ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΛΕΥΡΗΣ (Ειδικός Αγορητής του ΛΑ.Ο.Σ.): Κύριε Πρόεδρε, εμείς εκφράζουμε μια διαφορετική τάση από αυτές που ακούστηκαν, οπότε αξίζει να ακουστεί και αυτή. Θα ήθελα να κάνω ένα σχόλιο. Προκαλεί και σε μας εντύπωση αυτή η παραίτηση των δύο αντιεισαγγελέων. Αυτό θέλουμε να κατατεθεί και στην Επιτροπή. Κύριε Υπουργέ, απλώς για να καταγραφεί, έχει υποβληθεί και μια μήνυση από τον Πρόεδρο του ΛΑ.Ο.Σ. προς το πρόσωπό σας και τον κ. Σανιδά και θα θέλαμε να ξέρουμε την τύχη της.
Κύριε Υπουργέ, εμείς είμαστε εναντίον του Συμφώνου Ελεύθερης Συμβίωσης με τον τρόπο τον οποίο το φέρνετε και θα προσπαθήσω να επιχειρηματολογήσω γι’ αυτό. Το πρώτο βασικό μας επιχείρημα είναι το κοινωνικό επιχείρημα, στο οποίο εμείς δεν ντρεπόμαστε να το πούμε. Εμείς θεωρούμε ότι υπάρχει ένας κοινωνικός ιστός, ο οποίος δεν πρέπει να διαρρηγνύεται. Αυτή τη στιγμή, υπάρχουν κάποιοι που θέλουν να παρουσιάζονται προοδευτικοί. Αυτοί προσπαθούν να μας πείσουν ότι ουσιαστικά αμφισβήτησαν και το αυτονόητο, δηλαδή, ότι ο θρησκευτικός και ο πολιτικός γάμος είναι η καλύτερη επιλογή που μπορούν να κάνουν τα ζευγάρια. Δηλαδή, αμφισβητούν μια επιχειρηματολογία χιλιετιών, προκειμένου να μας πείσουν ότι έχει πλέον αλλάξει η εποχή και μπορούν να γίνουν κάποια πράγματα.
Θα ήθελα να καταγγείλω τον προηγούμενο συνάδελφο, ότι η τροπολογία που φέρνουν έχει μια ρατσιστική συμπεριφορά. Αυτό είναι για δύο λόγους. Το Σύνταγμα μιλάει για σεξουαλικό προσανατολισμό.
Το Σύνταγμα γράφει τέτοια... "βρωμόλογα"; Προφανώς ο ευρωπαϊστής βουλευτής αναφέρεται στο Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το μόνο κείμενο ανθρωπίνων δικαιωμάτων που αναφέρεται ρητά στο άρθρο 21 ότι απαγορεύονται οι διακρίσεις, μεταξύ άλλων και λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού. Νομική - Βουλευτής: 1-0
Εσείς γιατί αποκλείετε όλους τους άλλους, που μπορεί να έχουν άλλους σεξουαλικούς προσανατολισμούς; Αν θέλατε να είστε έντιμοι θα λέγατε να εφαρμοστεί το Σύμφωνο Ελεύθερης Συμβίωσης και για τους πολυγαμικούς, δηλαδή, να μπορεί να είναι κάποιος με πέντε μαζί. Δεν είναι σεξουαλική προτίμηση και αυτό;
Ο βουλευτής δεν έχει υπόψη του την έννοια του όρου "σεξουαλικός προσανατολισμος". Σύμφωνα με τον διεθνώς αποδεκτό ορισμό που περιέχεται στις Αρχές της Yogyakarta (Αρχές για την εφαρμογή του διεθνούς δικαίου των ανθρώπινων δικαιωμάτων ως προς τον σεξουαλικό προσανατολισμό και την ταυτότητα φύλου), ο σεξουαλικός προσανατολισμός είναι η "ιδιότητα κάθε προσώπου να νοιώθε εύλογη συναισθητική, τρυφερή ή σεξουαλική έλξη από και να έχει προσωπικές και σεξουαλικές σχέσεις με άτομα διαφορετικού φύλου ή του ίδιου φύλου ή περισσότερων από ένα φύλου." Επομένως, ο σεξουαλικός προσανατολισμός είναι ιδιότητα και δεν αφορά τον αριθμό των συντρόφων μίας σχέσης, ο οποίος είναι επιλογή ή προτίμηση. Σεξουαλική αγωγή - Βουλευτής: 1-0
Δηλαδή, μόνο τα ομόφυλα ζευγάρια έχουν δικαίωμα στη σεξουαλική προτίμηση;
Το σχέδιο νόμου δεν αναφέρεται καθόλου σε σεξουαλική "προτίμηση", οπότε είναι δυσεξήγητο για ποιο λόγο ο βουλευτής θεωρεί ότι κατοχυρώνει "μόνο τα ομόφυλα ζευγάρια". Ή κάνει αντιπολίτευση στην αντιπολίτευση ή δεν έχει διαβάσει καν το νομοσχέδιο που σχολιάζει. Ανάγνωση-Βουλευτής: 1-0
Δεν είναι δυνατόν η ωριμότητα μιας κοινωνίας, επιτέλους, να κρίνεται από τη σεξουαλική προτίμηση κανενός.
Επομένως, ούτε από τη σεξουαλική "προτίμηση" του νομοθέτη.
Κύριε Πρόεδρε, διαβάζω στην εισηγητική έκθεση, γιατί ακούστηκε κάτι για πρόοδο και για συντήρηση. Απ’ ό,τι βλέπω οι ευρωπαϊκές χώρες που έχουν γάμο ομοφύλων ζευγαριών είναι το Βέλγιο, η Ισπανία, η Μεγάλη Βρετανία και η Ολλανδία.
Η Μεγάλη Βρετανία δεν έχει γάμο ομόφυλων ζευγαριών. Η εισηγητική έκθεση το γράφει μεν, αλλά είναι λάθος. Ο βουλευτής προσέρχεται στην Επιτροπή χωρίς να έχει διερευνήσει το θέμα και αγνοώντας ότι στη Μεγάλη Βρετανία δεν έχει θεσπιστεί ο γάμος ομοφύλων. Επαφίεται, πάντως, στα στοιχεία της εισηγητικής έκθεσης. Αυτός είναι όμως ο ρόλος του βουλευτή της αντιπολίτευσης; Να επαναπαύεται στα στοιχεία που του δίνει η Κυβέρνηση, χωρίς να ελέγχει την ακρίβειά τους; Επίσης, πέραν από την Ολλανδία, την Ισπανία και το Βέλγιο, ο γάμος έχει αναγνωριστεί στην Νορβηγία, ενώ ετοιμάζεται και στη Σουηδία. Ο κύριος Πλεύρης έρχεται να μας μιλήσει για τα "υπερκατοχυρωμένα" τάχα δικαιώματα ομοφύλων χωρίς να γνωρίζει σε ποιες χώρες της Ευρώπης έχει θεσπιστεί η νομοθετική αναγνώριση του γάμου. Επομένως, ειρωνεύεται κάτι που δεν γνωρίζει. Νομική-Βουλευτής: 2-0
Όλες αυτές οι χώρες έχουν Βασιλεία. Οπότε πού είναι η πρόοδος και η συντήρηση; Μήπως ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. θέλει να μας πει ότι είναι προοδευτική η Βασιλεία; Γιατί Βασιλεία έχουν αυτές οι χώρες. Οπότε εγώ βλέπω ότι χώρες που είναι άκρως συντηρητικές …. Πού είναι η πρόοδος και η συντήρηση, κύριε Πρόεδρε;
Κατά τη μανιχαϊστική λογική του κ. Πλεύρη το μόνο κριτήριο συντήρησης/προόδου ενός κράτους είναι το αν ο ρυθμιστής του πολιτεύματος είναι αιρετός ή κληρονομικός. Το συμπέρασμα; "Χώρες άκρως συντηρητικές" η Ολλανδία, το Βέλγιο, η Μεγάλη Βρετανία και η Ισπανία. Δεν χρειάζεται καν να επιμείνει κανείς για την ποιότητα του επιχειρήματος και την ανακρίβεια του συμπεράσματος. Λογική - Βουλευτής: 1-0
ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΑΡΚΟΓΙΑΝΝΑΚΗΣ (Προεδρεύων των Επιτροπών): Ο καθένας έχει τις απόψεις του κ. Πλεύρη.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΛΕΥΡΗΣ (Ειδικός Αγορητής του ΛΑ.Ο.Σ.): Γιατί η κάθε κοινωνία έχει τις ιδιαιτερότητές της. Αυτοί οι λαοί κρίνουν ότι πρέπει να έχουν ακόμη Βασιλεία και θέλουν να έχουν και γάμο ομοφύλων. Πείτε μου, εάν είναι συντηρητικοί ή προοδευτικοί; Η ελληνική κοινωνία είναι προοδευτική στο πολιτειακό θέμα και θέλει να είναι συντηρητική στο κοινωνικό θέμα.
