αυτή είναι ορθή ενόψει την αρχής της ασφάλειας δικαίου. Ωστόσο, οι αρχές της καλής πίστης διέπουν συνολικά τις συναλλαγές (άρθρα 288 ΑΚ, 281 ΑΚ, όπως και η απαγόρευση κατάχρησης δικαιώματος στο άρθρο 25 παρ. 3 του Συντάγματος) και αν είναι “προφανής κακοπιστία” να εκχωρείται το “euroelections.gr” σε ένα πολιτικό κόμμα το 2008, εξίσου κακόπιστο θα ήταν να εκχωρείται το “elections.gr” σε επικοινωνιολόγο – σύμβουλο του τότε αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης και το “ekloges.gr” σε βουλευτή της τότε αξιωματικής αντιπολίτευσης. Αυτό το νομικό επιχείρημα δεν έχει αντιπαρέλθει η ΕΕΤΤ με την παραπάνω αναφορά της, αφού η κατοχύρωση με τον Κανονισμό του 2002 της “προφανούς κακοπιστίας” ως λόγου απόρριψης είχε προφανώς επιβεβαιωτικό χαρακτήρα μιας γενικής αρχής που διέπει συνολικά το δίκαιο.

Αν είναι προφανώς κακόπιστη η εκχώρηση του “euroelections.gr” τότε θα ήταν κακόπιστη και η διατήρηση των “elections.gr” και “ekloges.gr” σε πολιτικά πρόσωπα. Πολύ περισσότερο που ο όρος “εκλογές” περιλαμβάνεται στην εκλογική νομοθεσία του 1981 που επικαλειται ο Υπουργός Εσωτερικών. 

(δ) Ως προς το αναπόδεικτο του ισχυρισμού του Υπουργού 

Αναφέρει η ΕΕΤΤ στην σελ. 12 της απόφασης ότι ευσταθεί ο ισχυρισμός του Υπουργού “λόγω συγχύσεως που το εν λόγω Όνομα Χώρου, εάν εκχωρείτο στο ΠΑΣΟΚ θα δημιουργούσε στον χρήστη του Διαδικτύου” θεωρεί ότι πρέπει να γίνει δεκτός, “αφού στην υπό εξέταση περίπτωση είναι εμφανής η κακοπιστία του ΠαΣοΚ κατά την υποβολή της Αίτησης” (σελ. 12).

=> Μετά την υποβολή της αίτησης εκχώρησης, ενεργοποιήθηκε προσωρινά το euroelections.gr για μερικές μέρες και σε αυτό ανάρτησε το ΠαΣοΚ την ιστοσελίδα με τα κομματικά του εμβλήματα και το μανιφέστο της Ευρωπαϊκής Σοσιαλιστικής Ομάδας. Αυτό προσκομίστηκε ενώπιον της ΕΕΤΤ και με το υπόμνημα που κατατέθηκε ενώπιόν της μετά την διαδικασία Ακρόασης και έχει επισημανθεί στο σύνολο των σχετικών εγγράφων. Το ΠαΣοΚ απέδειξε πλήρως ότι δεν υπήρχε καμία απολύτως περίπτωση σύγχυσης, άρα και καμία απολύτως κακοπιστία. Ο Υπουργός αντίθετα, φέρων κι αυτός το βάρος της απόδειξης των ισχυρισμών του, δεν ανταπέδειξε ότι θα προκληθεί σύγχυση στο κοινό του Διαδικτύου. Σε αντίθεση με το ΠαΣοΚ που προσκόμισε το περιεχόμενο της ιστοσελίδας, ο Υπουργός δεν προσκόμισε απολύτως κανένα αποδεικτικό στοιχείο και συνεπώς, ο ισχυρισμός περί δήθεν σύγχυσης των χρηστών του Διαδικτύου παρέμεινε αναπόδεικτος. Όμως, η ΕΕΤΤ εξέλαβε τον ισχυρισμό αυτό ως νόμω και ουσία βάσιμο, παραβιάζοντας τους κανόνες της αποδείξεως, δηλαδή παραβιάζοντας το άρθρο 17 παρ. 3 του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας. 

Θα πρέπει η ΕΕΤΤ να αποφεύγει τις αυθαίρετες εκτιμήσεις που δεν βασίζονται σε στοιχεία. Όταν επιλέγει να επικαλεσθεί την εξειδίκευσή της ως προς την απόδειξη των πραγματικών περιστατικών, θα πρέπει να το κάνει ρητά και όχι να καλύπτεται πίσω από ισχυρισμούς της μίας ή της άλλης πλευράς. 

