Η υπόθεση των απαγορεύσεων φωτογράφησης σιδηροδρομικών εγκαταστάσεων απασχολεί τον Συνήγορο του Πολίτη από το 2004, ύστερα από κατάθεση τριών αναφορών, ενώ το ζήτημα επιλύθηκε τελικά -υπέρ των φωτογράφων- το καλοκαίρι του 2008.
Σύμφωνα με το 8σέλιδο Πόρισμα του Συνηγόρου, οι σιδηροδρομικές υπηρεσίες επικαλούνταν διάφορες νομικές βάσεις, εγκυκλίους κλπ (ακόμα κι ένα βασιλικό διάταγμα του 1884) ταλανίζοντας τους φωτογράφους που ήθελαν να απαθανατίσουν τις σχετικές αθάνατες εγκαταστάσεις.
Η τετραετής επιμονή του Συνηγόρου του Πολίτη στεφανώθηκε από αδιαμφισβήτητη επιτυχία, όπως προκύπτει κι απο το σχετικό δελτίο τύπου της Αρχής, αφού ο ΟΣΕ αποφάσισε να επιτρέπει σε φωτογράφους να φωτογραφίζουν χωρίς άδεια τις ελεύθερης πρόσβασης σιδηροδρομικές εγκαταστάσεις, δίνοντας τέλος σε αυτό το κοινωνικό πρόβλημα.
Το σκεπτικό του Συνηγόρου είναι πως αφού οι μόνες νομικά δεσμευτικές απαγορεύσεις που υπάρχουν αφορούν την απαγόρευση φυσικής πρόσβασης σε εγκαταστάσεις, για τις εγκαταστάσεις ελεύθερης πρόσβασης δεν είναι δυνατόν να απαγορεύεται η φωτογράφηση.
Το Πόρισμα θα μπορέσει να χρησιμοποιηθεί ως νομολογία και σε άλλες περιπτώσεις απαγορεύσεων φωτογράφησης ή κινηματογράφησης (λ.χ. στην Τεχνόπολη του Γκαζιού, όπου ζητήθηκε από φίλη στυλίστρια να φωτογραφήσει τα μοντέλα της, αλλά της αρνήθηκαν την είσοδο, μολονότι ο χώρος ειναι προσβάσιμος στο κοινό) . Εάν δηλαδή οι σχετικές απαγορεύσεις δεν βασίζονται σε ειδική νομοθετική εξουσιοδότηση, προφανώς θα είναι παράνομες και επομένως μη δεσμευτικές. Δεν είναι μόνο το δικαίωμα της ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας, αλλά και η ελευθερία της πληροφόρησης, καθώς και -ενδεχομένως- η ελευθερία της τέχνης και της έρευνας που προστατεύονται με αυτόν τον τρόπο.
Η επέμβαση του Συνηγόρου γίνεται λόγω της παραβίασης της αρχής της νομιμότητας από μία Α.Ε. που παρέχει υπηρεσίες κοινής ωφέλειας. Για να συνδέσω το θέμα με την προηγούμενη αναζήτηση, η ΟΣΕ Α.Ε. προφανώς δεν εξέδωσε "ατομική διοικητική πράξη" που απαγόρευε τη φωτογράφηση, αλλά επεβαλε μια γενικότερη απαγόρευση. Τη νομιμότητα αυτής της γενικότερης πράξης έλεγξε ο Συνήγορος του Πολίτη στην υπόθεση αυτή, κατόπιν των αναφορών που υποβλήθηκαν, χωρίς να εξετάσει κατά πόσον η Α.Ε. άσκησε με αυτήν την απαγόρευση "δημόσια εξουσία".
Επιβεβαιώνεται λοιπόν η αρμοδιότητα του Συνηγόρου του Πολίτη να ελέγχει τη νομιμότητα γενικών απαγορεύσεων που προέρχονται από φορείς του ευρύτερου δημόσιου τομέα, ακόμη κι όταν αυτοί δεν εκδίδουν ατομικές διοικητικές. Αναρωτιέμαι πόσο νόμιμη είναι η απαγόρευση περί κατανάλωσης φαγητού και ποτού στους χώρους του μετρό.
3 σχόλια:
Το Πόρισμα θα μπορέσει να χρησιμοποιηθεί ως νομολογία και σε άλλες περιπτώσεις απαγορεύσεων φωτογράφησης ή κινηματογράφησης (λ.χ. στην Τεχνόπολη του Γκαζιού, όπου ζητήθηκε από φίλη στυλίστρια να φωτογραφήσει τα μοντέλα της, αλλά της αρνήθηκαν την είσοδο, μολονότι ο χώρος ειναι προσβάσιμος στο κοινό).