Στο πολιτειακό θέμα, όμως, η ελληνική κοινωνία ρωτήθηκε με το δημοψήφισμα. Αντίθετα, τα ατομικά δικαιώματα και η ίση απόλαυσή τους από όλους τους πολίτες δεν μπορούν να είναι αντικείμενο δημοψηφίσματος, ακριβώς επειδή ο ρόλος τους είναι η ισότητα και η προστατευτική λειτουργία τους για όλους τους πολίτες, πέρα από μειοψηφίες και πλειοψηφίες. Συνταγματικό δίκαιο δεύτερου έτους Νομικής. Νομική - Βουλευτής: 3-0
Κύριε Υπουργέ, το βασικό μας, λοιπόν, επιχείρημα είναι ο κοινωνικός παράγοντας.
Δηλαδή η γνώμη της πλειοψηφίας για ένα θέμα ατομικών δικαιωμάτων. Την οποία γνώμη δεν παρουσιάζει βέβαια ο βουλευτής με κάποια δημοσκόπηση, αλλά επικαλείται αορίστως. Νομική - Βουλευτής: τα ίδια.
Το Σύμφωνο Ελεύθερης Συμβίωσης όπως έρχεται είναι ανταγωνιστικό του γάμου. Γιατί, κύριε Υπουργέ, είναι ανταγωνιστικό του γάμου; Θέλω να σας αναπτύξω μια τελείως διαφορετική προβληματική. Είναι πιο ελκυστικό από το γάμο. Κάποιοι που θα οδηγούντο στην εις γάμον κοινωνία θα προτιμήσουν αυτή τη μορφή, η οποία τελικά είναι πιο ελκυστική. Για ποιους λόγους; Διότι ουσιαστικά δεν τους έχει καμία υποχρέωση. Εδώ αναφέρθηκε για θέματα διατροφών, λοιπών δικαιωμάτων, συμμετοχής στα αποκτήματα. Μα, έχουν τη δυνατότητα αυτά τα ζευγάρια, στα πλαίσια της ελευθερίας των συμβάσεων και όπως έρχεται και το Σύμφωνο Ελεύθερης Συμβίωσης από πριν να συμφωνήσουν, ότι δεν θα υπάρχει ούτε διατροφή, ούτε συμμετοχή στα αποκτήματα. Συνεπώς, δεν προστατεύεται κάτι.
Το νομοσχέδιο εισάγει oρισμένες αναγκαστικού δικαίου διατάξεις που θα ισχύουν ανάμεσα σε αυτούς που θα συνάψουν σύμφωνο. Συγκροτεί δηλαδή έναν περιορισμό της ελευθερίας των συμβάσεων στον τομέα του ευρύτερου οικογενειακού δικαίου. Αυτός ο περιορισμός με κανόνες δημόσιας τάξης, από τις οποίες δηλαδή δεν δύναται να αποκλίνει η ιδιωτική βούληση, είναι το novum που εισάγει το νομοσχέδιο ως προς τις περιουσιακές σχέσεις ανάμεσα σε άτομα που συμβιώνουν ελευθέρως. Ο βουλευτής δεν το έχει αντιληφθεί, γιατί θεωρεί ότι απλώς αναγνωρίζει την "ελεύθερη συμβίωση". Όχι, ο ρόλος του νομοσχεδίου δεν είναι "επιβεβαιωτικός", αλλά εισάγει έννομες υποχρεώσεις από τις οποίες οι συνάψαντες δεν επιτρέπεται να αποκλίνουν. Νομική - Βουλευτής: 4-0
Διότι, όποιος πάει να κάνει Σύμφωνο Ελεύθερης Συμβίωσης θα πάει να το κάνει ότι τόσο για τους οικονομικούς παράγοντες, αλλά για να μην έχει τη δέσμευση, ιδιαιτέρως στα οικονομικά θέματα, που γεννούν σοβαρή επιλογή το να κάνει κάποιος γάμο. Διότι, όταν κάποιος κάνει γάμο, γνωρίζει ότι, αν χωρίσει, υπάρχουν κάποιες οικονομικές επιβαρύνσεις και διατροφές. Με το σύμφωνο θα μπορεί από πριν να προκαθορίσει τα πάντα και, ουσιαστικά, ερχόμαστε σε αυτό που ακούγαμε παλαιότερα και απορούσαμε εμείς εδώ στην Ελλάδα για τα προγαμιαία συμβόλαια που υπάρχουν στο εξωτερικό.
Δεν είναι υποχρεωτικό να έχει διαρρυθμίσει κανείς τα περιουσιακά του στο σύμφωνο κι αν ΔΕΝ το έχει κάνει ενεργοποιούνται οι αναγκαστικού δικαίου διατάξεις για την συμμετοχή στα αποκτήματα. Αυτό το αποσιωπά ο βουλευτής.
Ουσιαστικά, αν κάποιος προτιμήσει το σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης, θα το προτιμήσει με ένα σκεπτικό και μόνο: Να μην έχει οικονομικές επιβαρύνσεις, αν τυχόν θέλει να χωρίσει και να μπορεί να χωρίσει με ένα εξώδικο, με μια άνεση. Είπε η εκπρόσωπος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης ότι, αν γίνει άλλος γάμος, ακυρώνεται. Ακόμη και αν βγει αυτή η διάταξη, κάποιος, μια μέρα πριν παντρευτεί, μπορεί να κάνει ένα εξώδικο. Εμείς, λοιπόν, θεωρούμε ότι, αυτή τη στιγμή, έρχεται ένα θέμα, η ελεύθερη συμβίωση, που, βέβαια, η ελεύθερη συμβίωση με συμβολαιογραφική πράξη ενέχει από μόνη της μια αντίφαση, η οποία θα λειτουργήσει ανταγωνιστικά στο γάμο.
Μπαίνω τώρα στα επιχειρήματα τα οποία αναπτύχθηκαν ως προς το ότι η ελληνική κοινωνία, πλέον, το αντιμετωπίζει αυτό ως υπαρκτό φαινόμενο. Είναι ένας λόγος παραπάνω, αφού το αντιμετωπίζουμε ως υπαρκτό φαινόμενο. Υπάρχει κάποιο πρόβλημα δύο άνθρωποι να ζουν χωρίς να έχουν καμία δέσμευση; Πλέον, η κοινωνία τους κακοχαρακτηρίζει;
Όχι, αλλά κακοχαρακτηρίζει τα ομόφυλα ζευγάρια, επειδή εμείς δεν έχουμε Βασιλεία.
Προφανώς όχι, διότι ένα σύμφωνο συμβίωσης θα είχε μια λογική αν υπήρχε η κοινωνική στάμπα. Δεν υπάρχει τέτοιο θέμα.
Για τα ομόφυλα ζευγάρια υπάρχει όμως, επειδή εμείς έχουμε Πρόεδρο κι όχι Βασιλιά.
Όλα τα επιμέρους θέματα λύνονται αυτή τη στιγμή με το οικογενειακό δίκαιο, όπως υπάρχει.
Μήπως παραμένουν όμως επιμέρους θέματα, όπως το πολιτειακό στις χώρες που αναγνωρίζουν γάμους ομοφύλων;
Τι διαφορά κάνει στα τέκνα αυτό το σύμφωνο συμβίωσης; Απολύτως καμία. Όλα τα δικαιώματα, αναγνώρισης πατρότητας και διατροφής στο τέκνο, υπάρχουν από το ισχύον οικογενειακό δίκαιο.
