Άρθρο 3: Το περιουσιακό δικαίωμα
1. Το περιουσιακό δικαίωμα δίνει στους δημιουργούς ιδίως την εξουσία (δικαίωμα) να επιτρέπουν ή να απαγορεύουν:
α) Την εγγραφή και την άμεση ή έμμεση, προσωρινή ή μόνιμη αναπαραγωγή των έργων τους με οποιοδήποτε μέσο και μορφή, εν όλω ή εν μέρει.
β) Τη μετάφραση των έργων τους.
γ) Τη διασκευή, την προσαρμογή ή άλλες μετατροπές των έργων τους.
δ) Όσον αφορά το πρωτότυπο ή τα αντίτυπα (αντίγραφα) των έργων τους, τη διανομή τους στο κοινό με οποιαδήποτε μορφή μέσω πώλησης ή με άλλους τρόπους. Το δικαίωμα διανομής εντός της Κοινότητας αναλώνεται μόνο εάν η πρώτη πώληση ή η με οποιονδήποτε άλλο τρόπο πρώτη μεταβίβαση της κυριότητας του πρωτοτύπου ή των αντιτύπων εντός της Κοινότητας πραγματοποιείται από τον δικαιούχο ή με τη συγκατάθεσή του.
ε) Την εκμίσθωση και το δημόσιο δανεισμό, όσον αφορά το πρωτότυπο ή τα αντίτυπα των έργων τους. Τα δικαιώματα αυτά δεν αναλώνονται από οποιαδήποτε πώληση ή άλλη πράξη διανομής του πρωτοτύπου ή των αντιτύπων. Τα δικαιώματα αυτά δεν εφαρμόζονται σε σχέση με τα έργα αρχιτεκτονικής και τα έργα των εφαρμοσμένων τεχνών. Η εκμίσθωση και ο δημόσιος δανεισμός νοούνται σύμφωνα με τα οριζόμενα στην οδηγία 92/100 του Συμβουλίου της 19ης Νοεμβρίου 1992 (ΕΕΕΚ αριθμ. L 346/61 - 27.11.1992).
στ) Τη δημόσια εκτέλεση των έργων τους.
ζ) Τη μετάδοση ή αναμετάδοση των έργων τους στο κοινό με τη ραδιοφωνία και την τηλεόραση, με ηλεκτρομαγνητικά κύματα ή με καλώδια ή με άλλους υλικούς αγωγούς ή με οποιονδήποτε άλλο τρόπο, παραλλήλως προς την επιφάνεια της γης ή μέσω δορυφόρων.
η) Την παρουσίαση στο κοινό των έργων τους, ενσυρμάτως ή ασυρμάτως ή με οποιονδήποτε άλλο τρόπο, καθώς και να καθιστούν προσιτά τα έργα τους στο κοινό κατά τρόπο ώστε οποιοσδήποτε να έχει πρόσβαση στα έργα αυτά, όπου και όταν επιλέγει ο ίδιος. Τα δικαιώματα αυτά δεν αναλώνονται με οποιαδήποτε πράξη παρουσίασης στο κοινό με την έννοια της παρούσας ρύθμισης.
θ) Την εισαγωγή αντιτύπων των έργων τους που παρήχθησαν στο εξωτερικό χωρίς τη συναίνεση του δημιουργού ή, εφόσον πρόκειται για εισαγωγή από χώρες εκτός της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, αν το δικαίωμα της εισαγωγής αντιτύπων στην Ελλάδα είχε συμβατικά διατηρηθεί από τον δημιουργό (άρθρα 2, 3 παρ. 1 και 3, 4 Οδηγίας 2001/29 ΕΕΕΚ αριθμ. L. 167/10 - 22.6.2001).
2. Δημόσια θεωρείται κάθε χρήση ή εκτέλεση ή παρουσίαση του έργου, που κάνει το έργο προσιτό σε κύκλο προσώπων ευρύτερο από το στενό κύκλο της οικογένειας και το άμεσο κοινωνικό περιβάλλον, ανεξαρτήτως από το αν τα πρόσωπα αυτού του ευρύτερου κύκλου βρίσκονται στον ίδιο ή σε διαφορετικούς χώρους.