Για το συγκεκριμένο θέμα, υπεύθυνη είναι η δημοτική επιχείρηση που έχει συσταθεί.
http://www.cityofathens.gr/dimotikoi-foreis/texnopolis-dimoy-athinaion
Δημοτική Επιχείρηση Προστασίας και Ανάδειξης Βιομηχανικού - Αρχαιολογικού Πάρκου Αθηνών "Γκάζι" "Τεχνόπολις"
Ταχ. Δ/νση: Πειραιώς 100, 11854 Αθήνα
Τηλέφωνο: 210 3461589, 210 3467322
Φαξ: 210 3413228
E-mail: info@athens-technopolis.gr
Για τη χρήση των εσωτερικών ή εξωτερικών χώρων, υποβάλλεται σχετικό αίτημα (σημείωση: δεν λειτουργεί πλέον ο ιστοχώρος τους, το βρήκα από το web Archive):
http://web.archive.org/web/20021211203514/www.athens-technopolis.gr/application.asp
Επιβεβαιώνεται λοιπόν η αρμοδιότητα του Συνηγόρου του Πολίτη να ελέγχει τη νομιμότητα γενικών απαγορεύσεων που προέρχονται από φορείς του ευρύτερου δημόσιου τομέα, ακόμη κι όταν αυτοί δεν εκδίδουν ατομικές διοικητικές.
Νομίζω πως στην προηγούμενη συζήτηση το θέμα μας ήταν αν μπορεί να παρέμβει μόνο μετά από προσφυγή πολίτη ή όχι. Εδώ, υπήρχε σχετική καταγγελία.
Αναρωτιέμαι πόσο νόμιμη είναι η απαγόρευση περί κατανάλωσης φαγητού και ποτού στους χώρους του μετρό.
Οι "χώροι" είναι τα εκδοτήρια και οι πλατφόρμες ή σε αυτούς περιλαμβάνονται και οι συρμοί;
Υπάρχουν πολλά προβλήματα.
Θα γίνεται χαμός από σκουπίδια. Για να αντιμετωπιστεί αυτό, θα χρειαστούν μεγάλοι κάδοι και πάνε περίπατο τα μέτρα ασφαλείας.
Οι μυρωδιές στους κλειστούς χώρους (ανελκυστήρες, συρμούς), θα κάνουν την κατάσταση ανυπόφορη.
Θα πέφτουν κουτάκια, σακουλάκια, μπουκαλάκια σε χώρους όπου κινούνται άνθρωποι και οχήματα (σε κάποιους από αυτούς υπάρχει υψηλή τάση).
Καλά, για τους λεκέδες, δεν το συζητώ. Δεν ξέρω για εσένα, αλλά εγώ δεν θέλω να κάθομαι/περπατώ πάνω σε λιμνούλες από τζατζίκι.
Να το συνεχίσω;
Αν υπάρχει τόσο μεγάλη ανάγκη, καλύτερα να πάρει κάποιος κάτι στο χέρι και να καθυστερήσει 5 λεπτά ή ας κάνει λίγη υπομονή. Όσο για το νερό, υπάρχει ανοχή κατά τους θερινούς μήνες.
Δεν είμαστε μόνο εμείς, που προσέχουμε τι και πως το τρώμε/πίνουμε (να μη βάλω και το πλύσιμο μέσα). Μην το κάνουμε Λονδίνο, που τις περισσότερες φορές κυκλοφορώ με μανταλάκι στη μύτη και τυλιγμένος σε σελοφάν (λέμε τώρα). Αν υπήρχε συγκεκριμένος χώρος πριν το επίπεδο των εκδοτηρίων μεγάλων σταθμών (π.χ. στο Σύνταγμα), με υπηρεσία εστίασης, το συζητάμε.
Γοργία, όταν μπαίνει άνθρωπος στο μετρό με φαγητό στο χέρι και κατεβαίνει τις σκάλες, μέσα σε 3' έχουν έρθοι οι μετρόμπατσοι με τα αυτόματα. Αυτό θυμίζει αρχή της αναλογικότητας;
Στου Ψυρρή πριν μέρες, πέρασα μπροστά από καυγά ατόμων αραβικής καταγωγής, με τους αστυνομικούς να κοιτάνε και να πίνουν το φραπεδάκι τους. Λίγα λεπτά αργότερα, πήγαν προς το μετρό και στη διαδρομή την έπεσαν απρόκλητα σε ένα άτομο που απλά καθόταν σε μια γωνία και έτρωγε μια μπουγάτσα, αλλά είχε την ατυχία να είναι μαύρος.
Ενίοτε, η συμπεριφορά των οργάνων της τάξεως (ή της αταξίας), των υπαλλήλων στο Δημόσιο γενικότερα, δεν είναι ενδεικτική του προβλήματος.
Δημοσίευση σχολίου