Όχι, δεν υπάρχει η υποχρεωτική αξίωση στα αποκτήματα, αν διαλυθεί σήμερα μια ελεύθερη ένωση. Δεν υπάρχει το τεκμήριο πατρότητας για τα παιδιά που γεννιούνται σήμερα σε μια ελεύθερη ένωση. Δεν υπάρχει αυτόματη γονική μέριμνα για τα παιδιά που γεννιούνται σήμερα σε μια ελεύθερη ένωση. Δεν υπάρχουν εξ αδιαθέτου κατοχυρωμένα κληρονομικά δικαιώματα για τον επιζήσαντα σύζυγο. Καμία από αυτές τις νέες διατάξεις δεν "υπάρχουν από το ισχύον οικογενειακό δίκαιο". Νομική - Βουλευτής: 5-0
Όλα τα δικαιώματα, από τη διατροφή, με μια, πάλι, συμβολαιογραφική πράξη μπορούν να αποκλειστούν, οπότε πάλι δεν τίθεται κάποιο θέμα, για να πείτε ότι θέλετε να διασφαλίσετε αυτόν που θα είναι 20 χρόνια μαζί. Πώς θα τον διασφαλίσετε, αν είναι 20 χρόνια μαζί και στο σύμφωνο συμβίωσης έχουν βάλει ότι κανείς δεν θα έχει αξιώσεις στα αποκτήματα;
Αν μετά από 20 χρόνια έχουν βάλει ότι δεν θέλουν να παντρευτούν και δεν αξίωση στα αποκτήματα, πρέπει το κράτος να τους βάλει με το ζόρι να αποκτήσουν; Φιλελευθερισμός-Βουλευτής: 1-0
Ακόμη και για αυτό το κληρονομικό που μένει και την τελευταία στιγμή κάποιος πριν πεθάνει, μπορεί με ένα εξώδικο να λύσει το σύμφωνο συμβίωσης και να τον αποκλείσει και από τα κληρονομικά.
Υπάρχουν και οι διατάξεις περί καταχρηστικής άσκησης δικαιώματος, για τις ακραίες περιπτώσεις που αναφέρει ο βουλευτής. Οι διατάξεις αυτές είναι επίσης αναγκαστικού δικαίου και ισχύουν για να μην έχουν δυσμενείς συνέπειες όπως τα νομικά παράδοξα στα οποία αναφέρεται ο ευφάνταστος κ. Πλεύρης για να απαξιώσει το σύμφωνο συμβίωσης και να εξάρει την αξία του γάμου (αποκλειστικά ετεροφύλων, φυσικά, γιατί εμείς δεν έχουμε Βασιλευόμενη Δημοκρατία). Νομική - Βουλευτής: 6-0
Στο γάμο έχει μια ολόκληρη διαδικασία το διαζύγιο. Συνεπώς, βλέπουμε αυτή τη στιγμή ότι όλα τα επιμέρους θέματα, που υποτίθεται ότι θα λύσετε με αυτό το σύμφωνο συμβίωσης, όλα είναι λελυμένα.
Ο βουλευτής ξεχνάει το πρόβλημα των πολυγαμικών ενώσεων που έθιξε στην αρχή.Αυτό δεν είναι καθόλου λελυμένο.
Δεν υπάρχει κάποια ιδιαίτερη κοινωνική ανάγκη να οδηγηθούμε σε αυτό το σύμφωνο συμβίωσης.
Ας πάμε λοιπόν κατευθείαν στο γάμο, όπως στα βασιλικά καθεστώτα.
Δημιουργούνται και κάποια επιμέρους θέματα, όπως έρχεται, κύριε Υπουργέ. Σκεφτείτε περιπτωσιολογικά κάποια θέματα που μπορεί να δημιουργηθούν. Αυτή τη στιγμή, όπως ξέρετε, έχουμε ένα έντονο μεταναστευτικό κύμα και νομιμοποιήσεις ανθρώπων. Είναι τελείως διαφορετικό αυτό που λέγαμε για τους «λευκούς» γάμους, που είχαν μια ολόκληρη διαδικασία. Τώρα, μετά σύμφωνα, προκειμένου να πάρει κάποιος άδεια παραμονής και άδεια εργασίας στην ελληνική κοινωνία, ξέρετε πόσα «λευκά» σύμφωνα ελεύθερης συμβίωσης, που θα μπορούν ανά πάσα στιγμή να λύνονται, άρα ο άλλος δε θα έχει καμία υποχρέωση;
Ο βουλευτής δεν έχει διαβάσει ότι δεν υπάρχει ούτε μία τέτοια σχετική διάταξη στο νομοσχέδιο. Οι αλλοδαποί είναι αόρατοι για τις διατάξεις του νομοσχεδίου. Παρ' όλ' αυτά, ο βουλευτής διαπιστώνει "πρόβλημα" με τα "λευκά" σύμφωνα. Από καμία διάταξη του νομοσχεδίου δεν προβλέπονται δικαιώματα άδειας παραμονής και άδειας εργασίας στους συνάψαντες σύμφωνο. Αυτή άλλωστε είναι και μία από τις βασικές ελλείψεις του, σε σχέση με τα δικαιώματα που προβλέπει το κοινοτικό δίκαιο και συγκεκριμένα η Οδηγία 2004/38. Ο βουλευτής επιμένει ότι δεν πρέπει να αναγνωριστούν αυτά τα δικαιώματα, υποστηρίζοντας έτσι την παράβαση του κοινοτικού δικαίου. Νομική - Βουλευτής: 7-0
Επίσης πολλοί άνθρωποι θα προσπαθήσουν να αποφύγουν υποχρεώσεις που έχουν προς την κοινωνία. Θα τεθεί θέμα και κάποιων επιδομάτων, κ. Υπουργέ. Δεν είναι τόσο απλό το ότι το φέρατε. Κάποιοι άνθρωποι θα προσφύγουν και θα θέλουν να ζητήσουν επιδόματα τα οποία ανακύπτουν και στο γάμο και πολλοί άνθρωποι, που θα είναι ηλικιωμένοι ή θα είναι νέοι και θα θέλουν να αποκτήσουν ένα επίδομα παραπάνω από αυτό που υπάρχει στο γάμο, θα κάνουν σύμφωνα ελεύθερης συμβίωσης. Το φέρνετε πάρα πολύ απλοϊκά. Δεν έχετε δει όλες αυτές τις παραμέτρους που μπορεί να αναπτυχθούν.
Το σκεπτικό του βουλευτή είναι ότι θα αξιωθούν επιδόματα που ισχύουν για το γάμο, ενώ το ίδιο το νομοσχέδιο και η αιτιολογική έκθεση υποστηρίζουν ότι πρόκειται για άλλο θεσμό, οπότε σε κοινωνικοασφαλιστικό επίπεδο κανείς δεν μπορεί να επιτύχει αναλογική εφαρμογή αν δεν υπάρχει σχετική διάταξη. Ανάγνωστη - Βουλευτής: 3-0, Νομική - Βουλευτής: 8-0
Ειπώθηκε χαριτολογώντας ότι μέχρι τώρα ξέραμε το «στρίβειν δια του αρραβώνος», τώρα θα ξέρουμε το «στρίβειν δια του συμφώνου ελεύθερης συμβίωσης». Δεν προστατεύεται η αδύνατη πλευρά. Αυτή είναι μια πραγματικότητα. Αντίθετα, έρχεται σε μια πιο δύσκολη θέση από αυτή που υπήρχε πριν, διότι πριν, έστω και με μια οποιαδήποτε πίεση, θα μπορούσε να γίνει ένας γάμος.
Ο βουλευτής σκέφτεται με όρους παλιού καλού ελληνικού κινηματογράφου.
Αυτή τη στιγμή θα υπάρξει υποκατάσταση και η υποκατάσταση μπαίνει με αμιγώς οικονομικά κριτήρια και είναι πολύ λυπηρό, κύριε Υπουργέ, ότι σε προσωπικές σχέσεις, όπως αναφερόμαστε, μπαίνουν αμιγώς οικονομικά κριτήρια. Δεν είναι η φιλοσοφία του γάμου και, γενικότερα, της συμβίωσης να είναι αμιγώς οικονομικά τα κριτήρια.