(ε) Ως προς την εσφαλμένη επίκληση και εφαρμογή της αρχής της αναλογικότητας

Η ΕΕΤΤ αναφέρει ότι “από την στάθμιση των παραπάνω στοιχείων και ισχυρισμών των μερών συνάγεται ότι η παραπάνω λύση, δηλαδή η μη εκχώρηση του Ονόματος Χώρου “euroelections.gr” στο ΠαΣοΚ συνάδει με την υπέρτερης τυπικής αξίας αρχή της αναλογικότητας, την οποία η ΕΕΤΤ ως κρατική αρχή οφείλει να διασφαλίζει, τα δε μειονεκτήματα της δοθείσας λύσεως για το Αιτούν κόμμα (το ΠαΣοΚ) δεν υπερτερούν των πλεονεκτημάτων για το σύνολο των ενδιαφερομένων πολιτών”.

=> Η ΕΕΤΤ δεν καλείται να προβεί σε “σταθμίσεις”: αρκεί να διαγνώσει κάθε φορά αν συντρέχουν πραγματικά περιστατικά τα οποία εμπίπτουν στην έννοια της “προφανούς κακοπιστίας”. Στη συγκεκριμένη περίπτωση εξ αρχής αποφάσισε ότι συντρέχει η “προφανής κακοπιστία”, χωρίς να καλέσει σε ακρόαση το ΠαΣοΚ. Ακόμη κι όταν το κάλεσε όμως, απέρριψε το σύνολο των ισχυρισμών του, χωρίς να την προβληματίσει αν υπέρτερεί κάποιο δικαίωμα του έναντι των “δικαιωμάτων” του Υπουργού. Επομένως, η επικουρική επίκληση της αρχής της αναλογικότητας γίνεται χωρίς αναφορά σε συγκεκριμένα πραγματικά περιστατικά και κυρίως αποδεικτικά στοιχεία τα οποία αξιολόγησε και γίνεται προσχηματικά και μόνο για υποστήριξη της “κρίσεως ειδικού” που έχει προεπιλέξει να ακολουθήσει στην συγκεκριμένη υπόθεση, αλλά δεν επέλεξε να ακολουθήσει ως προς τα ekloges.gr και elections.gr. Η αρχή της αναλογικότητας είναι ένας περιορισμός των περιορισμών των ατομικών δικαιωμάτων (άρθρο 25 παρ. 1 Συντάγματος), δηλαδή μπορεί να εφαρμοστεί όχι για να περιορίσει την ενάσκηση δικαιώματος (εδώ της ελευθερίας της έκφρασης και της συμμετοχής στην Κοινωνία της Πληροφορίας), αλλά για να αποκλείσει τον τυχόν υπέρμετρο νομοθετικό περιορισμό του ατομικού δικαιώματος (εδώ την γενικόλογη και μη εξειδικευμένη από την δημοσιευμένη πρακτική αναφορά σε “προφανή κακοπιστία”). Επομένως, η αρχή της αναλογικότητας δεν μπορεί να αποτελεί εργαλείο περιστολής της ελευθερίας, αλλά αντίθετα εργαλείο πρακτικής εναρμόνισης.

 Η αρχή της αναλογικότητας στην συγκεκριμένη περίπτωση θα επέβαλε ενδεχομένως την μνεία στην ιστοσελίδα euroelections.gr του ΠαΣοΚ ότι “Επίσημη πληροφόρηση για την εκλογική διαδικασία μπορείτε να βρείτε στην ιστοσελίδα του Υπουργείου Εσωτερικών”. 

Update 2:

Σχετικά με το αν είχε ένα πολιτικό κόμμα δικαίωμα να λάβει το www.parliament.gr, η απάντηση είναι ότι ο όρος "Βουλή" (=parliament) αναφέρεται στην νομοθεσία (και στο Σύνταγμα), ενώ ο όρος "Eυρωεκλογές", όχι. O όρος "Ευρωεκλογές" αποτελεί, κατά την κρίση και του Συνηγόρου του Πολίτη μιαν "αμιγώς ανεπίσημη λεκτική σύνθεση" που δεν πρέπει να εκλαμβάνεται ως όρος της εκλογικής νομοθεσίας.

Επίσης, η Βουλή έχει σπεύσει (αρχή χρονικής προτεραιότητας) να λάβει το www.parliament.gr. Το Υπουργείο Εσωτερικών έχει σπεύσει να λάβει άραγε το www.evroekloges.gr; Όχι βέβαια. Γιατί το μόνο που το ένοιαζε ήταν μην το πάρει το ΠΑΣΟΚ και όχι η ουσία που είναι η ανάπτυξη περιεχομένου.