3. Ο δημιουργός βάσης δεδομένων έχει το αποκλειστικό δικαίωμα να επιτρέπει ή να απαγορεύει:
α) την προσωρινή ή διαρκή αναπαραγωγή της βάσης δεδομένων με κάθε μέσο και μορφή, εν όλω ή εν μέρει,
β) τη μετάφραση, προσαρμογή, διευθέτηση και οποιαδήποτε άλλη μετατροπή της βάσης δεδομένων,
γ) οποιαδήποτε μορφή διανομής της βάσης δεδομένων ή αντιγράφων της στο κοινό. Η πρώτη πώληση αντιγράφου της βάσης δεδομένων στην Κοινότητα από το δικαιούχο, ή με τη συγκατάθεσή του, συνεπάγεται ανάλωση του δικαιώματος μεταπώλησης του εν λόγω αντιγράφου στην Κοινότητα,
δ) οποιαδήποτε ανακοίνωση, επίδειξη ή παρουσίαση της βάσης δεδομένων στο κοινό,
ε) οποιαδήποτε αναπαραγωγή, διανομή, ανακοίνωση, επίδειξη ή παρουσίαση στο κοινό των αποτελεσμάτων των πράξεων που αναφέρονται στο στοιχείο β'.
Ο νόμιμος χρήστης βάσης δεδομένων ή αντιγράφων της μπορεί να εκτελέσει χωρίς άδεια του δημιουργού, οποιαδήποτε από τις παραπάνω πράξεις οι οποίες είναι αναγκαίες για την πρόσβαση στο περιεχόμενο της βάσης δεδομένων και την κανονική χρησιμοποίησή της. Στο μέτρο που ο νόμιμος χρήστης δικαιούται να χρησιμοποιεί τμήμα μόνο της βάσης δεδομένων, η προηγούμενη διάταξη εφαρμόζεται μόνο για το τμήμα αυτό. Συμφωνίες αντίθετες προς τις ρυθμίσεις των δύο αμέσως προηγούμενων εδαφίων είναι άκυρες (άρθρα 5, 6 παρ. 1 και 15 Οδηγίας 96/9).
4. Αναπαραγωγή ηλεκτρονικής βάσης δεδομένων για ιδιωτικούς σκοπούς δεν επιτρέπεται.
____________
Όπως βλέπουμε ο νόμος δίνει το περιουσιακό δικαίωμα στους δημιουργούς, όχι στους εκδότες-παραγωγούς. Ο δημιουργός θα αποφασίσει αν θα μεταβιβάσει αυτο το δικαίωμα στους επιχειρηματικούς διαμεσολαβητές.
Επίσης, ο νόμος δεν αναφέρει ότι οι παραπάνω εξουσίες συνεπάγονται κατ΄ανάγκη οικονομική συναλλαγή: ο δημιουργός μπορεί να επιτρέψει και δωρεάν όλες αυτές τις διαδικασίες που σχετίζονται με το έργο του.
Ειδικά θέματα αμοιβών ορίζονται πάντως σε επόμενα άρθρα του νόμου.
4 σχόλια:
Δεν έχουμε αποφασίσει να κάνουμε πράξεις, ώστε να μην επιτρέπουμε να πεθαίνουν ψυχολογικά και από την ασιτία ή τις επιδημίες οι άνθρωποι πάνω στον πλανήτη. Έλλειμμα δικό μας τελείως βάρβαρο. Πάνω σε αυτό το αιώνιο θαύμα, ανελλιπώς, προσθέτουμε εμείς του δυτικού κόσμου οι σχιζοφρενείς, την πνευματική ιδιοκτησία, σε μια στιγμή που δεν έχουμε φτάσει να βλέπουμε την ιδιοκτησία πάνω στα πράγματα σαν σύμπτωμα της σύγκρισης μας με τα αντικείμενα του κόσμου της ύλης. Φτάνει για να απαλύνουμε τις συνέπειες της ασθένειας η απόφαση, παρμένη, αμφίβολη ή οριακά συζητίσιμη, να πιστεύουμε ότι θα κερδίσουμε την επιβίωση μέσα από την ανταλλαγή της Τέχνης με χαρτονομίσματα και κέρματα;
Τελευταία ψάχνω για φωτογράφο να καλύψει τον γάμο μου και μου προκαλεί πολύ μεγάλη εντύπωση πως ελάχιστοι είναι διατεθειμένοι να μου παραχωρήσουν το περιουσιακό δικαίωμα ή τουλάχιστον να μου εκχωρήσουν μια γενική άδεια εκμετάλλευσης που να καλύπτει όλες τις εξουσίες που απορρέουν από το περιουσιακό δικαίωμα.
Οι περισσότεροι μάλιστα αρνούνται να το συζητήσουν επικαλούμενοι γενικά και αόριστα ότι αυτό δεν επιτρέπεται "λόγω πνευματικών δικαιωμάτων" που προφανώς δεν ευσταθεί.