Θα αναπτύξω και ένα άλλο επιχείρημα, το οποίο πρέπει να το δείτε με μεγάλη προσοχή, κύριε Υπουργέ, διότι διαφορετικά πιστεύω ότι θα βρεθούμε σε αδιέξοδο. Ήδη σας το έθεσε ο κ. Τσούκαλης, ότι, αυτή τη στιγμή, δεν μπορείτε να διασφαλίσετε τι θα γίνει σε περίπτωση που βρεθούν κάποιοι και δικαιωθούν, είτε σε ελληνικά δικαστήρια, είτε σε ευρωπαϊκά δικαστήρια, ότι αν ισχύει για τους ετερόφυλους, θα πρέπει να ισχύει και για τους ομόφυλους. Ξεκαθαρίζω εξαρχής ότι εμείς είμαστε κατά σύμφωνου ελεύθερης συμβίωσης, για τους λόγους που λίγο-πολύ σας είπαμε, για τα ομόφυλα ζευγάρια. Ωστόσο, αντιλαμβανόμαστε ότι υπάρχουν κάποιες επιμέρους ρυθμίσεις που θα μπορούσαν να τύχουν μιας εφαρμογής, αλλά σε καμία περίπτωση νομιμοποίηση με σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης.
Ο βουλευτής αναφέρεται σε "κάποιες επιμέρους ρυθμίσεις" που θα μπορούσαν να τύχουν "μιας εφαρμογής". Αυτές οι ρυθμίσεις θα είναι νομικές ή ευχολογικές; Η εφαρμογή της οποίας θα τύχουν θα είναι δεσμευτική ή κατά το δοκούν; Διότι αν οι ρυθμίσεις είναι νομικές και η εφαρμογή τους δεσμευτική, τότε πως θα συμβεί αυτό αν δεν ρυθμιστεί "σε καμία περίπτωση νομιμοποίηση με σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης". (Απάντηση: με θεσμοθέτηση του γάμου ομοφύλων. Τελικά δεν είναι και τόσο ομοφοβικός, a contrario). Νομική - Βουλευτής: 9-0
Εδώ, θα είστε υπεύθυνος, κ. Υπουργέ, διότι, όταν βγουν αποφάσεις, δεν θα έρθετε να μας πείτε ότι «μας πιέζει η Ε.Ε. ή το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου». Όπως πολύ καλά ξέρετε όσοι είστε νομικοί, τουλάχιστον εδώ μέσα, η Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου δεν άπτεται θεμάτων οικογενειακού δικαίου.
Άρθρο 8 παρ. 1 Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου: "Παν πρόσωπον δικαιούται εις τον σεβασμόν της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής του, της κατοικίας του και της αλληλογραφίας του."
Άρθρο 12 Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου: "Άμα τη συμπληρώσει ηλικίας γάμου, ο ανήρ και η γυνή έχουν το δικαίωμα να συνέρχονται εις γάμον και ιδρύωσιν οικογένειαν συμφώνος προς τους διέποντας το δικαίωμα τούτο εθνικούς νομους".
Άρα η ΕΣΔΑ άπτεται θεμάτων οικογενειακού δικαίου. Νομική - Βουλευτής: 10-0
Συνεπώς, ποτέ δεν πρόκειται να μας πιέσει για το γάμο. Αυτό είναι βέβαιο.
Δεν είναι καθόλου βέβαιο. Στην υπόθεση Goodwin (2002) το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο εφαρμόζοντας τα παραπάνω άρθρα υποχρεώσε τη Μεγάλη Βρετανία (παρ΄όλο που έχει Βασιλεία) να αναγνωρίσει το γάμο ανάμεσα σε μία τρανσέξουαλ κι έναν άνδρα. Μολονότι το εθνικό δίκαιο δεν προέβλεπε την αναγνώριση τέτοιου γάμου, το Δικαστήριο αναφέρει ότι τα παραπάνω άρθρα πρέπει να ερμηνευτούν με ευρύτητα, ώστε να περιλαμβάνουν και τα δικαιώματα των τρανσέξουαλ. Επίσης στην υπόθεση Μ κατά Γαλλίας αναγνωρίστηκε ότι ήταν αθέμιτος ο αποκλεισμος ομοφυλόφιλης από το δικαίωμα υιοθεσίας. Αυτές οι δύο νομολογίες αν συνδυαστούν είναι πολύ πιθανό [στην υπόθεση της Τήλου] να οδηγήσουν σε καταδίκη της Ελλάδας να αναγνωρίσει το δικαίωμα των ομοφύλων σε γάμο. Νομική - Βουλευτής: 11-0
Η Ε.Ε., ακόμη και στα θέματα των διακρίσεων, εξαιρεί ρητώς το οικογενειακό δίκαιο και δίνει τη δυνατότητα στα κράτη-μέλη να ρυθμίζουν αυτά τα θέματα.
Αυτό είναι απολύτως εσφαλμένο. Στην πρόσφατη υπόθεση του Maruko το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο είπε: "Ασφαλώς, η οικογενειακή κατάσταση και οι παροχές που εξαρτώνται από αυτήν είναι τομείς που εμπίπτουν στην αρμοδιότητα των κρατών μελών και το κοινοτικό δίκαιο δεν θίγει την αρμοδιότητα αυτή. Ωστόσο, υπενθυμίζεται ότι τα κράτη μέλη πρέπει, κατά την άσκηση της αρμοδιότητας αυτής, να τηρούν το κοινοτικό δίκαιο, μεταξύ άλλων, τις διατάξεις περί της αρχής της απαγορεύσεως των διακρίσεων (βλ., κατ’ αναλογία, αποφάσεις της 16ης Μαΐου 2006, C‑372/04, Watts, Συλλογή 2006, σ. I‑4325, σκέψη 92, και της 19ης Απριλίου 2007, C‑444/05, Σταματελάκη, Συλλογή 2007, σ. I‑3185, σκέψη 23). Στα θέματα οικογενειακού δικαίου έχουν δηλαδή τα κράτη κοινοτική υποχρέωση να σέβονται την αρχή της απαγόρευσης διακρίσεων. Επίσης, στην αιτιολογική πρόταση του σχεδίου Οδηγίας αναφέρεται: "το κείμενο καθιστά σαφές ότι ζητήματα που αφορούν την οικογενειακή κατάσταση, συμπεριλαμβανομένης της υιοθεσίας, εκφεύγουν του πεδίου εφαρμογής της οδηγίας. Το πεδίο αυτό περιλαμβάνει τα δικαιώματα αναπαραγωγής. Τα κράτη μέλη εξακολουθούν να είναι ελεύθερα να αποφασίζουν κατά πόσον θα θεσπίσουν και θα αναγνωρίσουν τη νόμιμα δηλωμένη συμβίωση. Ωστόσο, από τη στιγμή που το εθνικό δίκαιο αναγνωρίσει αυτές τις σχέσεις ως ανάλογες των συζυγικών σχέσεων, τότε εφαρμόζεται η αρχή της ίσης μεταχείρισης." Ο βουλευτής υποστήριξε το ακριβώς αντίθετο. Νομική - Βουλευτής: 12-0 (ούτε η Ελλάδα στο μουντιάλ του 94).
Αν όμως πάνω στο σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης, που θα ερμηνευτεί όχι, πλέον, ως μέρος οικογενειακών σχέσεων, αλλά ως μέρος ελευθερίας των συμβάσεων, ως σύμβαση ιδιωτικού δικαίου, τότε μπορούν να τεθούν όλοι αυτοί οι νομικοί προβληματισμοί περί ισότητας, οι οποίοι θα τεθούν και μπορεί να βγουν αποφάσεις.
Όχι μέρος των οικογενειακών σχέσεων το σύμφωνο συμβίωσης; Άρθρο 2 Οδηγίας 2004/38 της ΕΕ: “µέλος της οικογένειας” είναι: (α) ο/η σύζυγος προσώπου που έχει την ιθαγένεια κράτους µέλους, (β) ο/η σύντροφος µε τον οποίο το πρόσωπο που έχει την ιθαγένεια κράτους µέλους έχει σχέση καταχωρισµένης συµβίωσης βάσει της νοµοθεσίας κράτους µέλους, εφόσον η νοµοθεσία του κράτους µέλους υποδοχής αναγνωρίζει τη σχέση καταχωρισµένης συµβίωσης ως ισοδύναµη προς τον γάµο και σύµφωνα µε τους όρους που προβλέπονται στην οικεία νοµοθεσία του κράτους µέλους υποδοχής,
Συνεπώς, πείτε το ξεκάθαρα, κύριε Υπουργέ, αν θέλετε. Είτε φοβάστε να αναλάβετε την πολιτική ευθύνη, διότι ξέρετε ότι θα έρθετε σε μια σύγκρουση με τη βάση της Ν.Δ., που, είτε σας αρέσει είτε δε σας αρέσει, είναι κάπως συντηρητικών αντιλήψεων - είναι η λεγόμενη δεξιά την οποία φοβάστε να πείτε - και γι' αυτό το λόγο φέρνετε ένα σύμφωνο, ώστε μετά να βγουν κάποιες δικαστικές αποφάσεις και να πείτε ότι «είμαστε υποχρεωμένοι να εφαρμόσουμε και για τους ομόφυλους» και δεν αναλαμβάνετε, όμως, το πολιτικό κόστος, είτε διαφορετικά, έχετε υπερεκτιμήσει τη νομική σας επιχειρηματολογία, η οποία είναι μικρή.
Εδώ ο βουλευτής παθαίνει μία σύγχυση και ξαφνικά εγκαλεί τον υπουργό που για λόγους πολιτικού κόστους δεν επεκτείνει το σύμφωνο συμβίωσης στα ομόφυλα ζευγάρια. Ενώ το ΛΑ.Ο.Σ. που δεν έχει τέτοια προβλήματα προτείνει την επέκταση σε ομαδικές ενώσεις. Άτιμη Βασιλεία, άλλους τους κατοχυρώνεις κι άλλους όχι.
Σας λέω ότι αν μείνουμε στο επίπεδο του γάμου -- και αυτές οι αστειότητες που έγιναν στη Τήλο είναι βέβαιο ότι δεν μπορούν να προχωρήσουν -- δεν έχουμε κανέναν κίνδυνο ούτε από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, ούτε από ελληνικά δικαστήρια.
Για το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, βλ. την παραπάνω απόφαση με την transexual. Αλλά για τα ελληνικά δικαστήρια, από που απορρέει άραγε τόση βεβαιότητα, τη στιγμή που δεν υπάρχει νομολογία;
Αν όμως πάμε στο σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης, θα τα αντιμετωπίσουμε και τότε θα είστε εσείς υπεύθυνος για ό,τι θα έχει συμβεί.
Εμείς, λοιπόν, αυτές τις σκέψεις, τουλάχιστον ως προς το τμήμα που αφορά το σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης, είμαστε αντίθετοι και είμαστε αντίθετοι με το κοινωνικό επιχείρημα, θεωρώντας ότι είναι διάρρηξη του κοινωνικού ιστού, αλλά, παράλληλα και με το επιχείρημα που σας ανέπτυξα ότι, αν πάμε και στην αντίληψη της προόδου, που θέλουν να λένε, πάλι, αυτό το σύμφωνο, όπως έρχεται, δεν επιλύει τίποτα. Συνεπώς, ούτε σε καμία περίπτωση λύνει κάποια θέματα. Όλα είναι λελυμένα από το δίκαιο και για το τέκνο και για οτιδήποτε άλλα θέματα υπάρχουν και το μόνο, ενδεχομένως, που θα υπήρχε είναι το κληρονομικό, γιατί όλα τα άλλα ρυθμίζονται. Συνεπώς, δε λύνεται τίποτα.
Ως προς τις άλλες διατάξεις, όπου θα τοποθετηθούμε κατά άρθρο, οπωσδήποτε υπάρχουν κάποιες θετικές και για τον ισχυρό κλονισμό, ότι πάει στα δύο χρόνια και για το επώνυμο των τέκνων. Αυτά όλα θα τα υπερψηφίσουμε προς αυτήν την κατεύθυνση και στην κατά άρθρο συζήτηση θα τα πούμε. Όμως, κλείνοντας θα θέλαμε, κύριε Υπουργέ, να συμφωνήσουμε με αυτά που ειπώθηκαν, ότι υπήρχαν πολύ σημαντικότερα θέματα στο οικογενειακό δίκαιο που έπρεπε να ρυθμιστούν. Υπήρχαν πολλές σημαντικότερες στρεβλώσεις, που υπάρχουν και θα πρέπει να διορθωθούν και φέρνετε ένα σύμφωνο με το οποίο δεν εξυπηρετείτε τελικά τίποτε.
Ακόμα και αυτούς που θέλουν να παρουσιάζονται προοδευτικοί, δεν τους εξυπηρετείτε και δημιουργείτε πολλά κοινά και ερμηνευτικά προβλήματα, που θα κληθούν να λύσουν τα δικαστήρια: Και σε θέματα επιδομάτων και σε θέματα «κατά πόσον είναι πραγματικά», ακόμα και το ακυρόσημο –που λέτε-, δημιουργεί ολόκληρα προβλήματα. Συνεπώς θα έλθουν πολλές υποθέσεις στα δικαστήρια και δεν θα έχετε λύσει τίποτα. Εμείς λοιπόν, με αυτές τις σκέψεις, καταψηφίζουμε και επιφυλασσόμαστε στην επόμενη συζήτηση.
16 σχόλια:
Βλέπω ότι έχει και διδακτορικό Νομικής Αθηνών, οπότε δεν θα μας γλύτωνε από τίποτε το ΔΙΚΑΤΣΑ.
Άσχετο: στις μοναρχίες, που εξ αυτού ακριβώς του λόγου (κατά Πλεύρην) αναγνωρίζουν γάμο ομοφύλων, τί θ' απογίνει ο θρόνος αν τυχόν ο διάδοχος κάνει χρήση αυτής της δυνατότητας;;;
Σταμάτησα να διαβάζω τη στιγμή που όρισες τον σεξουαλικό προσανατολισμό αναφερόμενος στη yogyokarta.
Γράφεις
"όχι, δεν υπάρχει η υποχρεωτική αξίωση στα αποκτήματα, αν διαλυθεί σήμερα μια ελεύθερη ένωση. Δεν υπάρχει το τεκμήριο πατρότητας για τα παιδιά που γεννιούνται σήμερα σε μια ελεύθερη ένωση. Δεν υπάρχει αυτόματη γονική μέριμνα για τα παιδιά που γεννιούνται σήμερα σε μια ελεύθερη ένωση. Δεν υπάρχουν εξ αδιαθέτου κατοχυρωμένα κληρονομικά δικαιώματα για τον επιζήσαντα σύζυγο. Καμία από αυτές τις νέες διατάξεις δεν "υπάρχουν από το ισχύον οικογενειακό δίκαιο".
Όλα αυτά όμως ισχύουν μόνο στην περίπτωση που δύο άνθρωποι θα πάνε στον συμβολαιογράφο για να υπογράψουν το Σύμφωνο. Αν δεν πάνε, ακόμα κι αν έμεναν 20 χρόνια μαζί, ο νόμος δεν υποχρεώνει το δικαστήριο να δεχτεί τίποτα.
Αυτή είναι και η διαφορά ανάμεσα στην αναγνώριση της συμβίωσης (ντε φάκτο (που ισχύει σε κάποιες ευρωπαϊκές χώρες όπως η Πορτογαλία) και στην αναγνώριση αποκλειστικά της ληξιαρχικά καταγεγραμμένης συμβίωσης όπως αυτό που προτείνεται εδώ.
Οπότε τα διάφορα δακρύβρεχτα που μας λέει ο υπουργός περί προστασίας της χήρας, των ορφανών κτλ. απλά δεν ισχύουν. Ισχύουν μόνο αν ο ανάλγητος πατέρας έχει πάει να πληρώσει χαράτσι στο συμβολαιογράφο και έχει υπογράψει το σύμφωνο - και γιατί να το κάνει αφού είναι τόσο ανάλγητος;
Τα κίνητρα του νομοθέτη λοιπόν δεν είναι ούτε "φιλανθρωπικά" ούτε "κοινωνικά" όπως παρουσιάζονται. Η επιδίωξή του είναι να αποκτήσουν οι ετεροφυλόφιλοι μία επιπλέον δυνατότητα να ρυθμίζουν τις σχέσεις τους - με λιγότερα δικαιώματα από τον γάμο αλλά πολύ πιο εύκολο διαζύγιο. Και οι ομοφυλόφιλοι που μέχρι τώρα ήταν πολίτες Β κατηγορίας, μετατρέπονται σε πολίτες Γ κατηγορίας μέσα από έναν ακόμα αποκλεισμό.
Ωραίο ποστ.Βαθιά αγράμματος ο Πλεύρης. Το χα πει προ πολλού, βέβαια..
-ΝαΣ
@ανώνυμος 11.47
Yogyokarta δεν υπάρχει. Άρα ούτε αυτό διάβασες. Φέρε μου άλλον ορισμό που να αποδέχεται το Συμβούλιο της Ευρώπης.