Δεν είμαι δικηγόρος, αλλά απ'ότι αντιλαμβάνομαι διαβάζοντας τον νόμο, χωρίς τέτοια άδεια δεν μπορώ να δημοσιεύσω φωτογραφίες του γάμου μου στην προσωπική μου ιστοσελίδα, να στείλω κάποιες με e-mail εκτός του στενού οικογενειακού μου κύκλου ή να τις βάλω στο Facebook! Επιπλέον σε περίπτωση που χρειαστεί μελλοντικά ανατύπωση (είναι γνωστό το φωτογραφικό χαρτί φθείρεται), θα είμαι στο έλεος του φωτογράφου, που μπορεί να έχει χάσει τα πρωτότυπα χωρίς να μπορώ εγώ να αξιώσω αποζημίωση μάλιστα!
Προφανώς όλα αυτά είναι τελείως απαράδεκτα και απορώ γιατί αρκετοί στην Ελλάδα είναι διατεθειμένοι να αποδεχθούν τέτοιους όρους. Εγώ επιθυμώ απλά και ξεκάθαρα να συνάψω μια σύμβαση έργου με κάποιον ελεύθερο επαγγελματία φωτογράφο και έναντι αμοιβής να λάβω όχι μόνο 100 τυπωμένες φωτογραφίες και 2-3 άλμπουμ, αλλά και τα πρωτότυπα και το δικαίωμα να τα χρησιμοποιήσω! Για τον γάμο μου μιλάμε.
Κάποιοι (ελάχιστοι) επαγγελματίες είναι διατεθειμένοι έναντι κάποιου εύλογου ποσού επιπλέον της "ταρίφας" ~€2000-€3000 που χρεώνουν σαν πακέτο να μου δώσουν και την πρωτότυπη φωτογραφική αποτύπωση (αρνητικά ή ψηφιακά αρχεία) αλλά αυτό σύμφωνα με τον νόμο δεν αρκεί και δεν με καλύπτει, πρέπει να υπάρχει έγγραφη άδεια.
Απορώ πως είναι δυνατό να υπάρχει τέτοια αβεβαιότητα για κάτι τόσο απλό και συνηθισμένο όπως η φωτογράφιση ιδιωτικών κοινωνικών εκδηλώσεων!
Είναι σχετικά παλιό το άρθρο, αλλά βάζω το σχόλιο μου εδώ γιατί θα το βρούν και άλλοι όπως το βρήκα και εγώ και θα με ενδιέφερε να ακούσω και άλλες απόψεις.
Το αστείο στην όλη διαδικασία του συγκεκριμένου νόμου, είναι ότι ουσιαστικά, παραχωρεί στον Φωτογράφο-Δημιουργό (και καλά...) απίστευτα δικαιώματα, σε φωτογραφίες που μπορεί να απεικονίζουν παιδιά, συγγενείς, κ.τ.λ.. Δηλαδή, ο συγκεκριμένος κύριος θα έχει το απόλυτο Δικαίωμα να ''διαφημιστεί'' δημοσιεύοντας μία φωτογραφία ίσως όχι και τόσο διακριτική από την βάφτιση του παιδιού σου... Μπορούμε να το συνειδητοποιήσουμε αυτό??? Δίνονται ( και πολύ ορθά μάλιστα!!! ) μάχες και μάχες για να μπορέσουν κράτος και οικογένεια να προστατεύσουν μικρά παιδιά (πλήθος οι κίνδυνοι πλέον) , αλλά ο Φωτογράφος έχει κάθε δικαίωμα να εκθέτει στην βιτρίνα του το γυμνό παιδί μου??????? Και αφού είναι εφικτή η εκχώρηση των δικαιωμάτων μέσω έγγραφης συμφωνίας , γιατί δεν μπορείς να βρεις πουθενά ( τόσο σε online αναζήτηση, όσο και σε γραφεία επαγγελματιών- φωτογράφων) ένα υπόδειγμα ''Ιδιωτικού Συμφωνητικού'' το οποίο να δίνει αυτές τις παραμέτρους? Παρά μόνο βρίσκει κανείς το κλασσικό έντυπο με το οποίο σε τυλίγει ο φωτογράφος σε μια κόλλα χαρτί ή στην καλύτερη σε στέλνουν σε συμβολαιογράφο??? Συγνώμη για το ύφος αλλά θεωρώ (προσωπική άποψη σαφώς...) τουλάχιστον αδιανόητο ένας γονέας λόγο άγνοιας, να καταλήγει ο ίδιος ουσιαστικά στην εκχώρηση δικαιωμάτων επί των τέκνων του, απλά και μόνο επειδή κανένας Φωτογράφος - Επαγγελματίας δεν τον ενημέρωσε...
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου αποφάσισε ότι τα δικαιώματα των φωτογράφων βρεφών σε μαιευτήρια υποχωρούν έναντι της υποχρέωσης σεβασμού της ιδιωτικής ζωής των βρεφών.
Διαβάστε την απόφαση Ρέκλος-Δαβουρλή κατά Ελλάδας:
http://www.nsk.gr/edad/ee604.pdf
Δημοσίευση σχολίου