@ΝαΣ: Δώσε μας λινκ
@ανώνυμος 11.29
Διδακτορικό στην ποινική ευθύνη των ιατρών. Όχι στο θεσμό της Βασιλείας και την σύνδεσή του με την αναγνώριση γάμου ομοφύλων.
"Διδακτορικό στην ποινική ευθύνη των ιατρών."
Και μεταπτυχιακό στον ίδιο κλάδο.
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%B8%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CF%83%CE%B9%CE%BF%CF%82_%CE%A0%CE%BB%CE%B5%CF%8D%CF%81%CE%B7%CF%82
Προφανώς το Συνταγματικό δεν ήταν το φόρτε του.
Πάντως μην αποκλείετε να γνωρίζει ότι αυτά που λέει δεν ευσταθούν και να τα λέει μόνο για πολιτκούς λόγους.
Διαβάζοντας το ποστ (την πρώτη παράγραφο) μου ήρθαν στο μυαλό απόψεις που είχαν υποστηρίξει κάποιοι για το θέμα της Γεννηματά, που είμαι σχεδόν σίγουρος ότι ήξεραν ότι δεν ίσχυαν και το έκαναν για πολιτικούς λόγους.
Γιατί να μην ισχύει το ίδιο και εδώ;
Φίλε μου καλά μας τα λες αλλά επίτρεψε μου να σου πω ότι στο τέλος συμπεριφέρθηκες όπως ο Πλεύρης τον οποίο (δικαίως για μένα) κατηγορείς.
Δηλαδή από το όνομα έκρινες ότι το πανεπιστήμιο που πήγε είναι gay? Εδώ (http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A7%CE%B1%CF%8A%CE%B4%CE%B5%CE%BB%CE%B2%CE%AD%CF%81%CE%B3%CE%B7) διαβάζω ότι είναι το παλαιότερο της Γερμανίας.
Ειναι πραγματι ενα θρυλικο πανεπιστημιο, αλλα οχι τοσο καλο για να το χαρακτηρισουμε gay.
Χα! βλέπω το έκοψες το σχόλιο μου με την κριτική στο ύφος σου για το που έχει σπουδάσει...
Να υποθέσω ότι έχεις σπουδάσει σε ελληνικό δλδ (sarCasm)
Δεν έχω λάβει κανένα σχόλιο, αλλά ευπρόσδεκτο. Κόβω μόνο υβριστικά.
Έχω σπουδάσει στην νομική Άθήνας.
Γιώργος Καρατζαφέρης
«Κουσούρια έχουμε όλοι μας…»
του Θοδωρή Αντωνόπουλου
Δεν είναι τυπογραφικό λάθος. Ούτε σας γελούν τα μάτια σας. Ο Γιώργος Καρατζαφέρης κατάφερε να μας ρίξει όλους από τα σύννεφα…
Ο ευρωβουλευτής και πρόεδρος του ΛΑΟΣ, ενός συντηρητικού κόμματος με σαφείς ακροδεξιές αποκλίσεις (που ο ίδιος αρνείται), τοποθετήθηκε προσφάτως υπέρ της συμβίωσης ανθρώπων του ίδιου φύλου, αιφνιδιάζοντας φίλους και αντιπάλους.
Πολιτικός ελιγμός; Ψηφοθηρία; Βεβιασμένος εκσυγχρονισμός; Για τα κίνητρα του Γιώργου Καρατζαφέρη, μόνο εικασίες μπορούμε να κάνουμε. Οι δηλώσεις του πάντως προκαλούν πολιτικό ενδιαφέρον και ακόμα μεγαλύτερο σάστισμα, ειδικά όταν άλλοι πολιτικοί, πατεντάτοι προοδευτικοί, παραχώνουν αμήχανα κάτω από το χαλί το θέμα "ομοφυλόφιλοι & Πολιτεία", δίνοντας ρεσιτάλ αοριστολογίας.
Βεβαίως, κανείς δεν καθαγιάζεται επειδή δηλώνει πως «συμπαθεί» εκείνη ή την άλλη κοινωνική ομάδα. Τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν είναι λοταρία από όπου τραβά κανείς ό,τι θέλει. Τα υιοθετείς πακέτο είτε πρόκειται για ομοφυλόφιλους, είτε για μετανάστες, είτε για κρατούμενους συνείδησης, είτε για γυναίκες που καταφεύγουν στην άμβλωση. Και το «πακέτο» αυτό είναι μάλλον στενόχωρο για την όλη ιδεολογία του ΛΑΟΣ.
Γεγονός παραμένει ότι ο λόγος του Γιώργου Καρατζαφέρη επί του προκειμένου μας προβληματίζει. Και πρέπει να προκαλέσει τα υπόλοιπα πολιτικά κόμματα να αναμετρηθούν με τη συνείδησή τους.
Κύριε πρόεδρε, ποια ακριβώς ήταν η επίμαχη τοποθέτησή σας όσον αφορά τους ομοφυλόφιλους;
Αυτό που είπα εγώ είναι ότι ναι, δύο ενήλικες πρέπει να μπορούν να συμβιώνουν ελεύθερα μαζί και η σχέση τους αυτή να ενέχει κάποια νομική αναγνώριση. Γιατί να αρνηθούμε κάτι τέτοιο σε δύο ανθρώπους που διατηρούν μια σχέση δέκα, είκοσι, τριάντα χρόνια; Γιατί π.χ. αν ένας από τους δύο εκλείψει, αντί να τον κληρονομεί ο σύντροφός του να τα παίρνει όλα ένας μπατζανάκης του από την Αυστραλία που πιθανότατα δεν θα ήθελε καν να τον ξέρει όσο ζούσε; Εκεί που διαφωνώ είναι ο γάμος – πρόκειται για μια τελείως διαφορετική υπόθεση.
από http://www.10percent.gr/old/issues/200506/03.html (Ιούνιος 2005)
εδώ αναφέρεται πως ο Πλεύρης τάχθηκε κατά του συμφώνου συμβίωσης εκ μέρους του ΛΑΟΣ
τι συνέβη; μάλλον ο λΑΟΣ δεν πίστεψε ποτέ όσα έλεγε ο Γ.Κ.
άλλωστε στα δελτια τυπου έχει αφαιρέσει εκέινο που έλεγε πως δέχθηκε τους ομοφυλόφιλους και συζήτησε στηρίζοντάς μερικά αιτήματά τους (22/4/05)
ο καθένας σχολιάζει όπως θέλει
Τι έχουν τα έρμα και ψοφάνε. Πολλοί αναρωτιούνται και το άρθρο του 10%, δίνει μια από τις απαντήσεις στο ερώτημα. Θα έπρεπε δηλαδή, τώρα που η συζήτηση για το σύμφωνο συμβίωσης είναι επίκαιρη, να βρουν ευκαιρία και να περάσουν ότι ταλανίζει την ελληνική (ή μήπως και την παγκόσμια;) κοινότητα: Σκοπιανό, μεταναστευτικό, αμβλώσεις, τσαντόρ, ρομά, "μειονότητες" και μειονότητες, διαχωρισμό εκκλησίας και κράτους...
Κατά την κρίση του συντάκτη, προκειμένου κάποιος να δικαιούται να τάσσεται κατά της απόφασης να εξαιρούνται οι ομοφυλόφιλοι από το σύμφωνο συμβίωσης, πρέπει να ζητήσει ταυτόχρονα, μεταξύ των άλλων, να ονομάζονται και οι μουσουλμάνοι της Θράκης "Τούρκοι" (κόντρα στις συνθήκες) και η Βόρεια Κατεχόμενη Κύπρος "Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου", σύμφωνα δηλαδή με τις επιδιώξεις του ΕΠΣΕ και των εκπροσώπων του στην ΟΛΚΕ.
Ίσως γι αυτό, οι ""προοδευτικοί"" δεν έθεσαν (έκαναν τουμπεκί ή αντέδρασαν χλιαρά) το θέμα της μη εξαίρεσης των ομοφυλοφίλων από το σύμφωνο. "Τώρα είναι η ευκαρία μας, σκέφθηκαν. Ή θα τα πετύχουμε όλα, ή τίποτα."
Το ΕΠΣΕ δεν είπε ποτε τίποτε γαι την ονομασία των κατεχόμενων στην Κύπρο. Οποιο/α το ισχυρίζεται να προσκομίσει την πηγή ή να ανακαλέσει.
Όσο για τον αν το δικαίωμα του μεγαλύτερου μέρους της μειονότητας που αισθανονται Τούρκοι να θέλουν να αναγνωρίζονται και ως Τούκοι είναι αντίθετο στις συνθήκες, ιδού τι λένε για τις μειονότηετς στην Ελλάδα τα αρμόδια όργανα που ερμηνέυουν τα διεθνή κείμενα:
ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ
ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΡΑΤΣΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΙΣΑΛΛΟΔΟΞΙΑΣ (ECRI)
Τρίτη Εκθεση για την Ελλάδα
της 5ης Δεκεμβρίου 2003
Στρασβούργο, 8 Ιουνίου 2004
http://www.coe.int/T/E/human_rights/Ecri/1-ECRI/2-Country-by-country_approach/Greece/3e_rapport_Gr%E8ce_grec.pdf
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΕΣ
- Μακεδόνες και άλλες μειονοτικές ομάδες
80. Στην δεύτερή της έκθεση η ECRI ενεθάρρυνε τις αρχές να διασφαλίσουν ότι όλες οι ομάδες στην Ελλάδα, περιλαμβανομένων των Μακεδόνων και των Τούρκων, θα εδύναντο να ασκούν τα δικαιώματά τους ως προς την ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι και την ελευθερία της έκφρασης σύμφωνα με τους διεθνείς κανόνες δικαίου.
81. Η ECRI σημειώνει ότι οι Ελληνικές αρχές είναι περισσότερο έτοιμες να αναγνωρίσουν την ύπαρξη μειονοτικών ομάδων στην Ελλάδα, όπως οι Πομάκοι και οι Ρομά, περιλαμβανομένου του γεγονότος ότι οι ομάδες αυτές έχουν άλλη μητρική γλώσσα από την Ελληνική. Εντούτοις άλλες ομάδες συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν δυσκολίες, όπως για παράδειγμα οι Μακεδόνες και οι Τούρκοι. Ακόμη και σήμερα, άτομα που επιθυμούν να εκφράσουν την Μακεδονική, την Τουρκική ή άλλη ταυτότητα επισύρουν την εχθρότητα του πληθυσμού. Είναι στόχοι προκαταλήψεων και στερεοτύπων, και ενίοτε αντιμετωπίζουν διακρίσεις, ιδιαίτερα στην αγορά εργασίας. Στην απόφασή του της 10ης Ιουλίου 1998, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έκρινε στην υπόθεση Σιδηρόπουλου και άλλων κατά της Ελλάδος ότι η άρνηση εγγραφής του σωματείου «Σπίτι Μακεδονικού Πολιτισμού» αποτελούσε παρεμπόδιση της ελευθερίας του συνεταιρίζεσθαι όπως αυτή διασφαλίζεται από το Αρθρο 11 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Η ECRI αποδοκιμάζει το γεγονός ότι μετά παρέλευση πενταετίας από την εν λόγω απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, ο σύνδεσμος ακόμη δεν έχει εγγραφεί παρά τις επανειλημμένες αιτήσεις που έχουν κάνει τα μέλη του. Η ECRI σημειώνει ότι παρόμοιες υποθέσεις ευρίσκονται ενώπιον των Ελληνικών δικαστηρίων ως προς την εγγραφή σωματείων των οποίων ο τίτλος περιλαμβάνει το επίθετο «Τουρκικό».
82. Η ECRI υπογραμμίζει ότι οι αρχές πραγματοποίησαν ένα πρώτο θετικό βήμα προς την κατεύθυνση της συμφιλίωσης με το άνοιγμα των συνόρων για λίγες ημέρες κατά το θέρος του 2003 σε άτομα Μακεδονικής καταγωγής που είχαν αναγκαστεί να εγκαταλείψουν την Ελλάδα κατά τον εμφύλιο πόλεμο όταν οι περισσότεροι εξ αυτών δεν ήταν παρά παιδιά. Ωστόσο η ECRI αποδοκιμάζει το γεγονός ότι δεν δόθηκε άδεια εισόδου στο Ελληνικό έδαφος σε άτομα με διαβατήρια όπου το όνομα της ιδιαίτερης πατρίδας τους στην Ελλάδα ήταν γραμμένο στην Μακεδονική και όχι στην Ελληνική του μορφή.
83. Η ECRI σημειώνει ότι οι εκπρόσωποι της Μακεδονικής κοινότητας έχουν ζητήσει από τις αρχές να αναγνωρίσουν το δικαίωμά τους στον αυτοπροσδιορισμό, καθώς και την ύπαρξη Μακεδονικής εθνικής μειονότητας στην Ελλάδα. Επίσης έχουν ζητήσει την κύρωση της Σύμβασης Πλαίσιο για την Προστασία των Εθνικών Μειονοτήτων και του Ευρωπαϊκού Χάρτη για τις Περιφερειακές ή Μειονοτικές Γλώσσες, θεωρώντας ότι αυτό το βήμα θα βελτίωνε την κατάστασή τους στην Ελλάδα.
Συστάσεις:
84. Η ECRI ενθαρρύνει τις Ελληνικές αρχές να λάβουν περαιτέρω μέτρα προς την κατεύθυνση της αναγνώρισης της ελευθερίας του συνεταιρίζεσθαι και της ελευθερίας της έκφρασης των μελών των Μακεδονικών και Τουρκικών κοινοτήτων που ζουν στην Ελλάδα. Χαιρετίζει την χειρονομία συμφιλίωσης στην οποία προέβησαν οι Ελληνικές αρχές προς τους Μακεδονικής εθνικής ταυτότητας πρόσφυγες από τον εμφύλιο πόλεμο, ενώ τις ενθαρρύνει έντονα να πραγματοποιήσουν μεγαλύτερη πρόοδο στην κατεύθυνση αυτή με τρόπο που δεν θα προβαίνει σε διακρίσεις.
85. Η ECRI επίσης συνιστά στις Ελληνικές αρχές να εξετάσουν εκ του σύνεγγυς τις αιτιάσεις περί διακρίσεων και πράξεων μισαλλοδοξίας κατά των Μακεδόνων, Τούρκων και άλλων, και να λάβουν μέτρα για την δέουσα τιμωρία τέτοιων ενεργειών.
86. Η ECRI συνιστά έντονα στις Ελληνικές αρχές να ανοίξουν διάλογο με τους εκπροσώπους των Μακεδόνων, προκειμένου να εξευρεθεί λύση στις εντάσεις που σημειώνονται μεταξύ αυτής της ομάδας και των αρχών, καθώς και μεταξύ της ομάδας και του γενικότερου πληθυσμού, ώστε να μπορέσει να επιτευχθεί η συνύπαρξη με αμοιβαίο σεβασμό προς το συμφέρον όλων.
ΗΝΩΜΕΝΑ ΕΘΝΗ
ΔΙΕΘΝΕΣ ΣΥΜΦΩΝΟ ΓΙΑ ΤΑ ΑΤΟΜΙΚΑ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ (CCPR)
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ
Ογδοηκοστή Τρίτη σύνοδος
Καταληκτικές παρατηρήσεις της Επιτροπής Ανθρώπινων Δικαιωμάτων
ΕΛΛΑΔΑ (CCPR/CO/83/GRC, 31 Μαρτίου 2005)
(μετάφραση ΕΠΣΕ από το αγγλικό πρωτότυπο: http://193.194.138.190/tbs/doc.nsf/(Symbol)/0b0fece5de7503b0c1256ffc00489e4b?Opendocument)
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΕΣ
20. Η Επιτροπή σημειώνει τη δέσμευση του Κράτους μέλους ότι όλοι οι πολίτες στην Ελλάδα πρέπει να απολαμβάνουν ίσα δικαιώματα, ανεξάρτητα από τη θρησκεία ή την εθνοτική καταγωγή. Ωστόσο, η Επιτροπή σημειώνει με ανησυχία την προφανή απροθυμία της κυβέρνησης να επιτρέψει σε οποιεσδήποτε ιδιωτικές ομάδες ή ενώσεις να χρησιμοποιούν τίτλους ενώσεων που περιλαμβάνουν την ονομασία «τουρκικός» ή «μακεδονικός», απροθυμία που έχει τη βάση της στον ισχυρισμό του Κράτους μέλους ότι δεν υπάρχουν άλλες εθνοτικές, θρησκευτικές ή γλωσσικές μειονότητες στην Ελλάδα εκτός από τους Μουσουλμάνους στη Θράκη. Η Επιτροπή σημειώνει ότι τα άτομα που ανήκουν σε τέτοιες μειονότητες έχουν σύμφωνα με το Σύμφωνο το δικαίωμα να απολαμβάνουν το δικό τους πολιτισμό, να ομολογούν και να ασκούν τις δικές τους θρησκευτικές πεποιθήσεις, και να χρησιμοποιούν τη δική τους γλώσσα από κοινού με τα άλλα μέλη της ομάδας τους. (άρθρο 27)
Το Κράτος μέλος πρέπει να αναθεωρήσει την πρακτική του στη βάση του Άρθρου 27 του Συμφώνου.
ΗΝΩΜΕΝΑ ΕΘΝΗ
Επιτροπή για τα Οικονομικά, Κοινωνικά και Μορφωτικά Δικαιώματα
33η Συνεδρίαση (26 Απριλίου – 14 Μαΐου 2004)
Καταληκτικές Παρατηρήσεις της Επιτροπής για τα Οικονομικά, Κοινωνικά και
Μορφωτικά Δικαιώματα
ΕΛΛΑΔΑ
(μετάφραση ΕΠΣΕ από το αγγλικό πρωτότυπο: http://193.194.138.190/tbs/doc.nsf/(Symbol)/0fcc2b5b27738e28c1256f430056245b?Opendocument)
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΕΣ
Δ. ΚΥΡΙΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΝΗΣΥΧΙΑΣ
10. Η Επιτροπή ανησυχεί γιατί υπάρχει μόνον μια επίσημα αναγνωρισμένη μειονότητα στην Ελλάδα, ενώ υπάρχουν και άλλες εθνοτικές ομάδες που επιθυμούν το καθεστώς αυτό.
28. Η Επιτροπή ανησυχεί επειδή υψηλό ποσοστό Ρομά και τουρκόφωνων παιδιών δεν εγγράφονται στα σχολεία ή εγκαταλείπουν το σχολείο στα πρώτα στάδια της εκπαίδευσης. Παρότι στη Θράκη παρέχεται δίγλωσση εκπαίδευση, στην ελληνική και στην τουρκική γλώσσα σε δύο δευτεροβάθμια σχολεία της μουσουλμανικής μειονότητας, η Επιτροπή σημειώνει με ανησυχία ότι δεν υπάρχει παρόμοια δυνατότητα στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση ή εκτός της Θράκης και ότι τα μέλη άλλων γλωσσικών ομάδων δεν έχουν τη δυνατότητα εκμάθησης της μητρικής τους γλώσσας στο σχολείο.
29. Η Επιτροπή εκφράζει τη λύπη της επειδή του συμβαλλόμενο κράτος δεν της παρείχε πληροφορίες για τα μέτρα που εφάρμοσε για τη διατήρηση, την προστασία και την προαγωγή μειονοτικών γλωσσών και πολιτισμών.
Ε. ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥΣΤΑΣΕΙΣ
31. Η Επιτροπή καλεί το συμβαλλόμενο κράτος να επανεξετάσει τη θέση του όσον αφορά την αναγνώριση άλλων εθνοτικών, θρησκευτικών ή γλωσσικών μειονοτήτων που ενδέχεται να υπάρχουν στο έδαφός του, σύμφωνα με τα διεθνώς αναγνωρισμένα πρότυπα και το καλεί να κυρώσει τη Σύμβαση Πλαίσιο του Συμβουλίου της Ευρώπης για την Προστασία των Εθνικών Μειονοτήτων (1995).
50. Η Επιτροπή καλεί επιτακτικά το συμβαλλόμενο κράτος να υιοθετήσει αποτελεσματικά μέτρα για την αύξηση της παρακολούθησης των τουρκόφωνων παιδιών και των παιδιών Ρομά στα σχολεία, συμπεριλαμβανομένης της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, να διασφαλίσει στο ευρύτερο δυνατό μέτρο τη δυνατότητα των παιδιών που ανήκουν σε γλωσσικές μειονοτικές ομάδες να διδάσκονται τη μητρική τους γλώσσα, συμπεριλαμβανομένων των περιφερειακών διαλέκτων, στο σχολείο, και να εξασφαλίσει την κατάλληλη στελέχωση των σχολείων με δασκάλους εξειδικευμένους στην πολυπολιτισμική εκπαίδευση.
51. Το συμβαλλόμενο κράτος καλείται να περιλάβει στην επόμενη έκθεσή του πληροφορίες για τα μέτρα που υιοθέτησε για τη διατήρηση, προστασία και προαγωγή των μειονοτικών γλωσσών και πολιτισμών, που δεν πρέπει να περιορίζονται στη μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης.
Και η άποψη των μη μελών του ΕΠΣΕ ή της ΟΛΚΕ:
TA NEA
Παρασκευή, 28 Μαρτίου 2008
Έσωσε την τιμή μας
http://www.tanea.gr/article.aspx?d=20080328&nid=7991549
Του Νίκου Αλιβιζάτου
Η ΟΜΟΦΩΝΗ χθεσινή καταδίκη της Ελλάδας από το δικαστήριο του Στρασβούργου για παραβίαση του δικαιώματος της μειονότητας της Θράκης να αυτοπροσδιορίζεται όχι απλώς ως μουσουλμανική, αλλά και ως «τουρκική», θα πρέπει να εξέπληξε μόνον όσους είναι άσχετοι με το Συνταγματικό Δίκαιο. Το ότι, εν έτει 2005, ούτε ο εισαγγελέας ούτε η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου είχαν υποψιασθεί ότι η χώρα μας ανήκει στην Ευρώπη προκαλεί βαθιά θλίψη. Είναι προς τιμήν του Έλληνα ad hoc δικαστή ότι, σε αυτή την υπόθεση, έσωσε την τιμή της χώρας.
Ο Ν. Κ. Αλιβιζάτος είναι καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
28 Μαρτίου 2008
http://www.enet.gr/online/online_print?id=79590000
ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ
Η δημοκρατία και η «δημόσια» τάξη
Του ΒΑΓΓΕΛΗ ΜΑΛΛΙΟΥ*
Με δύο αποφάσεις του (Emin κατά Ελλάδας, Τουρκική Ένωση Ξάνθης κατά Ελλάδας), το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου καταδίκασε χθες (27.3.2008) την Ελλάδα για παραβίαση του δικαιώματος του συνεταιρίζεσθαι, όπως αυτό κατοχυρώνεται στο άρθρο 11 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.
Οι υποθέσεις είναι παρεμφερείς: στην πρώτη, τα ελληνικά δικαστήρια αρνήθηκαν να αναγνωρίσουν το σωματείο «Πολιτιστικός Σύλλογος Τούρκων Γυναικών Νομού Ροδόπης», με το σκεπτικό ότι το επίθετο «Τουρκική» στην επωνυμία του σωματείου έρχεται σε αντίθεση με τη Συνθήκη της Λωζάννης και προσκρούει στη δημόσια τάξη. Στη δεύτερη υπόθεση, τα ελληνικά δικαστήρια έκριναν ότι είναι θεμιτή η διάλυση του σωματείου «Τουρκική Ένωση Ξάνθης», αφού σκοπός του τελευταίου ήταν η εμφάνιση και η προώθηση εθνικής τουρκικής μειονότητας στην Ελλάδα.
Το Δικαστήριο του Στρασβούργου δεν δίστασε να καταδικάσει -και μάλιστα ομόφωνα- την Ελλάδα. Ακολουθώντας την πάγια νομολογία του, έκρινε ότι η αντίθεση στη δημόσια τάξη δεν μπορεί να πιθανολογηθεί προληπτικά και αόριστα, παρά μόνον αν ένα σωματείο διαπράξει συγκεκριμένες παράνομες πράξεις. Κάτι που δεν συνέβη εν προκειμένω. Αντίστοιχα, επισήμανε ότι η επίκληση της ύπαρξης εθνικής μειονότητας στην Ελλάδα δεν συνιστά από μόνη της απειλή για τη δημόσια τάξη και θεμιτό λόγο διάλυσης (ή μη αναγνώρισης) ενός σωματείου. Και τούτο, αφού η ύπαρξη μειονοτήτων και διαφορετικών πολιτισμών σε ένα κράτος αποτελούν ιστορικό γεγονός, το οποίο μια δημοκρατική κοινωνία θα έπρεπε να ανέχεται, να προστατεύει και να υποστηρίζει.
*Διδάκτωρ Νομικής, δικηγόρος
Δημοσίευση σχολίου